آیدوغدو: ما این فرصت را از دست نمی‌دهیم

حلمی آیدوغدو عضو مجلس ک.ج.د اعلام نمود که مسئله کورد اکنون از ترکیه فراتر رفته است. آیدوغدو در این رابطه گفت: اگر کوردها از این فرایند استفاده نکنند، این فرصت بسیار مهم و تاریخی از دست خواهد رفت.

حلمی آیدوغدو از اعضای مجلس کنگره جامعه‌ی دمکراتیک (ک.ج.د) در رابطه با انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان، حملات ترکیه علیه شمال-شرق سوریه و اتحاد ملی کوردها با خبرگزاری فرات نیوز سخن گفت.

انزوای مطلق همچنان ادامه دارد

آیدوغدو در سخنان خود اظهار داشت که به رغم دیدارهای گسسته‌ای که با اقای اوجالان انجام می‌گیرد، اما مدت ٢٠ سال است که انزوای وی ادامه دارد. آیدوغدو در ادامه افزود که بعد از مدتی طولانی با مقاومت اعتصاب کنندگان غذا با رهبر خلق کورد، اوجالان دیدار انجام شد. در کوردستان در مقاطع فراوانی خلق، نهادهای مدنی، سیاستمداران و روشنفکران کورد به منظور توقف انزوا، فعالیتهای گسترده‌ای را آغاز کرده‌اند. آخرین بار نیز با اعتصاب غذای مداوم و مقاومت اعتصاب کنندگان دیدار صورت گرفت. با مفاومت اعتصاب کنندگان، برخورد دولت ترک با امرالی مشخص شد و از طریق این مقاومت تاریخی خانواده ها و وکلا توانستند طی چند برهه با اوجالان ملاقات نمایند. در زمانیکه با رهبر خلق کورد ملاقات انجام شد، انتخابات محلی در نیز جریان بودند. بعد از انتخابات محلی، حکومت آ.ک.پ مجددا سیاست انزوا را ادامه داد. انزوا از آن مقطع تا کنون همچنان ادامه دارد.

دولت ترک به شیوه‌ای سازماندهی شده به کوردها حمله می‌کند

آیدوغدو در بخش دیگری از سخنان خود افزود که این انزوا ریشه‌های عمیقی دارد،  زمانیکه رهبر خلق کورد، عبداله اوجالان اظهار می‌داشت که در ترکیه راههای آشتی و دست‌یابی به صلح باید گشوده شوند، زمانیکه آقای اوجالان سخن می‌گفت مشت تمامی طرحهای دولت سایه و کسانی که از این جنگ استفاده می‌برند باز می‌شد، زماینکه در رابطه با طرحهای کثیف، آشتی و دمکراسی عمومی مورد بحث و بررسی قرار می‌گرفتند نیروهای سایه و برتری طلب تلاش داشتند از این مسئله ممانعت کنند و به همین دلیل نیز انزوای وی را شدت بخشیدند. همزمان باید با تشدید انزوا، دخالت نظامی در شمال-شرق سوریه را نیز مورد بحث و گفتگو قرار داد. از یک طرف انزوا را تشدید می‌کنند و از طرف دیگر زمینه رابرای اشغالگری آماده می‌کنند. بین انزوای مطلق آقای اوجالان و سیاست‌های اشغالگرانه در شمال-شرق سوریه رابطه ارگانیک و دیالکتیکی وجود دارد. دولت در تمامی مقاطعی که به کوردها حمله می‌کند، با طراحی خاص خود روزهای مهم و تاریخی کوردها را نیز انتخاب می‌کند. برای نمونه، همزمان با شروع سالگرد  توطئه بین‌المللی علیه رهبر آپو مداخله نظامی و اشغالگرانه علیه روژاوا نیز آغاز شد. چنین روزی تصادفی نیست. بلکه تداوم توطئه بین‌المللی است. از این طریق می‌خواهند که انقلاب روژآوا را با پیشاهنگی استراتژیک و پارادایم رهبر آپو، نابود نمایند. از این طریق دولت می‌خواهد این پیام را به خلق کوردستان بدهد که ما هیچگاه دست از سیاست انکار و نابودی خود بر نمی‌داریم. از طرف دیگر این پیام را نیز ارسال می‌کند که ما هیچگاه اجازه نمی‌دهیم که کوردها در سرزمین خود به یک موقعیت سیاسی دست یابند. و اگر ملاحظه نماییم می‌بینیم که روژآوا به این موقعیت دست یافته بود و برای دست یافتن به آن نیز هزینه‌های فراوانی داده بود. در روژآوا مدل جدیدی از حیات در حال ایجاد بود. این مدل می‌تواند بر باکور، باشور و روژهلات کوردستان نیز تاثیر گذار باشد،  نیز روژآوا می‌تواند بر آینده کوردها در تمامی جهان تاثیر گذار باشد.

توطئه بین المللی همچنان ادامه دارد

آیدوغدو در بخش دیگری از سخنان خود افزود که باید علیه حملات اشغالگری به کوردها در هر جایی از جهان بپاخاسته و موضعگیری نمود. آیدوغدو در ادامه افزود که علیه کوردها توطئه‌ای بین المللی در جریان است. در سوریه در حال تدوین قانون اساسی می‌باشند. در این مقطع نیز می‌خواهند که کوردها را از تمامی مسائل مهم دور نموده و خاک و سرزمین کوردها را مورد حملات اشغالگرانه خود قرار می‌دهند. در این دوره می‌خواهند تا تمامی دستاوردهای کوردها را از میان بردارند. به همین دلیل باید در هر جایی از جهان که کوردها در ان ساکن هستند علیه این حملات اشغالگرانه موضع بگیرند. باید انزوا خاتمه یافته و اشغالگری نیز پایان پذیرد. با مسئله روژآوا مسئله کورد از یک مسئله مختص به ترکیه فراتر رفته است. مسئله کورد یک مسئله جهانی است. حل مسئله کورد راه خاتمه یافتن تمامی مشکلات و مسائل خاورمیانه است.

باشور کوردستان در مرحله دوم قرار دارد

آیدوغدو در بخش دیگری از سخنان خود افزود که دولت ترک تلاش می کند تا طرحهایی مانند میثاق ملی را در سطح کوردستان پیاده کند. در چارچوب میثاق ملی، روژآوا و باشور و روژهلات کوردستان نیز آماج دولت ترک قرار دارد. اگر دولت در حملات خود به روژآوا به پیروزی دست یابد، مرحله دوم آن هدف قرار دادن باشور (جنوب) کوردستان است. اگر بتوان در روژآوا اشغالگری را متوقف نمود، در باشور و روژهلات کوردستان نیز می‌توان از آن ممانعت کرد. در این دوره مسئولیت بر دوش تمامی کوردها خواهد بود. باید روژآوا تنها مانند روژآوا نگریسته نشود. روژآوا وجدان تمامی کوردها و جهانیان است. زیرا که خلق روژآوا برای بشریت به نبرد برخاسته است و تبهکاران وحشی را از میان برداشته است. تبهکاران تمامی جهان را تهدید می‌کردند. اما خلق روژآو این تبهکاران وحشی را از میان برداشته و برای ارزشهای انسانی و بشری به نبرد برخاستند. اگر داعش در روژآوا به پیروزی دست می‌یافت، هولیر، دهوک، زاخو و کرکوک و سلیمانی نیز سقوط می‌کردند. زیرا داعش در آستانه ورود به هولیر قرار داشت و باشور کوردستان را محاصره کرده بود. اما کوردها در کوبانی داعش را شکست داده و این مقدمه‌ای بود برای انداختن آنان به زباله‌دانی تاریخ.

در این مقطع مهمترین مسئله دست‌یابی به اتحاد ملی است

آیدوغدو در بخش دیگری از سخنان خود افزود که در هر جایی از کوردستان علیه کوردها حملاتی در جریان است و باید در مقابل این حملات اتحاد ملی کوردها تحقق یابد. آیدوغدو در این رابطه اعلام نمود که همه در سراسر جهان علیه اشغالگران هماهنگی و پشتیبانی خود را از کوردها اعلام داشته‌اند. به همین دلیل کوردها باید از این مقطع تاریخی و مهم استفاده کنند. علیه حمله به کوردها مقاومت کرده و از دستاوردهای خود صیانت نمایند. در صورتیکه ما به اتحاد دست پیدا کنیم، می توانیم از اشغالگری ممانعت کنیم. ما باید بدون هیچ تعللی به اتحاد ملی خود دست بزنیم. کوردها در هر جایی از جهان باید این اشغالگری را محکوم کرده و ترکیه را بایکوت نمایند. اما این اقدامات کافی نیست. تنها چیزی که می‌تواند توطئه میثاق ملی را خنثی نماید اتحاد کوردهاست. لازم است که کوردها به اتحاد خود دست یافته و برای ایجاد کنفرانسی ملی تمامی کوردها وارد عمل شوند.