حزب دموکراتیک خلقها: باید سیستم انزوا پایان یابد
شورای قانون و حقوق بشر حزب دموکراتیک خلقها (هدپ) خواستار پایان دادن به انزوا علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و دادن فرصت برای دیدار با وکلا شد.
شورای قانون و حقوق بشر حزب دموکراتیک خلقها (هدپ) خواستار پایان دادن به انزوا علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و دادن فرصت برای دیدار با وکلا شد.
شورای قانون و حقوق بشر حزب دموکراتیک خلقها، بیانیهای در رابطه با انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان منتشر کرد.
در بیانیهی حزب دموکراتیک خلقها آمده است: از ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ که طی توطئهای بینالدولی آقای اوجالان به امرالی منتقل شد، در سلول انفرادی نگهداری میشود. اجازه نمیدهند خانواده و وکلا با وی دیدار کنند. تمامی قوانین نقض میشوند. همزمان به صورت سیستماتیک، اعمال غیر انسانی داخل امرالی ادامه دارد. اکنون ۴ سال است وکلا با اوجالان دیدار نکردهاند.
انزوای نامحدود
در این بیانیه همچنین آمده است:
"تا سال ۲۰۱۱ حق ملاقات اوجالان با وکلایش به یک ساعت در هفته محدود شده بود. اما هیچ بند قانونی در این رابطه وجود نداشت. علیرغم این محدودیت، همچنین ملاقاتها به بهانههایی مانند وضعیت "آب و هوا" یا "لغو حرکت کشتی" به طور مداوم لغو میشدند. از ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۱ تا امروز، مابین ۲ آوریل و ۷ اوت ۲۰۱۹، فقط ۵ دیدار با وکلا انجام شده است. آخرین دیدار در ۷ اوت ۲۰۱۹ بوده است. عمر خیری کنار، ویسی آکتاش و حاملی یلدرم از ۱۶ - ۱۷ مارس ۲۰۱۵ یعنی از زمانی که به امرالی منتقل شدهاند، با وکلایشان دیدار نکردهاند. نامههایی که وکلای آنها به دادستانی عمومی بورسا و ادارهی زندان امرالی فرستادهاند، تاکنون بدون پاسخ ماندهاند.
در گزارشی که ۵ اوت ۲۰۲۰ توسط کمیتهی پیشگیری از شکنجه (سیپیتی) برای افکار عمومی منتشر شد، نبود اطلاعات در رابطه با امرالی به عنوان "جدایی از جهان" را به عنوان نداشتن ارتباط نامحدود معرفی کردند. سیپیتی همچنین به این مسئله اشاره کرد که این وضعیت قابل قبول نیست و خواستار پایان آن شد. سیپیتی همچنین اعلام نمود، از ۲۰ تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲ از امرالی دیدار کردند اما هیچ بیانیهای در رابطه با وضعیت زندانیان منتشر نکردند.
انزوا وابسته به سیاست جنگ است
وکلای اوجالان و سه زندانی دیگر اعلام کردند از هیئت حقوق بشر سازمان ملل درخواست نمودند تا انزوای نامحدود را پایان دهد. این درخواست پذیرفته شد و بر اساس حکم ۶ اوت ۲۰۲۲ حکومت موظف شد تا به انزوا پایان دهد و بدون محدودیت و هیچ مانعی، وکلا و ملاقات کنندگان دیدار خود را انجام دهند. اما علیرغم اینها، به گزارش سیپیتی و همچنین تصمیم سازمان ملل اعتراف نشد و هیچ گامی برای پایان دادن به انزوای نامحدود برداشته نشد. پس از یک تماس تلفنی در ۲۵ مارس ۲۰۲۱ که به طور ناگهانی قطع شد، هیچ اطلاعاتی در رابطه با اوجالان وجود ندارد.
۲۴ سال است انزوای امرالی به صورت خودسرانه و برخلاف همه قوانین بینالمللی ادامه دارد. اگر این سیستم ۲۴ ساله به عنوان زندانی عادی دیده شود، اگر انزوا فقط از لحاظ قانونی توجیه گردد، آنگاه احتمال به دست آوردن نتیجه از اعتراض در مقابل این قانون، بسیار کم خواهد بود. میتوان انزوا را از راه سیاست آن دولتهایی معرفی کرد که هدف آنها مانع تراشی در مقابل حل مسئلهی کورد، همزمان با ابعاد امنیتی و سیاسی جنگ در خاورمیانه است. نقش و وظیفه اجتماعی- تاریخی آقای اوجالان در حل مسئلهی کورد، علت اصلی انزواست. همراه با انزوای امرالی، بحران و مسئله کورد، روز به روز عمیقتر میشود. امید به سیاست دموکراتیک و محقق نمودن صلح، برای خلق از بین میرود.
به این دلایل، انزوای تحمیلی بر امرالی همه قوانین ملی و بینالمللی را نقض میکند. به ویژه قوانین ممنوعیت شکنجه و برخوردهای نامناسب که در جزیرهی امرالی نقض میشوند. باید انزوا پایان یابد و حقوق قانونی و اساسی به ویژه حق دیدار با وکلا محقق شود. اگر گزارش سیپیتی اجرا شود، آن زمان باید از این لحاظ گامی برداشت و حکم هیئت حقوق بشر سازمان ملل نیز در نظر گرفته شود و مرزی برای سیستم انزوا در نظر بگیرند.