وریشه مرادی‌: برای همه‌ی آنانی که سر به سینه‌ی خاک سپردند تا دیگران نفسی تازه بگیرند

وریشه مرادی زندانی سیاسی کورد محکوم به اعدام به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زنان زحمت‌کش نامه‌ای منتشر کرد.

وریشه مرادی زندانی سیاسی کورد محکوم به اعدام به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زنان زحمت‌کش، از زندان نامه‌ای منتشر کرد و در نامه‌ی خود ۸ مارس را به همه‌ی زنان مبارز و پیشاهنگ جهان تبریک گفته و اظهار داشت: «خوشحالم در سده‌ی ۲۱، زنجیره مبارزات زنان روز به روز پیوسته‌تر از گذشته، می شود. بارها گفته شده، که سده‌ی ۲۱ سده‌ی آزادی زنان است و با آزادی زنان است که آزادی جامعه رقم خواهد خورد.»

وی در ادامه به جنگ جهانی سوم و سیاست‌های جنگ‌افروزانه و ضد زن دولتمردان اشاره کرده و گفت: «البته که حاکمیت ایران نیز از این قضیه مستثنی نیست و در سال ۲۰۲۴ به جنگ عریان با جامعه و پیشاهنگان آن رفت. زندان‌‌های ایران، یک دم از حملات رژیم در امان نماند، برای من و برخی از زندانیان دیگر، حکم اعدام صادر گشت، برخی از زنان در زندان‌های دیگر، از جمله زینب جلالیان، از کوچکترین و طبیعی‌ترین حقوق‌شان محروم ماندند».

مشروح نامه‌ی وریشه مرادی در زیر آمده است:

«از پس میله‌های زندان، آن جا که نور را در ذهن و دل آدمی بایدجست، ۸ مارس را به زنان مبارز و پیشاهنگ، در هر کجای این کره‌ی خاکی که باشند تبریک می گویم. امسال در روزهای گرم کنشگری و فعالیت زنان به استقبال ۸ مارس می رویم، به هر کجا که می نگرم،‌ بوی خوش دستاوردهای زنان به مشام می رسد و خوشحالم در سده‌ی ۲۱، زنجیره مبارزات زنان روز به روز پیوسته‌تر از گذشته، می شود. بارها گفته شده، که سده‌ی ۲۱ سده‌ی آزادی زنان است و با آزادی زنان است که آزادی جامعه رقم خواهد خورد.

جنگ جهانی سوم در جریان است و این موضوع بر رویدادها و دیزاین خاورمیانه تغییر گذار است،‌ جنگی که از سوی دولتمردان و در راستای خدمت به سیستمی ضد زن و جنسیت‌گرا روی می دهد، نه تنها مطالبات جامعه و بویژه زنان را مد نظر قرار نمی دهد، بلکه موجب می شود که حیات آنان نیز به خطر بیفتد. در سال ۲۰۲۴،‌ خلق‌ها و حاکمیت‌ها،‌ بیشتر در تقابل با یکدیگر قرار گرفتند، سیاست جنسیت‌گرایی اگرچه گسترش یافت،‌اما مقاومت نیز بیشتر و بیشتر گشت! دولت-ملت‌ها بر آتش جنگ می افروختند، جامعه برای برقراری صلح و دموکراسی می جنگید. ملی گرایی و دین گرایی پایه‌ای ترین سیاست حاکمیت‌ها گشت،‌ اما در مقابل، جامعه اصرار بر برابری و همه‌ی تفاوت‌های ملی – مذهبی داشت و خوشبختانه زنان پیشاهنگ این پروسه‌های آزادیخواهانه بودند. البته که حاکمیت ایران نیز از این قضیه مستثنی نیست و در سال ۲۰۲۴ به جنگ عریان با جامعه و پیشاهنگان آن رفت. زندان‌‌های ایران، یک دم از حملات رژیم در امان نماند، برای من و برخی از زندانیان دیگر، حکم اعدام صادر گشت، برخی از زنان در زندان‌های دیگر، از جمله زینب جلالیان، از کوچکترین و طبیعی‌ترین حقوق‌شان محروم ماندند، اما در برابر این مواضع غیرانسانی مشاهده نمودیم که زندان، به مکتب اندیشه و تفکر، به سنگر مقاومت و مبارزه مبدل شد و من و هم بندی‌هایم باردیگر خواستیم نشان دهیم هر روز برای‌مان ۸ مارس است. مگر می شود تهاجم باشد و تو از خودت دفاع نکنی؟ مگر می توان در برابر ظلم و ستم سکوت پیشه کرد؟ مگر می توان رنج را در چشمان کودکان، زنان و جوانان و دیگر اقشار ستمدیده دید و چشم از مبارزه شست؟ مسلما نه! تاریخ به ما آموخت که گام‌های مبارز، کوره راه و پستی و ناهمواری نمی شناسد، آغوش گرم مبارزه نیز، برای هر آنکه دلش برای آزادی می تپد و شوق پرواز دارد، باز است و ما زاده ی این تاریخ پر از مقاومت و مبارزه هستیم. چشمان‌مان در تاریک‌ترین مکان نیز باشد، به دوردست‌ها می نگرد و معتقدم که افق‌مان همچنان روشن است. من از تبار زنانی هستم که هر لحظه‌شان سرشار از مبارزه و مقاومت بوده است، همان زنانی که الفبای مبارزه را در برابر ستم‌های تحمیل شده به ما آموختند.

از همین جا، دست گرم همه‌ی زنانی را می فشارم که در کنار امید به برقراری صلح و دموکراسی برای رقم زدن روزهای آزاد و بدور از ظلم و ستم مبارزه می نمایند. همواره همصدا و همراهتانم، معتقدم که مبارزه محدوده‌ی مکانی و زمانی نمیشناسد و تا زمان رسیدن به آزادی و جشن گرفتن این روز در زمان و مکانی آزاد، برای گرامیداشت یاد همه‌ی آزادیخواهان از گذشته تا به اکنون، نباید یک دم از پای نشست.

زنده باد ۸ مارس

زنده باد مقاومت زنان

ژن ژیان آزادی

وریشه مرادی

زندانی محکوم به اعدام

اسفند ۱۴۰۳»