نماینده سابق حزب دموکراتیک خلقها (هدپ)، هوشیار اوزسوی، دوره جدید آغاز شده توسط حزب کارگران کوردستان (پکک) با فراخوان رهبر آپو را برای خبرگزاری فرات (ANF) ارزیابی کرد و اظهار داشت که تصمیم پکک یک آغاز جدید است و بر این اساس مبارزه سیاسی کوردها قویتر خواهد شد.
اوزسوی در ابتدا یاد و خاطرهی عضو هیئت امرالی، سری ثریا اوندر، که روز ۳ می درگذشت را گرامی داشت و گفت: «سری ثریا ابعاد گوناگونی داشت، اما بیش از همه یک فعال صلح بود و به عنوان نماد مبارزه برای صلح در ذهن مردم جای گرفت. سالهای طولانی به عنوان همراه آقای اوجالان برای پیشرفت روند [صلح] تلاش زیادی کرد. از روند حل مسئله در سالهای ۲۰۱۲-۲۰۱۳ به بعد میبینیم که پس از یک جنگ سنگین ده ساله، ارادهای جدید ظهور کرده است.»
به اندازه امید، خطر و ریسک نیز وجود دارد
اوزسوی روند جدیدی را که پکک در نتیجهی دیدار رهبر آپو با دولت آغاز کرده است، ارزیابی کرد و به این نکات اشاره نمود: «از یک سو وضعیت رهبر خلق کورد، آقای عبدالله اوجالان، که مدت طولانی در انزوا بوده است، و از سوی دیگر سیاستهای سرکوبگرانه خط باغچلی-اردوغان. حوادثی که اکنون در حال وقوع است، از یک سو جای امیدواری است. زیرا فرصتهای صلح دوباره ایجاد میشوند، اما از سوی دیگر، امیدهایی که پیش روی ماست، ترس و نگرانی نیز به همراه دارد. یعنی به اندازه فرصت و امید، خطر و ریسک نیز وجود دارد.»
پایان نیست، یک آغاز جدید است
اوزسوی با اشاره به ابتکار رهبر آپو گفت: «پکک با حمایت از رهبر خود، فداکاری بزرگی میکند تا نفوذ او را در میز مذاکره قویتر سازد. وقتی از منظر چارچوب فرهنگ فداکاری تاریخی پکک ارزیابی شود، ممکن است این یک عملیات فدایی نهایی تلقی شود. یک سازمان مسلح که بیش از ۵۰ سال سابقه دارد، به مرحلهای رسیده است که به موجودیت خود پایان دهد. اما این پایان نیست، بلکه یک آغاز جدید است. اراده برای سازماندهی مجدد است که مبارزه سیاسی کوردها در ترکیه و کوردستان، مطالبات دموکراسی، عدالت و آزادی، به دور از خشونت و سلاح، با ابزارهای سازمانی جدید، با شیوههای مبارزه جدید و گفتمانهای عمیقتر با عزم راسختری به پیش برده شود. این روند باید اینگونه فهمیده شود.»
هوشیار اوزسوی تصریح کرد که این روند برای حل مسئله کورد و تحقق صلح اجتماعی بسیار ارزشمند است و گفت: «امیدواریم که آغازی نو باشد که جوانان نمیرند و پدران و مادران گریه نکنند. این سخنان را به عنوان یک خواسته قلبی بیان میکنم. امیدوارم فضایی ایجاد کنیم که سیاست با مرگ، شکنجه و زندان به یاد آورده نشود، بتوانیم مسائل خود، به ویژه مسئله کورد را به شکلی آزاد و بدون ترس مورد بحث قرار دهیم و به دنبال راه حل بگردیم. بدون شک مشکلات بزرگ هستند. به ویژه مسئله کورد، بسیاری از مشکلات ما ابعاد منطقهای و بینالمللی دارند و پیچیده هستند. این مشکلات از جمله مشکلاتی نیستند که ناگهان و یکباره حل شوند.
اما ما تلاش میکنیم زمینه و فرصتهای حل این مشکلات را در چارچوب آزادی و دموکراسی ایجاد کنیم. سری ثریا نیز یکی از کسانی بود که سهم بزرگی در ایجاد این زمینه داشت. اگر صلح برقرار شود، او نیز با آرامش خواهد خفت. این نیز قولی باشد که ما به او دادهایم.»