پلنگ زردشت، یکی از فرماندهان ه‌پ‌گ، گفت: «پ‌دک، به ویژه خانواده بارزانی، در موقعیتی هستند که برای هر دوره‌ای که مردم ما را با شکست مواجه کرده‌اند، به تمام معنا پاسخگو خواهند بود. گناهان آنها زیاد است و مردم ما دیگر مجبور نیستند این گناهان را تحمل کنند.»
جنگ اشغالگری و الحاقی ارتش ترکیه به باشور کوردستان با تبهکاران جذب شده از مناطق جنگی خاورمیانه به خشونت‌آمیزترین سطح خود در سه ماه اخیر رسیده است. موقعیت سیاسی که مردم باشور کوردستان با تقدیم ده‌ها هزار شهید و پرداخت هزینه‌های گزاف ایجاد کرده‌اند، در حمله‌ای که با همکاری حزب دمکرات کوردستان (پ‌دک) که تحت کنترل بارزانی‌ها است، به دلیل خیانت بارزانی‌ها در خطر است. با نفوذ عناصر میت تقریباً در تمام نهادها و ساختارهای کوردستان به ویژه در بهدینان، این منطقه از کوردستان فدرال عملاً تحت کنترل دولت ترکیه درآمده است. پلنگ زردشت یکی از فرماندهان نیروهای مدافع خلق (ه‌پ‌گ) درباره پشت‌پرده خیانت به مردم کورد و آخرین تحولات منطقه با روزنامه ینی اوزگور پولیتیکا گفتگو کرد.
*ارتش ترکیه با حمایت کامل پ‌دک به باشور کوردستان حمله می‌کند. اهداف کوتاه و بلند مدت این حمله اشغالگری چیست؟
از یک سو، دولت ترکیه نقش پیمانکاری فرعی فعال در مداخله در خاورمیانه را به عهده می‌گیرد تا از بحران سیستماتیکی که قدرت‌های سلطه‌گر جهانی تجربه کرده‌اند، خارج شود. اما در عین حال جنگ را با هدف استراتژیک اشغال و الحاق کوردستان و تکمیل نسل‌کشی کوردها تشدید می‌کند. هدف دیگر گسترش حوزه نفوذ خود در منطقه است. این سیاست‌ها را عمدتاً بر اساس مداخلات قدرت‌های هژمونیک جهانی در منطقه انجام می‌دهد. هر چه بحران و جنگ در منطقه عمیق‌تر باشد، سیاست‌های نسل‌کشی بیشتر می‌شود. برای این منظور، ساختارهای تبهکاری شبه نظامی ایجاد می‌کند، دائماً هرج و مرج و درگیری ایجاد می‌کند و آن را به همه طرف صادر می‌کند. بنابراین، در برابر این سیاستی که باید اجرا شود و مبارزه‌ای که باید توسعه یابد، باید جهانی باشد و کل منطقه را نیز در بر گیرد.
*تا آنجایی که دنبال می‌کنیم، حملاتی نیز در امتداد خطی از کانی ماسی به آمدیه و از زاخو تا بامرنه، شِلادزی و آمدیه وجود دارد. دولت ترکیه جرات حمله به همه این مناطق را از چه کسی یا از کجا می‌گیرد؟
البته دولت ترکیه حملات اشغالگری و الحاقی را که در سرتاسر باشور کوردستان انجام می‌شود، مستقل از آمریکا و متحدانش توسعه نمی‌دهد. او این کار را زیر نظر آنها انجام می‌دهد. بالاخره ارتش ترکیه ارتش ناتو است. پ‌دک نیز این حملات اشغالگری را تأیید می‌کند، به آن مشروعیت می‌بخشد و اشغالگران را تشویق می‌کند. حملات خود را در سوریه و روژاوای کوردستان نیز بر اساس این معادله انجام می‌دهد. جمهوری ترکیه در ازای خدمت و قرارداد فرعی منافع این نیروها در منطقه، به تمایل و آرزوهای توسعه‌طلبانه جامه عمل می‌پوشاند. پ‌دک نیز در زمره جمهوری ترکیه و تشکیلات تبهکاری وابسته به آن قرار گرفته است که خود را برای مداخلات جدید در کوردستان و منطقه آماده می‌کنند و بسیار همه جانبه آماده می‌شوند. از این نظر، جمهوری ترکیه، پیمانکار فرعی قدرت‌های بین‌المللی فرامنطقه‌ای، و همکار آن، پ‌دک، در موقعیت خطرناکی برای منطقه قرار دارند. در مواجهه با این تحولات، مداخله مؤثرتر از یک جبهه گسترده اکنون ضروری است.
*در بامرنه و آمدیه، سربازان ترک در داخل شهر کنترل شناسنامه می‌کنند. مردم باشور کوردستان نیز چندین تظاهرات برگزار کردند. واکنش مردم باشور کوردستان را چگونه می‌بینید؟
گذشته از اینکه سربازان ترک در برخی شهرها و مناطق اطراف آن اقدام به بررسی و کنترل شناسنامه می‌کنند، در تمامی نهادها به ویژه منطقه بهدینان نفوذ کرده و خود را تثبیت کرده‌اند. افراد و ساختارهایی که در خدمت آنها نبودند نیز منحل شدند. دولت ترکیه به سرعت در تلاش است تا سیستم خود را کاملاً مسلط کند و ارتش خود را بر این اساس مستقر می‌کند. جمله «من فقط علیه پ‌ک‌ک می‌جنگم» یک فریب است، یک دروغ بزرگ. تمام توان خود را برای اشغال و الحاق دائم کوردستان بسیج کرده است. مردم ما در باشور ابتدا باید این وضعیت را ببینند و خوب ارزیابی کنند. اگر در دوره آینده ساختارهای تبهکار جهادی را از خارج به منطقه بیاورند و برای همیشه مستقر کنند و مردم ما را از سرزمینشان بیرون کنند، دیگر دیر می‌شود که بگوییم چرا اینطور شد؟ مثال روژاوا واضح است. مردم باشور ما در تاریخ معاصر خود سختی‌های زیادی را تجربه کرده‌اند، با کشتارهای بزرگ مواجه شده‌اند و بهای گزافی پرداخته‌اند. به همین دلیل، حملات اشغالگری و الحاق جمهوری ترکیه بر اساس همکاری با پ‌دک، فاجعه‌های بزرگی را برای مردم ما در باشور کوردستان رقم خواهد زد. در میان مردم ما در باشور مقاومت و مخالفت وجود دارد، ما این را از نزدیک در منطقه جنگی می‌بینیم. مردم ما در باشور باید مبارزه خود را در برابر این حملات تشدید کنند.
*همچنین پایگاه‌هایی برای «گارد مرزی عراق» در اطراف متینا ایجاد شده است که می‌خواهند اشغال شود. آیا واکنشی از سوی ارتش عراق به اشغالگری دیده‌اید؟
دولت عراق اجازه این حملات را در سطحی می‌دهد. از آنجایی که کشور عراق چندپاره است، صحبت از یک دولت و سیاست یکپارچه عراق دشوار است. بسیاری از قدرت‌های مختلف سیاست‌های متفاوتی در مورد منطقه دارند. دولت ترکیه حملات خود را علیه جنبش ما و منطقه از طریق کانسپتی توسعه می‌دهد که برخی از قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را در بر می‌گیرد. این نیروها عراق را نیز تحت فشار قرار دادند. قبل از هر حمله، دولت عراق باید با قدرت‌های دیگر، به ویژه ایالات متحده آمریکا، ملاقات می‌کرد. در عین حال ترکیه از این قدرت‌ها تاییدیه دریافت کرده است. دولت ترکیه بدون اتکا به این نیروها نمی‌تواند قدمی بردارد. این همان نیروها هستند که دولت ترکیه را مسلح می‌کنند. حضور برخی از نیروهای وابسته به دولت عراق در میدان، چیزی را تغییر نمی‌دهد. زیرا آنها بر اساس مأموریت خود قرار ندارند. آنها کاری به مرز و امنیت منطقه ندارند و مراقب سربازان ترک هستند. ارتش ترکیه بیش از یک حمله در آنجا انجام می‌دهد. باید دید که بر اساس قوانین عراق ایستادن یک سرباز عراقی در این موقعیت در کنار ارتش اشغالگر به چه معناست.
در تصاویر منتشر شده توسط اعضای پ‌دک در رسانه‌های مجازی، اعضای پ‌دک در حال برداشتن مواد منفجره‌ای که توسط گریلاها برای دفاع از منطقه کار گذاشته‌اند و ساختن راه برای سربازان ترک دیده می‌شود.
پ‌دک هم اکنون در همه سطوح همکاری دارد. او تدارکات گریلاها را برای حملات اشغالگری ارتش نسل‌کش ترکیه ناکام گذاشت، بر سر راه گریلاها کمین کرد و ماسک‌های ضد گاز ارسال شده برای گریلاها در برابر گازهای شیمیایی را مصادره کرد. کنترل جاده توسط دولت ترکیه و سکوت پ‌دک مایه شرمساری برای مردم ما باشور است. او همچنین در هدایت و هماهنگی تمامی حملات ترکیه از جمله پهپادها شرکت دارد. گاه در سطح گفتمان در ارزیابی‌های سیاسی این گونه بیان می‌شود که گویی پ‌دک تا کنون موضع خصمانه‌ای نسبت به جنبش آزادی کوردستان نداشته است، بلکه در حال شکل‌گیری موضع خصمانه و تهاجمی جدید است. این یک ارزیابی ناقص و نادرست است. فقط به این دلیل که همه پیشمرگه‌ها با گریلاها نمی‌جنگند به این معنی نیست که پ‌دک با پ‌ک‌ک نمی‌جنگد. مردم ما در باشور کوردستان و بخش بزرگی از پیشمرگه‌ها، علیرغم پ‌دک، مدت‌ها نمی‌خواستند با پ‌ک‌ک بجنگند.
فکر نمی‌کنیم الان هم بجنگند. به همین دلیل پ‌دک بسیاری از رهبران قبایل و مردم میهن‌دوست ما را به قتل رساند. به همین دلیل، پ‌دک از ساختارهایی که با پول جذب کرده است، به نام تبهکاران روژ، علیه گریلاها استفاده می‌کند. پ‌دک هر وقت فرصتی پیدا کرد به جنبش آزادی کوردستان حمله کرد. او این کار را با سلاح در مواقع لزوم، از نظر سیاسی در مواقع لزوم و دیپلماسی در مواقع لزوم انجام داد. اگر در برخی از فرآیندها با پ‌ک‌ک به گفتگو نشسته است، یا به دلیل ضعیف بودن آن است و یا برای این است که در روندی که تحت رهبری پ‌ک‌ک در حال توسعه است پیشقدم شود و تحولات را به نفع دیگر قدرت‌ها کنترل کند. نمونه‌های زیادی در زمان‌های اخیر وجود دارد. شما با ائتلافی که داعش را مدیریت و هدایت می‌کند همکاری می‌کنید و مردم ایزدی ما در شنگال را به قتل‌عام توسط داعش رها می‌کنید و سپس برمی‌خیزید و تبلیغات و دیپلماسی می‌کنید که اینجا و آنجا در اروپا با داعش می‌جنگید! او برای تحت الشعاع قرار دادن مبارزه پ‌ک‌ک علیه داعش تلاش کرد. طیب اردوغان همچنین گفت: «ما بزرگترین جنگ را علیه داعش انجام دادیم. اما دنیا می‌داند که خلیفه واقعی داعش اردوغان است، همه تبهکاران تحت کنترل میت هستند و این تبهکاران با هزاران راه و روش مختلف تامین مالی می‌شوند و زنده نگه داشته می‌شوند.
رهبر آپو و جنبش پ‌ک‌ک سخت تلاش کردند تا پ‌دک را از شر این خط مشی خیانتکارانه خلاص کنند. در دوره‌ای که تلاش‌های وحدت ملی به سطح مهمی رسید، رهبر آپو پیشنهاد و فرصتی به مسعود بارزانی داد و اعلام کرد که اگر بخواهد می‌تواند رئیس مشترک کنگره ملی باشد و همه سازمان‌های چهار بخش کوردستان در سطح ملی حمایت کردند. شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی نیز برای این امر مناسب بود. اما کاری که کرد این بود که منافع شخصی محدود خود را بر منافع یک ملت ترجیح داد و بدون هیچ توجیهی این پیشنهاد را رد کرد. آنها سال‌ها خود را از طریق دستاوردهایی که در نتیجه مبارزه پ‌ک‌ک پدیدار شد، زنده نگه داشتند. پ‌دک، به ویژه خانواده بارزانی، در هر دوره‌ای که باعث شکست مردم ما شده‌اند، به تمام معنا پاسخگو خواهند بود. گناهان آنها زیاد است و مردم ما دیگر مجبور نیستند این گناهان را تحمل کنند.
*مردم کورد در اروپا سال‌هاست که از زمان تشدید حملات اشغالگری، در قیام هستند و دست به کنشگری زده‌اند. آیا برای مردم کورد و دوستانشان در اروپا فراخوانی دارید؟
مردم ما همه جا در قیام هستند و مبارزه می‌کنند. البته آنها باید این مبارزه را تشدید کنند. زیرا جنگی که در حال حاضر در کوردستان در جریان است تنها تعیین کننده آینده مردم کورد نیست. آینده منطقه و کل بشریت در خطر است. کوردستان و خاورمیانه از آغاز تاریخ بشر تا به امروز چنین حقیقتی دارند. زیرا مهد بشریت و تمدن، خاستگاه همه آغازهاست. از این حیث، همه مسئولیت‌ها و وظایف تاریخی بزرگی دارند. کارهایی که مردم ما به ویژه آنهایی که مقیم اروپا هستند برای آزادی رهبر آپو انجام دادند و راهپیمایی‌ها و کنش‌هایی که برای کشور برگزار می‌کنند مهم بوده است. همچنین منجر به تحولاتی در برخی سطوح شده است. مردم و دوستان ما در اروپا تجربه زیادی دارند. سطح سیاسی پیدا کرده‌اند. آنها ابزاری برای دسترسی به همه افراد در سراسر جهان دارند. از این نظر، انتقال افکار و فلسفه رهبر آپو به همه بشریت برای آنها مهم است. ما ایمان داریم که آنها می‌توانند این تلاش‌ها را در دوره آینده به سطح جامع‌تری برسانند. البته همانطور که اشاره کردیم در کشور ما کوردستان یک جنگ بزرگ و تاریخی در جریان است. این انعکاس واقعیت جنگ در تمام جنبه‌های آن در زمینه اروپا و همه مردم، انگیزه زیادی به همه کارهای انجام شده خواهد داد. به تحولات مهمی در کارهای سیاسی و دیپلماتیک منجر خواهد شد. هنوز محافلی وجود دارند که روی سیاست‌های جنگی دولت ترکیه سرمایه‌گذاری می‌کنند. ما فکر می‌کنیم که لازم است به این محافل بفهمانیم که آینده دولت ترکیه تاریک است.
ما به عنوان گریلاهای آزادی کوردستان برای پاسخگویی مناسب به مسئولیت‌های انقلابی زمانه خود و تحقق انتظارات رهبری، شهدا، رفقای اسیر و مردم‌مان، خستگی‌ناپذیر تلاش خواهیم کرد. ما بر انجام وظایف جنگ مردمی انقلابی خود تمرکز خواهیم کرد. بر این اساس و با این آگاهی، به همه مردم و رفقای‌مان که در همه عرصه‌های مبارزه که برای صیانت از وظایف خود تلاش می‌کنند، با احترام درود می‌فرستیم و برایشان آرزوی موفقیت داریم.
