زلار استرک: عملیات زیلان یک نقطه عطف است
عضو شورای ریاست کل کجک، زلار استرک اظهار داشت که عملیات فدائی زیلان از لحاظ ایدئولوژیک، اجتماعی، سیاسی و مبارزه زنان یک نقطه عطف است.
تصویر
شهید زیلان
عضو شورای ریاست کل کنفدرالیسم جوامع کوردستان (کجک)، زیلار استرک اعلام کرد که ۵۰ سال است مبارزه موجودیت، هویتی، فرهنگی، سیاسی، نظامی، اقتصادی و اجتماعی انجام می‌شود و گفت: «بدین شکل اگر در سطح کمی هم شده باشد در کوردستان حیات معنادار گشته است. در کوردستان باارزش شده است. باور خلق کرد دیگر باور به حیات آزاد است. تمام رفقایی که اکنون در تونل‌های جنگی مقاومت می‌جنگند، پیرو زیلان، گولان و سما هستند.»
عضو شورای ریاست کل کجک، زلار استرک در برنامه ویژه تلویزیون استرک تی‌وی (Stêrk TV) شرکت کرد و به سوالات گولان آورِل پاسخ داد.
زلار استرک بیان کرد که خلق کورد با مشکلات بسیاری روبر است و گفت: «از جنبه‌های ملی، موجودیت، سیاسی، نظامی، سازمانی، آموزشی، علمی و شخصیتی این مشکلات وجود دارند. کسیکه که برای ما رهیافت را ایجاد کرد و این راه‌حل را ایجاد نمود نیز رهبر آپو است. اگر رهبر آپو نبود، به مثابه خلق کورد زمانیکه با قتل‌عام روبرو می‌شدیم، آیا می‌توانستیم چنین سازماندهی قدرتمندی را توسعه دهیم، این موضوع جای بحث دارد. بدین خاطر رهبر آپو هدف قرار گرفت. ما بصورتی عادی و آسان به سال ۱۹۹۶ نرسیدیم.
دشمن در ۶ می ۱۹۹۶ برای اینکه رهبری را بصورت جسمانی از میان بردارد، یک حمله سوقصد به جان او انجام داد. در مقابل آکادمی که رهبری در آن حضور داشت، یک خودروی بمب‌گذاری شده را منفجر کردند. هدف حمله این بود که خلق کورد را بدون رهبر بگذارند. نظرات سیاسی رهبری بسیار ژرف می‌باشند، دشمن خود را بسیار خوب می‌شناسد. این دانش، در پیشاهنگان، کادر و مبارزان جنبش نیز ایجاد شده است. به یُمن تدابیر رهبر آپو و جنبش، این حمله خنثی شد.»
زلار استرک اظهار داشت که شهید زیلان ۲ سال بود که به مبارزه پیوسته بود و گفت: «رفیق زیلان مدتی طولانی در کوهستان‌ها گریلا نبود. اما انسانی آگاه و میهن‌دوست بود. عملیات رفیق زیلان فقط یک عملیات نظامی نبود. رفیق زیلان با دانش و اراده‌ای که از رهبر آپو و جنبش آزادی کسب کرده بود، تصمیم گرفت که عملیاتی فدائی انجام دهد. از جنبه نظامی نیز این عملیات بسیار استراتژیک است. در جنگ گریلا، تاکتیک و استراتژی زمانه را تعیین نمود و براساس مسائل بسیاری نیز راه را گشود. عملیاتی بسیار مقدس و عظیم بود. این عملیات رفیق زیلان پاسخی به آن دوره بود.
عملیات رفیق زیلان از جنبه ایدئولوژیک، اجتماعی، سیاسی و مبارزه زنان به یک نقطه عطف بزرگ مبدل شد. زیلان نقشه‌های دشمن را از هر لحاظ خنثی کرد. باید ما درباره رفیق زیلان تحلیلات و ارزیابی‌های عمیقی انجام دهیم. رفیق زیلان با ایستار خود همه زنان، مردان و هر کسی را متاثر ساخت. هزاران جوان کورد به پیرو زیلان مبدل شدند. رفیق سما یوجه پیرو راه رفیق زیلان راهپیمایی کرد، در زندان چاناک‌کالای عملیات انجام داد و در نامه خود می‌گوید «ای کاش من هم به مثابه رفیق زیلان عملیاتی انجام می‌دادم، زیلان در عملیات خود مرگ را می‌کُشد»، در کوردستان خط میان حیات و مرگ کم‌رنگ شده بود. دیگر حیات معنا نداشت، حیات در سطحی بیولوژیک ادامه داشت. حیات با مبارزه معنادار می‌شود. انسان با زندگی خود معنادار شده و مبارزه می‌کند.
۵۰ سال است که ما مبارزه موجودیت، هویتی، فرهنگی، سیاسی، نظامی، اقتصادی و اجتماعی را ادامه می‌دهیم. بدین شکل اگر در سطح کمی هم شده باشد در کوردستان حیات معنادار گشته است. در کوردستان باارزش شده است. به یُمن رهبر آپو، شهید زیلان، سما، فکری بایگلدی، لیلا و دیگر رفقا حیات معنادار شد. دیگر حیات انسان‌ها ارزشمند است. باور خلق دیگر باور به حیات آزاد است. تمام رفقایی که اکنون در تونل‌های جنگی مقاومت می‌جنگند، پیرو زیلان، گولان و سما هستند.»
عضو شورای ریاست کل کجک، زلار استرک اینچنین سخنان خود را به پایان رساند: «دفاع از رهبر آپو، دفاع از خلق کورد است. دفاع از رهبر آپو، دفاع از حیات آزاد است. رهبری حیات کورد را از نو زنده و ایجاد کرد. صیانت از رهبر آپو، یک وظیفه بنیادین است. رفیق زیلان در نامه خود ما را موظف به دفاع از خلق کورد و رهبری می‌کند. به یُمن سیستم و پارادایم رهبر آپو در همه جای جهان دوستان کوردها افزایش یافته‌اند.
با پیشاهنگی دوستان ما برای آزادی جسمانی رهبر آپو گام‌هایی برداشته می‌شوند. خلق ما و زنان باید در ارتباط با این امر، تحقیقاتی انجام دهند. باید در همه جا در کارزار مشارکت به عمل آید. از اکنون به بعد باید مشارکت در کارزار بیشتر شود. بگذارید کودکانتان این مرگ را شکست دهند، چرا شما می‌ترسید؟ مشارکت زنان کورد در این کارزار بسیار مهم است. بسیار به کار و کنش می‌پردازند و کوشش می‌کنند. اکثرا زنان این کارزار را مدیریت می‌کنند. زنان در سطح بین‌المللی نقش پیشاهنگی را ایفا می‌کنند. من به رنج و تلاش‌های آنان درود می‌فرستم، اما زنان باید بیش از پیش رنگ و نام خود را در این کارزار مشخص کنند. باید شعارهای خود را در سطح خودویژه را شفاف کنند، اهداف خود را ایجاد نمایند. همچنین باید کنش‌های مستقل نیز توسعه داده شوند. من به دوستانی که این کارزار را ایجاد کرده و توسعه دادند، یکبار دیگر درود می‌فرستم.من فراخوان می‌دهم که روش این کارزار را غنی سازید و با کنش‌های تاثیرگذاری آن را ادامه بدهید.»
