بسه هوزات، رئیس مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک)، به اظهارات وزارت دادگستری ترکیه مبنی بر اینکه پیام رهبر آپو نمی‌تواند تصویری باشد، واکنش نشان داد و تاکید کرد که هر وضعیتی غیر از این را نمی‌پذیرند.
بسه هوزات در برنامه‌ای ویژه که از تلویزیون مدیا هابر پخش شد، اظهارات وزارت دادگستری ترکیه مبنی بر اینکه پیام رهبر آپو به دلیل مقررات نمی‌تواند تصویری باشد را غیرجدی ارزیابی کرد و گفت: «این رویکرد را به شدت رد کرده و از آن انتقاد می‌کنیم و به هیچ وجه نمی‌پذیریم.»
هوزات با بیان اینکه انزوای تحمیلی بر رهبر آپو ادامه دارد، گفت: «شما بازی می‌کنید، می‌خواهید چه کار کنید؟ اظهاراتی که از ماه اکتبر تاکنون کرده‌اید را در کجا قرار می‌دهید، نام آنها را چه می‌گذارید؟ 'فراخوان تصویری با مقررات مطابقت ندارد'؛ پس فراخوان کتبی با مقررات مطابقت خواهد داشت؟ چگونه این ممکن است؟ آیا فراخوان رهبر آپو در شرایط انزوای تحمیلی صحیح است؟ تأثیر فراخوانی که در شرایط تحمیل انزوا انجام می‌شود چگونه خواهد بود؟ من از وزیر دادگستری می‌پرسم: جایگاه فراخوان رهبر آپو در شرایط انزوای تحمیلی در مقررات و قانون چیست؟ بگذارید به این پاسخ دهند.»
بسه هوزات با فراخوان برای انجام سریع تنظیمات قانونی لازم برای رفع سیستم امرالی، گفت: «شرایط رهبر آپو باید تغییر کند و بهبود یابد. انزوای تحمیلی باید به طور کامل برداشته شود. رهبر آپو باید آزاد شود. باید شرایطی آزاد، قابل زندگی و کار داشته باشد تا بتواند نقش خود را ایفا کند، کار کند، روند تحول دموکراتیک را ساختاربندی و مدیریت کند. بدون اینها چگونه ممکن خواهد بود؟»
ارزیابی کامل بسه هوزات به شرح زیر است:
«من ابتدا نیروهای توسعه‌دهنده توطئه بین‌المللی را با نفرت فراوان محکوم و لعنت می‌کنم. با احترام، عشق و اشتیاق به مقاومت عظیم و باشکوه بیست و شش ساله رهبر آپو در امرالی درود می‌فرستم. یاد شهدای 'نمی‌توانید خورشید ما را تاریک کنید' و تمامی شهدای انقلاب و آزادی را به ویژه رفیق ویان سوران با احترام و سپاس گرامی می‌دارم.
همچنان در برابر توطئه و سیاست‌های نسل‌کشی کوردها شهید داده می‌شود. مبارزه بزرگی وجود دارد و این مبارزه ادامه دارد. این مقاومت نیز ادامه دارد. آخرین بار رفیق نسرین آمد، فرمانده یژا ستار شهید شد. او واقعاً رفیقی بسیار ارزشمند بود. تلاش زیادی داشت، به ویژه در ارتش زنان تلاش کرد. او رفیقی بسیار شجاع بود.
جنگ نیز روند بسیار شدیدی را تجربه می‌کند؛ در واقع، وضعیت جنگی شدیدی در حال حاضر وجود دارد. حملاتی وجود دارد و در مقابل آن نیز مقاومت بزرگی وجود دارد. ما همچنان شهید می‌دهیم. رفقا زیلان و دلال به شهادت رسیدند. در این حملات اخیر نیز شهدایی داشتیم؛ رفقایی هستند که هنوز نامشان اعلام نشده است.
البته دشمن نیز تلفات بسیار سنگینی داشته است. به ویژه در این حملات اخیر، ضربات سنگینی در عملیات وارد کردند.
مقاومت در برابر توطئه به شکلی باشکوه ادامه دارد
مبارزه و مقاومت در برابر توطئه به شکلی بسیار باشکوه ادامه دارد. به عنوان مقاومت گریلاها ادامه دارد، به عنوان مقاومت مردم ادامه دارد. با مشارکت دوستانمان در سراسر جهان، یک مبارزه و مقاومت بزرگ وجود دارد که به مدت بیست و شش سال بدون وقفه تا این لحظه، تا این ساعت ادامه داشته است.
امسال بیست و ششمین سالگرد توطئه بود و وارد بیست و هفتمین سال آن شدیم. توطئه به شکلی بسیار قوی در کوردستان و خارج از میهن مورد اعتراض قرار گرفت. مشارکت امسال بسیار گسترده بود. صدها هزار، میلیون‌ها نفر به توطئه اعتراض و آن را محکوم کردند. خواسته‌های آزادی جسمانی رهبر آپو در همه جا به شکلی بسیار قوی بیان شد. آزادی رهبر آپو فریاد زده شد. عزم مبارزه در این زمینه نشان داده شد.
به راحتی می‌توان گفت: مبارزه در برابر توطئه بیست و شش ساله و نیروهای توطئه‌گر، آگاهی، روشنگری، سازماندهی و اراده بزرگی را در میان مردم کورد آشکار کرد. در مرحله کنونی، نیروهای توطئه‌گر در برابر این مبارزه و مقاومت شکست خورده‌اند. توطئه شکست خورد، بی‌اثر شد. در حال حاضر، واقعاً سیستم نسل‌کشی و سیاست‌های نسل‌کشی ورشکسته شده‌اند. توطئه نیز به عنوان بخشی از آن توسعه یافت و تلاش شد از این سیاست‌های نسل‌کشی نتیجه گرفته شود.
اکنون به وضوح می‌بینیم که سیستم و رژیم دولت نسل‌کش، انکارگرا، امحاگر و فاشیست ترکیه نیز در مرحله کنونی ورشکسته شده است. این سیستم و سیاست‌ها دیگر کار نمی‌کند، این یک واقعیت است. در نتیجه مبارزه باشکوه مردم، مردم ما، دوستان ما و گریلاها، دشمن در حال حاضر شکست خورده است. باز شدن شکاف در سیستم تحمیل انزوای امرالی، متلاشی و فروپاشی این سیستم، نتیجه مبارزه باشکوه و موفقیت‌آمیز بیست و شش ساله است. این بسیار مهم است.
همانطور که گفتم، این مبارزه واقعیت دشمن را از هر نظر روشن کرد. واقعیت دولت ترکیه را از هر نظر آشکار کرد. همچنین در این راستا آگاهی تاریخی فوق‌العاده‌ای را در میان مردم ما ایجاد کرد. آگاهی نسبت به دشمن ایجاد کرد، آگاهی از آزادی را ملموس‌تر کرد، مبارزه و مقاومت برای آزادی را ملموس‌تر کرد، آن را تقویت کرد و مردم ما با اراده‌ای پولادین، با ایمان و عزم راسخ به مدت بیست و شش سال مبارزه‌ای بی‌وقفه را پیش می‌برند. این مبارزه‌ای مستمر است و امسال نیز به نوعی اوج آن بود. این مقاومت، این مبارزه به اوج خود رسید. میدان‌ها با صدها هزار، میلیون‌ها نفر پر شدند. واقعاً بسیار باشکوه بود.
مردم کورد با مبارزه، صاحب اراده شدند
مردم شمال و شرق سوریه میدان‌ها را با صدها هزار نفر پر کردند. در استراسبورگ، اروپا، در سراسر اروپا، در باکور کوردستان، در آمد، مقاومت‌ها و کنش‌های بسیار مهمی انجام شد. در همه جای کوردستان نیز اعلامیه‌های محکومیت، راهپیمایی‌ها و اعتراضات توده‌ای بسیار قدرتمندی صورت گرفت. بنابراین، در مرحله کنونی، به راحتی می‌توان گفت: واقعاً توطئه شکست خورده است، توطئه‌گران شکست خورده‌اند. سیاست‌های انکار، نابودی و نسل‌کشی صد ساله بی‌اثر و ورشکسته شده‌اند. آنها بر این سیاست‌ها اصرار دارند، اما بی‌اثر شده‌اند. بازگشت به عقب غیرممکن است. مردم کورد از هفت ساله تا هفتاد ساله به پا خاسته‌اند؛ برای آزادی قیام کرده‌اند. با اراده‌ای قوی در همه جا مقاومت و مبارزه می‌کنند. مردمی که مبارزه می‌کنند، اکنون آزاد شده‌اند. مردمی که ساکت می‌مانند، تسلیم می‌شوند و عقب‌نشینی می‌کنند، مردمی برده هستند؛ جامعه‌ای برده هستند. اما مردم کورد چنین مردمی نیستند. مردم کورد در حال مبارزه و مقاومت هستند. یک ملت، یک جامعه با مبارزه و مقاومت به سوی آزادی گام برمی‌دارد و آزاد می‌شود. با خلق خود به سوی آزادی گام برمی‌دارد و در همان لحظه آزاد می‌شود. واقعیت مردم کورد چنین واقعیتی است. با مبارزه و مقاومت، به واقعیتی آزاد، زیبا و صاحب اراده تبدیل شده است و این حقیقت امروز نیز ادامه دارد. قطعاً به پیروزی خواهد رسید.
پلتفرم خلق‌های اروپا نشانه‌ای از جهانی شدن اندیشه‌های رهبری است
اینها اقدامات و کنش‌های بسیار ارزشمندی هستند؛ واقعاً تلاشی بسیار ارزشمند و معنادار است. من به همه کسانی که در این اقدامات و کنش‌ها سهیم بوده‌اند، با احترام درود می‌فرستم و تبریک می‌گویم. می‌توانیم بگوییم ارزشمندترین و معنادارترین اقدامات قرن است. گسترش اندیشه‌های آزادی، متعلق شدن پارادایم ملت دموکراتیک، پارادایم آزادی زنان، دموکراتیک و اکولوژیک به همه مردم جهان، همه جوامع و انسانیت، پذیرفته شدن آن؛ مطرح شدن و پذیرفته شدن آن به عنوان راه‌حل و جایگزینی برای مشکلات انسانیت، بحث و بررسی آن، تلاش‌های فشرده، اقدامات و کوشش‌ها برای سازماندهی و اجرای این پارادایم بسیار ارزشمند است. این نشان می‌دهد که اندیشه‌ها، پارادایم و پروژه‌های رهبری چقدر جهانی شده‌اند؛ چقدر به مردم و جوامع جهان تعلق گرفته، پذیرفته شده و مورد استقبال قرار گرفته‌اند. کنش انجام شده با عنوان 'پلتفرم خلق‌های اروپا' بین ۱۴ تا ۱۶ فوریه، این موضوع را به خوبی نشان داد.
نشان داد که پارادایم رهبر آپو تا چه سطحی جهانی شده است، چقدر توسط بشریت، مردم و جوامع جهان پذیرفته شده است. نمایندگانی از بخش‌های مختلف جامعه، نهادهای گوناگون، شخصیت‌هایی از محافل مختلف در این کنش شرکت کردند. روشنفکران، سیاستمداران، آکادمیسین‌ها، افرادی از جنبش زنان، جنبش اکولوژی، بسیاری از نیروهای سوسیالیست و دموکراتیک در آن شرکت کردند. یعنی به طور کلی، کنشی بین‌المللی بود. بخش‌هایی از سراسر جهان که اندیشه‌های رهبر آپو را پذیرفته‌اند و از آزادی، برابری، عدالت، دموکراسی، سوسیالیسم، آزادی زنان و طبیعت دفاع می‌کنند، علیه استثمار و تخریب طبیعت مبارزه می‌کنند نیز در آن شرکت کردند.
بنابراین، پارادایم رهبری از جنبه‌های مختلف و از همه جوانب مورد بحث و بررسی قرار گرفت. درک بهتری از آن حاصل شد، سطح آگاهی به مراتب بالاتری ایجاد شد. واقعاً سیستم سرمایه‌داری، امپریالیستی و هژمونیک و پارادایم مدرنیته سرمایه‌داری دشمن جامعه، دشمن انسان، دشمن زن و دشمن طبیعت است. در حال حاضر، جامعه در بحران بزرگی قرار دارد، بشریت بحران بزرگی را تجربه می‌کند. مشکلات اجتماعی از همه جنبه‌ها عمیق شده‌اند. تخریب بزرگی در حال وقوع است.
استثمار بزرگ، فروپاشی اخلاقی و بحران بر جامعه حاکم است. در همه جای جهان، مردم، جوامع و همه هویت‌های تحت ستم -به ویژه زنان- به دنبال راه‌حل برای مشکلات خود هستند، آزادی می‌خواهند، برابری می‌خواهند، دموکراسی و عدالت را مطالبه می‌کنند. زندگی آزاد و دموکراتیک می‌خواهند. همه این جستجوها در شخص رهبری به هم می‌رسند. همگرایی قدرتمندی با اندیشه‌های رهبر آپو رخ می‌دهد، زیرا رهبری برای همه اینها راه‌حل ارائه می‌دهد. برنامه راه‌حل جایگزینی ارائه می‌دهد، پروژه‌ای ارائه می‌دهد، شکل زندگی و سیستمی ارائه می‌دهد. در اینجا، تشنگی و نیاز شدیدی وجود دارد. این علاقه زیاد ناشی از این نیاز است. بنابراین، این موضوع بسیار مهم است.
در بیانیه‌ای که پس از این کنش منتشر شد، فراخوان‌های بسیار مهمی مطرح شد. نتایج مهمی حاصل شد. تصمیم‌گیری مهمی وجود داشت. اجرای قوی آن، پیگیری آن، ارتقای مبارزه و سازماندهی؛ رساندن این پارادایم به هر جایی که هنوز نرسیده است، بسیار مهم است. این نیز نتیجه کارزار آزادی جهانی است و بسیار ارزشمند است.
واقعاً این کنش‌ها را تبریک می‌گویم. باید بدون وقفه و بدون تضعیف ادامه یابد. کنش‌های در این راستا بسیار ارزشمند هستند. باید تلاش‌ها برای انتشار پارادایم و سازماندهی آن را به شکلی قوی ادامه دهیم.
برگزاری چنین کنشی در بیست و ششمین سالگرد توطئه، در آستانه ورود به بیست و هفتمین سالگرد آن، در سالگرد توطئه، پاسخی بسیار معنادار به توطئه داد. نشان داد که توطئه چگونه بی‌اثر شده است. در حالی که تلاش می‌شد واقعیت رهبری و اندیشه‌های رهبر آپو با توطئه از بین برده شود، اکنون مشخص شده است که اندیشه‌های رهبر آپو در سراسر جهان منتشر شده، توسط مردم جهان پذیرفته شده و آنرا راهنمای خود قرار می‌دهند. راه را برای کل جامعه و بشریت روشن می‌کند. بزرگترین و معنادارترین پاسخی که می‌توان به توطئه داد همین است. باید این موضوع را به شکلی قوی ادامه دهیم.
اظهارات وزیر دادگستری غیرجدی است
وزیر دادگستری چند روز پیش اظهاراتی کرد و گفت: 'فراخوان تصویری با مقررات مطابقت ندارد.' این واقعاً اظهاراتی بسیار غیرجدی است. ما این رویکرد را به شدت رد کرده و از آن انتقاد می‌کنیم و به هیچ وجه نمی‌پذیریم.
بیست و شش سال است که وضعیت انزوا بر رهبر آپو تحمیل شده است؛ این شکنجه است. حقوق بین‌الملل این را به عنوان شکنجه و جنایت علیه بشریت تعریف می‌کند و واقعاً همینطور است. این وضعیت هنوز ادامه دارد، انزوای تحمیل هنوز ادامه دارد.
در شرایط انزوای تحمیلی، از ماه اکتبر تاکنون، جناح حاکم -دولت باغچلی پیشتاز آن بود- دائماً از رهبر آپو درخواست‌هایی می‌کنند، از رهبر آپو می‌خواهند که به جنبش فراخوان دهد، به مردم فراخوان بدهد. حتی دولت باغچلی در سخنرانی خود در جلسه گروهی در ۲۲ اکتبر، از رهبر آپو خواست که به مجلس بیاید، در مجلس در میان گروه ه‌د‌پ سخنرانی کند، در جلسه گروهی ه‌د‌پ سخنرانی کند و فراخوان دهد. او به صراحت رهبر آپو را به مجلس دعوت کرد. یعنی در حالی که ماه‌هاست چنین درخواست‌های فشرده و آشکاری مطرح می‌شود، اکنون وزیر دادگستری برخاسته و می‌گوید: 'این با مقررات مطابقت ندارد، فراخوان تصویری امکان‌پذیر نیست.'، این امر نشان می‌دهد که چقدر غیرجدی هستند. نشان می‌دهد که چقدر غیرجدی با روند، رهبر آپو، مردم کورد، مردم ترکیه و مردم جهان برخورد می‌کنند.
پس بگذارید بپرسیم؛ آیا شما بازی می‌کنید، می‌خواهید چه کار کنید؟ اظهاراتی که از ماه اکتبر تاکنون کرده‌اید را کجا می‌گذارید؟ نام آنها را چه می‌گذارید؟ 'فراخوان تصویری با مقررات مطابقت ندارد'؛ پس آیا اظهارات کتبی با مقررات مطابقت خواهد داشت؟ چگونه این اتفاق می‌افتد؟ آیا فراخوان رهبر آپو در شرایط انزوای تحمیلی صحیح است؟ تأثیر فراخوانی که در شرایط تحمیل انزوا انجام می‌شود چگونه خواهد بود؟ من از وزیر دادگستری می‌پرسم: جایگاه فراخوان رهبر آپو در شرایط انزوای تحمیلی در مقررات و قانون چیست؟ بگذارید به این پاسخ دهند.
ما از همان ابتدا می‌گوییم. حال که شما از رهبری درخواست بیانیه می‌کنید، فراخوان می‌دهید، پس سیستم شکنجه و تحمیل انزوای امرالی را بردارید، این سیستم را لغو کنید. این سیستم باید برداشته شود، زیرا این سیستم جرم است. با انزوا، قانون زیر پا گذاشته شده است. انزوای تحمیلی را از میان بردارید؛ شرایط کار و زندگی رهبر آپو را فراهم کنید. رهبر آپو گفته است که اگر شرایط تغییر کند، نقش خود را ایفا خواهد کرد و هر نوع کمکی را ارائه خواهد کرد. او گفت که برای دموکراتیزه کردن ترکیه، روند را از عرصه درگیری به عرصه سیاسی و حقوقی خواهد کشاند. اما او این را نیز اضافه کرد: 'اگر انزوای تحمیلی ادامه داشته باشد، اگر شرایط تغییر نکند، من نمی‌توانم این کار را انجام دهم.'
رهبر آپو باید شرایط زندگی و کار آزاد داشته باشد
آیا شرایط تغییر کرده است؟ آنها منتظر فراخوان رهبر آپو هستند، کسانی هستند که می‌گویند 'چرا اوجالان فراخوان نداد، چرا دیر کرد، مگر قرار نبود در ۱۵ فوریه فراخوان دهد؟' کسی نمی‌پرسد که آیا شرایط تغییر کرده است یا نه. آنها قانون خود و حقوق بین‌الملل را زیر پا گذاشته‌اند. قبل از هر چیز، باید اینها را اجرا کرد. بنابراین، باید اصلاحات و تنظیمات قانونی و حقوقی انجام شود. شرایط رهبر آپو باید تغییر و بهبود یابد. انزوای تحمیلی باید به طور کامل از میان برداشته شود. رهبر آپو باید آزاد شود. او باید شرایط زندگی و کار آزاد داشته باشد تا بتواند نقش خود را ایفا کند، کار کند، روند تحول دموکراتیک را ساختاربندی و مدیریت کند. بدون اینها چگونه ممکن خواهد بود؟
اکنون نیز می‌گویند 'حتماً فراخوان دهد، اما تصویری نباشد. کتبی باشد، خودش هم نخواند، کسانی بگیرند و بخوانند.' ما این را به شدت رد می‌کنیم. هیچ اعتباری نخواهد داشت، هیچ تأثیری نخواهد داشت. چنین چیزی قابل قبول نیست. شما رهبر آپو را در شرایط شکنجه و تحمیل انزوا نگه می‌دارید، کسانی هم به نام رهبر آپو سندی را می‌خوانند و از جنبش و مردم انتظار دارند که الزامات آن را برآورده کنند. این یک خیال باطل است. کسی نباید چنین خیالاتی داشته باشد، ما رویکردهای غیرجدی را جدی نمی‌گیریم.
نومان کورتولموش سه روز پیش اظهاراتی کرد: 'فراخوان اوجالان بسیار مهم و تاریخی است.' رئیس مجلس نیز می‌گوید: 'این فراخوان اهمیت تاریخی دارد.' پس باید رویکردی جدی و محترمانه نسبت به این اظهارات وجود داشته باشد. باید جدیت متناسبی نشان داده شود. در غیر این صورت، قابل قبول نیست.
فراخوان باید حتماً تصویری باشد. ما، کادرهای این جنبش، مبارزان، مردم، دوستان، همه بخش‌های دموکراتیک، افکار عمومی؛ باید بتوانیم فراخوان رهبر آپو را از زبان خود او بشنویم، او را ببینیم. فقط در این صورت باورپذیر خواهد بود. چنین رویکرد غیرجدی به چنین روند تاریخی‌ای را نمی‌پذیریم. رویکرد غیرجدی و ساده به اظهاراتی که می‌گویند اهمیت تاریخی دارد، قابل قبول نیست. مؤثر نخواهد بود، مورد استقبال قرار نخواهد گرفت. چگونه واضح‌تر بگوییم؟ اینطور نمی‌شود.
اگر رویکردی که وزیر دادگستری نشان می‌دهد، رویکرد دولت و حکومت است، غیرجدی است. این نشان می‌دهد که آنها بازی می‌کنند. اگر رویکرد همه این باشد و بخواهند اینطور عمل کنند، به این معنی است که هیچ جدیتی در کار نیست.
واقعاً رهبری در حال آماده شدن برای آغاز یک حرکت تاریخی برای کوردها، مردم ترکیه و منطقه است. تا جایی که می‌توانیم دنبال کنیم، او در حال انجام کار بسیار فشرده‌ای است. در واقع، مبارزه پنجاه ساله رهبر آپو و مقاومت بیست و شش ساله او در امرالی، مبارزه‌ای برای دموکراتیزه کردن ترکیه و حل دموکراتیک مسئله کورد بوده است. در حال حاضر نیز رهبر آپو در حال مبارزه برای این موضوع است. رهبر آپو به نام مردم، همه هویت‌های تحت ستم، زنان و انسانیت، با اراده‌ای تسلیم‌ناپذیر و فراانسانی، مقاومت بزرگی را در میان سیستم شکنجه و تحمیل انزوای تحمیلی امرالی نشان می‌دهد.
اکنون نیز او در حال آماده شدن برای یک حرکت دموکراتیزه کردن بزرگ برای مردم منطقه، به ویژه کوردها و مردم ترکیه است. او همچنین می‌خواهد جنبش را از یک روند تحول و تغییر اساسی عبور دهد. می‌خواهد آن را وارد روند تغییر و تحول دموکراتیک کند. همانطور که در نامه دریافتی به وضوح دیدیم، رهبر آپو در زمینه تغییر و تحول دموکراتیک و بازسازی عمیق، مصمم و مدعی است. او در حال تلاش و زحمت زیادی است.
رهبر آپو از کوچکترین فرصتی که برای منافع مردم به دست می‌آورد، استفاده می‌کند. او تمام توان، انرژی، زندگی و عمر خود را وقف این آرمان کرده است.
کسانی می‌گویند 'ما ترکیه را دوست داریم، میهن‌دوست هستیم'، اما اگر میهن‌دوست واقعی برای ترکیه وجود داشته باشد، آن رهبر آپو است. رهبر آپو تمام عمر خود را وقف ساخت جمهوری دموکراتیک کرده و برای آن مبارزه کرده است. او کسی است که مبارزه‌ای خستگی‌ناپذیر برای جمهوری دموکراتیک انجام می‌دهد. او به همان اندازه که برای آزادی کوردها تلاش می‌کند، برای آزادی مردم ترکیه و مردم منطقه نیز تلاش می‌کند.
در حال حاضر، سال‌هاست که کوردها مبارزه بزرگی را انجام می‌دهند. همانطور که در ابتدا گفتم؛ مردمی که مبارزه می‌کنند، آزاد هستند. در واقع، امروزه مردم ترک هستند که بیشترین بردگی و فلاکت را تجربه می‌کنند. آنها صدایی ندارند، از حکومت اطاعت می‌کنند، تسلیم می‌شوند. در فقر، نابرابری و بی‌عدالتی بزرگی به سر می‌برند. وضعیت ترکیه مشخص است. همه اقداماتی که علیه رهبر آپو انجام می‌شود، در واقع در سراسر ترکیه گسترش یافته است. برچیده شدن این نظام (انزوای تحمیلی) و آزادی رهبر آپو، همزمان دموکراتیزه شدن ترکیه و آزادی جامعه ترکیه را نیز به همراه خواهد داشت.
همه مردم ترکیه باید برای آزادی جسمانی رهبر آپو مبارزه بزرگی را انجام دهند. آزادی جامعه ترکیه با آزادی رهبر آپو امکان‌پذیر است. باید این موضوع را به طور عمیق درک کرد.
مشخص است که حکومت مشروعیت خود را از دست داده است
این حکومت فاشیستی در حال تجربه فروپاشی بزرگی است. سیاست‌های نسل‌کشی و سیاست‌های سرکوبگر و فاشیستی که سال‌هاست اجرا می‌کند، پایان این حکومت را رقم می‌زند. در نقطه کنونی، در حال تجربه فروپاشی بزرگی است. دیگر نمی‌تواند نفس بکشد و هر چه بیشتر نتیجه نمی‌گیرد، بیشتر به زور و سرکوب متوسل می‌شود. استفاده از خشونت و جنگ به همین دلیل است. در حال حاضر، با همه اقشار جامعه در حال جنگ است: با مخالفان، هنرمندان، روزنامه‌نگاران، زنان، جوانان، فعالان محیط زیست، حتی با TÜSİAD (انجمن صنعتگران و بازرگانان ترکیه). یعنی کسی نمانده که با او جنگ نکند. به جز فرقه خود، با همه در حال جنگی بزرگ است. این جنگ را با سرکوب، خشونت، شکنجه، زندان، تانک، توپ، پهپاد و هر روشی که ممکن است، پیش می‌برد.
این نشان می‌دهد که حکومت مشروعیت خود را از دست داده است. رضایت و مشروعیت آن در جامعه تمام شده است، نمی‌تواند کشور را اداره کند. مردم در همه جا در حال قیام هستند. کارگران، بازنشستگان، زنان، جوانان به پا خاسته‌اند. هر چه حکومت به بن‌بست می‌رسد، با خشونت بیشتری حمله می‌کند. اما راهی برای خروج از این وضعیت پیدا نمی‌کند. مبارزه بسیار قوی است. مبارزه کوردها، مبارزه نیروهای دموکراسی، مبارزه گریلاها و مبارزه‌ای که در سطح جهانی با کارزار آزادی جهانی انجام می‌شود، این حکومت را در تنگنا قرار داده است.
به همین دلیل، آنها مجبور شدند شکافی جزئی در سیستم شکنجه و تحمیل انزوای امرالی ایجاد کنند. رهبری نیز این ناتوانی، جستجوها و گرایش‌های درون دولت را می‌بیند. او همچنین می‌بیند که سیاست‌های نسل‌کشی شکست خورده است. او اراده و مبارزه بزرگ آزادی مردم را نیز می‌بیند. بنابراین، با حرکت از اینجا، رهبر آپو ابتکاری را توسعه داد؛ ابتکار تحول دموکراتیک. او می‌خواهد حرکتی را آغاز کند. او می‌خواهد ترکیه را دموکراتیزه و متحول کند. او می‌خواهد یک دموکراتیزاسیون بزرگ را بر اساس آزادی کوردها در ترکیه و منطقه توسعه دهد. این یک حرکت بزرگ و تاریخی است.
اما به حکومت نگاه کنید؛ هر روز می‌گویند 'پ‌ک‌ک سلاح را زمین بگذارد.' اردوغان هر بار دهانش را باز و بسته می‌کند، این را تکرار می‌کند. اما وقتی به اقدامات آنها نگاه می‌کنید، در واقع می‌گویند 'جنگ ادامه یابد.' در این کشور، سیاست دولتی صد ساله وجود دارد. آنها همیشه دشمن داخلی ایجاد کرده‌اند؛ کوردها را اینگونه تعریف کرده‌اند. با این منطق دشمن داخلی و خارجی، جامعه نظامی‌سازی می‌شود، شوونیسم توسعه می‌یابد. این به ابزار اصلی ماندن در قدرت تبدیل شده است. رهبر آپو می‌خواهد این بازی را نیز بر هم بزند.
حکومت فکر می‌کند با ادامه سرکوب، سر پا خواهد ماند
مشخص است که هدف آنها از این حملات چیست. یک حکومت بسیار ضعیف وجود دارد و از سقوط می‌ترسد. تحت تأثیر آن ترس، نگرانی و اضطراب، دائماً در حال حرکت است. به هر کسی که از او انتقاد می‌کند، با اقداماتش مخالفت می‌کند و یا اعلام جنگ کرده و به همه به شدت حمله می‌کند. فکر می‌کند با ادامه این سرکوب، سر پا خواهد ماند. این یک اشتباه بزرگ است. در تاریخ، هیچ کس نتوانسته است با سرکوب، خشونت و ظلم برای مدت طولانی سر پا بماند. اکنون نیز همان سیاست را با اصرار ادامه می‌دهد.
در روزهای اخیر نیز موج حملات بسیار شدیدی علیه ه‌د‌ک آغاز شده است. حملات نسل‌کشی سیاسی انجام می‌شود. افراد زیادی بازداشت شده‌اند. تاکنون سی نفر بازداشت شده‌اند، بیست نفر به حبس خانگی محکوم شده‌اند. گفته می‌شود که در مجموع بیش از هزار نفر مورد بحث هستند و به تدریج بازداشت خواهند شد. چنین جنگ روانی ویژه شدیدی نیز در حال انجام است. می‌خواهند با ترساندن و ارعاب جامعه، اراده آن را بشکنند.
این همه هدف قرار دادن ه‌د‌ک معنایی دارد. همانطور که از نام ه‌د‌ک (کنگره دموکراتیک خلق‌ها) پیداست، این یک پلتفرم مدنی و قانونی است که همه مردم، همه باورها، همه هویت‌های مختلف و همه اقشار تحت ستم در ترکیه را گرد هم می‌آورد، متحد می‌کند، در بوته مبارزه مشترک سازماندهی می‌کند و برای صلح، دموکراسی، عدالت و برابری تلاش می‌کند. سال‌هاست که این مبارزه برای صلح، دموکراسی و عدالت را پیش می‌برد. این برای ترکیه ضرری ندارد، برعکس، فایده بزرگی دارد. به صلح و دموکراسی ترکیه کمک می‌کند. اما حکومت دشمن دموکراسی، دشمن صلح و دشمن اتحاد و خواهری-برادری مردم است، به همین دلیل این حملات را انجام می‌دهد.
حمله به توافق شهری نیز وضعیت مشابهی است. توافق شهری در واقع به معنای اتحاد، وحدت و خواهری-برادری مردم کورد و ترک، همه مردم در ترکیه است. حمله به آن، معادل این است که بگوییم 'کورد و ترک هرگز نمی‌توانند با هم متحد شوند، توافق کنند و خواهر-برادر شوند.' این نیز سیاست دشمنی است. دشمنی با صلح و دموکراسی در ترکیه است. به همین دلیل، آنها در همه جا حملات خود را انجام می‌دهند. هر جا توافق شهری وجود داشته باشد، از اعضای مجلس گرفته تا کارکنان شهرداری، همه هدف قرار می‌گیرند.
صدها قشر رانت‌خوار وجود دارند که از جنگ تغذیه می‌کنند. این قشر از خون تغذیه می‌کند. به همین دلیل، رسانه‌ها جنگ را از دست نمی‌دهند. تبلیغات جنگی می‌کنند، خون از دهانشان می‌چکد. آنها مانند عناصر جنگ ویژه هستند. به همه مراکز مخالف حمله می‌کنند. در حالی که میلیون‌ها نفر از مردم ترکیه در گرسنگی و فقر زندگی می‌کنند، قشری از رانت تغذیه می‌کند. این قشر نمی‌خواهد جنگ تمام شود، بنابراین، حق اعتراض را به کسی نمی‌دهد.
ج‌ه‌پ و اپوزیسیون بسیار ترسو و نظاره‌گر هستند
سیاست‌های قیم بخشی از حملات نسل‌کشی است. شهرداری‌ها غصب می‌شوند. آخرین بار، شهرداری‌های وان و کاغزمان نیز غصب شدند. مقاومت بزرگی وجود دارد، مردم این را نمی‌پذیرند. این مقاومت باید به شکلی باشکوه‌تر و بدون وقفه ادامه یابد. مقاومت در برابر سیاست‌های نسل‌کشی باید ادامه یابد.
آیا اپوزیسیون در این زمینه مبارزه قوی‌ای دارد؟ خیر، ندارد. بسیار ترسو و نظاره‌گر است. به ویژه وضعیت ج‌ه‌پ اینگونه است.
حکومت با مشغول کردن و قفل کردن هر قشری با مشکلات داخلی خود، تاکتیک‌هایی را دنبال می‌کند. اکنون نیز موضوعاتی مانند تحقیقات علیه ج‌ه‌پ، پرونده امام‌اوغلو و غیره را ایجاد کرده است. ج‌ه‌پ با اینها مشغول شده و از این بابت راضی است. در حالی که ج‌ه‌پ می‌گوید 'اپوزیسیون اصلی هستم'، می‌توانست نقش بسیار جدی‌ای ایفا کند. می‌توانست طرح، پروژه و برنامه‌ای در مورد حل دموکراتیک مسئله کورد ارائه دهد. می‌توانست پیشگام تشکیل کمیسیونی در مجلس شود. زمانی که رهبر آپو فراخوان داد، به مجلس اشاره کرد. ج‌ه‌پ می‌توانست پیشگام این موضوع شود و هیجان و علاقه جدی‌ای در جامعه ایجاد کند. می‌توانست با تقویت این علاقه، حکومت را به گوشه رینگ ببرد، این کار را نکرد، نظاره‌گر ماند. چنین وضعیتی وجود دارد. بنابراین، سبک اپوزیسیون منفعلانه‌ای را به نمایش می‌گذارد که به حکومت خدمت می‌کند. تنها با مبارزه می‌توان از این وضعیت رهایی یافت. باید با تکیه بر جامعه و مردم، اپوزیسیون دموکراتیک را پیش ببرد. این برای همه نیروهای اپوزیسیون صدق می‌کند.
مبارزه دموکراسی مردم شمال و شرق سوریه ارزشمند است
ترکیه تمام تلاش خود را می‌کند تا راه‌حلی در سوریه توسعه نیابد، سوریه دموکراتیزه نشود و سیستمی تک‌گرا، نسل‌کش و فاشیستی مانند ترکیه در آنجا ایجاد شود، تلاش می‌کند تا دولت دمشق را نیز در این راستا هدایت و تحت تأثیر قرار دهد، دشمنی بزرگی با مردم سوریه و کوردها می‌کند. نقش بسیار شومی ایفا می‌کند. از سوی دیگر، حملات ادامه دارد. جنگ علیه مناطق شمال و شرق سوریه ادامه دارد، حملاتی در بسیاری از مناطق، به ویژه قره‌قوزاق، وجود دارد.
آیا می‌تواند در آن موفق شود؟ فکر نمی‌کنم. باید واقعیت‌های تاریخی عرب را نیز به خوبی دید. ملی‌گرایی عربی، حساسیت‌ها و واکنش‌های عربی وجود دارد. دمشق نیز در این وضعیت باقی نخواهد ماند. وضعیت در سوریه به این شکل پیش نخواهد رفت. نیروهای بین‌المللی نیز محاسبات زیادی دارند. اسرائیل نیز در تحولات منطقه منافعی دارد.
از سوی دیگر، کوردها و نیروهای دموکراتیک سوریه و مردم شمال و شرق سوریه مبارزه دموکراسی جدی‌ای دارند. مدلی ارائه شده است. این مزیت بزرگی است. در بیانیه‌های اخیر، تصمیماتی که در نتیجه جلسات آنها در اقدامات مشترک ق‌س‌د، م‌س‌د و اداره خودمدیریتی گرفته شده و به رسانه‌ها منعکس شده است. این موضوع بر ضرورت قوی بودن دموکراسی محلی بر اساس دموکراتیزه کردن سوریه تأکید می‌کند. یک سوریه غیرمتمرکز برای مردم سوریه و مردم خاورمیانه بسیار مهم است. یک سوریه دموکراتیک نقش بسیار بزرگی در دموکراتیزه کردن خاورمیانه ایفا خواهد کرد. تلاش‌های کوردها و مردم شمال و شرق سوریه در این زمینه ارزشمند و مهم است. ما از این مبارزه حمایت می‌کنیم و آن را ارزشمند می‌دانیم.
باید در همه جا به زبان کوردی صحبت کنیم
روز جهانی زبان مادری را به همه مردم تبریک می‌گویم. زبان مادری، شناخت جامعه است، عزت مردم است. اگر زبان نباشد، عزتی هم وجود نخواهد داشت. این یک واقعیت است. زبان، فرهنگ را شکل می‌دهد. در عین حال، پایه و اساس فرهنگ کوردی است. در حال حاضر، 'زبان کوردی' تحت حمله بزرگی قرار دارد. مردم ما تلاش زیادی برای زبان خود کرده‌اند. در گذشته، هزینه‌های سنگینی پرداخت شده است. این مبارزه ادامه دارد.
به ویژه در زبان کوردی، گویش‌هایی وجود دارند که در معرض خطر انقراض قرار دارند. برای مثال، کرمانجکی سلول بنیادی زبان کوردی است و با خطر انقراض مواجه است. اگر ادبیات یک زبان توسعه نیابد، همیشه خطر انقراض وجود دارد. ادبیات کوردی در حال توسعه است، اما باید آن را بیشتر تقویت کرد. باید در خانه، بیرون و همه جا به زبان کوردی صحبت کنیم، آن را در زندگی خود قرار دهیم. باید آن را با تمام گویش‌هایش زنده نگه داریم. همچنین باید برای کسب حق آموزش به زبان مادری مبارزه کنیم. درخواست کردن کافی نیست؛ بلکه این حق با مبارزه به دست می‌آید. هر خلقی (آنرا) با مبارزه به دست می‌آورد. خواستم امروز به مناسبت این روز، این موارد را بیان کنم.
پیام ۸ مارس
۸ مارس نزدیک است. من از همین حالا روز جهانی زنان زحمتکش را به همه زنان تبریک می‌گویم. این روز با هزینه‌های سنگین به دست آمده است. زنان اکنون هر روز را با روحیه ۸ مارس تجربه می‌کنند. مبارزه بزرگ زنان در سراسر جهان در حال انجام است. در واقع، مبارزه جنسیتی امروز به تناقض و مبارزه اصلی عصر ما تبدیل شده است. رهبر آپو نیز این را بیان کرد. گفته می‌شود قرن بیست و یکم قرن زنان خواهد بود و تحولات نیز این را تأیید می‌کند. در کوردستان نیز جنبش آزادی زنان کورد مبارزه بسیار بزرگی را انجام می‌دهد. تلاش بسیار بزرگی در راستای آزادسازی زنان در حال انجام است.
با این مبارزه، زنان صاحب اراده می‌شوند، سازماندهی می‌شوند و جامعه را نیز تغییر داده و متحول می‌کنند، دموکراتیزه می‌کنند. اگر سیستم سرمایه‌داری، امپریالیستی و مردسالار در بحران و ورطگی بزرگی قرار دارد، مبارزه زنان برای برابری و آزادی سهم بسیار بزرگی در این امر دارد. زنان همراه با خود، جامعه را نیز آزاد می‌کنند، جهان را آزاد می‌کنند. من صمیمانه به این موضوع اعتقاد دارم.
هر سال نسبت به سال قبل، مقاومت و مبارزه زنان در حال افزایش است. این بسیار معنادار است. علاوه بر این، همبستگی زنان و مبارزه متحد زنان در مقیاس جهانی به تدریج در حال توسعه است. ظهور آگاهی، سازماندهی و اراده در این زمینه بسیار مهم است. من فکر می‌کنم بیشتر توسعه خواهد یافت و معتقدم نتایج بسیار مهمی به همراه خواهد داشت.
نقش جنبش آزادی زنان کورد در این مبارزه تعیین‌کننده است. این جنبش همه جنبش‌های آزادی زنان را در ترکیه، منطقه و جهان تحت تأثیر قرار داده، تغذیه کرده و از آنها نیز تغذیه کرده است. درک آزادی، پروژه سیستم و به ویژه ایدئولوژی، فلسفه و مبارزه آزادی زنان رهبر آپو که از نظر ایدئولوژیک، نظری، فلسفی و برنامه‌ای ارائه شده است، ارزش پیشروی بسیار بزرگی دارد. در این راستا، تلاش رهبر آپو بی‌حد و حصر و غیرقابل اندازه‌گیری است.
من ۸ مارس امسال را با فراخوان بسیج همه زنان -در کوردستان، منطقه و جهان- بر اساس تأمین آزادی جسمانی رهبر آپو، آغاز می‌کنم. برای اینکه ابتکار 'تحول دموکراتیک' که توسط رهبر آپو توسعه یافته است، نتیجه دهد، اختصاص دادن و نسبت دادن این ۸ مارس توسط زنان به این موضوع، پاسخ بسیار معناداری خواهد بود.
به این مناسبت، یاد رفیق سکینه جانسز (سارا) را با احترام، عشق و سپاس فراوان گرامی می‌دارم. نقش مبارزه و تلاش او در توسعه، سازماندهی، رشد، جهانی شدن و جلب توجه زنان جهان به مبارزه آزادی زنان کوردستان بسیار بزرگ است. رفیق سارا همیشه پیشرو و رهبر ما بوده است که راه ما را روشن می‌کند، به ما قدرت و روحیه می‌دهد. ما همیشه با الهام و اخذ شجاعت از او این مبارزه را پیش برده‌ایم، پیش می‌بریم و قطعاً به موفقیت خواهیم رسید. او به روشن کردن راه ما و تقویت آگاهی آزادی ما ادامه خواهد داد. این مبارزه در امتداد خط مقاومت او هویت پیدا کرد، رشد کرد، توسعه یافت و قطعاً به موفقیت نیز خواهد رسید. به این مناسبت، روز جهانی زنان زحمتکش ۸ مارس را نیز به همه زنان تبریک می‌گویم.»
