مادران برای مخالفت با انزوای امرالی و دیدار با یلماز تونچ وزیر دادگستری ترکیه از شهر وان به آنکارا آمدند، مادران دستارهای سفید خود را بر زمین انداخته و درخواست کردند تا فریادشان شنیده شود.
بستگان زندانیان از شهر وان به آنکارا آمدند، با مطالبه‌ی «عدالت را برپا کن، قانون را اجرا کن» درصدد بودند با یلماز تونچ وزیر دادگستری ترکیه دیدار نمایند. این هفته نیز خواسته‌ی آن‌ها بی‌پاسخ ماند. بستگان زندانیان در مقابل ساختمان مرکزی حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها (دَم پارتی) تجمع کردند، پلیس اجازه نداد به سوی وزارت دادگستری حرکت نمایند، یکی از مسئولین پلیس گفت که وزیر آن‌جا نیست.
بستگان زندانیان با شعار «زنده باد مقاومت زندان» و «حق، قانون، عدالت» این جلوگیری پلیس را محکوم کردند، سپس بیانیه‌ای قرائت نمودند، بستگان زندانیان خواستار صلحی پایدار شدند و اعلام نمودند هیچ اطلاعی از وضعیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ندارند و گفتند: «ما فقط برای خود مبارزه نمی‌کنیم، بلکه برای تمامی ساکنین این جغرافیا مبارزه می‌کنیم. از تمامی روشنفکران می‌خواهیم صدای مادران را بشنوند.»
سپس مادران دستارهای سفید خود را بر روی زمین گذاشته و خواستار «صلح» شدند.
