پس از اتمام دومین کنگره پژاک در اروپا نتیجه نهایی این کنگره منتشر شد که تصمیماتی در آن تصویب شده، در آن بیانیه آمده است‌: ‌«آزادی رهبر آپو، آزادی اراده کورد آزاد است و کلید رهیافت مسئله دمکراسی و حیات مشترک و مسالمت آمیز خلق‌ها در کوردستان و خاورمیانه می‌باشد. به همین صورت مبارزه برای آزادی رهبر آپو به مرکز کار و کنش‌های ما مبدل خواهد شد.‌‌‌»

پژاک در این بیانیه اعلام کرده است‌: ‌«دومین کنگره پژاک در اروپا در زمانی برگزار می‌شود، که در منطقه وضعیتی بسیار حساس به وجود آمده است و یک موقعیت نامعلوم سیاسی تمام منطقه را دربرگرفته و از تمام جهات، دخالت به یکی از ویژگی‌های بازیگران بین‌المللی و منطقه‌ای مبدل شده است، مداخلات و جنگ نیابتی از برنامه‌های روزانه‌ی آن نیروها می‌باشد.

مداخلات ایران و ترکیه در منطقه، یک برهه حساس را ایجاد کرده است، که این اعمال برهه را هرچه بیشتر به سوی جنگی وسیع‌تر در منطقه می‌برد و راه را برای مداخلات بیشتر بازیگران بین‌المللی هموار می‌کند. جنگ غزه در گستره وسیع و در چارچوب برنامه‌های آنان، غیر نظامیان را به وضعیتی نامناسب دچار کرده است و همزمان نقشه‌ها و مداخلات ترکیه با همکاری و هموار کردن راه از سوی حزب دمکرات کوردستان و خانواده بارزانی در روژاوای کوردستان و بخصوص در باشور کوردستان، سطح خطرات این وضعیت را برای آینده و سرنوشت خلق کورد چند برابر بیشتر افزایش داده است. تدارکات ترکیه برای باشور کوردستان و حملات علیه مناطق گریلایی، به مثابه یک نقشه پلید و شوم برای آینده کوردستان ارزیابی شده و وضعیت را بیش از پیش متناقض می‌کند.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

انتخابات ریاست جمهوری در ایران پس از مرگ مشکوک رئیس جمهور و وزیر خارجه ایران، نشان داد که خلق‌های ایران پس از انقلاب ژن ژیان آزادی دیگر هیچ مشروعیتی برای مقامات جمهوری اسلامی ایران قائل نیستند و سناریوهای قبلی این حکومت، در میان خلق دیگر جایگاهی ندارد، سطح مشارکت در دور اول این ادعا را ثابت می‌کند، هرچند به شکلی مِتدیک و جداگانه تلاش کردند که سطح آرا را بیشتر نشان بدهند و با مهندسی کردن انتخابات و انتصاب مسعود پزشکیان به مثابه رئیس جمهور ایران، یک سیگنال مستقیم برای معتدل نشان دادن این حکومت در برابر نیروهای هژمونی جهان، فرستاند. تمامی این اعمال نشان می‌دهد که حکومت می‌خواهد برای خود مشروعیتی کسب کند و همزمان شکافی به عنوان اصلاح‌طلبی را در میان خلق‌های ایران ایجاد کنند، اما این ترفند و متد‌ها دیگر هیچ تاثیری بروی خلق ندارد. ضعف‌ها و بی‌برنامه‌گی مقامات جمهوری اسلامی ایران، در عدم راه‌حل مشکلات اجتماعی و اقتصادی ایران و سیاست سرکوب و گرسنه کردن خلق‌، به دلیل قیام‌های خلق‌ها و رادیکال شدن مطالبات طبقات و اقشار جامعه روژهلات کوردستان و ایران مبدل شده است. فقر،‌ بیکاری، نبود آزادی سیاسی و اجتماعی، ژرف شدن بحران‌های اقتصادی، دیپلماسی ناکارآمد، سرکوب سیستماتیک زنان، فساد سیاسی و اداری، سرکوب اندیشمندان آیین‌های مختلف، تداوم سیاسی دستگیری، شکنجه و قتل، به دلیلی برای مخالفت و نارضایتی اشاعه یافته در میان خلق‌های ایران مبدل شده و دیگر با  روش تغییر سطحی ریاست‌جمهوری، نمی‌توانند به فریب خلق با شیوه‌های قبلی ادامه دهند.

در چنین جوی، بازیگران اصلی مشارکت کننده در تغییرات منطقه، خود را برای یک مرحله نوین آماده می‌کنند، خلق‌های ایران در جستجوی یک مدل حیات آزاد و شایسته هستند. نهاد‌های پژاک در اروپا با احساس این حساسیت‌های برهه، خود را برای مرحله نوینی آماده می‌کند. در چارچوب روزهای ۲۸-۱۹-۳۹ ‌| ۲۰۲۴،‌ پژاک دومین کنگره کار و کنش‌های خود در اروپا را برگزار کرد.

در این کنگره به شیوه‌ای فشرده درباره وضعیت سیاست‌ جهانی، منطقه‌ای و بخصوص مواردی که مستقیما یا غیر مستقیم بصورت کلی با کوردستان و یا بصورت جزئی با روژهلات کوردستان مربوط است، گفتگو صورت گرفت.

درباره منسجم کردن مبارزه در روژهلات کوردستان و ایران و برای توسعه کار و کنش مشترک با جنبش انقلابی، دمکراتیک و آزادی‌خواهی خلق‌های ایران، زنان، کارگران و زحمتکشان در این کنگره، بحث و گفتگو انجام شد.

کنگره طبق وضعیتی که در کوردستان و منطقه وجود دارد، الزام به مبارزه در تمام عرصه‌های کار و کنش، همچنین برای پاسخگو بودن به این وضعیت، گفتگوهای بسیاری درباره مستحکم کردن سازمان انجام داد. تاکید شد که توسعه سازمان و ارتقای سطح روح انقلابی، راه‌حل امروزی مبارزه رهایی ملی و اجتماعی است.

کنگره پس از شرح وضعیت گذشته کار و کنش‌های پژاک در خارج از کشور و مشخص کردن ضعف‌ها و دستاوردها، امکانات، موانع و الزامات مبارزه آینده پژاک در خارج از کشور را نیز تعیین کرد و با جزئیات دیاسپورای کوردی را مورد بررسی قرار داد.

کنگره، وضعیت  کوردها را نیز مورد ارزیابی قرار داد‌، این امری غیرقابل انکار است که مهاجرت و پناهجویی کوردها به خارج از کشور، بصورتی مستقیم یا غیر مستقیم به مسائل ملی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی مرتبط است که در نتیجه سیاست‌های اشغالگران کورستان به وجود آمده و اکثریت کوردهای خارج از کشور بصورتی مستقیم با سختی‌ها، دشواری‌ها و خشونت‌هایی که علیه خلقمان تحمیل شده است،‌ روبرو شده‌اند.

چنین وضعیتی با تمام ناراحتی‌های خود، اندوخته‌ای پر از احساس میهن‌دوستی، پتانسیل، آزمون و توانایی را ایجاد کرده است که اگر بخوبی ارزیابی شوند، در آن تامل صورت گیرند و سازماندهی شود، می‌تواند هم به پشتیبانی برای انقلاب داخلی و هم به نیروی ایجاد جامعه‌ای آزاد و دمکراتیک کوردها در خارج مبدل شود تا فرد و جامعه‌ کورد در خارج از کشور بتواند بجز استفاده‌ از فرصت‌ها و موارد مثبت جامعه خود، از ارزش‌های فرهنگ کوردی و هویت کوردی نیز جدا نشود.

اروپا شمار چشمگیری از کورهای هر چهار بخش کوردستان و پتانسیل چشمگیری از کار و کنش را در خود دارد که تا کنون نتوانستیم بخوبی از این پتانسیل استفاده کرده و آنرا به حرکت اندازیم. بخشی از این اشتباهات و نواقصی که نگذاشته است ما به مثابه سازمان پژاک در اروپا بخوبی آن امکانات را به حرکت اندازیم، در این کنگره تشخیص داده شده و راه‌حل آن نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفت. ژرف شدن در شیوه نوین و پیداکردن روش‌های مناسب برای پیشاهنگی صحیح، از دیگر مواردی بود که درباره آن بحث و گفتگوهای انجام شد. به همین صورت کنگره با شرح ریز جزئيات و همه جانبه، تصمیماتی مهم را در جوی گرم و انقلابی به تصویب رساند که در زیر به برخی از آنان اشاره شده است‌:

۱- آزادی رهبر آپو، آزادی اراده کورد آزاد و کلید راه‌حل مسئله دمکراسی و حیات مشترک و مسالمت آمیز خلق‌ها در کوردستان و خاورمیانه است. به همین علت مبارزه برای آزادی رهبر آپو به مرکز کار و کنش‌های ما مبدل خواهد شد.

۲- تحت فلسفه آزادی زنان، مبارزه علیه ذهنیت جنسیتگرا را برای خود مبنا قرار می‌دهیم.

۳- حفظ فرهنگ مثبت اجتماعی و اخلاق جامعه، به‌عنوان درون‌ مایه اصلی کارهای سازمانی مبنا قرار داده می‌شود.

۴- حیات مشترک و مسالمت آمیز خلق‌ها و توسعه فرهنگ حیات مشترک و مسالمت آمیز و به رسمیت شناختن تفاوت‌ها در مقابل جامعه هموژن دولت-ملت، مبنای ما خواهد بود.

۵- دیپلماسی به مثابه یک ابزار صلح و برخورد دوستانه خلق‌ها دیده می‌شود. در این چارچوب، دیپلماسی خلق را مبنا قرار گرفته و ایجاد ارتباط با سازمان‌های مدنی و اجتماعی دیگر خلق‌ها از اولویت‌‌های کاری ما خواهد بود.

این کنگره به چند موضوع دیگر ازجمله، موضوع جوانان، زنان، محیط زیست را نیز پرداخت. با ایجاد یک برنامه‌‌ریزی منسجم و با شعار ‌«آزادی جسمانی رهبر آپو را عملی می‌کنیم، ملت دمکراتیک را بنیان می‌نهیم» در جوی پر از اشتیاق و با روحیه‌ای والا،‌ این کنگره پایان یافت.‌»