فراخوان «صلح و جامعه دموکراتیک» رهبر آپو که در ۲۷ فوریه توسط هیئت امرالی اعلام شد، مانند ترکیه، کوردستان و خاورمیانه، در سطح بینالمللی نیز بازتاب گستردهای داشت. این موضع تاریخی رهبر آپو که برای حل سیاسی و دموکراتیک مسئله کورد نشان داد، توسط ادریس بالوکن، سیاستمدار کورد و عضو سابق هیئت امرالی، مورد ارزیابی قرار گرفت.
«تأثیر گام استراتژیک در کوتاه مدت درک خواهد شد»
بالوکن اظهار داشت که رهبر اوجالان رهبری نیست که بر اساس رویدادها برای امروز و آینده موضعگیری کند و گفت: «ما این را قبلا هم دیدهایم. رویدادهای منطقهای و محلی را به خوبی ارزیابی میکند، پسزمینه سیاسی پنجاه، صد ساله را بررسی میکند. وقتی این کار را میکند، بر اساس واقعیتهای اجتماعی، فلسفی، جامعهشناختی و سیاسی عمل میکند. به همین دلیل، درک گامهای استراتژیک آقای اوجالان گاهی اوقات برای افرادی که با دیدگاه محدود سیاست روزمره ارزیابی میکنند، دشوار است. اما هر چه روند پیش میرود، ارزش گامهای او بیشتر درک میشود.
اگر به خاطر داشته باشید، زمانی که روند حل مسئله در سالهای ۲۰۱۳-۲۰۱۵ آغاز شد، در میان برخی محافل مختلف، در میان برخی بخشهای مردم کورد نیز سردرگمی وجود داشت. جنگی سنگین در جریان بود. بازداشتهای سیاسی وجود داشت. دولت ارادهای در قبال سیاست کورد و دموکراتیزاسیون نشان نمیداد.
در آن زمان همه این سوال را میپرسیدند: 'در شرایطی که همه اینها در حال وقوع است، چرا نیاز به چنین روندی ایجاد شد؟' اما با گذشت زمان، تحولات روژاوا رخ داد، روند انقلاب در روژاوا عینی شد، جنبش سیاسی کورد در شخص هدپ از ۶-۷ درصد به ۱۳ درصد در سیاست ترکیه ارتقا یافت و در سیاست ترکیه به مرحله تعیینکننده رسید؛ در میان هر دو نیروی اصلی، به یک آدرس جایگزین سوم تبدیل شد. برخلاف تصویری که همیشه به اشتباه در مورد آقای اوجالان شناخته میشود، برای اولین بار در جامعه ترکیه (در غرب فرات و در افکار عمومی بینالمللی) به عنوان یک رهبر صلحطلب مطرح شد و همه اینها به یمن روند حل مسئله محقق شد.
مردم عمدتا پس از برهم خوردن میز مذاکره، روند حل مسئله را ارزیابی میکنند، اما دستاوردهایی که این روند برای مردم کورد، محافل دموکرات و انقلابی در ترکیه به ارمغان آورد، نادیده گرفته میشود.
من روند کنونی را نیز مشابه این میبینم. بله، نگرانیهایی وجود دارد، وقتی با دیدگاه سیاست روزمره ارزیابی کنیم، ممکن است درک آن کمی دشوار باشد. اما چیزی که باعث میشود رهبری، رهبری صلح نامیده شود، همین است. بدون گیر افتادن در این محاسبات، جسارت گامهای استراتژیک و پذیرش ریسک است.
ارزش گامی که آقای اوجالان برداشت در کوتاه مدت درک خواهد شد. تأثیر آن نیز در بلندمدت همه تحولات را تعیین خواهد کرد و به دورهای تاریخی تبدیل خواهد شد. به همین دلیل خواستم به طور ویژه به این موضوع اشاره کنم.»
«آقای اوجالان مسئولیت را به دوش همگان میگذارد»
ادریس بالوکن بر مسئولیت همگانی که رهبر آپو تعیین کرده است، تأکید کرد و گفت: «پیش از هر چیز، از دولت و حکومت خواست که قرن جدید از دست نرود، قرن جدید حول یک جمهوری دموکراتیک بنا شود و با رفع موانع پیش روی دموکراسی، راه برای سیاست دموکراتیک باز شود و بر اساس آن تغییرات قانونی صورت گیرد.
امید و انتظار ما این است که مقامات دولت و حکومت در این زمینه سهلانگاری نکنند، که این یک ضرورت است.
این فراخوان وظیفه و مسئولیت را به دوش طرف کورد میگذارد که تحول دموکراتیک را اساس قرار دهد، خود را بر اساس آن سازماندهی کند و سیاست عصر را در این چارچوب ارزیابی کند. قدرت تحول دموکراتیک که جنبش سیاسی کورد در این چارچوب نشان میدهد، عملکرد موفقیتآمیز در زمان نزدیک را نشان میدهد، نشان میدهد که بر اساس دیدگاه آقای اوجالان در تلاشی گسترده قرار دارد.
در این زمینه، پویاییهای مختلف جنبش سیاسی کورد وظایف و مسئولیتهای تعیینشده برای آنها را انجام خواهند داد و برای این کار وارد حرکت خواهند شد.
علاوه بر این، آقای اوجالان در موضوع صلح و دموکراسی، مسئولیت را به دوش همه محافل اجتماعی میگذارد. برای حمایت از روند، اجتماعی شدن و موفقیت آن، همه باید در این روند مشارکت کنند.
هر چه بیشتر وظایف و مسئولیتهای زمان خود را در برابر مشکلات صد ساله خود انجام دهیم، بیشتر میتوانیم به سمت یک راهحل صد ساله پیش برویم.
به همین دلیل، در زمان آینده، به جای گیر افتادن در موضع دولت و حکومت یا قرار دادن آن به عنوان اساس، باید بر اساس دیدگاه آقای اوجالان وارد تلاش برای ایجاد جامعه دموکراتیک و صلح شویم، که این به راهحل کمک خواهد کرد.
مبارزه برای صلح و دموکراسی یک روند بزرگ، جمعی و فداکارانه است که نباید به یک نفر واگذار شود. جنبه اجتماعی شدن که در روندهای قبلی موفق نبود، در این زمان (موضع حکومت و دولت هر چه باشد) باید تقویت شود و این روند فشار صلح و دموکراسی را بر حکومت و دولت وارد کند.»
«حمایت اپوزیسیون نباید در حد حرف باقی بماند»
بالوکن در ادامه به وضعیت اپوزیسیون در ترکیه اشاره کرد و گفت: «اپوزیسیون اصلی جهپ از ابتدای روند، در حد حرف، رویکردی مثبت به روند نشان داد. مهپ و دولت باغچلی که به طور قاطع با روند حل مسئله قبلی مخالفت میکردند، در این روند، ولو در حد حرف، موضعی در مورد نیاز ترکیه به صلح نشان دادند. این مهم است.
اما این نباید در حد حرف باقی بماند. در مجلس ترکیه اکنون برخی احزاب حاشیهای، ملیگرا، نژادپرست کوچک و بزرگ وجود دارند که به جز این احزاب، همه احزاب سیاسی در مجلس و خارج از مجلس و سازمانهای مردم نهاد اعلام کردهاند که از روند صلح مدنی حمایت خواهند کرد. این موضوع بسیار مهمی است، اما این نباید در حد حرف باقی بماند، باید به سطح عمل برسد. یعنی باید در مجلس برای تغییرات قانونی صلح اجتماعی و تحول دموکراتیک ابتکار عمل صورت گیرد. دستور کار اصلی مجلس باید بر آیندهای صلحآمیز و دموکراتیک متمرکز باشد.»