اوجالان در دیدار خود با هیات حزب دمکراتیک خلق‌ها در ۷ ژوئیه سال ۲۰۱۳ نیز با اشاره به قتل همسر پروین بولدان، ساواش بولدان گفته بود که: من یک شخصیت سیاسی هستم. هر آن می‌توانند من را به قتل برسانند. این کشور کشور کودتاهاست.
دو روز پیش در جزیره امرالی که رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان مدت ۲۱ سال است در انجا زندانی شده است دچار آتش‌سوزی شد. با انتشار این خبر خلق کورد و نمایندگان سازمانها و نهادهای ملت کورد دچار نگرانی شدید شدند. این آتش‌سوزی سالهای گذشته را به یاد آورد. اوجالان پیش از این گفته مسئولان را مبنی بر اینکه ما از تو ۱۵۰ متر فاصله داریم ' همانند تهدیدی برای از میان برداشتن تعریف کرده بود. پیش از ان نیز به مسموم کردن و قرار دادن وی در انزوای مطلق اقدام کرده و از این طریق پیامهایی را به وی ارسال کرده بودند. با این آتش سوزی بار دیگر این مسئله در مدار توجه قرار گرفته است که آیا این آتش‌سوزی طبیعی بوده است یا از این طریق خواسته‌اند که به وی پیامی را انتقال دهند؟
رهبر خلق کورد مدت ۲۱ سال است که در جزیره امرالی در انزوا و حصر سنگین قرار دارد. تا کنون مسموم شده است و در مواقع فراوانی به سلول انفرادی افکنده شده است. پریروز نیز اعلام شد که در جزیره امرالی آتش‌سوزی روی داده است. بعد از آن نمایندگان احزاب و نهادها و سازمانهای کورد در مناطق فراوانی نگرانی خود را از این رویداد ابراز داشتند. نمایندگان خواستند که مسئولان سریعا در این رابطه شفاف سازی کنند. و این مهم به دلیل اقداماتی است که مسئولان ترک طی ۲۱ سال در امرالی انجام داده‌اند، رویداد پریروز نیز به دلیل ستمهای ۲۱ ساله، نگرانیهایی فراوانی را ایجاد کرده است. زیرا خود اوجالان نیز پیش از این، از تهدیدهای مقامات به عنوان تلاشی برای از میان برداشتن خود پرده برداشته بود.
سلیمان سویلو وزیر کشور ترکیه در کانالی تلویزیونی اظهار داشت که آتش‌سوزی امرالی کنترل شده است. بعد از این اظهار نظر بود که از وقوع آتش‌سوزی در امرالی پرده برداشته شد. بعد از این آتش‌سوزی در امرالی، نمایندگان سیاسی و سازمانهای کورد با اظهار نگرانی شدید خود خواستار شفافیت و پیگیری این وضعیت شدند. زیرا در مدت این ۲۱ سال اوجالان با اقدامات فراوانی فیزیکی و روانی برای نابودی مواجه شده است. اوجالان مدت ۲۱ سال است که در حصری سنگین قرار دارد. به شیوه‌ای سیستماتیک در مواجهه با فشار و خشونت قرار دارد.
بعد از آنکه فشارها بر اوجالان تشدید شدند، در ۱۲ سپتامبر سال ۲۰۱۲ زندانیان سیاسی به منظور کاستن از این فشارها بر وی دست به اعتصاب غذا زدند و در ۳ ژانویه همان سال هیاتی عازم امرالی شد و تا ۵ آوریل ۲۰۱۵ ملاقات‌ها با وی ادامه یافت. دوباره این ملاقات‌ها قطع شدند، ریاست مشترک ک.ج.د لیلا گوون در ۷-۸ نوامبر سال ۲۰۱۸ به اعتصاب غذا دست زده و این اعتصاب در تمامی زندانهای شمال کوردستان و ترکیه گسترش یافت. هزاران زندانی به این اعتصاب پیوستند. اعتصاب غذای لیلا نیز ۲۰۰ روز ادامه یافت. در نتیجه این اعتصاب طولانی و گسترده بود که بعد از ۸ سال وکلای اوجالان توانستند در ۲ مه ۲۰۱۹ به امرالی عزیمت کنند. وکلا ۵ بار و خانواده‌ها توانستند ۳ بار با وی دیدار داشته باشند و در ۷ اگوست دیدار وکلا و در ۱۲ اگوست دیدار خانواده با وی قطع شد.
در طول این ۲۱ سال اوجالان با حملات فیزیکی فراوانی نیز مواجه و در این مدت مسموم نیز شده است. در ۱۵ ژوئیه ٢٠١۶ مشخص شد که به جزیره امرالی نیز حمله هوایی کرده بودند و پریروز نیز پرده از آتش سوزی امرالی برداشته شد. این موارد نگرانی‌ها و پرسش‌هایی را مطرح کرده است. اوجالان در دوره زمامداری آ.ک.پ سه بار با رویدادهای خطرناک مواجه شده است. در روز اول مارس ۲۰۰۷ وکلا تار موی اوجالان را به آزمایشگاهی فرستاده و معلوم شد که وی مسموم شده است. این رویداد ناگوار نیز باعث شد که در آنزمان خلق کورد در بسیاری از کشورها و در شمال کوردستان نیز دست به اقدامات اعتراضی بزنند.
از جمله اقدامات دیگری که نشانه خشونت بر رهبر خلق کورد است، کوتاه کردن اجباری موهای وی بود. در همان زمانی که انزوای مطلق بر وی حاکم بود، با زور و خشونت موهای وی را کوتاه کردند. در ژوئن ۲۰۰۸ بدون خواست و اجازه موهای وی کوتاه شد و این موضوع را از طریق وکلایش با افکار عمومی در جریان گذاشت. اوجالان با این گفته که موهای من را کاملا تراشیدند درصدد نشان دادن و به خاطر آوردن این گفته دولت ترک بود که ما هر زمان که بخواهیم می‌توانیم تو را در کنترل داشته باشیم. توان انجام دادن هر کاری را داریم. تو در دست ما قرار داری. ۲۴ ساعت در کنترل ما هستی. در سپتامبر ۲۰۰۷ نیز تلاش کرده بودند که با خشونت و زور موهای وی را کوتاه کنند.
اوجالان به دلیل شرایط ویژه آب و هوایی در امرالی دچار بیماری شد. در ژوئن ۲۰۰۸ بار دیگر اوجالان با حملات فیزیکی روبرو شد. در اکتبر ۲۰۰۸ به سلول انفرادی انتقال یافت. اوجالان سلول انفرادی را مانند تابوت تعریف کرده بود. همراه با مجازات سلول انفرادی، مسئولان زندان به تفتیش این سلول نیز دست زده و اوجالان را بر زمین کشیدند. به علت این اقدام مسئولین اتاق زندان را تغییر دادند و مساحت آن را کوچکتر کردند. اوجالان از این اقدام به حصر در انزوا تعبیر کرد.
اوجالان در ژانویه ۲۰۰۵ به مدت ۲۰ روز در سلول انفرادی قرار گرفت و بعد از آن بار دیگر ۷ روز به سلول انفرادی محکوم شد. اوجالان فشار، سرکوب و حمله به خود را مانند تهدیدی برای نابودی ارزیابی کرده و اظهار داشت: می‌خواهند من را به سکوت وادارند. در ۱۸ ژانویه از طریق وکلای خود گفت: نخست وزیر اردوغان و دنیز بایکال در این مسئله همکاران استراتژیک یکدگر هستند. می‌خواهند من را خفه کنند. ۷ سال است که تلاش می‌کنند. در شریط سلول انفرادی ۷ سال است که مقاومت می‌کنم. برای صلح تلاش کردم زنده بمانم و مقاومت کنم. با این وجود می‌خواهند من را خفه کنند، شاید نیز می‌خواهند من را نابود کنند.
اوجالان در مقابله با تلاشها و توطئه‌های دولت ترک علیه خود گفته بود که کسانی که دست به کودتای ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۶ زده‌اند، می‌توانند علیه من دست به اقدام بزنند. اوجالان در دیدار خود با هیات حزب دمکراتیک خلق‌ها در ۷ ژوئیه سال ۲۰۱۳ نیز با اشاره به قتل همسر پروین بولدان، ساواش بولدان گفته بود که: من یک شخصیت سیاسی هستم. هر آن می‌توانند من را به قتل برسانند. این کشور کشور کودتاهاست.
هیات امرالی یک روز قبل از توافقنامه دولما باخچه در ۲۸ فوریه ۲۰۱۵ عازم امرالی شد. اوجالان در این ملاقات اعلام داشته بود که ۱۵۰ متر با من فاصله دارند. من این گفته را هیچگاه از یاد نمی‌برم. هم اکنون نیز احتمال دارد که اینجا باشند. می‌توانند من را از میان بردارند. و نتایج آن می‌تواند بسیار هولناک باشد.
اکنون نیز مشخص شده است که در امرالی آتش‌سوزی روی داده است. ایا از این طریق می‌خواهند پیامی برسانند؟!
منبع: MA
