آتش‌سوزی در امرالی | یادداشت

زمانی که مسئله به سلامت، امنیت و آزادی رهبری ملت کورد تبدیل می‌شود لازم اشت که تمامی حرکتهای سیاسی کورد، سازمان و شخصیتهای میهن‌دوست آن همگی با هم عمل نمایند. این مسئله باید به موضع متحد و ملی خلق کورد تبدیل شود.

سلیمان سویلو وزیر کشور جمهوری فاشیست ترک که دشمن قسم خورده خلق کورد است، با شرکت در برنامه‌ای تلویزیونی در لابلای سخنانش به وقوع آتش‌سوزی در امرالی اشاره کرد. این فاشیست که یکی از مسئولان و مدیران جنگ پلید علیه خلق کورد است بدون هیچ تردیدی این خبر را به منظور خاصی ابراز داشته است که می‌تواند بخش مهمی از جنگ ویژه و پلیدی باشد که علیه خلق کورد در جریان است. و این روندی است که دولت ترک برای درهم شکستن اراده و مبارزه خلق کورد از این جنگ ویژه و روانی استفاده می‌کند. براین اساس مهم نیست که آتش‌سوزی در میان بوده باشد یا خیر، این اظهار نظر اساسا نمی‌تواند از سوی خلق کورد مورد پذیرش قرار گیرد. در مقابل خلق کورد و نهادهای آن فراخوانی را به منظور اعزام سریع وکلا به امرالی منتشر کرده‌اند.

در این سرمای زمستان بدون دلیل، روی ‌دادن آتش‌سوزی امکان پذیر نیست. یا این آتش سوزی اصلا روی نداده است یا عامدانه از سوی عاملان جنگ ویژه در امرالی روی داده است. در جایی که رهبر آپو زندانی است، اصولا آتش‌سوزی بسیار سخت و دشوار است. زیرا رهبر آپو نه سیگاری بوده و همچنین محل زندان وی فاقد وسیله گرمایشی مانند بخاری است. بر همین اساس است که خلق کورد این مسئله را جدی ملاحظه کرده و در مقابل ان واکنش نشان داده است.

دولت ترک علیه کوردها جنگی را به منظور پاکسازی مدیریت می‌کند و سیاست های این دولت براساس دشمنی با کورد قرار گرفته است؛ البته این دشمنی را در گام نخست با رهبری این خلق و کاملا آشکار به پیش می‌برد. براین اساس است که خلق کورد نیز در رابطه با مسئله رهبری خود بسیار حساس بوده و حساس عمل می‌نماید و از رهبری خود صیانت به عمل می‌آورد. این خلق نشان داده است که صدها فدایی مانند خالد اورال و ییلدریم -که در مسکو با شعار نمی‌توانید روز ما را تاریک کنید- را داشته و در این سطح از رهبر آپو صیانت به عمل می‌آورد. خلق کورد در مقابله با هرگونه تهدیدی علیه رهبر آپو، امروز نیز با همان روح از وی دفاع می‌نماید. به همین دلیل است که زنان و جوانان فریادهایشان را برای دفاع از رهبر آپو طنین انداز کرده و خود را فداییان رهبر آپو می‌دانند.

بسیاری از نهادها و سازمان‌های کورد از خلق کورد خواسته‌اند تا زمانیکه ملاقات با وی صورت نگیرد، فعالیتهای خلق ادامه یافته و خلق همچنان آمادگی خود را حفظ و در میادین آماده باشند. به دلیل لحن سلیمان سویلو در رابطه با آتش سوزی امرالی، خلق اکنون به شدت نگران رهبری است. خصوصا در زمانیکه جنگ در ادلب با شدت در جریان است و در ترکیه امواج بلند شونیسم سر به طغیان برداشته است، انتشار این خبر گمانه‌زنیهای جدی را در این رابطه مطرح می‌کند. اما جالب توجه است که در رابطه با چگونگی وقوع این آتش‌سوزی و نتایج آن هیچ خبری درز نکرده است. مادام که دولت تمامی اقدامات جنگی را در این مدت نیز ادامه می‌دهد، لازم است که تمامی نهادها و سازمانهای کورد نیز کسب اطلاعات از این مسئله را مبنای کار قرار دهند اما نباید دامنه اقدامات آنان به این مسئله محدود شود. لازم است که به دولت ترک نشان داده شود که نمی‌تواند بدینگونه با رهبر یک خلق این گونه برخورد شود و بعد از ان هرگونه که لازم شد عمل شود.

نه فقط در ترکیه، بلکه در سطح جهانی نیز باید از طریق نهادهای حقوقی، سازمان‌های دمکراتیک حرکتی یکپارچه در این راستا ایجاد شود. خصوصا که باید خلق کورد بر کمیته منع شکنجه اتحادیه اروپا فشار وارد کنند تا عازم امرالی شود. بسیار مهم ست که وضعیت و اتمسفر کنونی که حول مسئله ادلب ایجاد شده است، نباید اجازه داد که مسئله آتش سوزی امرالی تحت الشعاع آن واقع شود.

در اروپا خلق بپا خواسته است و با پیگیری فعالیتها و اقدامات خود همچنان نیز امادگی و حضور خود را اعلام می‌کند. اما این به تنهایی کافی نیست. در تمامی بخش‌های کوردستان و خارج از کشور با هر نگرش سیاسی، لازم است تمامی احزاب و شخصیتهای کورد، روشنفکران و هنرمندان کورد در این رابطه موضعگیری نموده و عمل نمایند. بدون تردید اگر هر رهبر کوردی که ۲۱ سال در شرایط دشوار انزوایی سنگین قرار می‌داشت و مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار می‌گرفت، پ.ک.ک هیچگاه در این رابطه سکوت نمی‌کرد. تمامی خلق کورد لازم است که در رابطه با رهبران خود مسئولیت خود را نشان دهد. غیر از پ.ک.ک و دیگر سازمان‌ها و نهادهایی که با پ.ک.ک ارتباط دارند، سازمانها و احزاب دیگر کوردی در مقابل این رویداد سکوت کرده و این مسئله مایه تعجب بوده و اگر بگوییم که مایه شرم است، از واژه‌ای سنگین برای تعریف آن استفاده نشده است.

مام جلال طالبانی به رهبر آپو علاقه داشت، حتی گفته می‌شود که پیش از آنکه مام جلال بیمار شود، تلاشهایی را به منظور آزادی رهبر آپو آغاز کرده بود. اما گروه‌ها و افرادی که خود را وامدار و رهرو راه مام جلال می‌دانند تا کنون هیچ واکنشی از خود نشان نداده‌اند. سکوت احزاب و جنبش‌های سیاسی کورد بازتاب دهنده ضعیفترین لایه‌های مسئله کورد محسوب می‌گردد. به دلیل همین ضعف است که استعمارگران نابودگر دشمنی خود را علیه ملت کورد می‌توانند به آسانی به اهداف خود دست یابند.

خلق کورد و افکار عمومی کورد در تمامی بخش‌های کوردستان، باید سکوت احزاب سیاسی و حرکتهای کورد را در رابطه با وقوع آتش‌سوزی در امرالی مورد اعتراض قرار دهند. زمانی که مسئله به سلامت، امنیت و آزادی رهبری ملت کورد تبدیل می‌شود لازم اشت که تمامی حرکت‌های سیاسی کورد، سازمان و شخصیتهای میهن دوست آن همگی با هم عمل نمایند. این مسئله باید به موضع متحد و ملی خلق کورد تبدیل شود. اگر چنین موضعی اتخاذ نشود عدم اتخاذ چنین رویکردی باید به عنوان مسئله‌ای مهم در میان ملت کورد مطرح شده و گروه‌هایی که مسئولیت خود را در این رابطه انجام نمی‌دهند مورد فشار قرار گیرند.

به امید آنکه خلق کورد و تمامی دوستان خلق کورد از طریق دمکراتیک و نیروهای سیاسی از طریق مسئولیت‌پذیری نقش خود را در این رابطه ایفا کنند.