بدیهی است که حاکمیت فاشیست آ.ک.پ/ م.ه.پ انزوا و حصر رهبر آپو را به عنوان شانتاژی سیاسی به کار می‌بندد. تلاشهای حکومت فاشیست برای به سکوت واداشتن افکار دمکراتیک عمومی و خلق کورد علیه سیاستهای پلید پاکسازی خود همچنان ادامه دارند. در مقابله با این امر، سیاستهای انزوا و حصری که علیه رهبر ما انجام شده و در کانون بحثهای روزانه به دستور کار تبدیل نشده‌اند؛ جدیت و اهمیت وضعیت را در مقابل انظار ما قرار می‌دهد.

در چنین وضعیتی که حقوق را به مسئله‌ای شخصی تبدیل کرده و آن را بنا به مقاصد دیکتاتوری فاشیستی خود به کار می‌بندد، سیاستهای آنان در راستای اسارت رهبر آپو و دیگر زندانیان سیاسی باید رمززدایی شده و علیه این وضعیت موضعگیری شود. همزمان باید موضوعاتی مانند سیاسی شدن وضعیت زندانیان بیمار و اسارت آنان همواره مورد بررسی واقع شود. در این معنا برخوردهای شخصی نیز انجام شدند و محکوم نیز شدند. مقاومت از میان برداشتن انزوای رهبر مقاومت آزادی خلق کورد در خلق آزادی سیال ۲۰۲۰ نقشی تعیین کننده خواهد داشت. حملات اشغالگرانه دولت ترک علیه شمال-شرق سوریه، بر اساس تغییر دموگرافی منطقه انجام می‌شود.

به منظور تغییر دموگرافی منطقه، امکانات فراوان و مهمی را وارد مناطق اشغال شده نمودند. در واقع، منظور از تغییر دموگرافیک، پیگیری سیاست بدون کورد گذاشتن کوردستان است. سخنانی مانند، کورد مرده، کورد آسیمیله شده، کوردهایی که سرزمین خود را ترک کرده و کوردهای خائن، از منظر فاشیسم ترک به همین معناست. در مقابله با این رویکرد، مقاومتی وسیع و گسترده در جریان است. اما آشکار است که در سال ۲۰۲۰ اردوغان و تبهکاران وابسته به وی، رسوا و محکوم خواهند شد، محکوم خواهند شد و در آستانه شکست نیز قرار خواهند گرفت.

برجسته شدن مجدد اهمیت اتحاد ملی کوردها

با شروع عملیات اشغالگری ترک در شمال-شرق سوریه، اهمیت اتحاد ملی کوردها بار دیگر برجسته و در درستور کار قرار گرفت. اهمیت اتحاد ملی کوردها به خواستی گسترده بسیاری از طرفها و احزاب سیاسی، روشنفکری و هنرمندان کوردستان تبدیل شد. موضعی مهم در این میان اتخاذ شد. همراه با اهمیت این مسئله، مراد کاراییلان، عضو شورای رهبری حزب کارگران کوردستان که از همان ابتدا این مسئله را پیشنهاد کرده بود؛ این موضعگیری را کافی ندانست.

تحقق اتحاد ملی باعث می‌شود که هم مبارزه آزادیخواهانه خلق کورد با فداکاری به پیروزی دست یابد و هم حملات علیه کوردها در عرصه بین‌المللی کاهش یابد. به همین دلیل مسئله اتحاد ملی در سطح زندگی روزمره نیز واجد اهمیتی فراوان است. اما مسئله اتحاد ملی در میان کوردها مسئله‌ای نیست که صرفا از طریق فراخوان ایجاد شود. زیرا معنایی که در سخن آمده است، امری متمایز به شمار می‌رود. اتحاد ملی بدین معناست که اختلاف و تقسیم بندی در میان کوردها و مزدوری از میان کوردها به تمامی برداشته شود یا حدالمقدور کمتر شود.

اختلاف و شکاف در میان کوردها از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ از برخوردهای متمایز به مقاومت و مبارزه برای موجودیت، از دور افتادن از جامعه و نزدیک شدن به دشمن سرچشمه می‌گیرد. نزدیک شدن به دشمن به معنای دشمنی با اتحاد است. فاشیسم ترک هیچگاه دشمنی خود را با کوردها حاشا نکرده است، می‌گوید که در هر جایی که کوردی حضور داشته باشد دست به حمله می‌زند. اظهار می‌دارد که ایجاد سیستمی در باشور کوردستان اقدامی اشتباه بوده است. در چنین وضعیتی نیز  موضعگیری در چارچوب مطالبات دولت فاشیست ترک انجام شده و این خود مهمترین نمونه برای تقسیم و اختلاف است.

 لزوم برداشتن گامهای مهم و مستحکم 

مخالفت با حزب کارگران کوردستان و هر قدم سیاسی که در باکور کوردستان برداشته می شود واجد چه معنایی است؟ نزدیک شدن به دشمن پاسخ عملی به مسائل و موضوعات اتحاد ملی است که بدون پاسخ مانده‌اند. اتحاد ملی برای خلق کورد و سازمانهای کورد به معنای رهایی از نمایندگی منطقه‌ای مدرنیته کاپیتالیستی است. به همین دلیل اقدام آسانی به نظر نمی‌رسد. نیروهای مدرنیته کاپیتالیستی همواره از سازمانهایی بدین شکل حمایت می‌کنند، انها را حفظ می‌کنند و خواستار تداوم حضور آنان هستند.

به همین دلیل است که اتحاد ملی نه فقط گردهمایی احزاب و اظهار وعده‌های زیبا و دلفریب است. بزرگترین و مهمترین وظیفه کوردها در سال ۲۰۲۰، برداشتن گامی تاریخی و مصمم است. ENKS یا شورای میهنی کوردستان سوریه [دو گروه کوچک وابسته به سازمان اطلاعاتی میت که رهبرانشان در استانبول یا هولیر بسر می‌برند] حتی یک قدم در روژآوا برنداشته است، اما از سوی دیگر خود را به عنوان تنها صاحب و ملاک کوردایتی در روژآوا می‌داند، و این نگاه، بزرگترین مانع در مقابله با اتحاد ملی کوردها به شمار می‌رود. ENKS حتی هزینه‌های گزافی را که برای دستیابی به حقوق کوردها در روژاوا داده شده‌اند، نادیده گرفته و به رغم آن از کوردایتی دم می‌زند.

تحت لوای هژمونی، از حضور و موجودیت خود سخن می‌گویند، به معنای دیگری، خود را در اختیار فرادستان قرار می‌دهند. کسانی که در ترکیه خود را سازماندهی کرده و در تاراج و یغمای عفرین مشارکت داشته‌اند، بدیهی است که درد کوردایتی را هیچگاه حس نکرده‌اند. کسانی که در کوهپایه‌های کوردستان، به کوردها خیانت کرده و دم از حقوق کوردها می‌زنند، تنزل دادن کوردایتی را در پیش گرفته‌اند. در واقعی‌ترین و کوردی‌ترین معنا، این افراد و این نوع نگاه دشمنی با کوردها بوده و هیچگاه در راستای اتحاد ملی کوردها نیست. به زبان کوردی سخن گفتن در راستای منافع کوردها نیست.

خلق ملت دمکراتیک که به شیوه‌ای اجتماعی واجد حقوق ملی خودشان شوند، به معنای تحقق و خلق ملت دمکراتیک در میان کوردها، عربها، ترکها و فارسهاست. اعرابی که سالهاست که با یکدیگر زندگی کرده و حتی یک کلمه کوردی نیز نمی‌دانند، اکنون زیر سایه انقلاب روژآوا در میان سازمان ملت دمکراتیک کوردی می‌آموزند، عرصه و معنای حیات را با کوردها و اهمیت این سیستم معنا می‌بخشند. این امر نیز در نهایت خدمتی در راستای کوردایتی است.

دشمنی با آ.ک.پ صرفا برعهده کوردها نیست

کسانی که در ترکیه می‌خواهند از خودکشی ممانعت کنند، در مقابل بیکاری اقدام کنند، باید در مقابل آ.ک.پ بپاخیزند، کسانی که از کار با کمترین حقوق و مزایا دچار نارحتی هستند، کسانی که خواهان خاتمه دادن به ظلم مردان و تعدی به کودکان هستند باید در مقابل آ.ک.پ بپاخیزند. کسانی که می‌خواهند قوانین ناعادالانه حکومتی برداشته شود، کسانی که خواهان خاتمه دادن به تاراج گماشتگان آ.ک.پ هستند، باید در مقابل آ.ک.پ بپاخیزند.

قیام در مقابل آ.ک.پ صرفا از طریق مسئولیت پذیری کوردهاست. آ.ک.پ با سیاستی ظریف و مزورانه هر گونه مقابله و انتقاد به این حزب را به کوردایتی و تروریسم متهم می‌کند، به همین دلیل است افرادی از گرسنگی و فقر می‌میرند و همراه با فرزندانشان به خودکشی دست می‌زنند. به همین دلیل است که مبارزه علیه آ.ک.پ و انتقاد از این حزب تنها وظیفه کوردها نیست.

کسانی که خواهان حیات به شیوه‌ای آزاد هستند، کسانی که نمی‌خواهند کشته شوند، کسانی که می‌خواهند خودیت خود را حفظ کرده و بدون سرکوب زندگی کنند، باید در مقابل آ.ک.پ ایستادگی نمایند و رژیم فاشیست آ.ک.پ/ م.ه.پ را از میان بردارند. زنان در وضعیت بسیار نا مساعدتری به سر می‌برند. زنان نیز باید در مقابل فاشیسم مردانه آ.ک.پ/ م.ه.پ بپاخیزند. همانگونه که جمیل باییک ریاست مشترک شورای رهبری ک.ج.ک اظهار داشته است، کسانی که خواهان بهبود وضعیت اقتصادی هستند باید علیه آ.ک.پ بپاخیزند. خصوصا که مخالفت دمکراتیکی اکنون در ترکیه وجود ندارد. زیرا رژیم پارانوئید فاشیستی در ترکیه حضور دارد که قانون اساسی را همانند کاغذی بی‌ارزش در نظر می‌گیرد.

۵۰ زندانی در سال ۲۰۱۹ در زندان به شهادت رسیدند

زندان‌ها را از کوردها لبریز کرده‌اند. غیر از مرگی که شایسته کوردها می‌دانند، تنها زندان را شایسته کوردها می‌دانند. ۵۰ زندانی در سال ۲۰۱۹ در زندانها به شهادت رسیده‌اند. هزاران زندانی بیمار در میان شرایط بسیار دشوار و بردگی وار زندانی هستند. مقاومتی که در سال ۲۰۱۹ در زندانها صورت گرفت، واکنش وسیعی را در میان جامعه از خود برجای نهاد. هزینه‌های گزافی داده شد. ارزشمندترین فرزندان خلق کورد جان خود را فدا کردند و در زمانیکه همگان سکوت کرده بودند، آنها فریاد زدند.

کسانیکه در ترکیه مایل به حضور آ.ک.پ نیستند نیز دیده‌اند که می‌توان در مقابل آ.ک.پ مقاومت و مبارزه کرد. اما این مبارزه و مقاومت نیازمند تحمیل هزینه است. آ.ک.پ زندان را به یکی از ابزارهای اساسی برای از میان بردن مقاومت کوردها و تحمیل سیستم نابودی کوردها تبدیل کرده است. اکنون جوانی، فرزندی، انسانی از خلقمان نمانده است که طعم زندان را نکشیده باشد. این سیاست مبتنی بر نابودی علیه کوردها در سال ۲۰۲۰ بیش از پیش رسوا خواهد شد و به مهمترین مکانیزم برای دست‌یابی به موضع یک انسان آزاد تبدیل می‌شود.

سیاست منفعت طلبانه آ.ک.پ به رغم آنکه ملیت‌پرستی را شعله‌ور می‌کند، با همکاری م.ه.پ وجب به وجب این سرزمین را در اختیار رانت می‌گذارد، و با سوزاندن جنگل‌ها راه را برای ساختمان‌سازی رانتی باز می‌گذارد، تا از این طریق به جامعه حمله نماید. این جنگ، جنگی علیه شخصیت انسانها ست. مقاومت و قیام در این وضعیت، از شرایط انسانیت و شرافت است.

سال ۲۰۲۰ به سال شکست آ.ک.پ تبدیل می‌شود، برای اتحاد ملی کوردها باید در این سال قدم‌های سترگی برداشته شود، کوردها از این طریق است که می‌توانند به موقعیتی دست یافته و زنان نیز در این موقعیت، به پیروزی دست یابند.