آمد شاهو: انقلاب ژن ژیان آزادی به فرهنگ تبدیل شده و به‌راحتی پاک نمی‌شود-تکمیلی-

آمد شاهو: انقلاب فرهنگ است و فرهنگ به‌آسانی پایان پیدا نمی‌کند. ادعاهایی که می‌گویند گویا انقلاب ژن ژیان آزادی پایان یافته است، کار دستگاه‌های جنگ ویژه رژیم اشغالگر ایران هستند.

عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان- پژاک، آمد شاهو در دیدار این هفته برنامه خط ۳ تلویزیون آرین تی وی سیاست نابودگری طبیعت کوردستان توسط اشغالگران و قطع ارتباط رهبر آپو با دنیای خارج از زندان امرالی و تحمیل مجازاتهای جدید بر وی و حملات به گریلاهای آزادیخواه کوردستان توسط دولت اشغالگر ترکیه و حزب دموکرات کوردستان و سیاست انزوا و فشار بر زندانیان برای اعترافات اجباری و انقلاب ژن ژیان آزادی را ارزیابی می‌کند.

عضو مجلس پژاک، آمد شاهو در رابطه با همکاریهای خانواده بارزانی با دولت فاشیستی ترکیه و حمله به گریلاهای آزادیخواه کوردستان میگوید، حزب دموکرات کوردستان از روز کنفرانس لوزان و ۱۰۰ سالگی پیمان لوزان که توسط اشغالگران بر کوردستان تحمیل شد، به گریلاهای کوردستان حمله میکند. این کار مشروعیت بخشیدن به لوزان و خیانتی دیگر از این خانواده است که تاریخ و خلق کورد هرگز این خیانتها را نخواهد بخشید.

نکته مهم دیگری که شاهو در ارزیابیهایش با آن اشاره نمود، قطع ارتباط کامل رهبر آپو با دنیای خارج و ادامه انقلاب ژن ژیان آزادی بود. آمد شاهو میگوید، مدرنیته سرمایهداری از فکر و اندیشه رهبر آپو و پارادایم و فلسفه ای که انقلاب ژن ژیان آزادی را به وجود آورده است، میترسد و میخواهد با قطع ارتباط رهبر آپو و تصفیه نمودن گریلاهای آزادیخواه کوردستان، هم به انقلاب ژن ژیان آزادی پایان دهند و هم بشریت و آزادیخواهان را  در وجود خلق کورد پاکسازی نمایند. به همین دلیل وظیفه تاریخی به عهده همه افراد آزادیخواه سپرده شده است تا در مقابل حملات وحشیانه به گریباهای آزادیخواه کوردستان و انزوای تحمیلی بر رهبر آپو موضعگیری کنند.

 شرح دیدار از این قرار است:

ماه اوت ماهی است که قتل عام علیه خلقمان به ویژه ایزدیها رخ داد و ماهی است که گروهی از رفقای مبارز پژاک توسط نیروهای اشغالگر کوردستان مورد حمله قرار گرفته و به شهادت رسیدند. میخواهیم ابتدا نظر شما را در مورد این موضوع بدانیم.

- در ابتدا ماه اوت برای خلق ما هم روزهای تراژدیک و روزهای بسیار دردناکی دارد که سرشار از درد و آزار است و همزمان روزهایی با ارزش و مقدس و معنادار نیز در آن ثبت شده است. در این ماه تعدادی از رفقای ما در راستای آزادی خلق کورد و کوردستان به شهادت رسیده اند. به ویژه روز ۳ ماه اوت سال ۲۰۱۴ در قرن ۲۱، یک بار دیگر نسل کشی دیگری بر خلق ایزدی ما تحمیل شد. ما به عنوان پژاک عاملان این قتل عام تاریخی و همکارانشان را در سالگرد آن رسوا و محکوم میکنیم و معتقدیم که این جنایتی بشری و تاریخی است که علیه گروهی انجام شد. این مسئله نیز اثبات شد که پس از ۹ سال و با مقاومت تاریخی گریلاهای آزادیخواه کوردستان ، مبارزان یگانهای مدافع شنگال و یگانهای زنان شنگال و آسایش ایزدخان در شنگال انجام دادند و مانع قتل عام شده و از نو تاریخی جدید برای خلق ما نوشتند. یعنی اثبات شد که هیچ نسل کشی و هیچ قطع عام دیگری نمیتواند خلق کورد را از رسیدن به حقوق و آزادیهایش دور کرده و با نابودی روبرو کند. یک بار دیگر در وجود همه شهدایی که در این روز قتل عام شدند و آنهایی که توسط تبهکاران داعش با همکاری حزب دموکرات کوردستان و دولت اشغالگر ترکیه ربوده شدند و تاکنون سرنوشت آنها مشخص نیست، یاد همه آن شهدا را گرامی میداریم. چه آنهایی که مبارز هستند، چه آنهایی که گریلا هستند و چه آنهایی که در این مقاومت تاریخی جان خود را فدا کردند. ما یاد همه آنها را در وجود رفیق دلگش بوکان گرامی میداریم.

همچنین در ۶ اوت یک بار دیگر روزی بسیار ناراحت کننده که روزی غم انگیز برای خلق کورد است، روی داد. در این روز در شهر قامشلو رفیق ما یوسف ربانی شناخته شده به رزان جاوید برای دیداری به این شهر رفته بود که توسط هواپیماهای بدون سرنشین دولت فاشیستی ترک با همکاری تبهکارانش هدف قرار گرفت و به شهادت رسید. اکنون یک سال از شهادت وی میگذرد. ما در اولین سالگرد شهادتش یک بار دیگر یاد رفیق پیشاهنگمان را گرامی میداریم و در این سالگرد عهد خود را برای مبارزاتمان تکرار میکنیم. همچنین از خلق میهن دوستمان تشکر کرده و به آنها سلام و درود میفرستیم که مراسم سالگرد وی را به بهترین نحو برگزار کردند و یاد وی را گرامی داشتند و همه با هم برای ادامه راه وی عهد بستند. ما نیز به عنوان همسنگران رفیق رزان برای محقق کردن رویاهای شهید رزان در راستای آزادی کوردستان مبارزاتمان را گسترش داده و افزایش میدهیم. همچنین در این روز یاد رفیقمان  پیمان جعفری شناخته شده به لشکر دلبرین که در سال ۲۰۱۹ در مریوان به شهادت رسید را گرامی میداریم. همچنین یاد رفیق منزور درسیم که در تيله کوی کامیاران در ۷ اوت سال ۲۰۰۶ به شهادت رسید را گرامی میداریم.

همچنین در ۸ اوت سال ۲۰۲۰ در کوهستان آسوس، ۷ گریلای یگانهای روژهلات کوردستان در نتیجه بمباران جنگنده های دولت اشغالگر ترکیه با همکاری ایران شهید شدند. به همین دلیل در وجود رفقایمان بریوان تاقه دار، رزان کوردستان ، ایلم جودی،  رژبین گلناز، شورش شاهوز، ازگور کوردستان و وژین دوغان  یاد همه شهدای راه آزادی را گرامی میداریم. یک بار دیگر ۹ اوت ۲۰۱۴ در وجود رفقای  رسانه های آزاد دنیز فرات یاد همه شهدای رسانه های آزاد که به ویژه در انتقال اخبار حقیقی مقاومت شنگال بدون وقفه مبارزه کردند را گرامی میداریم. همزمان یاد رفقایی که در زندانهای رژیم اشغالگر ایران اعدام شدند را در وجود رفیقمان سیروان نژاوی گرامی میداریم. همچنین در وجود رفیقمان زینب جلالیان مقاومت همه رفقا و خلق میهن دوستمان در زندانهای اشغالگران کوردستان را ستایش میکنیم. به عنوان پژاک قطعاً عهد ما با شهیدان ادامه راه آنهاست و سلاحشان بر زمین نمیماند و برای محقق کردن آرزوهایشان مبارزات خود را گسترش میدهیم. بدون شک حماسه ای که توانست مانع قتل عامهای دیگری علیه خلق مال و نسل کشی مانند نسل کشی شنگال شود، مانند آنچه که دولت فاشیستی ترکیه امروز انجام میدهد و مانند آنچه ایران در مقابل خلقمان و آزادیخواهان اجرا می کند، آفریدند و توانستند آنها را خنثی کرده و امید را در کوردستان زنده کنند.

همزمان در این ماه قهرمانی ۱۵ اوت که با حماسه مقاومت و مبارزات رفیق عگید( معصوم کرکماز) شناخته میشود. این روز چرخشی تاریخی برای خلقمان است که به عنوان روز رستاخیز خلق کورد  نامگذاری شده است را به همه گریلاهای کوردستان، خلق میهن دوستمان و مبارزان کوردستان تبریک میگویم.

با قتل عام می‌خواهند اراده خلق، گریلا و رهبرمان را تسلیم کنند

موضوعی مهم و حساس که امروز در صدر اخبار هر فرد کوردی قرار دارد، وضعیت رهبر آپو است که مدت ۲۹ ماه است هیچ اطلاعی در مورد وی وجود ندارد و به طور کامل  ارتباط وی با دنیای خارج توسط دولت اشغالگر ترکیه قطع شده است. دولت ترکیه هر بار با بهانه های بیاساس مجازات جدیدی بر رهبر آپو تحمیل میکند. ترکیه از رهبر آپو  و خلقمان چه میخواهد و در برابر چنین سیاستی چه کار باید کرد؟

- امرالی توسط رهبر آپو معرفی شده و به عنوان سیاه چاله مرگ از آن یاد کرده است. یعنی دشمنان خلق کورد خواستند در وجود رهبر آپو خلق کورد را از بین ببرند. یعنی وجود خلق کورد را به طور کامل از بین برده و پاکسازی کنند. خلق کورد که امروز دارای اراده است را بیاراده کرده و به اسارت بگیرند. یعنی سیستمی که خلق کورد را بنیان نهاده و سیستم و دستاوردهایی که توسط رهبر آپو به دست آمده است را خواستند در وجود رهبر آپو از بین برده و خلق کورد را به تسلیم شدن وادار کنند. اما رهبر آپو همه این توطئه ها را با مقاومت تاریخی خود خنثی کرده است. امروز رهبر آپو چرخشی تاریخی در کوردستان به ویژه برای بنیاد نهادن شخصیت آزاد و جامعه آزاد و زن آزاد و همزیستی خلقها انجام داده است. در این چهارچوب امروز در میان جوامع کوردستان تغییرات اساسی ایجاد شده است. بدون شک اینها همه به ضرر و زیان نیروهای سلطه طلب منطقه ای و جهانیست. به همین دلیل رهبر آپو میگوید، امروز توسط مدرنیته سرمایه داری از من انتقام گرفته میشود و مرا به صلیب کشیده و هر روز بخشی از جسم من را میخورند. امروز او دستاورد و ارزش و مقدسات خلق کوردستان است که هر روز توسط اشغالگران به وی حمله میشود. به همین دلیل است که رهبر آپو توانست سیستم پاکسازی و تسلیمیت و تقسیم خلق کورد و توطئه ای که با لوزان آغاز شد را با مقاومت خود شکست دهد. به همین دلیل است که میبینیم در وجود رهبر آپو سیستم شکنجه علیه جامعه کوردی و گریلاهای کوردستان انجام میشود. یعنی میخواهند اراده خلق، جامعه، گریلا و رهبر آپو را تسلیم نمایند. رهبر آپو نیز امروز عهدی با خلق و بشریت و کوردها بسته است که امرالی سیاه چاله مرگ است و او آنجا را به محل زندگی، قیام و رستاخیز تبدیل کرده است. یعنی خیزشی دوباره برای خلق کورد، زنان و به ویژه برای بشریت است. به همین دلیل باور نمیکنم که هیچ انزوایی بتواند با این تفکر کنونی به اهدافش برسد و نمیتواند رهبر آپو را از جامعه کورد. و بشریت دور کند چون رهبر آپو خود میگوید، هرچند از لحاظ جسمی از جامعه جدا شدم اما فکرم آزاد است و فکرم به همه نقاط کوردستان و خارج از کوردستان رسیده است و با فکر و اندیشه های خود، خود را به همه جا رسانده و خود میگوید، با کتابهایم خود را به هر جایی رسانده ام.

رهبر آپو‌ راه رسیدن به آزادی و دمکراسی را به خلق‌های ایران نشان داده است

* شما به موضع و صیانت از سوی خلق به ویژه نسبت به سازمان پیشگیری از شکنجه شورای اروپا و سی‌پی‌تی وابسته به سازمان ملل اشاره کردید، اما این سازمان‌ها به هیچ یک از وظایف خود عمل نمی‌کنند، این مواضع را به چه چیزی مرتبط می‌کنند و چرا این‌همه سانسور بر روی رهبر آپو اجرا می‌کنند؟ در حالی که همه بر این باورند که رهبر آپو بنیانگذار اندیشه و تفکر “ژن، ژیان، ئازادی” است و سال‌ها برای این فلسفه مبارزه و تلاش کرده است، با این وجود سانسور بزرگی علیه رهبر آپو انجام می‌دهند؟ شما این دلایل را به چه چیزی ربط می‌دهید؟

- ما باید واقعیت‌هایی که در جریان هستند را به خوبی تجزیه و تحلیل کنیم. چه کسی توطئه‌ی بین‌المللی علیه رهبر آپو را انجام داد؟ چه کسی در توطئه شرکت داشت؟ منافع نیروهای شرکت کرده در توطئه چه بود؟ چرا رهبر آپو را هدف قرار دادند؟ اگر جواب این سؤالات را خوب درک کنیم، امروزه نهادها و سازمان‌هایی که گویا می‌خواهند از وضعیت رهبر آپو دفاع کنند، یا تهدیدات را از روی وی بردارند، یا ما باید اتماس کنیم و دست به دامن این نیروها شویم تا وضعیت رهبر آپو حل شود. سپس، این‌گونه قطعا نتیجه‌ی زیادی حاصل نخواهد شد؛ زیرا تمامی سازمان‌های بین‌المللی که امروز لباس حقوق بشر، دموکراسی و آزادی را برتن کرده‌اند، به نظر من این‌ها خود مرکز تصمیم گیری جنگ ویژه هستند، به خاطر همین مراکز است که تاکنون کانسپت نسل‌کشی ادامه دارد و در حال بازطراحی و این کانسپت اجرا می‌شود. بنابراین سانسور نیز ابزار جنگ جنگ ویژه‌ی این مراکز است. به خصوص اگر اندیشه‌ای آزادی‌خواهانه‌ای در جایی وجود داشته باشد تا به جامعه و فرد منعکس نشود، سانسور فعال شده و انزوا شدید خواهد بود. اکنون چکسی این‌ها را انجام می‌دهد؟ قطعا این نیروهای بین‌المللی، سازمان ملل، اتحادیه‌ی اروپا و سی‌پی‌تی که خود را به عنوان کمیته‌ی ضد شکنجه تاسیس شده است، هر کدام در عرصه‌ی عملی کوردستان مرکز سانسور و انزوا هستند. رهبر آپو خود نیز می‌گوید؛ که پس از ربودن و تحویل وی به دولت ترکیه، اولین کسی که در زندان امرالی زنی هفتاد ساله از افراد این سازمان بوده و به وی‌گفته است؛ ما از دور وضعیت تو را زیر نظر داریم، اما امروز به عنوان خلق کورد سوال می‌کنیم، سی‌پی‌تی چگونه وضعیت رهبر آپو را زیر نظر دارد؟ مدت ۲۹ ماه است هیچ اطلاعاتی در مورد رهبرمان در دست نداریم؛ آیا سی‌پی‌تی در این رابطه چه کاری انجام داده و موضعش در این رابطه چیست؟ زمانی که اجازه‌ی دیدار وکلا با رهبر آپو را نمی‌دهند، سی‌پی‌تی چگونه این وضعیت را زیر نظر دارد؟ آن زمانی که می‌بینیم‌ که رهبر آپو از تمامی چیزهای طبیعی محروم شده است، حتی آن حقوقی که دولت ترکیه به عنوان حقوق برای هر زندانی تعیین کرده است، امروز برعکس آن حقوق را در برابر رهبر آپو به کار می‌گیرند‌ و از آن حقوق نیز محروم شده است. آیا سی‌پی‌تی در کجای این موضوعات قرار دارد؟ این مواضع نشان می‌دهد که خود این نیروها طراح و ناظر این توطئه‌ها هستند. بنابراین لازم است خلق کورد، برای شکستن این انزوا به نیرو و اعتقاد به خود متکی باشند.

تمامی فعالیت‌هایی که برای رفع انزوای رهبر آپو چه در اروپا، کوردستان و منطقه برگزار می‌شوند، با ارزش هستند. امیدواریم این فعالیت‌ها در هر چهار بخش کوردستان گسترده‌تر شوند. اللخصوص امروزه خلق‌های ایران و خلق ما در روژهلات کوردستان، صیانت گسترده‌ای از رهبر آپو انجام دهند، زیرا امروز این پارادایمی که در روژهلات کوردستان و ایران برافراشته شده است، این روشن نمودن لامپی روشن و روشن کننده‌ی آزادی و دموکراسی است که با اندیشه‌ و تفکر رهبر آپو ایجاد شده است، به این معنا که رهبر آپو راه رسیدن به آزادی و دموکراسی را به خلق‌های ایران نشان داده است. بنابراین صیانت از رهبر آپو وظیفه‌ی آزادی‌خواهانه هر فرد آزادی‌خواه، هنرمند، ورزشکار، سیاستمدار، فعالین زنان و محیط زیست است. زیرا امروز پارادایم ژن، ژیان و ئازادی در ایران می‌درخشد، پارادایم حفاظت از محیط زیست می‌درخشد، آن وقت صاحب این پارادایم که امروز چنین ظلم و بی‌عدالتی در حقش می‌شود، نباید هیچ فرد کوردی آرامش داشته باشد زمانی که این ظلم در حق رهبر آپو صورت می‌گیرد و باید هر کاری از دستشان بر می‌آید برای شکستن آن انجام دهند. زیرا اشغال‌گران تصمیم گرفته‌اند که ارتباط رهبر آپو را با جامعه‌ی کورد و جامعه‌ی بشری را قطع نمایند. بنابراین، ما باید برای رسیدن به حق طبیعی خود به عنوان خلق کورد مبارزه کنیم تا رهبر، پارادایم، سازمان، جامعه و توده‌های خود را داشته باشیم، سپس ما می‌توانیم با مبارزه به این مهم دست یابیم و توطئه‌ی بین‌المللی که برای نابودی خلق کورد در میان است را خنثی کنیم.

به موضع میهن دوستانه و دوستداری محیط زیست خلق خود در روژهلات درود می‌فرستیم

* در چهار بخش کوردستان علیه خلق ما حمله انجام می‌شود و خلق سرکوب می‌شوند، اکنون در برابر طبیعت کوردستان صورت می‌گیرد، به ویژه در روژهلات کوردستان و اگر دقیق‌تر بگوییم، جنگل‌های مریوان مدت ده روز است موج آتش زدن آغاز شده است، رژیم اشغال‌گر نیز برای این‌که خلق آتش را خاموش ننماید، کسانی را که اقدام به اطفای حریق می‌کنند را دستگیر می‌کند، این مواضع و رویکردهای دولت و رژیم را به چه چیزی ربط می‌دهید‌؟

-آن‌چه مهم است که بدانیم، امروز دایره‌ای بین‌المللی علیه خلق کورد ایجاد شده است، که در میان این دایره فرمولی به نام نسل‌کشی کوردها ایجاد شده است، هم نیروی بین‌المللی، هم نیروی منطقه‌ای و برخی نیرو و جناح‌ کوردی در این دایره علیه جامعه‌ی کورد و کوردستان در تلاش هستند. آن سیاستی که در این دایره با آن مواجه می‌شویم سیاست نسل‌کشی است. یعنی هم نسل‌کشی فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امروز نیز شدیدا نسل‌کشی محیط زیستی بر باقی راه‌ها و اهداف نسل‌کشی اضافه شده است. یعنی آتش زدن محیط زیست و جنگل‌ها و جغرافیای کوردستان به عنوان نسل‌کش کردن زیست محیطی است که از سوی نیروهای بین‌المللی و نیروهای منطقه‌ای اجرا می‌شود. این اتفاقی نیست که امروزه و همزمان در هر چهار بخش کوردستان، طبیعت و محیط زیست کوردستان و جنگل‌ها آتش زده ‌شود. قطعا این موارد با هم مرتبط هستند، از یک مرکز این تصمیم اتخاذ شده است و هر دولتی به وظیفه‌ی خود یعنی نسل‌کشی کوردها عمل می‌کند. برای این‌که جامعه نسل‌کش گردد، ابتدا طبیعت آن انسان را از بین ببری. یعنی این‌که از طبیعت و محیط زیستش جدایش کنی. فرصت‌های زندگی را از وی صلب و تلخ کنی و مکانی برای زندگی و استراحت برایش باقی نگذاری‌‌. فرصت پرورش و معیشت را به سراشیبی ختم کنی. از این رو امروزه در روژهلات کوردستان و به ویژه از ۲ی اوت آتش‌ زدن‌های زنجیره‌ای “سریالی” در مناطق کوهستانی مریوان آغاز شده است. قبلا نیز و هر ساله این تکرار می‌شود. جای سوال است که چه کسی این کار را انجام می‌دهد و در پشت این برنامه است؟ قطعا مستقیما این آتش زدن‌ها از سوی مافیاهای سپاه پاسداران، سازمان‌های بسیج و انگل‌ها و چرک‌خورهای رژیم اجرا می‌گردد‌. اما دلایل این توطئه‌ها چیست؟ قسمتی شامل امنیت است و قسمت دیگر سیاسی و قسمت دیگری نیز برای تغییرات دمگرافی کوردستان است. بنابراین سازمان‌های زیست محیطی کوردستان با فداکاری بزرگ به کمک طبیعت می‌روند که امروز این عرصه به عرصه‌ی جنگ تبدیل شده و مدافعین محیط زیست مستقیما وارد جنگی شده‌اند که از نسل‌کشی محیط زیست جلوگیری می‌کنند. به این معنا که از نسل‌کشی کوردها جلوگیری می‌کنند، از محیط زیست خود حفاظت می‌کنند و از موجودیت خود حفاظت می‌کنند و پارادایم انقلاب و که از فرمول زن و محیط زیست محافظت می‌کنند.

به همین سبب ما از همین‌جا به تمامی افرادی که در این مرحله و با شب بیداری، برای خاموش کردن آتش‌سوزی خسته و زخمی شده و زحمت کشیده‌اند درود می‌فرستیم، دستان خستگی‌ناپذیرشان را می‌فشاریم و کارهایشان جای احترام و قدردانی است و این موضع ملی مایه خرسندی برای خلق کورد است و پیامی برای اشغال‌گران کوردستان است که اگر فردی از پاوه و سنه و کرمانشان برخواسته و به خلقش کمک نماید تا آتش نسل‌کشی طبیعت و محیط زیست کوردستان را خاموش کنند. این یعنی جلوگیری از نسل‌کشی فرهنگی و زیست محیطی کوردستان است که در حال اجراست.

ما نیز به عنوان حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک)، اعمال صورت گرفته توسط سازمان و نهادهای رژیم اشغال‌گر ایران را شدیدا محکوم می‌کنیم و آن موضع بشردوستانه و دوستداری محیط زیست را که از سوی خلق پیش اجرا می‌شود، با ارزش و مقدس می‌دانیم و امیدوار هستیم که برای جلوگیری از این سیاست‌های پلید و کثیف رژیم، با هوشیاری برخورد کنند و بیشتر برای حفاظت از محیط زیست و طبیعت و ارزش‌های ملی خود تلاش نمایند. به همین سبب به نظر من در این مرحله لازم است خلق ما در روژهلات کوردستان در رابطه با افزایش سطح درک پارادایم حفاظت از محیط زیست، کار و مبارزه‌ی خود را فشرده‌تر نمایند. زیرا اشغال‌گران کوردستان، محیط زیست کوردستان را غارت کرده و از بین می‌برند. از این رو خلق کورد تصمیم بگیرد که محیط زیست خود را با نیرو و گوهر آزادی‌خواهی خود حفظ نماید. البته این نیز با پارادایمی که رهبر آپو آن را تعریف کرد به دست می‌آید. زیرا تنها راه جلوگیری از این نسل‌کشی محیط زیست، ترویج ذهنیت و اندیشه‌ی زیست محیطی توسط خود مدافعان محیط زیست و سازمان‌های این حوزه است که وظیفه‌ی امروزی هر فرد آزادی‌خواه و میهن دوست است تا فرهنگ حفاظت از محیط زیست و میهن دوستی را روشن‌تر کنند.

رهبر آپو در مقابل ذهنیت و منطق جنسیت‌گرایی ایستاده است

* همراه با نسل‌کشی محیط زیست، سیاست نسل‌کشی علیه زنان و جوانان نیز در میان است و سازمان و نهادهای رژیم اشغال‌گر ایران با طرح تصمیمی سیاسی به نام حجاب و عفاف که برگی قانونی را بر تن آن کرده‌اند، می‌خواهند حدود آزادی‌های اجتماعی و فردی را از آن‌چه که هست محدودتر کنند، به نظر شما آیا این تلاش‌های رژیم می‌تواند جلوی مطالبات برحق افراد، جامعه و جوامع خلق‌های ایران را بگیرد، چه ذهنیتی در قبال حمله به زنان پنهان است؟

- موضوعی که که امروزه از سوی رژیم اشغال‌گر ایران به صورت پنهانی بر روی آن کار می‌کنند، موضوع جنسیت‌گرایی اجتماعی است. مثال آن را امروز می‌توان در مجلس خبرگان ایران و دیگر نهادهای رژیم مشاهده می‌شود. ترکیب این شورا و مراجع عموما از مردان شکل می‌گیرد، کاملا بر اساس ذهنیت مردسالاری و تفاوت‌های آشکار جنسیتی این شورا و سایر مراکز قدرت، شکل گرفته است. بنابراین، این ذهنیت که امروز جامعه را از تقسیم می‌کند، جنسیتی را بر جنسیت دیگر مسلط می‌کند و وجود جنسیت مخالف را انکار می‌کند و مشاهده می‌کنیم که منطق حاکم بر جامعه، منطق ملیتاریستی و اقتدارگرایی و قدرت که بر نفی سایر خلق‌ها متکی است، مبتنی بر آسمیلاسیون و انحلال و انزوا از محیط و جامعه است و منشا بیماری‌های اجتماعی است. این ناشی از ذهنیت جنسیت‌گرایانه‌ی است که توسط رژیم ترویج یافته است. این منطق و ذهنیت امروز پایه‌ای است که رژیم را متوقف کرده و ذهنیت و مفهوم خطرناکی را ترویج داده است. از این رو امروزه با ذهنیتی که آن را تعریف می‌کند، موضوع زن را به عنوان یک موضوع بیولوژیک در دست می‌گیرد. البته، این برخلاف آن‌ چیزی است که رهبر آپو می‌گوید؛ مسائل زنان، مسائل اجتماعی و جامعه شناختی است، به این معنا که مسائل زنان، مسائل بیولوژیکی نیست و باید با این مسائل این‌گونه برخورد کرد و برای حل آن تلاش کرد. اما ذهنیت وقتی که جنسیت ‌گرا باشد، مشکلات عمیق می‌شود و بدور از راهکار است و یعنی ذهنیتی دولت-ملت که به شکلی تاکتیکی به تمامی مشکلات نزدیک می‌شود. در حالی که می‌بینیم که اجتماعی بودن چه کسی بنیان نهاده است، از سوی زن بنیان گذاری شده است، اما این جامعه‌ای که ما روبروی آن شده‌ایم و به دلیل سلطه‌ی مرد، دور از حقیقت خود است. به همین سبب رژیم با این پینه کردن‌ها و تعدادی طرح قانونی ناروا، حقایق را تحریف می‌کند. به نظر من انقلاب ژن، ژیان، ئازادی، رد هرگونه ذهنیت جنسیت‌گرایانه مرد است که از سوی رژیم اشغال‌گر ایران ترویج داده می‌شود، مقابله با این ذهنیت است. چون این ذهنیتی که در پست ژن، ژیان، ئازادی قرار دارد بسیار متفاوت‌تر است. به این معنا که دارای هیکل و بدنی است که آن نیز خودمدیریتی یا ملت دمکراتیک است که همزیستی خلق‌ها را اساس قرار می‌دهد. نقش رهبری کردن به زنان و جوانان می‌بخشد‌. حق زن و تمامی جوامع را در این سیستم تامین می‌نماید. البته رهبر آپو طراح این انقلاب است.

نکته دیگری که هدف رهبر آپو است، با ذهنیت جنسیت‌گرایانه‌ی مبارزه کرده است. به عبارت دیگر، آغاز جنبش آزادی‌خواهی کورد در مقابل این ذهنیت ایستاده است. امروز رهبر آپو تاوان آن را می‌پردازد، زیرا امروزه به صلیب کشیده شده و مجازات شدیدی بر وی تحمیل می‌شود. بنابراین امروز روژهلات و ایران را مشاهده کنید، با اندیشه و فلسفه‌ و پارادایمی که رهبر آپو طراحی کرده است، انقلاب آغاز شده است. علیه جنسیت‌گرایی است. چرا خلق می‌گوید، دیگر رژیم شرعیت ندارد؟ چون یک رژیم جنسیت‌گراست. این رژیم امروزه که فعالیت‌های زنان که زبان دمکراسی است، از سوی زن ترویج می‌یابد را ناروا و نامشروع می‌داند. زنی که می‌خواد آزادانه زندگی کند و لباس‌هایش را با خواست آداب و رسوم خود بر تن نماید، به زور می‌خواهند جامعه و زنان را از محتوای خود خارج کنند و با ذهنیتی ضد دموکراتیک به زنان، ساختارهای اجتماعی و مطالبات برحق جامعه نزدیک شوند. بنابراین، امروز واکنش شدیدی از سوی زنان و این انقلاب وجود دارد، زیرا دارای این تفکر، پارادایم و ذهنیت است. من معتقد هستم که انقلاب به پیروزی خواهد رسید و به اهداف خود خواهد رسید. به خصوص آن‌چه رهبر آپو فرموله کرده است، جایی که همان ذهنیت شکل می‌گیرد، جای خود را در بین خانواده ها باز کرده است. دولت به دنبال آب رفته است و مانند گذشته می‌خواهد خانواده‌ها به سبک کلاسیک زندگی کنند، با ذهنیت مردسالاری اداره شوند، اما امروز خانواده کلاسیک طرد شده و خانواده‌ی دموکراتیک مبنای آن قرار گرفته است. یعنی بنیان نهادن یک فرد آزاد، یک زن آزاد، یک جامعه آزاد و یک مرد آزاد است. بنابراین، امروز انقلاب ژن، ژیان، ئازادی جوانه زده و جنبه‌های پارادایم‌های اندیشه‌ی رهبر آپو را توسعه داده است. دیگر خانواده‌ها به دنبال خانواده‌ای آزاد و دموکراتیک هستند، به دنبال همزیستی مسالمت آمیز جوامع هستند. این‌ها پایه‌های رژیم را به لرزه درآورده است و ما معتقدیم که انقلاب پیروز می‌شود زیرا با این ذهنیت اداره می‌شود. بنابراین، ذهنیت جنسیت‌گرایانه هرکاری انجام دهد، نمی‌تواند در مقابل این تفکر و فلسفه و پارادایم بایستد و تاب بیاورد. زیرا ذهنیت دموکراسی‌خواهی و آزادی‌خواهانه‌ای‌ که امروزه زنان نسیم آن را شروع به وزیدن نموده‌اند، مانند پرچمی آن را به اهتراز در می‌آورد که موانعی بر سر راهش ایجاد می‌کند.

حزب دمکرات کوردستان (پ‌د‌ک) شنگال را تسلیم داعش و دولت ترکیه کرد

* در این مدت در اروپا جریان کوردی و حزب و جناح‌های سیاسی در صدمین سالگرد معاهده‌ی لوزان، کنفرانسی را برگزار کردند و تنها حزبی که در این کنفرانس شرکت نکرد، پ‌د‌ک بود و در همان روز هم با همکاری دولت اشغال‌گر ترکیه به گریلاهای آزادی‌خواه کوردستان حمله کرد، چگونه می‌توان این را ارزیابی و تحلیل کرد؟

- این تغیر و تحولاتی که امروزه در کوردستان اجرا می‌شود، خارج از کار و زحمت رهبر آپو نمی‌توانیم چیز دیگری درباره‌ی آن بگوییم، در نتیجه‌ی تلاش و کوشش رهبر آپو، شهدا، شروانان ‌و گریلاهایی که در سنگرهای مقاومت حضور دارند، حاصل می‌شود. به این معنا که موجودیت خلق کورد به مقاومتش بستگی دارد. چون دیگر گریلا و خلق کورد به مانند گوشت و استخوان به هم چسبیده‌اند. درد در هر قسمتی ایجاد شود، باعث درد و آزار قسمت دیگر می‌شود. مقاومت در هر کدام از قسمت‌ها باشد نیرو در آن‌جا جمع می‌شود. واضح است این با نیرو و باور رهبر آپو ایجاد شده است. فلسفه‌ای که رهبر آپو در کوردستان بنیان گزاری کرده است، فلسفه‌ی مقاومت است که با پیشگامی علی چیچک‌ها مقاومت رشد کرد و این فلسفه مقاومت است که در کوردستان به فرهنگ تبدیل شده و گریلا را در جامعه نهادینه کرده است و امروزه هر فردی که ذهنیت و منطق مقاومت را دارا نباشد، نمی‌تواند در مقابل لویاتان معاصر بایستد و زندگی نماید؛ زیرا جانوری آن‌چنان وحشی است که هیچ نیرویی در بدن انسان باقی نمی‌گذارد، فقط با مقاومت می‌توان به مبارزه ادامه داد. امروز رهبر آپو فقط با مقاومت است که ۲۴ سال است در امرالی درون چال مرگ، مکان رستاخیز را خلق کرده است. بیش از ۲۴ سال است که از تمامی چیزهای دنیای خارج آن را بدور نگه داشته‌اند. از جامعه، فرهنگ و زبان خود وی را دور کرده‌اند، اما مقاومت کننده‌ی واقعی در بین ملت و آزادی است. خلق کورد را نیز می‌خواهند همانند وی منزوی کنند، می‌خواهند از حقیقت خود و فرهنگشان بدور نگه داشته شوند و بدون دفاع و نیروی مقاومت باقی نگه داشته شوند. می‌خواهند از طریق تکنولوژی و حملاتی که بر کوردها و گریلاهای آزادی‌خواه کوردستان صورت می‌دهند، مقاومتشانرا از بین ببرند. می‌خواهند ترس و دلهره و وحشت را در میان کورد بکارند. از طرفی دیگر سفره‌ای رنگارنگ را برای مزدوران و خودفروخته‌ها پهن نموده‌اند. امروز خانواده‌ی بارزانی پرچم‌دار این خط‌مشی و مزدوری هستند و به پیشقراول لشکر دولت اشغال‌گر ترکیه تبدیل شده‌اند. اما پرچم‌دارن آزادی و دمکراسی چه کسانی هستند؟ امروز رهبر آپو نمایندگی این خط‌مشی را برعهده دارد. آن گریلا و شروان‌ها هستند. آن گریلایی که در زاپ در برابر بزرگ‌ترین تکنولوژی جنگ و پیشرفته‌ترین سلاح‌های ناتو مقاومت می‌کند و با سیاست‌های ضد بشری روبرو می‌شود، اما می‌خواهند با سلاح شیمیایی و بیولوژیک و بمب اتمی تاکتیکی، بشریت را از وجود گریلا محو نمایند و این مزدوران نیز به زیر دست و همکار و راهنمای آن‌ها تبدیل شده‌اند. این نیز رسوایی و ننگ بزرگی برای خانواده‌ی بارزانی است، بزرگ‌ترین خیانت و کار پلیدی است در برابر خلق کورد انجام می‌دهد. خلق کورد آرمانی که می‌خواهد به سیاست صد ساله‌ی نسل‌کشی علیه خود پایان دهد، اما از آن طرف با همکاری دولت اشغال‌گر ترکیه به گریلاهای کوردستان حمله کرده و به معاهده‌ی لوزان علیه کوردها مشروعیت می‌بخشد و بار دیگر صفحه‌ای سیاه را در تاریخ پر از خیانت خود به ثبت می‌رساند. این موضوعی نیست که تاریخ و خلق کورد به آسانی آن را ببخشد. خلق کورد هر میزان در برابر این خط‌مشی هوشیار باشند و به خط‌مشی مقاومت تکیه کنند و مبارزه‌ی خود را در راستای خط‌مشی مقاومت ترویج داده و گسترش دهند، بر این باور هستم که خط‌مشی خیانت روز به روز در کوردستان کوچک و کوچک‌تر می‌شود و باید از اینی که هست رسواتر گردد. اکنون با در دست داشتن سرمایه‌ی‌ زیادی در دست مراکز جنگ ویژه و به کار گرفتن رسانه‌ها به عنوان مرکز این جنگ ویژه، خانواده‌ی بارزانی و گروه‌های وابسته‌اش در کوردستان خود را به مرکز کوردگرایی کرده‌اند و انگل با خون کوردها و خلق کورد‌ تجارت می‌کنند و انقلابیون در کوردستان به افراد غریب تبدیل می‌شوند. آن‌که شنگال را فروخت و به داعش و دولت ترکیه سپرد، آن‌که درهای باشور کوردستان را به روی دولت اشغال‌گر ترکیه باز کرده و به گریلاها حمله می‌کند و از گریلاها و کوردستان جاسوسی می‌کند، حزب دمکرات کوردستان (پ‌د‌ک) است. اما امروز خود را کوردپرور جلوه می‌دهد و بالعکس، گریلاهای کوردستان نیز اشغال‌گر می‌شوند!. این تحریف تاریخ است که توسط این خانواده با حمایت ناتو و نیروهای بین‌المللی انجام می‌شود، بنابراین خلق کورد باید تاریخ خود را به درستی بخوانند و بازنویسی کنند؛ زیرا تاریخ واقعی با خون آبیاری شده و در حال بازنویسی است. بنابراین، نباید در سرزمینی که قرار دارند، خائنان و اشغال‌گران زندگی کنند. انرژی که امروزه از شهدا، رهبر آپو، گریلا، شروان و خلق خود دریافت می‌کنیم، باید تبدیل به انرژی شود که تولید کننده فعالیت باشد و این فعالیت‌ها سازماندهی کردن خلق را گسترش دهد.

حزب حیات آزادی کوردستان (پژاک) در شخصیت زینب جلالیان به مقاومت تمامی زندانیان ضد اشغال‌گران درود می‌فرستد

* دولت‌های اشغال‌گر کوردستان و میان آن‌ها رژیم اشغال‌گر ایران از طریق شکنجه و زندان، سیاستی خاص را علیه زندانیان اجرا می‌کند، حتی تلاش می‌کند تا آنان را مجبور به درخواست عفو و اعترافات اجباری کند، هدف رژیم از ایجاد اعمال فشار بر زندانیان چیست و می‌خواهد چه چیزی را ثابت کند؟

- به قول شاعر بزرگ خلق ما، استاد قانع فرموده‌اند؛ خاک بر سر دشمنی که به زندان امید دارد، گوشه‌ی زندان برای من مدرسه است. البته در کوردستان چنین تعریفی نیز برای زندان نمی‌تواند امیدهای کورد را به آزادی را سرکوب کند و وی را از آزادی دور گرداند، صورت گرفته است. رهبر آپو و زندانیان زندان آمد و کوردستان این را ثابت کردند. زندانیان زندان اوین

 تهران در شخصیت شیرین علم‌هولی و فرزاد کمانگر این را ثابت کردند. زندان برای خلق کورد مکان مبارزه و مقاومت و مکان شکست دادن ایدئولوژی متحجر و عقب مانده‌ی رژیم‌های کهنه پرست است. به این دلیل است که امروزه در جای جای کوردستان علیه ذهنیت تاریک پرستی، مقاومتی قوی صورت می‌گیرد. تنها امروز در باکور کوردستان ده‌ها هزار نفر در زندان‌های دولت فاشیست ترکیه می‌کنند. در باشور کوردستان دو میهن دوست کورد به نام‌های عبدالرحمن ار و مظلوم داغ به خاطر میهن دوستی توسط حزب دمکرات کوردستان (پ‌د‌ک)دستگیر و شکنجه غیرانسانی می‌شوند، روزنامه‌نگاری مانند شیروان شریوانی و رفقایش امروز با بی‌عدالتی روبرو هستند. یعنی جامعه را سرکوب کرده و اجازه نمی‌دونم تفکر آزاد رشد نماید، این سیاست توسط مخالفان خلق در

باکور، باشور و روژهلات همزمان و با همان ذهنیت اجرا می‌شود. در شخصیت زینب جلالیان و ده‌ها شهید دیگر که در زندان‌ها مقاومت کردند و هژمونیرژیم را شکست دادند. فرزندان خلق ما صفحه جدیدی در زندان‌های دشمن ترسیم کردند. به خصوص در شخصیت رفیق زینب جلالیان، این صفحه باارزش و قوی‌تر خواهد شد.

 پارادایم ژن، ژیان، ئازادی بر روی آن صفحات بازنویسی می‌شوند. افرادی مانند خانم الهه و خانم نیلوفر، دو زن روزنامه‌نگاری هستند، پرونده‌ی قتل ژینا امینی را منتشر کردند، اما امروز به خاطر آزادی بیان در زندان هستند. صدها تن از فعالان محیط زیست، فعالان حقوق بشر و زنان، روزنامه‌نگار، کولبر و سیاستمداران به خاطر حقوق و آزادی‌های اجتماعی و فردی خود در زندان هستند و با بی‌عدالتی روبرو می‌شوند. برای آزادی، عدالت و آزادی اندیشه به زندان افتاده‌اند. کسانی که زندان‌ها را ساخته‌اند دیکتاتور هستند و هیچ مشروعیتی ندارند. لذا ما به مقاومت در زندان‌ها در برابر رژیم اشغال‌گر صورت می‌گیرد درود می‌فرستیم و ایستادگی آن‌ها شایسته احترام و قدردانی و سربلندی است. به عنوان پژاک از این مقاومت‌ها حمایت می‌کنیم و در کنار آن‌ها هستیم. تا رسیدن آن‌ها و اهدافشان به پیروزی، ما در کنار آرمان‌ آن‌ها به مبارزه‌ی خود ادامه می‌دهیم‌ و امیدواریم رژیم اشغال‌گر با حساسیت با خلق کورد و زندانیان برخورد کند. زیرا خلق کورد دیگر جنگ ویژه‌ای که علیه زندانیان در زندان‌ها اجرا می‌شود را نمی‌پذیرند و به شدت با این گونه سیاست‌هایی که می‌خواهند با اعترافات اجباری، شکنجه و تبعید و انزوا، هژمونی خود را بر جامعه‌ی کوردستان و خلق‌های ایران تحمیل کنند، مقابله کرده و آنان را مورد بازخواست قرار خواهند داد. البته این یک خواب و رویاست که در این مرحله که قرن آزادی زن است،  پایان این نوع تفکرات است همان‌گونه که استاد قانع گفته است؛ دیگر آن دوره گذشت زمان زمان شروع یک دوره‌ی جدید است.

باید با شکوه و افتخار یاد و خاطر شهید ریزان جاوید را گرامی بداریم و به همان‌ شکل نیز از انقلاب آزادی زن صیانت کنیم

* زین پس زنان و جوانان در برابر سیاست‌های رژیم چگونه باید از انقلاب ژن، ژیان، ئازادی صیانت کنند؟

به اولین سالگرد انقلاب ژن، ژیان، ئازادی نزدیک می‌شویم، هرچند به نظر من جرقه‌ی انقلاب از مراسم شهادت شهید ریزان جاوید در مهاباد آغاز شد، به ویژه مادران و زنانی که شعر و شعارها و سرودهای انقلابی را در مراسم ختم وی سر دادند و زنان صدای آزادی‌خواهی و میهن دوستی خود را بلند کردند و صدای آزادی خود را به گوش همگان رساندند. عهد و پیمان با یاد شهید ریزان جاوید بستند که دوره‌ای جدید در مبارزه را آغاز نمایند و جرقه‌ی آن نیز از سوی زنان زده شد. سپس صدای صاعقه‌ی آن به شهر مریوان رسید و با شهادت شلیر رسولی این صدا و موج آزادی‌خواهانه بلندتر و قوی‌تر شد و سپس به شهر سقز رسید که با شهادت ژینا امینی به قیامی سراسری تبدیل شد و اندیشه و  پارادایمی شد و در سراسر ایران منعکس گردید. از این رو باید انقلاب ژن، ژیان، ئازادی را در این مثلث به خوبی مورد برسی و آنالیز قرار بگیرد. در سالگرد انقلاب ژن، ژیان، ئازادی باید ما به عنوان احساس، توانایی و کینه‌ی شهید ریزان و شخصیت و نقش وی در انقلاب و تلاشش برای ترویج این اندیشه و تفکر، یاد انقلاب و شهدا را گرامی بداریم. باید ما وظایفشان را در این سالگرد در برابر شهید ریزان جاوید با برافروختن آتش انقلاب از ارزش‌ها خلق خود که همانا شهدا هستند، صیانت کنیم. باید آن صیانتی که خانواده‌ی شهدا از یکدیگر انجام می‌دهند، از سوی خلق گسترش ‌یابد و به فرهنگی در کوردستان تبدیل شود. به ویژه زنان و جوانان و کارگران و معلمین و محصلین، با اقدامات تازه‌تر و قوی‌تر به وظیفه‌ی خود عمل کنند و هر آن‌چه در توان دارند تا نسل‌کشی کوردها را خنثی نمایند و سیاست انزوا در امرالی را خنثی نمایند و به سیاست جنسیت‌گرایی اجتماعی در برابر زنان پایان دهند، از هیچ چیز دریغ نکنند. قطعا افرادی که از سرکوب و یا اتمام انقلاب و فروشش کردن انقلاب سخن می‌گویند، آنان در خدمت سکو و بلندگوهای رژیم اشغال‌گر ایران قرار دارد که منتشر می‌گردد‌. به نظر من انقلاب یک فرهنگ است و فرهنگ نیز پایان نمی‌یابد. برعکس انقلابی که مراکز مدرنیته‌ی سرمایداری و نیروهای جنسیت‌گرا و سلطه‌گراها تبل آن را می‌کوبند، پایان یافته است.