سَودا کاراجا، نماینده‌ی پارلمانی حزب کار استان دیلوک، با بیان اینکه دولت به کسانی که خواهان صلح هستند با گفتن «من مانند شمشیر داموکلس بالای سر شما می‌ایستم» پاسخ می‌دهد، می‌گوید: «اکنون نیاز بیشتری به مبارزه‌ای جمعی و با هم وجود دارد.»
پرونده توطئه کوبانی که در دادگاه کیفری ۲۲ آنکارا برگزار شد و ۱۰۸ سیاستمدار در آن محاکمه شدند، توسط بسیاری از نمایندگان احزاب سیاسی نیز مشاهده شد. در حالی که بسیاری از سیاستمداران در این پرونده به ده‌ها سال محکوم شدند، سَودا کاراجا، نماینده پارلمانی حزب کار استان دیلوک، که این پرونده را دنبال می‌کرد، گفت که این احکام نشان می‌دهد که توطئه سیاسی ادامه خواهد یافت.
دولت اعلام می‌کند که از همه نوع فشار استفاده خواهد کرد
سودا کاراجا، نماینده پارلمانی حزب کار استان دیلوک، ارزیابی‌های زیر را به خبرگزاری فرات (ANF) در رابطه با پرونده توطئه کوبانی انجام داد: «این پرونده یک پرونده توطئه سیاسی بود. این یک بار دیگر تأیید می‌کند که سرمایه‌داری رژیم قصر بر سیاستی مطابق با محاسبات منطقه‌ای و منافع قدرت خود، هم در مورد مسئله کورد و هم در مورد حقوق سیاسی و آزادی‌ها پافشاری خواهد کرد. مجازات‌های اعمال شده بر این اساس نشان می‌دهد که این توطئه سیاسی ادامه خواهد داشت. مجازات‌هایی که در پرونده کوبانی داده شد همچنین به مردم کورد، به ویژه برای کسانی که خواهان راه‌حل سیاسی مسالمت‌آمیز و دموکراتیک هستند، پیامی می‌دهد که من مانند شمشیر داموکلس بالای سر شما خواهم ایستاد. این دولت اعلام می‌کند که در مقابل خواسته‌های توده‌های استثمار شده و تحت ستم هیچ امتیازی نخواهد داد و انواع ظلم دولتی از جمله تروریسم قانونی علیه کسانی که برای حقوق اقتصادی و سیاسی خود مبارزه می‌کنند ادامه خواهد یافت. از سوی دیگر از نارضایتی، ناآرامی و واکنش توده‌های استثمار شده و تحت ستم مردم نیز آگاه است.»
اینها شکست خواهند خورد، خواند باخت
سَودا کاراجا با اشاره به اینکه دولت از گفتمان‌های منعطف و نرم برای تقویت خود و منافع سرمایه استفاده می‌کند، گفت: «خواهان تنش‌زدایی و عادی‌سازی برای حفظ منافع سرمایه و تقویت نظام مونیستی خودش است. او به حقوق دموکراتیک نه کارگران و نه مردم کورد اهمیتی نمی‌دهد. او دلایل شکستی را که در ۳۱ مارس متحمل شد می‌داند. اکنون او می‌خواهد این روند را معکوس کند، توقع ایجاد کند، زمان بخرد و نیرو جمع کند. ما باید بیش از هر زمان دیگری به چهار اصل اتحاد و مبارزه برای حقوق اقتصادی و سیاسی خود را در برابر این سنتز ترکی-اسلامی، سیاست نئو عثمانی و عملگرایانه قدرت قصر متوسل شویم. ما باید مصمم‌تر باشیم تا توده‌های استثمار شده و تحت ستم به حقوق خود دست یابند. اینها شکست خواهند خورد، خواند باخت. ما باید تلاش کنیم تا هر چه زودتر این اتفاق بیفتد. ما باید اطمینان حاصل کنیم که همبستگی و سازماندهی تقویت شود تا کارگران، زحمتکشان و مردم ستمدیده با دستاوردهایی از این روند خارج شوند.»
