کاپیتالیسم برای تمامی بشریت به مشکلی برای موجودیت و سلامتی تبدیل شده است. نام واقعی این بیماری کاپیتالیسم است. تا زمانیکه بشریت از سرمایه‌داری رهایی نیابد، رهایی از دست بیماری‌هایش امکان‌پذیر نیست.
ویروس کرونا تکانه شدیدی را در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را ایجاد و واقعیتهای فراوانی را نشان داد. موضوعاتی که پیش از این مخفی نگاه داشته می‌شدند، اکنون آشکارا در معرض دیده هستند. بشریت لازم بود این بیماری را مسبب این کاستی و ضعف نمی‌پنداشت. انسانی که به فضا قدم گذارده است، سبب انقلابی علمی شده است، در ابعاد اطلاع‌رسانی و تکنولوژی انقلاب‌های بزرگی را رقم زده است، نمی‌بایست به چنین وضعیتی دچار می‌شد. لازم بود که این اشتباهات قبل از شیوع کرونا مشاهده می‌شدند. و این موضوع نیز به نوبه خود نشان می‌دهد که اطلاع‌رسانی کنونی دچار مشکل است. رهبر آپو اعلام می‌نماید که این سبک از اطلاع‌رسانی واقعیتهای اجتماعی را برعکس جلوه می‌دهد. اطلاعات در مدرنیته سرمایه‌داری، بیش از عصر راهبان سومری دچار تحریف در بازنمایی واقعیات و اجتماع بوده است. رهبر آپو مشخص می‌نماید که اطلاعات و اطلاع‌رسانی اصول و مسئولیت‌های خود را به جای نیاورده و هدف اطلاع‌رسانی لاپوشانی واقعیات و تحت کنترل قرار دادن تمامی امور در ذیل سرمایه‌داری است. لازم است که در این مرحله همه تحلیل‌های رهبر آپو را در رابطه با علم و اطلاع‌رسانی مطالعه کنند. باید دریابند که چگونه بشریت دچار مصیبت شده است.
پیش از آنکه ما به ابعاد و تاثیرات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ویروس کرونا بپردازیم، لازم است موضع دولت ترک را در مقابل ویروس کرونا تحلیل کنیم. زیرا این موضع به همان اندازه ویروس کرونا نیز خطرناک بوده و در این دوره نیز خصیصه جنگ روانی ویژه را به خود گرفته و درصدد فریب خلق‌های ترکیه و تمامی بشریت برآمده است.
با ظهور ویروس در چین، در رابطه با اطلاع‌رسانی آن اقدامی صورت نگرفت و زمانیکه شیوع پیدا کرد ناگزیر شدند شیوع آن را رسانه‌ای کنند. زیرا این ویروس به سرعت گسترش پیدا کرده و کشنده بودن آن نیز معلوم شده بود. بسیاری از دولت‌ها لازم بود که تدابیر لازم را اتخاذ می‌کردند، اما بعد از آنکه ویروس منتشر شد، در رابطه با ان اطلاع‌رسانی کردند. یکی از این دولت‌ها، دولت ترک بود. دولت ترک که در تمامی دوره‌ها جنگ ویژه و روانی را پیش برده و واقعیات را از خلق پنهان می‌کند، با انتشار ویروس نیز همچنان این رویه خود را ادامه می‌دهد. مدت زمان زیادی گفتند که ویروس در ترکیه شیوع پیدا نکرده و واقعیات را از خلق پنهان کردند.
دو ماه دولت ترک اعلام کرد که ویروس در این کشور شیوع نیافته است، هیچگونه تدبیری اتخاذ نشد و از این طریق باعث انتشار ویروس شدند. زیرا مردم زندگی روزانه خود را ادامه دادند. افراد بیمار و ناقل ویروس آزادانه حرکت کرده و ویروس را منتشر کردند. حاکمیت آ.ک.پ و م.ه.پ مرتبا اعلام کردند که در این کشور ویروس کرونا وجود ندارد و با گذشت دو ماه به وجود ویروس اعتراف کردند؛ این رویه جرم است. مسدود کردن دروازهای مرزی با ایران و محدودیت رفت و آمد به چین اقدامی مهم نبود. متاسفانه دست آخر مجبور شدند که در این رابطه به اقداماتی دست بزنند. در سطح جهان مسابقات و بازیهای فوتبال ممنوع شدند، اما در ترکیه ممنوع نشدند و عدم اتخاد تدابیر لازم در این رابطه ادامه پیدا کرد.
اردوغان در سخنرانی اخیر خود گویا که دو ماه است دست روی دست نگذاشته است، اعلام نمود که تدابیر لازم در این رابطه اتخاذ شده‌اند. رو در روی خلق‌های ترکیه و جهان ایستاده و دروغ می‌گوید. صدها نفر تا کنون جان خود را از دست داده‌اند اما شمار این افراد همچنان مخفی نگاه داشته می‌شود. شمار کشته‌شدگان این بیماری حداقل ده برابر رقم اعلام شده است. اما مرگ ناشی از این بیماری را به عنوان ذات الریه یا بیماری‌های دیگر نشان می‌دهند. مرکز جنگ ویژه مشخص می‌نماید که هر روز آمار افرادی که جان خود را از دست داده‌اند چقدر اعلام شود، گروه جنگ ویژه‌ای که اردوغان نیز در آن عضویت دارد امار مرگ و میر ناشی از کرونا را مشخص می‌کند.
در ترکیه و کوردستان هیچ کس به اظهارات وزیر بهداشت باور و اطمینان ندارد. آنها به منظور شانه خالی کردن از مسئولیت شمار بالای بیماران و مرگ و میز ناشی از آن، شمار فوت شدگان را کمتر از آمار واقعی آن شنان می‌دهند. خلق‌های ترکیه باید نسبت به این موضوع از دولتمردان حسابرسی کنند. کوردها در جریان شیوع این ویروس دریافتند که دشمن چگونه در مقابل آنها ایستاده است. بیش از هر نقطه‌ای این بیماری در استانبول و میان کوردها شیوع یافته است اما کمترین میزان خدمات بهداشتی نیز نسبت به کوردها بوده است. در کوردستان افراد مشکوک به کرونا مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند و این نشان دهنده نوع نگرش و برخورد آنها با کورد است. و در این مقطع است که گماشتگان دولتی بر شهرداری‌های کوردستان تحمیل می شوند، این موضوع نیز نگرش انها را به کورد نشان می‌دهد.
با ظهور این بیماری مشخص شد که شهرها می‌توانند برای انسان‌ها چگونه خطرناک باشند. این ویروس بر افراد ساکن در استانبول تاثیر گذاشته است. و کمترین میران شیوع در روستاهاست. اکنون نیز برخی مایل به بازگشت به روستاها هستند. از این طریق می‌خواهم بگویم که خلق کورد را به دلیل فشارها و سرکوب‌ها و نیز بنابه دلایل اقتصادی به کلان‌شهرها سوق داده‌اند. در شرق فرات و درسیم دولت از طریق جنگ ویژه راه را برای عزیمت به کلان‌شهرها باز کرده است. با قتلعام مرعش در سال ۱۹۷۸ این مهاجرت‌ها شدت گرفتند. در جریان دهه ۹۰ با آتش زدن روستاها و اعمال سرکوب، این مهاجرت‌ها افزایش یافتند. کوردستان خالی از جمعیت شده است.
این ویروس مشخص کرده است که حیات در شهرهای بزرگ امکان‌پذیر نیست. این بیماری می‌تواند دلیلی برای بازگشت بخش بزرگی از کوردها به کوردستان و روستاهایشان شوند. زمانیکه کوردها به کوردستان بازگردند می‌توانند حیات طبیعی و راستین خود را خلق کنند. می‌توانند کوردستان را آباد کنند. سرمایه‌داری حیات را متوقف کرده است. اکنون شرایط آن مهیا شده است. لازم است که اکنون حیات مدرن به کناری گذاشته شود و کورد به سوی تامل در حیات مدرنیته اجتماعی توجه کند. بخشی از حیات مدرنیته دمکراتیک باید مبتنی بر آباد کردن روستاها و ابعاد طبیعی متمرکز گردد. کوردستان همواره مرکز کاشت گیاهان زراعی و نگاهداری حیوانات بوده است. بدون تردید انسان می‌تواند به یکصد سال قبل بازگشته و به این نکته باور داشته باشد که مدرنیته سرمایه‌داری فریبی بیش نبوده است.
شهری شدن و استعمارگری سرمایه‌داری به منظور صنعتگرایی ایجاد شد. این اقدام به همان اندازه باعث تخریب طبیعت شد. اجتماعی شدن نیز دچار تنگنا شده و خصیصه‌های بشر تغییر داده شد. تنگنای جوامع به معنای تخریب و فروپاش انسان بود و این موضوع نیز دشمنی با انسان است. و در پایان، بیماری بزرگی پیشاروی انسان ظهور کرده است. شاید برای این بیماری راه حلی پیدا شود، اما اگر از سرمایه‌داری رهایی نیابیم، فردا باید منتظر رویارویی با بیماری‌های دیگر باشیم. به همین دلیل سرمایه‌داری برای تمامی بشریت به مسئله سلامتی پیوند خورده و باعث و بانی آن شده است. نام واقعی این بیماری کاپیتالیسم است. تا زمانیکه بشریت از این بیماری رهایی نیابد، رهایی از بیماری و شیوع آن راه حلی نخواهد داشت.
کشورهای سرمایه‌داری بعد از شیوع این بیماری در سیستم خود تغییراتی را ایجاد می‌کنند. هیچ چیزی مانند دوره پیش از این بیماری نخواهد بود. به منظور افزایش عمر سرمایه‌داری، به رفورم‌هایی دست می‌زنند. اما راه‌حل مبتنی بر عبور از سیستم سرمایه‌داری است. بعد از غلبه بر این ویروس اقداماتی را انجام خواهند داد اما حل کلیت موضوع امکان ندارد.
راه‌حل مبتنی بر عبور از سرمایه‌داری است. لازم است اقتصاد کمونال-جمعی که بر محیط زیست-صنعتگرایی استوار است، علیه زندگی مدرنیته سرمایه‌داری حیات مبتنی بر دمکراسی اجتماعی تاسیس گردد. لازم است جامعه کمون و مجالس خود را سازماندهی کرده و در تمامی شهرها و مناطق لازم است که خود شخصا خود را مدیریت نماید. باید سیستمی که تمامی بخشهای جامعه را بتواند سازماندهی کند ایجاد شده و برای حل مسائل و مشکلات خود به بحث و بررسی بپردازد. مدیریت و رهبری خلق باید بر اساس فدرال باشد. خلق می‌تواند این سیستم را در مقابله با دولت سازماندهی کند. خلق اراده خودمدیریتی خود را باید به نمایش بگذارد، و می‌تواند به این کار دست بزند. زمانیکه تمامی اقشار، اعم از رنجبران، فقرا، جوانان و زنان درصدد رهایی خود از سرمایه‌داری باشند تحقق چنین انقلاب دمکراتیکی می‌تواند شایسته و مشروع باشد.
بدون شک مبارزه علیه سرمایه‌داری چنان مسئله‌ای است که فراسوی این نوشته است. اما بعد از شیوع این بیماری سرمایه‌داری برای بشریت به سیستمی تبدیل شده است که به آن نیازی نیست. کاپیتالیسمی که از دیر زمان به دشمن بشریت تبدیل شده است، اکنون برای موجودیت فیزیکی انسان نیز به دشمن تبدیل شده است. برای مبارزه علیه سرمایه‌داری، فعالیت، تئوری و فکر آن، باید آن را ارزیابی کرده و در این راستا قدم برداشت.
افرادی که خواهان عبور از کاپیتالیسم هستند، باید کتاب‌ها و آثار رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان را مطالعه کنند. مطالب و مواردی را که در هیچ کتابی نمی‌توان یافت در آثار وی می‌توان مشاهده کرد. باید کتابهای رهبر آپو را بدون سوگیری خواند و مورد گفتگو قرار دهند. اینچنین در می‌یابند که مبارزه علیه امپریالیسم تقویت می‌گردد. مسئله دیگر نوع رفتار و عملکرد انقلابیون و دمکرات‌ها با حاکمیت است. نباید موضعگیری علیه آ.ک.پ/م.ه.پ تغییر داده شود. باید جامعه در مقابل این بیماری از خود حفاظت و حمایت نماید. این افراد با هر تفکر سیاسی که باشد، باید متحد شوند. همزمان باید موضع شفافی را در مقابله با حاکمیت از خود نشان دهند. باید در مقابل حاکمیتی تدابیر را دیر اتخاذ می‌کند و علیه خلق کورد و نیروهای دمکراسیخواه دشمنی را افزایش می دهد، مبارزه را گسترش دهند. باید به منظور رهایی از این حاکمیت اتحاد و مبارزه ایجاد و پیگیری شود.
منبع: https://yeniozgurpolitika.net/
* عضو هیات اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک.ج.ک)
