تحصن آزادی که توسط "ابتکار آزادی برای عبدالله اوجالان" در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۲ برای آزادی فیزیکی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان در استراسبورگ فرانسه آغاز شد، در هفته ۵۶۹ ادامه دارد.

این تحصن که هر هفته توسط گروه‌هی از کوردها و دوستانشان در اروپا برگزار می‌شود، این هفته با اعضای سازمان خانواده‌های شهیدان (کوماو) ادامه دارد.

این گروه متشکل از خانه یلدیز، سلامت مات، سلیم اولتان و مهمت شیرین آکباش است.

مادر شهید، خانه یلدیز به نمایندگی از این گروه سخنرانی کرد و خشم خود را از انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان با این جملات ابراز کرد: ما به رهبر آپو پیمان داده‌ایم؛ ما از راه شهدا برنمی‌گردیم. من به‌ویژه به رهبر آپو درود می‌فرستم. ما تمام دنیا را فرامی‌خوانیم، به نیروهایی که رهبر ما را به دولت ترکیه تسلیم کردند؛ می‌گوییم؛ ما رهبرمان را می خواهیم. ما چیز دیگری از دولت‌ها نمی‌خواهیم. ما رهبر آپو را می‌خواهیم. نه وکیل و نه خانواده‌اش نمی‌توانند او را ببینند. ۲ سال گذشت، ما از ایشان خبر نداریم. من ٨٠ سال دارم حتی اگر ١٠٠ ساله هم باشم؛ می‌آیم اینجا و برای رهبرمان می‌مانم. ما رهبر آپو را می‌خواهیم. درودهای ویژه خود را به قهرمانانمان در کوهستان‌های کردستان می‌فرستم.

"خودتان را کر و کور نکنید، ما را ببینید!"

یلدیز با بیان اینکه مادران دیگر نمی‌توانند بی عدالتی در حق خلق کورد را تحمل کنند، گفت: آنها زندان ها را پر کرده‌اند. مادران ما، دختران ما، شوهران ما دستگیر شده‌اند. هیچ دولتی نمی‌گوید "اینها هم انسان هستند". آنها نمی‌گویند "این‌ها هم حق دارند". همگی متحد شده و ساکت نشسته‌اند. مگر ما انسان نیستیم؟ ما هم حقوق داریم. ما را از میهن خود اخراج کرده‌اند. ما رهبرمان را می‌خواهیم، ​​وطن‌مان را می‌خواهیم. من از دولت‌های بین المللی می‌خواهم که کر و کور نباشند، دیگر بس است، ما را ببینند! مادرها دیگر طاقت ندارند. ما مدافع رهبرمان هستیم، مدافع راه شهداییم. زنده باد سروک آپو، شهدا نمیرند.