در 7 زندان دیگر ترکیه کردها دست به اعتصاب غذای نامحدود می‌زنند

در 7 زندان دیگر ترکیه کردها دست به اعتصاب غذای نامحدود می‌زنند

اعتصاب غذایی که توسط زندانیان عضو پ.ک.ک و پاژک آغاز شده بود, وارد دهمین روز خود شده است. دنیز کایلا به نمایندگی از زندانیان زندان‌های ترکیه و کردستان, بیانیه‌ای قرائت کرد. وی در بیانیه آورده که از 24 سپتامبر به بعد در 7 زندان دیگر اعتصاب غذای نامحدود آغاز خواهد شد. کایا از خلق‌‌کرد خواست که با قیام‌های خود از مقاومت زندان حمایت کنند.

انزوا وارد پانزدهمین ماه شده است

دنیز کایا به نمایندگی از طرف زندانیان عضو پ.ک.ک و پاژک بیانیه‌ای مکتوب صادر کرد. کایا در بیانیه خود آورده که دولت اشغالگر ترکیه و حاکمیت اردوغان انزوایی شدید بر رهبر خلق‌کرد عبدالله اوجالان که تنها امید خلق‌کرد است, تحمیل نموده است. وی گفت:«شکنجه و انزوای تحمیل شده علیه رهبر آپو وارد پانزدهمین ماه خود شده است. خلق‌کرد و افکار عمومی از سرنوشت رهبر‌آپو اطلاعی در دست ندارند. ما نمی‌دانیم که آیا زنده است یا نه. حتی نمی‌دانیم که در چارچوب سیستم شکنجه‌گری امرالی چه حوادثی روی می‌دهد. دولت ترکیه می‌خواهد با از میان بردن رهبر آپو خلق‌کرد را به تسلیمیت وادارد. می‌خواهد خلق‌کرد را برده خود ساخته و به سیستم اشغالگری و نژادپرستی خود ادامه دهد».

ما خواستار عفو نیستم

کایا در مورد سیاست‌های دولت اردوغان و حزبش علیه خلق‌کرد می‌گوید:«دولت ترکیه و رانت‌خورهای اردوغان سوگند یاد کرده‌اند که با کردها از در دشمنی درآیند. مدام این را آشکارا بر زبان می‌رانند. علی‌رغم تلاش‌های نژادپرستانه و انگارگرانه‌شان, با کمال دورویی از برادری و برابری دم می‌زنند. ما هم آشکارا می‌گوییم برادری نژادپرست‌ها و انکارگرایان را رد می‌کنیم. تنها خواست ما این است که اشغالگران ترک خاک وطن ما را ترک کنند و بروند به جهنم. ما از دولت ترک نخواسته‌ایم که عفومان کند زیرا راه ما آزادانه و حقیقی است».

فراخوان برای خلق‌کرد

در بیانیه مذکور طی فراخوانی از خلق‌کرد خواسته می‌شود:«مرحله‌کنونی برای ما مرحله قیام است, مرحله دفاع از کرامت انسانیمان در مقابله با ظلم, شکنجه و بیداد سلطنت دولت نژادپرست و شکنجه‌گر ترک است. نباید از یاد برد که هیچ چیزی با ارزش‌تر از آزادی و کرامت ما نیست. هم‌اکنون زمان آن فرارسیده که بر روی خاک وطن خود آزادانه و شرافتمندانه زندگی‌ای مستقل و برابر بسر بریم.

برای اینکه مادران دیگر بخاطر ازدست دادن فرزندانشان اشک نریزند, و برای گرامی‌داشت یاد هزاران شهیدمان, ودردها و آلام انسان‌های قتل‌عام شده بی‌دفاع روبوسکی, برای آزادی رهبریمان, رهایی خلق‌کرد و ایجاد کردستانی اراده‌مند و خودمدیر از تمامی خلق‌مان می‌خواهیم که به قیام برخیزند».