پلتفرم دموکراسی و کار درسیم پیشاهنگ این یادبود بود و اعضای انجمن‌های علویان دموکراتیک (داد)، دم پارتی، حزب سوسیالیست ستمدیدگان (ESP)، انجمن پیر سلطان عَبدال، نمایندگان بسیاری از نهادها و ساکنان محلی در آن شرکت کردند.

راهپیمایی که از خیابان هنر آغاز شد، در میدان سید رضا به پایان رسید. شرکت‌کنندگان پوسترهای سید رضا و بنرهای سیاه به دست گرفته بودند. در بیانیه قرائت شده در میدان یادآوری شد که در سال ۱۹۳۸ ده‌ها هزار نفر به قتل رسیدند، هزاران نفر به زور کوچانده شدند و صدها کودک ناپدید شدند. اعلام شد که پس از قتل‌عام، آسیمیلاسیون فرهنگی عمیق‌تر شد و حملات سنگین به ساختار باورداشتی علویان ادامه یافت.

علی‌رضا بیلیر، رئیس فدراسیون انجمن‌های درسیم (DEDEF)، خاطرنشان کرد که قتل‌عام فراتر از نسل‌کشی فیزیکی، روند از هم پاشیدن باورداشتی و اجتماعی را آغاز کرده است و خواستار تعیین محل گورهای قربانیان و مواجهه با تاریخ شد.

جمعه اَرچه، رئیس انجمن پیر سلطان عبدال، نیز اظهار داشت که عدم مواجهه با تاریخ بزرگترین مانع پیش روی دموکراسی در ترکیه است.

اَرگین تَکین، رئیس استانی حزب کار، و اورهان چَلَبی، عضو هیئت اجرایی مرکزی حزب سوسیالیست ستمدیدگان (ESP)، نیز خواستار محاکمه مسئولان قتل‌عام شدند.

یوکسَل موتلو، سخنگوی مشترک کمیسیون خلق‌ها و باورداشت‌های دم پارتی، نیز قتل‌عام درسیم را «نسل‌کشی» توصیف کرد و گفت تا زمانی که حساب قتل‌عام پس داده نشود، نمی‌توان از دموکراسی در ترکیه صحبت کرد.

زینل کته، رئیس مشترک داد، نیز خاطرنشان کرد که عدم افشای محل قبرها به معنای محروم کردن علویان از اماکن زیارتی مقدس است و اظهار داشت که آنها این حمله به حافظه اجتماعی، فرهنگ و باورداشت‌ها را نمی‌پذیرند.