«از خلق کورد و دوستانمان می‌خواهیم که در راهپیمایی ۱۱ ژانویه شرکت کنند»
دونه گوزَل از ت‌ژک-فرانسه و مراد جیلان، عضو دیوان کجدک-اروپا، برای شرکت در راهپیمایی ۱۱ ژانویه فراخوان دادند و گفتند: «صیانت از شهدا مسئولیت ماست.»
تصویر
دونه گوزل، عضو جنبش زنان کورد در فرانسه (ت‌ژک-فرانسه) و مراد جیلان، عضو دیوان کنگره جوامع دموکراتیک کوردستانیان در اروپا (کجدک-اروپا)، به مناسبت سالگرد قتل‌عام‌های پاریس، خواستار شرکت در راهپیمایی ۱۱ ژانویه شدند.
دونه گوزل قتل‌عام‌های پاریس و مبارزه زنان را ارزیابی کرد و گفت: «در سال ۲۰۱۳ روند صلح برقرار بود، دیدارها با رهبری افزایش یافته بود و سال مهمی برای جنبش کوردها بود. در چنین دوره‌ای، رفقا سکینه، روژبین و روناهی در ۹ ژانویه ۲۰۱۳ هدف قرار گرفتند.»
دونه اظهار داشت که یکی از دلایل هدف قرار دادن سکینه، حضور او در دیدارهای اسلو بود و گفت: «وقتی به هویت رفیق سکینه نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که او پ‌ک‌ک . جنبش زنان کورد است. بنابراین می‌توان گفت که جنبش ما و جنبش زنان کورد هدف قرار گرفته بودند.
همچنین در آن دوره، روند روژاوا آغاز می‌شد که جنبش زنان در زمینه خوددفاعی پیشرفت می‌کرد. خوددفاعی اساساً تا حدی توسط رفیق سکینه تعریف می‌شود و او یکی از پیشگامان اولیه پ‌ک‌ک است. بنابراین وقتی همه اینها را در نظر گرفتیم، انتخاب رفیق سکینه یک انتخاب معمولی و ساده نبود.
باز هم رهبری در آن دوره درباره رفیق سکینه می‌گوید: 'چه سکینه را به قتل رساندند، چه مرا! 'چیزی که رهبری می‌خواست بگوید، هدف قرار دادن جنبش ما بود. به همین دلیل او آن را به عنوان یک قتل‌عام معمولی ارزیابی نکرد.
وقتی به پیشرفت جنبش زنان کورد نگاه می‌کنیم، از سال ۱۹۷۶ با رفیق سکینه آغاز می‌شود، در دهه ۱۹۸۰ با مقاومت زندان ادامه می‌یابد و در دهه ۱۹۹۰ تقریباً در تمام مراحل شکل‌گیری جنبش زنان حضور داشته است.
رفیق روژبین به نمایندگی از دیپلماسی زنان، شخص مهمی بود. در آن دوره، جنبش زنان در فرانسه و اروپا بیشتر شناخته می‌شد و به سطح جهانی می‌رسید. بحث‌ها در مورد ژنئولوژی و زندگی مشترک آزاد تازه آغاز شده بود و رفیق روژبین نیز پیشگام این امر بود. و رفیق روناهی، یکی از پیشگامان جوانان، نماینده این گفته بود که 'ما با جوانی آغاز کردیم و با جوانی ادامه خواهیم داد. 'بنابراین انتخاب هر سه رفیق زن یک انتخاب معمولی نبود. وقوع دو قتل‌عام، رویکرد کشورهای اروپایی را نشان می‌دهد. زیرا رفیق اوین نیز ۳۲ سال از عمر خود را صرف مبارزه کرده بود. رفیق اوین در تمام مراحل جنبش و کوبانی حضور داشته و جنبش زنان را به جهان معرفی کرده بود.
«مغز جنبش زنان کورد هدف قرار گرفته بود»
زمانی که رفیق اوین به اینجا آمد، دولت فرانسه می‌دانست که او از کجا آمده است. بنابراین در هر دو قتل‌عام، مغز جنبش زنان کورد هدف قرار گرفته بود. جنبش زنان کورد امروز نیز هدف است. زیرا در سراسر جهان امید ایجاد کرده است. رفیق اوین یکی از وارثان انقلاب زنان روژاوا بود، بنابراین انتخاب او نیز معمولی نبود.
اگر قتل‌عام اول روشن می‌شد، اگر دولت فرانسه دستور محرمانه‌سازی نمی‌داد، قتل‌عام دوم رخ نمی‌داد. این نشان‌دهنده موضع مشترک کشورهای اروپایی در قبال جنبش زنان کورد و جنبش کورد است.
وقتی به روند توطئه علیه رهبری در سال ۱۹۹۹ و مبارزه ۵۰ ساله نگاه می‌کنیم، کشورهای اروپایی در این نقطه تأثیرگذار هستند. به دلیل منافع اقتصادی با ترکیه، آلمان، فرانسه و انگلیس پیشگام این امر هستند.
«مبارزه، قتل‌عام‌ها را بی‌اثر می‌کند»
از سال ۲۰۱۳ تاکنون، مردم کورد و زنان کورد هر دو قتل‌عام را بی‌اثر کرده‌اند. ما به عنوان جنبش زنان کورد در اروپا، فقط فعالیت انجام ندادیم، بلکه تلاش کردیم پارادایم رهبری را در سراسر جهان منتشر کنیم.
همچنین برای روشن شدن قتل‌عام‌ها ده‌ها راهپیمایی برگزار کردیم. ۱۱ ژانویه راهپیمایی دیگری برگزار می‌شود. پنج سال است که فعالیت‌های ما بدون وقفه ادامه دارد.
برای هر دو قتل‌عام گفتیم: 'انتقام ما با انقلاب خواهد بود'. به نظر من ما به عنوان جنبش زنان کورد، اکنون در مرحله مهمی قرار داریم. به ویژه وقتی به انقلاب روژاوا نگاه می‌کنیم، این را می‌بینیم. ذهن و فکر همه مردم متوجه روژاواست. به نظر من این یک موفقیت بسیار بزرگ است.
«فراخوان برای راهپیمایی ۱۱ ژانویه»
از نظر آگاهی زنان، به ویژه از نظر پارادایم رهبری، می‌توانم بگویم که تأثیر و الهام بسیار خوبی ایجاد کرده‌ایم. ما راهپیمایی ۱۱ ژانویه را نیز اینگونه مورد بحث قرار دادیم: این امر در عین حال پاسخی به حملات علیه روژاوا است. ما بار دیگر به دولت فرانسه این را می‌گوییم: لازم است رویکرد خود را در قبال هر دو قتل‌عام مورد بازبینی قرار دهد. در مورد قتل‌عام دوم، درخواست خود را برای ورود دادستانی فرانسه به پرونده تکرار می‌کنیم. ما در این زمینه کمپین ارسال نامه را آغاز کرده‌ایم. آن کمپین ما ادامه دارد.
ما فینال فعالیت‌ها را در ۱۱ ژانویه برگزار خواهیم کرد. در راس آن مردم کورد، زنان و فرزندانشان، دوستان آنها و جوانان کورد دعوت می‌شوند. به ویژه ما حساسیت مردم پاریس نسبت به این قتل‌عام را می‌دانیم. هم در قتل‌عام اول و هم در قتل‌عام دوم، واکنش‌های مهمی از سوی مردم پاریس صورت گرفت. از آنجا که این قتل‌عام‌ها روشن نشده‌اند، بار دیگر فراخوان می‌دهیم که آن واکنش را دوباره نشان دهند. ما می‌خواهیم سلام‌های خود را به انقلاب و مقاومت روژاوا بفرستیم.»
«باید شایسته رهبر آپو و گریلا‌ها باشیم»
مراد جیلان، عضو دیوان کجدک-اروپا نیز این موارد را بیان کرد: «من یاد رفقا سارا، روژبین، روناهی، اوین، عبدالرحمن و میر را با احترام گرامی می‌دارم. کسانی که قتل‌عام را انجام دادند و سکوت وزارت دادگستری فرانسه را نیز محکوم می‌کنم. قول می‌دهیم که مبارزه را در دوازدهمین سالگرد قتل‌عام اول پاریس و در دومین سالگرد شهدای پاریس در قتل‌عام دوم، بزرگتر کنیم و هدف آنها را به پیروزی برسانیم. قتل‌عام‌هایی که رخ داد بخشی از یک کانسپت بود. نیروهایی که کوردستان را تکه تکه کردند و دولت ترکیه، در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۲۲ بار دیگر ذهنیت خود را در پاریس نشان دادند. در شخص ۶ رفیقی که به قتل رسیدند، حمله‌ای علیه مردم کورد صورت گرفت. ما به عنوان مردم کورد با قتل‌عام روبرو شدیم. هرچند ما در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۲۲ با قتل‌عام روبرو شدیم، اما در اساس این قتل‌عام‌ها، ذهنیت لوزان وجود دارد. زیرا پیمان لوزان مانعی در برابر جایگاه‌یابی مردم کورد بوده و بر این ذهنیت اصرار داشته است. بر پایه انکار و نابودی مردم کورد بنا شده است. این نپذیرفتن هویت مردم کورد است. هرچند آنها هر از گاهی روش‌های خود را تغییر داده‌اند، اما ذهنیت آنها تغییر نکرده است. در سال ۱۹۹۳ با سیاست‌های جرم‌انگاری آغاز کردند. در سال ۱۹۹۹ نیز با توطئه بین‌المللی ادامه دادند. با سلاح‌های شیمیایی که علیه گریلاهای کوردستان استفاده کردند نیز این ذهنیت خود را نشان دادند. امروز نیز، به دست دولت ترکیه، با سلاح‌های ناتو در روژاوا قتل‌عام انجام می‌دهند. نیروهایی که توطئه بین‌المللی را انجام دادند، همانطور که ۲۶ سال است علیه رهبر آپو سیاست انزوا را انجام می‌دهند و این اسارت را ادامه می‌دهند، نیروهایی که در پاریس قتل‌عام انجام دادند نیز همان نیروها هستند. به همین دلیل پس از ۱۰ سال بار دیگر در پاریس به قتل رسیدیم. از سال ۱۹۹۳ تاکنون هزاران سیاستمدار کورد تبعید و زندانی شده‌اند.
افرادی که از کوردستان به اروپا آمده‌اند به دلیل ظلم و سیاست‌های قتل‌عام دولت ترکیه به اروپا روی آوردند و زیر سایه قوانینی که اروپا وضع کرده بود از خود محافظت می‌کردند. اما دولت‌های اروپا ما را به عنوان قربانی به دولت ترکیه که دشمن مردم کورد است، دادند. با وجود اینکه اظهارات دولت ترکیه و میت (سازمان اطلاعات ترکیه)، دیدارهای آنها با قاتلان، پذیرش انجام قتل‌عام نیز مشخص است، دولت فرانسه هنوز قتل‌عام اول را روشن نکرده است. پس از آن نیز قتل‌عام دوم رخ داد.
با وجود اینکه افرادی که قتل‌عام را برنامه‌ریزی کرده بودند، شناسایی شدند، دولت فرانسه برای پاسخ‌خواهی از مجرمان هیچ اقدامی انجام نداد. در واقع دولت فرانسه که در قتل‌عام اول اقدامی انجام نداد، باعث وقوع قتل‌عام دوم شد. داستان قتل‌عام دوم نیز با اولی تفاوتی ندارد. آنها تلاش می‌کنند مردم و افکار عمومی را فریب دهند، اما افکار عمومی فرانسه و مردم کورد می‌دانند که قتل‌عام دوم توسط یک نژادپرست انجام نشده است. پشت این قاتل نیروهای تاریک، دشمن مردم کورد وجود دارد. به همین دلیل مردم کورد در قتل‌عام دوم پاریس واکنش نشان دادند. اما دولت فرانسه اصرار دارد که به قتل‌عام رسیدگی نشود. از دولت فرانسه، از جناح‌های چپ، راست، لیبرال، کاپیتالیست، کمونیست نیز می‌خواهیم که در مورد چگونگی رویکرد آنها در قبال مردم کورد تحقیقی انجام شود. ما باور داریم که جامعه فرانسه خود را به مردم کورد و مبارزه‌ای که رفیق اوین به پیش برد، مدیون می‌داند. زیرا این قتل‌عام توسط داعش که از خاورمیانه به فرانسه آمده بود، انجام شد. داعش وابسته به دولت ترکیه است. بنابراین قتل‌عامی بود که توسط دولت ترکیه انجام شده بود. اما فرانسه می‌خواهد این راز دولت ترکیه پابرجا بماند و از این طریق موضع خود را مشخص کرد، با اصرار بر این که قتل‌عام دوم به عنوان موضوعی سیاسی تلقی نشود.
ما کوردستانی‌ها می‌دانیم که هر دو قتل‌عام پاریس حمله تروریستی علیه مردم کورد بوده است. فرانسه نیز این را می‌داند. اگر فرانسه در این مورد اصرار داشته باشد، می‌خواهیم بپرسیم: در آینده می‌خواهند مردم کورد و سیاستمداران آنها را با چه روش‌هایی به قتل برسانند؟ کشور فرانسه مرکز حملات سیاسی است.
در روند سالگرد قتل‌عام‌ها، دیدارها با رهبر آپو ادامه دارد. مقاومت مردم کورد که با کارزار 'آزادی برای عبدالله اوجالان، راه حل برای مسئله کورد' راه‌اندازی شده، باعث شده است که دیدارها با رهبر آپو انجام شود. باید شایسته مقاومت رهبر آپو، گریلاهای کوردستان، مقاومت‌کنندگان روژاوا و رفقای شهید باشیم و مطابق هدف آنها عمل کنیم. دولت‌های قاتل، خواستند با این قتل‌عام‌ها مبارزه مردم کورد را تضعیف کنند و گامی به عقب بردارند. تا زمانی که کارزار آزادی به نتیجه برسد، مبارزه خود را افزایش خواهیم داد. با افشای قاتلان قتل‌عام پاریس، از شهدای خود صیانت خواهیم کرد.
«در راهپیمایی شرکت کنیم، از قاتلان حساب‌خواهی کنیم»
ما با شعار 'قاتلان مشخص هستند، چرا دولت فرانسه سکوت کرده است؟' در ۱۱ ژانویه در Gare Du Nord خواهیم بود. ما مردم کورد و دوستان آنها، دوستانی که در فرانسه زندگی می‌کنند، به ویژه کسانی که در پاریس و اطراف آن زندگی می‌کنند را به راهپیمایی دعوت می‌کنیم. نمی‌توانیم مانند قبل زندگی کنیم. حساب پرسیدن از قاتلان، دِین شرافت ماست. باید مبارزه شهدا را ارتقا دهیم. در سالی که حملاتی علیه دستاوردهای مردم کورد وجود دارد، موضع ما در ۱۱ ژانویه، رهبر آپو را تقویت خواهد کرد و صدای گریلاهای کوردستان و مقاومت روژاوا خواهد بود. اگر مردم ما در اروپا بتوانند این موضع را اتخاذ کنند، به این معنی خواهد بود که وظایف و مسئولیت‌های خود را انجام داده‌اند. صیانت از شهدای خود، تقویت صیانت در ۱۱ ژانویه، دِین شرافت ماست. باید دشمنان مردم کورد بار دیگر بفهمند که قطعاً از قاتلان حساب پرسیده خواهد شد. در این چارچوب، مردم میهن‌‌دوست ما و دوستان آنها در ۱۱ ژانویه باید کارهای خود را کنار بگذارند و ساعت ۱۰:۰۰ در Gare Du Nord حضور داشته باشند. ما در ۱۱ ژانویه صدای رفقا سکینه، روژبین، فیدان، اوین، عبدالرحمن و میر خواهیم بود.
