پس از آنکه رژیم ترکیه در سال ٢٠١۵ جنگ سراسری را علیه کوردها اعلام کرد شمار زیادی از سیاستمداران کورد شمال کوردستان راه مهاجرت به جنوب کوردستان و اروپا را پیش گرفتند. آنانی که به جنوب کوردستان روی آوردند نتوانستند در هولیر ساکن شوند، پ.د.ک اجازه اقامت کوردهای میهندوست در هولیر را نداد ولی هیچ ممانعتی برای اسکان تبهکاران در این شهر وجود ندارد.
در سال ٢٠١۵ صدها سیاستمدار شمال کوردستان از جمله روئسای مشترک شهرداریها، پارلمانتاران، روئسای مشترک احزاب سیاسی قانونی و گردانندگان این احزاب و نهادها در شهرها و بخشهای کوردستان از سوی رژیم ترک دستگیر و زندانی شدند. هزاران نفر که رژیم ترک موفق به بازداشت آنان نشده و یا از زندان خارج شده بودند به خارج از کوردستان پناهنده شدند. برخی از آنان راه مهاجرت به اروپا را نپذیرفته و به جنوب کوردستان آمدند تا به مبارزه آزادیخواهی در داخل خاک کوردستان ادامه دهند.
پارت دمکرات کوردستان که همکاری گستردهای را با رژیم ترک و حاکمیت آن به پیش میبرد از آمدن میهندوستان کورد به جنوب ناخرسند بود. پیش از این شماری از کوردها را به بهانه نزدیکی با جنبش آزادیخواهی کوردستان از هولیر اخراج کرده بودند و به کرکوک و یا سلیمانی فرستادند، حتی برخی از آنان در ایست بازرسی منطقه پردی مورد بازجویی و حقارت قرار گرفتند. به بسیاری از انان پیشنهاد همکاری با پ.د.ک علیه پ.ک.ک داده شد اما به این خواسته جواب رد دادند و پارت دمکرات انان را از منطقه تحت حاکمیت خود اخراج کرد. کارگاه و یا مغازههای میهندوستان کورد در هولیر را تحت فشار قرار دادند و آنان را وادار به ترک هولیر کردند. شماری از آنان به اروپا مهاجرت کردند و بسیاری هم به سلیمانی، کرکوک و یا مخمور نقل مکان نموده و به زندگی خویش ادامه دادند.
روز ١٧ ژوئیه ٢٠١٩ وقتی جوانان کورد در هولیر، مسئول سازمان میت در جنوب کوردستان به نام عثمان کوسه را به قتل رساندند، از این تاریخ به بعد پ.د.ک با دیدی خصمانه به کوردهای شمال کوردستان و از جمله ساکنان کمپ پناهندگان مخمور مینگرد. پ.د.ک ورود ساکنان مخمور به هولیر را ممنوع اعلام کرد، دانشجویان اهل مخمور از ادامه تحصیل در هولیر محروم شدند و حتی به بیماران هم اجازه داده نشد به هولیر منتقل شوند. افرادی که از طرق جداگانه خود را به هولیر رسانده بودند دستگیر شده و سر از زندانهای ویژه پاراستن پ.د.ک درآوردند. در دو ماه گذشته حداقل ٢ شهروند کورد شمال کوردستان پس از آنکه در هولیر دستگیر شده بودند در زندانهای پ.د.ک به شیوهای مرموز جان باختند. یکی از آنان تنها دو روز پس از آزادی از زندان هولیر جانباخت.
پ.د.ک که از ورود پناهندگان سیاسی کورد به هولیر و دهوک جلوگیری میکند این دو استان را به جولانگاه افرادی مبدل کرد که در ترکیه و شمال کوردستان به قتل و جنایت، به تجارت مواد مخدر و فحشا دست زدهاند. مجرمانی که به اتهاماتی همچون تشکیل باندهای فساد محکوم شدهاند وقتی به جنوب کوردستان میآیند مستقیما در دهوک اسکان مییابند. یکی از مراکز آنان شهرک «یورو سیتی» شهر دهوک است. این منطقه از سوی آسایش دهوک برای تبهکاران تعیین شده است. انان پس از مدتی اقدامت در یورو سیتی کارت اقامت در جنوب کوردستان را دریافت کرده و سپس به انتخاب خود یا در دهوک میمانند و یا به شهر هولیر نقل مکان میکنند.
مصطفی آتش کیست و کجا زندگی میکند
مصطفی آتش از اعضای پلیس رژیم ترک است که سال ٢٠١٧ در میرسین جوانی را به نام فولکان دوزگون پسر چنگیز دوزگون عضو سابق مجلس شهرداری میرسین را به قتل رسانده بود. مصطفی آتش پس از آنکه به دهوک آمد ٧ ماه در یورو سیتی مهمان بود و پس از دریافت مدارک اقامت خود به هولیر رفت. او اکنون در هولیر در مجتمع «فامیلی مول» فعالیت میکند. یک مقام مسئول آسایش دهوک که نخواسته نامش فاش شود به خبرگزاری فرات خبر داده است که مصطفی آتش از اعضای فعال سازمان میت ترکیه است.
یاسین آتن کیست، کجا زندگی میکند
یاسین آتن که از تاجران مواد مخدر و گردانندگان باندهای فحشا میباشد به جنایتهای دیگری هم دست زده است. او پس از ترک استانبول به هولیر نقل مکان کرد. او هم مثل مصطفی آتش پس از اخذ مدارک اقامت رسمی به هولیر رفت، یاسین آتن همراه با فردی به نام محمد بابر معروف به «دیشچی پولا» که از صفوف پ.ک.ک فرار کرده است در فعالیتهای سازمان پاراستن پ.د.ک و سازمان میت ترکیه جای گرفته و اکنون در هولیر بسر میبرد.
صدها مجرم دیگر را میتوان نام برد که پ.د.ک شهر هولیر را به جولانگاهشان مبدل کرده است. اما این حزب از زندگی پناهجویان سیاسی و میهندوستان کورد در هولیر جلوگیری میکند.