دوران کالکان، عضو کمیته اجرایی حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک)، در مقاله‌ای که به مناسبت روز رستاخیز ۱۵ اوت نوشت، گفت: گریلایی که در نتیجه کارزار انقلابی ۱۵ اوت بوجود آمد شکست‌ناپذیر است.
کالکان با بیان اینکه کارزار انقلابی ۱۵ اوت که پ‌ک‌ک را به یک نیروی عملیاتی استراتژیک و تاکتیکی تبدیل کرد، قدرت تاریخی مردم کورد و مبارزان قهرمان خلق کورد را دوباره ظاهر ساخت، گفت: شجاعت، فداکاری و شکست‌ناپذیری جوانان و زنان کورد مجهز به دکترین آزادی رهبر آپو را به همگان نشان داد.
ارزیابی‌های دوران کالکان عضو کمیته اجرایی حزب کارگران کوردستان به شرح زیر است:
چهلمین سال پیروزی
کارزار گریلایی انقلابی ۱۵ اوت ۱۹۸۴ که تاریخ آزادی را آغاز کرد، وارد چهلمین سال خود شده و سی و نهمین سال خود را به پایان می‌رساند. بدین ترتیب کوردها وارد چهلمین سال آزادی و مقاومت شده‌اند. این میلاد آزادی با مراسم و فعالیت‌های مختلف در سراسر کوردستان و در میان کوردهای خارج از کشور جشن گرفته می‌شود. عملیات گریلایی موفقیت‌آمیزی در راستای جشن گرفتن این موفقیت بزرگ را در تمام مناطق کوردستان به ویژه در زاپ، آواشین و متینا در حال انجام است.
قبل از هر چیز، ۱۵ اوت جشن رستاخیز و گریلا را بر همه رفقای حزبی، مردم و دوستانمان و به ویژه رهبر آپو تبریک می‌گوییم. ما به ایستار و مقاومت قهرمانانه گریلاهای نیروهای مدافع خلق و یگان‌های زنان آزاد-استار که به ویژه در برابر اشغال و نسل‌کشی مقاومت کردند و اجازه ندادند فاشیسم موفق شود، درود می‌فرستیم. در شخص رفقا عگید و زیلان، یاد و خاطره همه شهدای کارزار قهرمانی کورد را با احترام، عشق و قدردانی گرامی می‌داریم. برای همه کسانی که در چهلمین سال برای آزادی و دموکراسی مبارزه می‌کنند آرزوی موفقیت داریم.
بی‌تردید، برای ارزیابی نتایج و تأثیرات این پیشرفت، به‌طور خلاصه شرایط سیاسی کارزار بزرگ انقلابی ۱۵ اوت را به اختصار بیان کنیم.
دوره‌ای که حزب دمکرات کوردستان، کردستان را ترک کرد
ما خوب می‌دانیم که در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ جهان در یک بن‌بست کامل با تضاد و درگیری بین ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی قرار داشت. طرفین در حال توسعه انواع فعالیت‌های نظامی از جمله تسلیحات هسته‌ای برای شکست دادن مخالفان خود بودند. در حالی که دولت وقت آمریکا با طرح «جنگ ستارگان» تلاش می‌کرد برتری یابد، اتحاد جماهیر شوروی که خود را «سوسیالیست» می‌خواند و در اقداماتش در مورد افغانستان شکست خورده بود، یک سری تغییرات و جستجو را تجربه می‌کرد که پایان آن در دولت ام. گورباچف تجسم یافت.
تأثیرگذارترین رویداد در منطقه خاورمیانه بدون شک درگیری اعراب و اسرائیل و مقاومت فلسطین بود. ایران و عراق با توافق ۱۹۷۵ الجزایر تا حدی تنش و درگیری بین خود را متوقف کردند. از سوی دیگر در ترکیه در هر زمینه‌ای به ویژه اقتصادی و سیاسی بحران وجود داشت و سیستم دولتی که در ۲۹ اکتبر ۱۹۲۳ تأسیس شد دیگر کارایی نداشت. تأثیر قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر بر کوردها نیز سنگین بود، حزب دمکرات کوردستان و رهبری بارزانی شکست خورده «آش‌بطال» (دست از مبارزه برداشتن) را اعلام کردند، این وضعیت را پذیرفتند و متفرق شدند و کوردستان را ترک کردند.
ناتو و ارتجاع منطقه ۱۲ سپتامبر را به بار آورد
در این شرایط دو اتفاق مهم رخ داد که کوردستان و خاورمیانه را تحت تأثیر قرار داد. نخست، رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، که از سال ۱۹۷۳ در تلاش برای تأسیس حزب و راه‌اندازی یک مقاومت کوردی نوین بود، در پایان سال ۱۹۷۸ پ‌ک‌ک را تأسیس کرد و روند مبارزه‌ای را توسعه داد که ترکیه را عمیقاً تحت تأثیر مقاومت‌های هیلوان و سیوَرَک قرار داد. ثانیاً ائتلاف ایران که غالبا اسلامی بود موفق شد در فوریه ۱۹۷۹ شاه را سرنگون کند. انقلاب ایران که در درون خود به طور فزاینده‌ای دچار تضاد شد، شروع به اشاعه تاثیراتش در سراسر خاورمیانه کرد.
ناتو و ارتجاع منطقه‌ای در توسعه حمله جدید علیه این دو تحول جدید و اثربخشی مقاومت فلسطین درنگ نکرد. ستاد کل ترکیه که وابسته به ناتو است، حکومت فاشیستی را به رهبری کنعان اَورَن تشکیل داد و با انجام کودتای نظامی در ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰، کل اداره را به دست گرفت. در ۲۰ سپتامبر ۱۹۸۰، دولت عراق با هدایت مخفیانه آمریکا به ایران اعلام جنگ کرد تا آنچه را که با معاهده ۱۹۷۵ از دست داده بود، پس بگیرد. از این رو، نسیم انقلابی که از ایران می‌وزید، می‌خواست با جنگ عراق قطع شود و سعی شد تا مقاومت آزادی‌بخش جدیدی که از کوردستان آغاز شده بود را با حملات رژیم فاشیستی-نظامی ۱۲ سپتامبر در هم بشکنند.
در این چارچوب، حکومت کنعان اَورَن به منظور خنثی کردن نیروهای دموکراتیک ترکیه و عمدتاً برای سرکوب مقاومت تازه در حال توسعه کوردهای آپویی، حمله شدید فاشیستی-نسل‌کشی را انجام داد. با ممنوع کردن همه چیز در مورد کوردها، تقریباً به سمت اشغال مجدد کوردستان و نابودی کامل موجودیت کوردهای میهن‌دوست روی آورد. او صدها مبارز پ ک ک و ده‌ها هزار میهن‌دوست کورد را دستگیر و زندانی کرد. با ایجاد یک سیستم شکنجه غیرانسانی بر روی این اسیران، ابتدا می‌خواست آزادی و آگاهی کوردها را در زندان از بین ببرد.
زندان‌ها فراخوانی برای مقاومت به مبارزان آزادی‌خواه در خارج از زندان بود
کادرها و هواداران پ‌ک‌ک که تحت شدیدترین فشارها و شکنجه‌های تاریخ قرار داشتند، از ۲۱ مارس ۱۹۸۲ به رهبری مظلوم دوغان، فرهاد کورتای، کمال پیر و حایری دورموش دست به مقاومت زدند و با آغاز مقاومت روزه مرگ در ۱۴ جولای سیستم ترکیه را از نظر ایدئولوژیک شکست دادند. بنابراین با آشکار ساختن قدرت تصمیم‌گیری جدید مقاومت برای آزادی، به وضوح نشان دادند که می‌توان برای هستی و آزادی در هر شرایطی مقاومت کرد. این وضعیت یک برتری ایدئولوژیکی و روانی بسیار قوی برای جنبش آزادی کوردستان که به رهبری رهبر آپو راه‌اندازی شده بود ایجاد کرد و به ندای مقاومت برای مبارزان آزادی‌خواه در خارج از زندان تبدیل شد.
مقاومت جدید کوردها آغاز شد
پیشرفت گریلایی که با عملیات اروه و شمدینلی در ۱۵ اوت 1984 به رهبری فرمانده جاویدان محسوم کورکماز آغاز شد، با موفقیت به این فراخوان بزرگ پاسخ داد. گریلاهای پ‌ک‌ک که با آموزش‌های ایدئولوژیک و نظامی در میدان لبنان و فلسطین آماده شده بودند، با بهره‌گیری از فضای سیاسی و عملی ایجاد شده توسط انقلاب ایران که منجر به نابودی شاه شد و جنگ عراق و ایران که در ۲۰ سپتامبر آغاز شد، موفق شدند از ۱۵ اوت ۱۹۸۴ مقاومت جدید کوردها را آغاز کنند.
بدون شک گریلاهای پ‌ک‌ک مبارزه سخت خود را با ارتش ترکیه وابسته به ناتو اساسا با اتکا بر نیروی ذاتی، آگاهی و باوری‌اش آغاز کرده و ادامه دادند. همچنین از این واقعیت بهره گرفت که جنگ ایران و عراق مرزهای جمهوری ترکیه با عراق و ایران را تا حدی فاقد کنترل ساخت و این جنگ سیستم اداره مشترک کوردها را که به موجب معاهده لوزان ایجاد شده بود، از کار انداخت. رهبر آپو که تحولات سیاسی و نظامی کنونی را دقیق و کافی ارزیابی کرد و با تلاش فراوان حزب را گرد آورد و توان خود را برای آموزش و آماده‌سازی آن در خارج از کشور نشان داد، نیروی واقعی بود که همه این تحولات را آماده و ایجاد کرد. بدین ترتیب رژیم فاشیستی-نظامی ۱۲ سپتامبر که می‌خواست با اعمال شکنجه در زندان، رهبر آپو و پ‌ک‌ک را در شخص زندانیان آزادی‌خواه شکست دهد، شکست ایدئولوژیک تاریخی را در زندان تجربه کرد.
کارزار گریلایی انقلابی ۱۵ اوت نشان داد و به تدریج ثابت کرد که می‌توان به سبک گریلایی در برابر ارتش فاشیستی- نسل‌کش ترکیه که مبتنی بر ناتو و همچنین ارتش دوم ناتو است، جنگید و پابرجا ماند. اگرچه حکومت اَورَن-اوزال که در سال ۱۹۸۴ در برابر گریلاها درمانده بود، این وضعیت را به ناتو برد و جنگ علیه گریلاهای کورد را توسط ناتو انجام داد، اما هرگز به هدف خود که در هم شکستن و نابودی گریلاها بود، نرسید. تغییراتی که هم توسط حکومت کنعان اورن و هم حکومت‌های بعدی، به ویژه اتحاد فاشیستی حزب عدالت و توسعه- حزب حرکت ملیت‌گرا در دولت ترکیه ایجاد شد، همیشه بر اساس این وضعیت بوده است.
حزب دمکرات کوردستان در آن زمان نیز همراه با ارتش ترکیه حمله کرد
کارزار انقلابی ۱۵ اوت که پ‌ک‌ک را به یک نیروی عملیاتی استراتژیک و تاکتیکی تبدیل کرد، قدرت تاریخی مردم کورد و مبارزان قهرمان خلق کورد را دوباره ظاهر ساخت. شجاعت، فداکاری و شکست‌ناپذیری جوانان و زنان کورد مجهز به دکترین آزادی رهبر آپو را به همگان نشان داد. جوانان و زنان کورد، تمام مردم، در بسیاری از مناطق باکور کوردستان، به ویژه در بوتان، و در روژاوای کوردستان و خارج از میهن، همه مردم با شور و شوق از کارزار گریلایی ۱۵ اوت استقبال کردند و بر اساس حمایت از گریلا در جبهه‌های مقاومت خود گرد آمدند و شروع به پی‌ریزی پایه‌های یک تکوین هویت ملی جدید، یک ملت دموکراتیک کرد. در آن زمان، مانند اکنون، تنها اداره حزب دمکرات کوردستان با این تحول مخالفت کرد و با ارتش ترکیه متحد شد و حملات نظامی علیه گریلاهای پ‌ک‌ک را توسعه داد.
مقاومت جدید آزادی کوردها که بر اساس کارزار ۱۵ اوت شکل گرفت، منطقه خاورمیانه را عمیقاً تحت تأثیر قرار داد و تغییرات سریعی را در روابط و اتحادهای سیاسی و نظامی در منطقه ایجاد کرد. اول از همه، دولت‌های موجود را مجبور به ایجاد نگرش‌های سیاسی جدید با تحمیل حل مسئله کورد بر کل منطقه کرد. علاوه بر درگیری اعراب و اسرائیل که تا آن زمان تنها مشکل و درگیری منطقه بود، مسئله کورد را به عنوان جدیدترین و جامع‌ترین مسئله بر کل سیاست منطقه تحمیل کرد. به تدریج تضادها و درگیری‌های دیگر در پس زمینه قرار گرفتند. مسئله کوردها به معضلی تبدیل شده است که همه روابط سیاسی و نظامی در منطقه را تعیین می‌کند. تا آنجا که حتی جنگ عراق و ایران که طرفین نتوانستند در آن پیروز شوند و به توافق برسند، در بهار ۱۹۸۸ پایان یافت تا ’پ‌ک‌ک از فضای سیاسی-عملی ایجاد شده از جنگ بهره نبرد. ‘
تأثیرات جهانی کارزار ۱۵ اوت در واقع واضح تر و معنادارتر است. محافلی که ارزیابی کرده بودند که ممکن است یک مقاومت کوردها در برابر کودتای ۱۲ سپتامبر صورت بگیرد، در واقع از به تعویق افتادن چنین روندی کمی شگفت‌زده شدند. در واقع آنها به اقدامات اَروح و شمدینلی در ۱۵ اوت ۱۹۸۴ واکنش نشان دادند و گفتند: "مقاومت مورد انتظار کوردها آغاز شده است". برخی از کشورهای اروپایی که گویا با کودتای ۱۲ سپتامبر مخالفت کرده و از حکومت کنعان اَورَن به منظور کسب منافع اقتصادی و سیاسی از ترکیه به شورای اروپا شکایت کرده بودند، بلافاصله پس از عملیات ۱۵ اوت از خواسته‌های خود صرف نظر کردند و به حمایت از جمهوری نسل‌کش ترکیه روی آوردند. بازی دموکراسی متقلبانه آنها در واقع حتی در آن زمان افشا شده بود.
بدون شک حمایت کشورهای ناتو از جمهوری ترکیه بیش از اینها بوده است. به عنوان مثال، قتل اولوف پالمه، که در ۲۸ فوریه ۱۹۸۶ انجام شد، سعی شد به عنوان یک توطئه علیه پ‌ک‌ک و مقاومت آزادی‌خواه کورد که آن را توسعه داد، مورد استفاده قرار گیرد. سپس پرونده دوسلدورف که عنوان طولانی‌ترین پرونده اروپا تا کنون را دارد، در آلمان سازماندهی و اجرا شد. با همه اینها، هدف این بود که مبارزه برای هستی و آزادی خلق کورد را جرم‌انگاری کنند و از این طریق مانع حمایت مردم از کوردها شوند، در حالی که بر حمایت دولت‌ها از جمهوری فاشیستی-نسل‌کش ترکیه سرپوش گذاشته شد.
البته با یک عملیات نمی‌شد حمایت مردم اروپا و جهان، زنان و جوانان تحت ستم را جلب کرد. چنین وضعیتی تنها با روند و با توسعه مقاومت می‌تواند به وجود بیاید. در واقع چنین توسعه ملموسی نیز اینگونه صورت گرفت. در اینجا می‌توان گفت: کوردها به برکت تحولات انقلابی ۱۵ اوت و جنگ گریلایی جاری خود را بر اساسی انقلابی و دموکراتیک به مردم جهان، زنان و جوانان معرفی کردند و بر این اساس به معنی‌دارترین رابطه و پشتیبانی دست یافتند.
مردم کورد از طریق ۱۵ اوت و جنگ گریلایی اراده‌اش را به دست آورد
در خاتمه ذکر نکات زیر ضروری و مفید است. آگاهی آزادی‌خواهانه صحیح، سازماندهی، اعتماد به نفس، به دست آوردن اراده در جامعه کورد و همه چیزهای مشابه به برکت کارزار ۱۵ اوت و جنگ بی‌وقفه گریلایی اتفاق افتاد. به همین دلیل است که به آن «روز رستاخیز کورد» می‌گویند. از همه لحاظ بیانگر تولد دوباره و موجودیت‌یابی کوردها است. کارزار گریلایی ۱۵ اوت به مدت ۳۹ سال اساس همه تحولات آزادی‌خواهانه در کوردستان بوده است. مهم‌ترین و مؤثرترین نتیجه و قدرت شکست‌ناپذیر مقاومت گریلایی این است که بویژه زنان کورد احساس آزادی به دست می‌آورند، خود را سازماندهی می‌کنند و انقلاب آزادی‌بخش زنان را با شجاعت فراوان توسعه می‌دهند.
این سوال را باید اینگونه مطرح کرد: اگر چنین رهگیری و مبارزه گریلایی وجود نداشت، وضعیت کوردها چگونه می‌شد؟ چه شکل دیگری از مبارزه می‌تواند چنین بیداری کورد و تأثیر آن بر بشریت را آشکار کند؟ بر اساس این سؤالات می‌توان در حد دلخواه بحث کرد. در نهایت تنها نتیجه‌ای که حاصل می‌شود و همه‌ی آنها به آن متوصل می‌شوند «مقاومت گریلایی» خواهد بود. زیرا هیچ روش مبارزه دیگری نمی‌تواند به دشمن کوردها، استعمار و نسل‌کشی ترک ضربه بزند و آن را تضعیف کند و مردم کورد را که صد سال است در معرض انواع حملات غیرانسانی قرار گرفته‌اند بیدار و آموزش دهد و آنها را سازماندهی و اراده‌مند سازد. فقط جنگ گریلایی اینها را فراهم می‌کند. در واقع، توسعه اینگونه صورت گرفت.
در این مرحله، اگرچه نام آن گریلا است، اما گریلاهای آزادی‌خواه کوردستان را نباید با شیوه‌های گریلایی تجربه شده در کشورهای دیگر اشتباه گرفت. گریلاهای آزادی‌خواه کوردستان یک گریلا بسیار آگاه و معتقد با بالاترین سطح شجاعت و از خودگذشتگی متکی بر پیشاهنگی یک رهبری و حزب است. به عبارت دیگر، کاملا بر پایه‌ی یک خط‌مشی فدائی عمل می‌کند. زیرا مبارزه و پیروزی در برابر ذهنیت و سیاست استعمارگر-نسل‌کشی در کوردستان با ابعاد جنبش‌های گریلایی در کشورهای دیگر ممکن نبود. بنابراین اصول و تدابیر گریلاهای آزادی‌خواه کوردستان بر خلاف گریلاهای جاهای دیگر از بسیاری جهات در نوع خود منحصر است. زیرا مسئله‌ای که مسئله‌ی کورد نامیده می‌شود در دنیا همتا ندارد.
مقاومت گریلایی که ۳۹ سال بدون وقفه ادامه یافته و نقش تعیین‌کننده‌ای در همه تحولات آزادی‌خواهانه کوردستان و دمکراتیک‌شدن ترکیه داشته است، از ۱۵ اوت وارد چهلمین سال مقاومت و پیروزی خود می‌شود. روشن است که نقش تاریخی ۳۹ ساله‌ای که ایفا کرده است در چهلمین سال نیز به ایفای نقش خواهد پرداخت و خالق تحولات آزادی‌خواهانه خواهد بود. زیرا دولت جدید فاشیست حزب عدالت و توسعه- حزب حرکت ملیت‌گرا حملات خود را گسترده‌تر و شدیدتر می‌کند. فقط گریلا است که می‌تواند در برابر چنین حمله‌ای بایستد و فقط گریلا می‌تواند با پاسخگویی به ذهنیت و سیاست فاشیستی- نسل‌کشی راه را برای انواع تحولات دموکراتیک هموار کند.
گریلاهای آزادی‌خواه کوردستان در چهلمین سال آماده ایفای بسیار موثرتر و موفقیت‌آمیزتر چنین نقشی است. امروز گریلا ضربات مهلکی به تبهکاران فاشیست حزب عدالت و توسعه- حزب حرکت ملیت‌گرا در کوهستان‌های کوردستان به ویژه در زاپ، آواشین، متینا و خواکورک وارد می‌کند. این گریلا بود که قدرت ایستادگی و شکست حملات داعش را که دیروز در بسیاری از مناطق به ویژه در شنگال، مخمور و کوبانی گسترش یافت، نشان داد. اکنون نیز برای درهم شکستن حملات و سرنگونی فاشیسم حزب عدالت و توسعه- حزب حرکت ملیت‌گرا، شریک داعش بر پایه‌ی خط‌مشی پیروزی مقاومت می‌کند. گریلایی که در نتیجه کارزار انقلابی ۱۵ اوت بوجود آمد شکست‌ناپذیر است.
بار دیگر ۱۵ اوت جشن مقاومت و گریلا را به تمامی نیروهای آزادی‌خواه و دمکراتیک تبریک می‌گوییم و در مبارزات چهلمین سال مبارزه، برای آنها آرزوی موفقیت می‌کنیم. ما به مقاومت قهرمانانه تمام گریلاهای نیروهای مدافع خلق و یگان‌های زنان آزاد- استار که در خط‌مشی آپویی و فدایی مبارزه و می‌جنگند درود می‌فرستیم.
