کنفرانس لوزان که روز ۲۲ جولای با شعار “موضع خلق کوردستان در ۱۰۰مین سالروز معاهده‌ی لوزان”، آغاز شده است، امروز در دومین روز کنفرانس پنلی با موضوع “۱۰۰مین سال معاهده‌ی لوزان- ارزیابی کولونیالیزم از منظر زنان کورد”، ادامه دارد.

این پنل که توسط کورده عمر و سحر آیدار اداره شد، منور عزیزاوغلو، از دانشگاه برمن و نرمین عثمان، مسئول سازمان‌های زنان از شهر سلیمانیه به عنوان سخنران شرکت داشتند.

سحر آیدار در ابتدای پنل گفت: مبارزه‌ی خودمدیریتی زنان کورد تاریخی است و به سطحی رسیده است که مبارزات زنان در جهان را رهبری کنند. همزمان به پیامدهای معاهده‌ی لوزان اشاره کرد و گفت: خلق کورد دربدر و تبعید شدند، زبان و فرهنگشان ممنوع شد، با انحلال فرهنگی مواجه شدند، زنان کورد نسل‌کش شدند. زنان در طول تاریخ با این سیاست مواجه شده‌اند.

به توبه‌ی خود منور عزیزاوغلو یادآوری کرد، که ۱۰۰ سال قبل کوردستان در پی معاهده‌ی لوزان تقسیم شد، اما خلق کوردستان هیچگاه این معاهده را مشروع ندانسته و آن را نپذیرفتند، گفت: زنان کورد با فلسفه‌ی پارادیگمای “ژن، ژیان، ئازادی” رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، علیه معاهده‌ی لوزان و نسل‌کشی زنان، دست به مبارزه زده‌اند.

همچنین نرمین عثمان، یکی از سخنرانان این پنل، به تاثیرات معاهده‌ی لوزان به ویژه بر زنان در کوردستان و خاورمیانه اشاره کرد و با زدن مثالی تاریخی و به سنت مبارزات زنان کورد تاکید کرد و به اهمیت مبارزه‌ی زنان کورد در توسعه و ترویج فرهنگ و زبان جامعه‌ی کوردی اشاره نمود.