در پایان جلسه شورای دم پارتی که در آنکارا برگزار شد، رویدادهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی منطقه و جهان مورد ارزیابی قرار گرفت و با توجه به داده‌ها، اهداف تشکیلاتی و سیاسی تعیین و در مورد برنامه مبارزه، تصمیماتی اتخاذ شد.

در خاتمه به جنگ فلسطین و لبنان و همچنین تنش ایران و اسرائیل اشاره شد و گفته شد: «ترکیه و کوردستان در نقطه تلاقی این جغرافیا و موازنه چندجانبه قرار دارند.»

شورای دم پارتی گفت: «حکومت آک‌پ-م‌ه‌پ که سال‌ها در تلاش برای از بین بردن دستاوردهای مردم در روژاوا، شمال و شرق سوریه است، تبهکارانی را در مناطق اشغالی مستقر کرده است. اکنون نیز نابود کردن تبهکاران در دستور کار قرار دارد. سیاست‌های اشغالگری و الحاقی‌اش در باشور کوردستان نیز به میزان قابل توجهی به بن‌بست رسیده است.» در خاتمه بیان شد: «دولت آک‌پ-م‌ه‌پ که با سیاست‌های اشغالگری و استعماری خود در خاورمیانه از معادلات جهانی خارج شده است، مردم ترکیه را با سیاست خطرناکی مواجه کرده است. سیاست‌های جنگ، رانت و غارت خطر زوال و نابودی را با خود به همراه داشته است.»

بحث در مورد راه‌حل مثبت است، اما ...

در خاتمه به عبارت 'عادی‌سازی' اشاره شد که مجدداً وارد دستور کار شده است و گفته شد: «حزب ما که سال‌ها هزینه‌های سنگینی می‌پردازد و در هر شرایطی تلاش می‌کند جبهه مقابل جنگ را رشد دهد و خواهان صلح اجتماعی است، اجازه نخواهد داد که از واژه‌های عادی‌سازی برای سرپوش‌گذاری بر مشکلات کنونی استفاده شود. امری مثبت است که بحث در مورد راه‌حل دوباره در دستور کار قرار گیرد، اما تکرار کلمات 'تسلیم کردن' کمکی به حل مسئله کورد و مسائل ترکیه نخواهد کرد.

حزب ما مخاطبین و جنبه‌های حل معضلات اجتماعی را مهم می‌داند، اما ایجاد یک فرآیند تشکیلاتی با مشارکت کارگران، زحمتکشان، ستمدیدگان و همه مردم ترکیه را راه‌حل اصلی می‌داند و برای این منظور سالها مبارزه کرده است. ما به عنوان دم پارتی طرفدار راه‌حلی مبتنی بر برابری خلق‌ها، دموکراسی و برابری هستیم؛ ما می‌خواهیم یک قانون اساسی دموکراتیک، یک جمهوری دموکراتیک و آزاد ایجاد شود. بر این اساس، اگر قرار است در ترکیه راه‌حلی وجود داشته باشد، باید اراده جامعه برای صلح و دموکراسی سازماندهی شود، با تمام پویایی‌اش به حرکت درآمده و ابتکار عمل را به دست گیرد. صلح امری فقط بین احزاب و جناح‌های سیاسی نیست. به یک صیانت اجتماعی نیاز دارد. پس بیایید با مبارزه و اراده مشترک مردم راه‌حلی دائمی بسازیم.

باید در مرحله اول انزوا رفع شود

برای اینکه صلح و راه‌حل واقعی باشد، به عنوان اولین و مهمترین گام باید انزوای تحمیلی بر آقای عبدالله اوجالان که عملکرد قانون جنگ ویژه است، رفع شود. نقش حیاتی و تعیین‌کننده اوجالان در روند حل و فصل آشکار است و محل بحث نیست. آخرین دیدار با وی بعد از ۴۳ ماه انزوای مطلق مهم و مثبت است اما انزوا همچنان ادامه دارد. همانطور که خود ایشان گفتند: 'اگر شرایط فراهم شود، من قدرت تئوریک و عملی این را دارم که روند را از زمینۀ جنگ به زمینۀ حقوقی و سیاسی سوق دهم'، باید ایمنی و سلامت وی تضمین شود که برای گشایش راه رسیدن به صلح اجتماعی بسیار مهم است. زمینه مذاکره و گفتگو تنها در چارچوب شرایط آزاد و برابر می‌تواند واقعی و پایدار باشد.»