دوران کالکان عضو کمیته رهبری پکک به عملیات اخیر گریلاهای ه‌پ‌گ و یژا استار اشاره کرد و گفت: «عملیات گریلا در سالیاد تاسیس پکک نشان می‌دهد که ۴۶مین سال حضور پکک چگونه طی خواهد شد.»
دوران کالکان عضو کمیته رهبری پکک در ویژه برنامه شبکه مدیا نیوز حضور یافت و اعلام داشت: «در عملیات روزهای اخیر در زاپ و متینا ارتش ترکیه یکی از بزرگترین ضربات تاریخش را خورده است.»
دروان کالکان اعلام کرد؛ عملیات انقلابی در تپه جودی تا تپه آمدیه و کوهستان متینا و سایر مناطق، نشان می‌دهد که پکک در ۴۶مین سال حضورش چگونه گام برمی‌دارد و افزود: «باید اقدامات خلق نیز در این راستا باشد. گریلا به این عملیاتش ادامه خواهد داد.»
ارزیابی‌های کالکان بدین صورت است:
ابتدا با احترام به مقاومت تاریخی رهبر آپو در زندان امرالی درود می‌فرستم. تغییر خاصی در انزوای تحمیلی در زندان امرالی روی نداده است. شکنجه و انزوا و نسل‌کشی در امرالی همچنان به قوت خود باقی است. تمام فشارها بر رهبر آپو ادامه دارد. درخواست و تلاش وکلاء و خانواده‌ها برای ملاقات بی‌پاسخ مانده است و با مجازات انضباطی ساختگی رد می‌شوند. اقدامات جامعه مدنی و نهادهای حقوقی درباره انزوای امرالی از طرف مقامات مربوطه دیده نمی‌شوند. مدیران سیستم امرالی نقش سه میمون را بازی می‌کنند. این وضعیتی آشکار است؛ حامی جنایت هست. ما این را علنا نشان دادیم. اما سطح مقاومت حتی فراتر از این حملات است، مقاومت و زندگی در امرالی خودش یک سبک از حیات است که راه آزادی و رهایی را به بشریت نشان می‌دهد.
کمپین آزادی برای رهبر آپو به سطح مهمی رسیده است
از طرف دیگر بدون شک آنچه برای آزادی جسمانی رهبر آپو مهم است؛ اعلام کمپین جهانی آزادی بود که در ۱۰ اکتبر آغاز شد. این کمپین در تمام عرصه‌ها پخش شده است. به کمپین جهانی آزادی تبدیل شده و به یک جنبش دموکراتیک مبدل شده است. همه تحلیلگران بدین شیوه آن را می‌بینند. سطح مهمی پیدا کرده است. در این مرحله پیشرفت مهمی حاصل شد. وضعیتی هست که بشریت با آن روبرو شده است. خلق کورد و زنان و جوانان کورد برای آزادی جسمانی رهبر آپو در نبردند. بشریت نیز به‌پا خواسته است. کمپین آزادی برای رهبر آپو که از دهم اکتبر آغاز شد، در تمام جهان گسترش یافته و صدها سازمان از آن حمایت نموده‌اند. هر روز بیانیه حمایت‌های تازه از این کمپین صادر می‌شود. اقشار پرکار در این زمینه روشنفکران و سیاستمداران و وکلای مدافع و چهره‌های دانشگاهی و هنرمندانند. این بخش‌های جوامع که نقش مغز و قلب تپنده‌ی بشریت را دارند، در این کمپین مشارکت چشمگیر داشته‌اند. زنان در صف مقدم آنند.
در کنفرانس جهانی جوانان در هفته‌های اخیر این را به‌وضوح دیدیم. جوانان حاضر در این کنفرانس در پاریس ابراز داشتند که اقدامی را آغاز کرده‌اند به نتیجه خواهند رساند. گفتند که باید فورا رهبر آپو آزاد شود. این یک اقدام خیلی مهم است. اگر زنان و جوانان از این کمپین حمایت کنند، بیشتر قدرت پیدا می‌کند و به نتیجه می‌رسد. نمی‌توانند این کمپین را متوقف کنند.
بیانیه‌ها و اعلام حمایت‌ها روزانه ادامه دارد. جامعه نیز به‌پا خواسته است. زنان و جوانان کورد پیوسته در خیابان‌های اروپا دست به فعالیت می‌زنند. در بخش‌های کوردستان و روژآوا نیز این فعالیت‌ها ادامه دارد. در باکور کوردستان نیز اقدامات خوبی انجام شد و راهپیمایی گملیک را انجام دادند. جامعه به‌طور جدی موضعش را نشان داد. با بیانیه‌ها و برخوردهایشان نشان دادند که چگونه از رهبر آپو دفاع می‌کنند و در مقابل سیستم شکنجه و انزوا و نسل‌کشی امرالی ایستادگی می‌کنند. این بسیار مهم است.
زندانیان نیز در این کمپین حضور فعال دارند
حالا زندانیان نیز به کمپین پیوسته‌اند. در زندان زنده‌ماندن؛ خود نوعی مبارزه است. زندانیان انقلابی برای مشارکت در این کمپین اعلام کردند که آنان نیز در کانون کمپین‌اند و برای این منظور دست به اعتصاب نوبتی زده‌اند. آنان با موضعشان، با به خطر انداختن زندگی خود، به بخشی فعال از این کمپین تبدیل شده‌اند. فضای خیلی مهمی به‌وجود آمده و در همه جا پخش شده است و با اقدامات مختلف ادامه دارد. زنان در ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان خیابان‌ها را کنترل کردند. خواستار آزادی شدند. یعنی برای جناحی که بیشترین مبارزه را برای رهایی زنان انجام می‌دهد و فلسفه و متد ایدئولوژیک خود را به روشن‌ترین صورت با ژنئولوژی اعلام کرده است. همه مبارزات آزادی زنان در اساس مبارزه علیه سیستم شکنجه و انزوا و نسل‌کشی امرالی است. مبارزه برای آزادی جسمانی رهبر آپو است. آزادی زنان و حقیقت رهبر آپو در این سطح یگانگی خود را نشان می‌دهند.
این کارزار برای همگان کارزار آزادی است
جشن‌های سالگرد تأسیس حزب برگزار شدند. در همه جا مردم خیابان و میادین را پر می‌کردند. قطعا مهم‌ترین خواسته‌ای که مطرح شد، آزادی جسمانی رهبر آپو بود. جامعه‌ی کورد با پیشگامی زنان و جوانان در تمامی میادین و عرصه‌ها این را مطرح می‌کنند، موضع روشن نشان می‌دهند و اراده‌ی خود را نشان می‌دهند. صیانت از پکک یعنی صیانت از رهبر آپو و خواستار آزادی جسمانی وی است. پیشرفت در این سطح است.
سطح مهمی در برگزاری کارزار کنونی ظاهر شد. آغازی باشکوه داشت. منتشر شدن آن نیز در این سطح بود. لازم است اشکال فعالیت با برنامه‌ی جدید گسترده‌تر و متنوع و غنی شود. در این‌باره گفت‌و‌گو وجود دارد، ارزیابی وجود دارد، بیانیه‌هایی وجود دارد، اساساً هر جناحی که شرکت می‌کند غنا و نوعی تفاوت می‌افزاید. کسانی که این کارزار را سازماندهی و راه اندازی کردند، اعلام کردند که این کار را ادامه خواهند داد و گفتند «وارد مرحله‌ی دوم می‌شویم.» چارچوب آن را مشخص کردند.
این کارزار برای آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله‌ی کورد است، اما کارزاری است برای آزادی همگان، کارزاری جهانی برای آزادی است. در چنین فعالیتی هرکس با اندیشه و روحیه و پویایی خود را تربیت و آزاد می‌کند. بنابراین مبارزه‌ی بزرگی برای آزادی است، کارزار آزادی را توسعه می‌دهد. این کارزار انواع و اقسام فعالیت‌ها را در بر می‌گیرد، تنها با اغنا بخشیدن به فعالیت‌ها قابل ادامه است. ما معتقدیم که این گونه توسعه خواهند یافت. ما بر این باوریم که هر بخش با استفاده از فرصت‌های خود به مؤثرترین روش، با غنی‌سازی آن، با تنوع بخشیدن و گسترش روش‌های کارکردن، فعالیت‌ها را توسعه خواهد داد.
این اولین بار است که چنین کارزاری برگزار می‌شود. این کارزار، کارزار خلق و فرودستان است. این کارزار برای زنان، جوانان، کارگران، روشنفکران، سوسیالیست‌ها و انقلابیون است. کارزار خلق آزاد است، یعنی اراده‌ی خلق را نشان می‌دهد.
همه چیز مدرنیته‌ی سرمایه‌داری نیست
اراده‌ی آزادی خلق‌ها در این روند در سطح جهانی مداخله می‌کند. در چارچوب آزادی جسمانی رهبر آپو خود را به چنین هدفی متوسل شده و اراده‌ی خود را ابراز کرده است. هیچ مانعی در مقابلش وجود ندارد. از هم اکنون مشخص است که چقدر رشد و توسعه خواهد یافت. بر این اساس رشد و توسعه خواهد کرد. ما قبلاً هم صحبت خود را انجام داده‌ایم و بیانیه‌هایی داشته‌ایم. در ۴۶مین سال مبارزه، به عنوان یک جنبش، این کارزار را در تمامی عرصه‌ها گسترش خواهیم داد. ما به عنوان یک خلق این کار را انجام خواهیم داد. ما به عنوان یک جنبش زنان و جوانان عمل خواهیم کرد. بشریت از آن صیانت خواهد کرد، ما معتقدیم که تمامی انسان‌های فرودست جهان، زنان، جوانان، تمامی بشریت آزاد و دمکراتیک این کار را خواهند کرد. به عبارت دیگر، چنین وحدتی ایجاد می‌شود، اتحاد ایجاد می‌شود، یک سیستم روابط، یک ساختار معنوی مشترک، یک ساختار عاطفی، یک وحدت فکری، یک وحدت پدید می‌آید. اتحاد بشریت... دمکراتیک‌ترین، آزاد‌ی‌خواه‌ترین وحدت. این نیز به معنای جهانی جدید است. این یک دنیای آلترناتیو است. بنابراین، همه چیز مدرنیته‌ی سرمایه‌داری نیست. تنها کسانی که توطئه‌ی بین‌المللی را شکل دادند و اجرا کردند، نیست. فقط آن‌هایی نیستند که ۲۵ سال است از طریق ظلم و ستم و انزوا امرالی را اداره می‌کنند. دنیا به تنهایی توسط آن‌ها ساخته نشده است. بله، امروز بخشی از جهان هستند، اما بدون آلترناتیو نیستند. کسانی که ادعا می‌کردند که دنیا تا ابد اینگونه خواهد بود، فریب خوردند. این اتفاق نخواهد افتاد. دنیای جدیدی به تدریج در حال شکل گیری است.
یک جهان آزادی‌خواه، بسیار دمکراتیک، بسیار عالی، بسیار پرجوش و خروش خواهد بود. اگر توجه کنید، این کارزار، یک کارزار فعالیت در تاریخ است، با جوش و خروش فراوان مردم را به خود جذب می‌کند. بر این اساس از تمامی کسانی که در این کارزار شرکت کرده‌اند و از آن حمایت کردند تشکر می‌کنم و از طرف رهبری حزبمان بە آنان درود می‌فرستم. معتقدم که در روند بعدی تلاش بیشتری خواهند کرد و با قدرتان غنی‌تر خواهید شد و برایتان آرزوی موفقیت دارم.
پکک هر سال به نسبت سال قبل موفقیت بیشتری به دست آورده است
ما ۴۵مین سالگرد تأسیس پکک را به‌عنوان جشن حزب، روز مقاومت ملی تعریف می‌کنیم. جشن حزب و روز مقاومت ملی را به تمامی رفقا، به ویژه رهبری، نیروهای گریلا و زنان و جوانان و خلقمان و دوستانمان تبریک می‌گویم. تمامی شهدای حزبمان، خالقان کورد آزاد و بشریت آزاد، از رفیق حقی قرار گرفتە تا آخرین رفیق مقاومت تاریخی زاپ، که شجاعانه مبارزه کردند و به شهادت رسیدند را با احترام و سپاس و عشق گرامی می‌داریم. برای تمامی کسانی که در ۴۶مین سال برای آزادی می‌جنگند، آرزوی موفقیت دارم. همچنین معتقدم که آن‌ها پیروز خواهند شد. واقعا ۴۵مین سال پکک، سال مبارزات فعال و سخت از نظر ایدئولوژیکی، سیاسی و نظامی بود. همه این را دیده و تجربه کرده‌اند. هر سال جدید پکک تبدیل به سال مبارزاتی شد که نسبت به سال قبل گسترده‌تر، بزرگتر، قوی‌تر و پر از موفقیت بودە است. هر سال سختی‌های آن بیشتر از گذشته است. همچنین ثروت و دستآوردهای آن نیز زیاد است. این یک حقیقت روشن است. رهبر آپو سال‌های پکک را اینگونه تعریف کرد. اما وی گفت، زندگی با پکک حتی بهتر است. انسان دوستانه‌تر و دمکراتیک‌تر است. این یک حقیقت آشکار است. در این شرایط وجود پکک زندگی را دلپذیرتر می‌کند. چگونه آن را خوب می‌کند؟ چون آن را آزاد می‌کند. به معنای دیگر رهایی‌بخش، زیبا کننده و بهبود بخش‌تر کردن است. خود رهبر آپو این را اعلام کرده بود. گفت: «کسی که به مبارزه می‌پردازد، آزاد می‌شود، آن که آزاد می‌شود، زیبا می‌گردد. آن که زیبا می‌شود محبوب هم می‌شود.» این معیار اساسی یافتن عشق و احترام است، اسم این را معیار آپویی، معیار عشق و آزادی آپویی مینامیم.
بارون‌های جنگ تصمیم ما را مبنی بر متوقف کردن عملیات را به عنوان یک فرصت دیدند
ببینیم، وقایع مهم در ۴۵مین سال چه بود؟ ما با برنامه‌ریزی منظم و آماده وارد ۴۵مین سال شدیم. ما با ادعای مبارزه‌ای بزرگ وارد سال شدیم. زمستان گذشته در زاپ و آوشین و متینا که مراکز گریلا بودند، مقاومت بزرگی کردند. قهرمانانه جنگیدند و ضربات سنگینی به دشمن وارد کردند. البته در زمستان یک اتفاق منفی نیز اتفاق افتاد. زمین لرزه‌ای در ۶ فوریه رخ داد. وضعیت دردناکی بود. در واقع ما به عنوان یک جنبش برای توسعه موضع مشترک حمایتی، توقف عملیات را اعلام کردیم. این توقف عملیات را تا پایان انتخابات تمدید کردیم. این گواه حاکمیت ما بر جنگی بود که انجام می‌دادیم، اراده‌ی ما برای مبارزه و حل مشکلات مهم جنگ بود. ما نیز مانند برخی افراد نیرویی نیستیم که برای موجودیت، قدرت و منافع خود به جنگ پناه ببریم. خلاصه، ما بارون جنگ نیستیم. اما بارون‌های جنگ سعی کردند با افزایش حملات خود به موضع توقف عملیات ما پاسخ دهند و فرصتی برای خود ایجاد کردند. آن‌ها از مصائب شدید خلق در اثر زلزله ایجاد شده بود، غافل شدند. از طرفی سعی کردند تصمیم عدم انجام عملیات حزب ما، تصمیم عدم انجام عملیات جنبش ما و عملیات گریلا و اجرای این تصمیم را به فرصت تبدیل کنند. آن‌ها آن‌چنان ضعیف و دست‌پاچه هستند که به دنبال فرصت هستند. اما با تمامی این‌ها ما به وعده‌های خود به موقع عمل کردیم. تصمیماتی را که گرفته بودیم اجرا کردیم. این موضع ما به عنوان یک جنبش است.
انتخابات موضوع مهمی بود. به عرصه‌ی مبارزاتی بزرگ تبدیل شد. برخی اشتباهات و کاستی‌های جدی وجود داشت. همچنین این مشخص بود، نتیجه انتخابات مشخص بود. بدیهی بود که اگر خوب سازماندهی نشود، نتیجه به این صورت خواهد شد. طیب اردوغان به قدرت حکومت و همچنین حقیقت جنگ تکیه کرد و همه چیز بر اساس آن مشخص شد. نحوەی برگزاری انتخابات محل بحث است. به هر حال انتخاباتی عادلانه و برابر نبود. از این نظر نتیجه‌ای نداشت، یعنی تغییر دولت طیب اردوغان صورت نگرفت، اما ضربات سنگینی بر آنان وارد آمد.
خلق کورد و نیروهای دمکراتیک در چارچوب اتحاد وارد انتخابات خوبی شدند. آن‌ها نشان دادند که قدرت خود را حفظ می‌کنند و آن را به وضوح ثابت کردند. با نتایج انتخابات، خلق کورد بار دیگر موضع و آزادی‌خواهی خود را نشان دادند و بار دیگر اراده‌ی خود را نشان دادند. آزادی می‌خواهد. در تمامی عرصه‌ها، در کوردستان این وضعیت به وجود آمد. در این سطح، بلوک دمکراسی، بلوک آزادی کارگران پیروز شد. در واقع بار دیگر به وضوح مشاهده شد که هیچ عقب‌نشینی و ضعفی وجود ندارد، خلق با وجود این فشارها، اراده‌ی خود را حفظ کرد و بر آزادی‌خواهی خود پافشاری نمود. اکنون نیز مبارزه پس از انتخابات ادامه دارد. فاشیسم حزب عدالت و توسعه (آکپ)-حزب حرکت ملی (مهپ) به فاشیسم طیب اردوغان و ائتلاف جمهور تبدیل شد، خود را سازماندهی کرد و به حملات خود ادامه می‌دهد. بر این اساس با حملات از حکومت خود دفاع می‌کند. یک مقاومت چند جانبه در برابر این وجود دارد. ما در برابر تمامی این‌ها مقاومت کردیم. از نظر نظامی، گریلا به مقاومت می‌پردازد و قهرمانانه پیشگامی می‌کند. زاپ نیز این را ثابت کرد. حتی نتوانستند یک تپه را نیز به اشغال خود درآورند. با وجود تمامی حمایت‌هایی که از ناتو دریافت می‌کند، ارتش ترکیه برای ورود سوئد و فنلاند به ناتو مذاکره کرد و با حمایت نظامی که از آنجا دریافت کردند، ارتش نتوانست حتی یک تپه را نیز اشغال کند. در آنجا گیر کرده است و قادر به حرکت نیست. اسم عملیات حرکت کلید است، اما خودشان قفل شده‌اند.
کارزار مقاومتی استراتژی است
خیلی واضح جنگ گریلا در همه جا پخش شد. در تمامی مناطق باکور انجام شد. این یک وضعیت بسیار مهمی است. مبارزەی زنان و جوانان پیشرفت کرد. انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» توسعه یافت. مرکز آن روژهلات و ایران بود و در سراسر جهان گسترش یافت. قطعا این یک شعار و دیدگاه ذهنی و فلسفی توسعه یافته است که توسط ژنئولوژی ترویج یافته است. در سراسر جهان گسترش یافت. به یک جنبش آزادی جهانی تبدیل شد. بله، در این چند وقت اخیر برخی از جناح‌ها دست به نسل‌کشی زدند، اما پس از شکل گیری ذهنیت، جنبش شکل گرفت. این خیلی واضح است.
از سوی دیگر، کارزار ۱۰ اکتبر وجود دارد. با هدف آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله‌ی کورد در برابر حملات فاشیستی فاشیسم آکپ-مهپ، کارزار بزرگی آغاز شد و به خلق کورد و دوستانشان اجازه داد تا با امید و اراده و ادعاهای بیشتر وارد ۴۶مین سال شوند. این یک موفقیت بزرگ است، یک مبارزه استراتژیک است. ما معتقدیم که نتایج آن نیز در این سطح خواهد بود.
عملیات روژهات و اردال
برخی اتفاقات رخ دادند، عملیاتهایی هم انجام شد. اگرچه وزارت امور داخله در آنکارا بسیار محافظت شده است، اما رفقای ما روژهات و اردال بدون این‌که به کس دیگری آسیب وارد کنند، علیه این مرکز سرکوب‌گری و شکنجه‌ی فاشیستی عملیات موفقیت‌آمیزی انجام دادند. دولت ترکیه که ضربه‌ی سنگینی بر مغزش وارد شد، از پایه به لرزه درآمد. این به چه معناست؟ قدرت گریلا را نشان داد. اراده‌ی جوانان کورد را نشان داد. نشان دهنده خشم و نارضایتی خلق کوردستان بود. به عبارت دیگر، حمله، ظلم، سرکوب، نسل‌کشی و فاشیسم در هر جا که باشد در برابر آن سکوت نخواهند کرد. مورد هدف قرار خواهد گرفت. این نیز نشان داده شد. در مقابل این، دشمن به روژآوا حمله می‌کند. آکپ درمانده است. با حمله به روژآوا، با دستگیری، با سوء استفاده از خون خلق غزه، سعی دارد خود را سرپا نگه دارد. در یک موقعیت عقب مانده و غیراخلاقی قرار گرفته است. دلیلش این است. آکپ یکی از متهمان اصلی جنگ و خونریزی در غزه است. سعی کرد از این جنگ استفاده کند. سعی کرد با اتکا بر آنجا خود را تقویت نماید. ولی خود را بیش از پیش ضعیف کرد.
آغاز ۴۶مین سال و دستآوردهای ۴۵مین سال، نشان داد که چگونه دوستان جامعه‌ی کورد، بشریت در اقصی نقاط جهان حقیقت رهبری و پکک را درک کرده‌اند، چگونه از آن صیانت می‌کنند، چگونه بر خط‌مشی دمکراسی و آزادی رهبری و پکک به مبارزه ادامه می‌دهند. این دستآوردهای بزرگ ۴۵مین سال قطعا در سال‌های دیگر رقم خواهد خورد. اما کارزار ۱۰ اکتبر به وضوح نشان داد، پکک که ۴۵ سال قبل به عنوان یک گروه کوچک و یک سنگر مقاومت تأسیس شد، اکنون به یک جنبشی بین‌المللی تغییر یافته است. هر چقدر هم که بگویند یک سازمان تروریستی است، حتی اگر آن را در آلمان ممنوع کنند، همه از بین خواهند رفت و مبارزه در خارج از کوردستان گسترش می‌یابد. جنبش آزادی فقط محلی نیست، بلکه جهانی است. مبارزه برای آزادی به یک مبارزه جهانی تبدیل شد. یعنی در ۴۵مین سال مشخص شد که پکک یک جنبش جهانی دمکراسی و آزادی است. این وضعیت مشخص بود. قطعا یک‌باره اتفاق نیفتاده است. تحولات پیشین این را ایجاد کرده‌اند. جنگ داعش، انقلاب روژآوا، مبارزه‌ی آزادی زنان، مبارزه‌ی جوانان، مبارزه‌ی گریلا به تدریج و گام به گام این را ایجاد کرد. اما در ۴۵مین سال خط‌مشی پکک، پارادایم آپویی به پارادایم یک خط‌مشی جهانی تبدیل شد، راه آزادی را به تمامی فرودستان نشان داد. تا حدی نیز مورد درک و پذیرش فرودستان قرار گرفت، و بر این اساس یک وضعیت جهانی، یک مبارزه بین‌المللی خلق کرد.
کورد پیشگام در جنبش آزادی جهان است
این یک پیشرفت بسیار بزرگی است. قبلا گفتیم که با ‘ژن، ژیان، آزادی’ بشریت به زبان کوردی راهپیمایی می‌کند. آیا توسعه بزرگتری از این وجود دارد؟ آیا برای انسان کورد، برای انسان، برای خلق کورد، برای زنان کورد چیزی بزرگتر از این وجود دارد؟ پکک ۴۵ سال پیش تصمیم به این مقاومت گرفت، کورد به دلیل فشارها نتوانست خود را کورد بنامند. به خاطر شرم نتوانستند بگویند. از هویت خود فرار می‌کردند. آن‌ها از هویت خود فرار می‌کردند. با پنهان کردن هویت خود، به خودسانسوری نسل‌کشی فرهنگی پرداختند. این نیز این روحیه و آگاهی را نابود کردند. یک تغییر اساسی، یک انقلاب در شخصیت، یک انقلاب در بشریت ایجاد کردند. پکک در مدت ۴۵ سال کوردی را خلق کرد که رهبری جنبش آزادی جهان را بر عهده دارد. کوردستان که به سرزمین عقب مانده‌‌ی جهان تبدیل شده بود، آن را به قلعه‌ی آزادی، آن را به پیشگام آزادی تبدیل کرد. از این پیشرفته تر هم ممکن است؟ آیا دست‌آوردی بزرگتر از این وجود دارد؟ نخیر وجود ندارد. در ۴۵مین سال چه گذشت؟ چه چیزی تضمین شده بود؟ در ۴۵مین سال مشخص شد کسانی که می‌گفتند جنبش آپوپی را که به خط‌مشی بین‌المللی تبدیل شده است را نابود می‌کنیم، دروغ می‌گویند. همگی الکی و پوچ بودند. از بین بردن و تضعیف پکک محال است. بلکه پیشرفت می‌کند و گسترش می‌یابد. این بیشتر شبیه این خواهد بود و در آینده موفق خواهد بود. هیچ مرتجعی نمی‌تواند در مقابل این پارادایم، این روح، این احساس، فکر و اراده بایستد. همگی آن‌ها نابود خواهند شد. این خط‌مشی موفق خواهد بود.
جشن‌های سالگرد تأسیس
آیا امسال مراسم‌های جشن مقاومت ملی کمی متفاوت بود؟ تفاوت‌هایی وجود داشت. مردم این را به وضوح دیدند. شور و شوق و اراده بیشتر بود. اما از یک طرف، فشار و وحشی‌گری بسیار است. وحشی‌گری وجود دارد، انسان را می‌کشند، به هر طریقی در خیابان‌ها توهین می‌کنند، زندان‌ها را پر می‌کنند، به خارج از کشور تبعید می‌کنند. هیچ فشار و توهینی وجود ندارد که انجام نشده باشد. چه اتفاقی باید بیفتد؟ باید دلخوش باشد. ساکت باشد. بی‌تفاوت و ناامید باشد. البته فشارها برای این هدف است. خوب، وضعیت واقعی چگونه بود؟ در عمل برعکس بود. بی‌تفاوتی، ضعف، عقب‌نشینی، گام رو به جلو برداشته شده است. مبارزه بیشتر شده است. شور و شوق زیاد است، امید هم قوی است. انسان‌ها درد را تحمل می‌کنند. بله، ظلم و فشار وجود دارد، اما آن‌ها مقاومت می‌کنند. قربانی می‌دهند، اما نتیجه نیز به دست می‌آورند. روحیه، احساسات و شیوه‌ی زندگی جدیدی وجود دارد. آن‌ها رو‌به جلو حرکت می‌کنند. این به وضوح دیده می‌شود. یعنی شور و شوق، امید بیش از همیشه است. در همه جا جشن‌های بزرگی برپا شد. در سراسر اروپا برگزار می‌شوند. تمام روژآوای کوردستان سرپا هستند. کورد در تمامی عرصه‌ها هرجا که باشند گام برمی‌دارد. جشن برپا می‌کنند. سعی در درک و فهم پکک دارند. سعی می‌کنند حقیقت رهبر آپو را درک کنند. از طریق فکر و اندیشه‌ی رهبر آپو سعی در تقویت خود دارند. شاید در مدت این چند روز ملیون‌ها نفر به میدان آمده باشند. آنچه که این وضعیت را خلق کرد، مقاومت گریلا، مقاومت خلق، پارادایم رهبری بود. کارزار بین‌المللی ۱۰ اکتبر این وضعیت را به وجود آورد. روح و اراده و امید کارزار باعث شد که خلق تا این میزان پرجوش و خروش باشند، به خیابان و میادین می‌رفتند. همگی با پرچم پکک و با سرود پکک به راهپیمایی می‌پرداختند. سخنان رهبر آپو را تکرار می‌کردند. پکک یک رومان بی‌پایان است، یک شعر است، آواز دلنشینی است. این بسیار زیباست. جمعی زن جوان به وضوح درگیر بودند. در سالگرد حزبمان، زکیه آلکان زمانی که خودسوزی کرد، چه گفت؟ گفت، نوروز را به این شکل جشن می‌گیرند. کسانی که اکنون به پکک می پیوندند این را می‌گویند. می‌گویند پیوستن به ۲۷ نوامبر این گونه است. جشن اینگونه برگزار می‌شود. به این ترتیب پاسخ سالگرد پکک داده می‌شود. موقعیت بسیار ارزشمندی است، جای احترام است. با احترام و عشق به همگان درود می‌فرستم. من به نمایندگی از رهبری حزب به تمامی کسانی که جشن حزب ما را جشن گرفتند تبریک می‌گویم. من به موضع آن‌ها درود می‌فرستم. این نیز به ما قدرت زیادی بخشید. ما این را دیدیم. هیچ کس نمی‌تواند جلوی این جامعه را بگیرد. هیچ فشار، ظلم، نسل‌کشی نمی‌تواند هدف آزادی را از بین ببرد، نمی‌تواند اراده‌ی آزادی را بشکند یا تضعیف کند. این یک بار دیگر در جشن‌های ۲۷ نوامبر نشان داده شد. همچین میادین گریلا نیز مشارکت داشتند. با جوش و خروش در عملیات و مراسمات شرکت داشتند. می‌خواستند به کسانی که می‌گویند دیگر آنجا نیستند، یک جواب کوچک بدهند. وضعیت اینگونه است. این‌جا جای جوش و خروش و امید است.
مبارزه‌ی ۴۶مین سال بزرگتر خواهد شد
این چه چیزی را نشان می‌دهد؟ مبارزه‌ی ۴۶مین سال حتی بزرگتر خواهد بود، حتی قوی‌تر خواهد شد، با روش‌های غنی تر انجام خواهد شد. از نظر تجهیزات، گستردگی بیشتری خواهد داشت. در سراسر جهان گسترش خواهد یافت. خودمان گفتیم، ۴۶مین سال را با کارزار آزادی بین‌المللی آغاز می‌کنیم. امسال سال مبارزه بر اساس کارزار آزادی بین‌المللی خواهد بود. بر اساس آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله‌ی کورد، سال مبارزه در سطح اراده‌ی جمعی خواهد بود. این اراده و عزم ۱۰ اکتبر بود. ۴۶مین سال بر این اراده و عزم حاکم خواهد بود. با پیشگامی زنان و جوانان، خلق ما، دوستان ما وارد این نوع مبارزه خواهند شد. به عنوان یک جنبش، در درجه اول به عنوان گریلا، این نوع مبارزه را در خط‌مشی پیروزی انجام خواهیم داد. رویکرد متفاوتی در این مورد وجود نخواهد داشت. من می‌توانم این را به طور مشخص بگویم. هدف ما تقویت کارزار و موفقیت آن است. نتیجه‌ی آن را خواهیم گرفت. این به چه معناست؟ همه از طریق موضع خود، سطح فعالیت‌های کنونی را غنی‌تر می‌کنند. مبارزه برای دمکراسی و آزادی رشد خواهد کرد. قطعا فاشیسم شکست خواهد خورد. همه در هر کجا که باشند به فاشیسم آکپ-مهپ ضربه خواهند زد.
از نتایج انتخابات سال گذشته چیزی به دست نیامد، اما نتایج تنها با انتخابات به دست نمی‌آید. مبارزه در همه جا ادامه دارد، چند وجهی ادامه دارد و این مبارزه قدرت نابودی فاشیسم آکپ-مهپ را دارد. این قطعا هدف ماست. بر این اساس در تمامی عرصه‌های مبارزه‌ای پیش خواهیم رفت. این را همگان بدانند. گریلاهای قهرمان، گریلاهای ما رهبری این مبارزه را بر عهده دارند، با عملیات بزرگتر، با عملیات‌های انقلابی، ضربات سنگین‌تری به نیروهای ستم‌گر، نسل‌کش و فاشیسم آکپ-مهپ وارد خواهند کرد.
گریلا به قوی‌ترین شکل جشن مقاومت را برگزار کرد
گریلاها به قوی‌ترین و معنادارترین شکل سالگرد ۴۵مین سال تأسیس پکک را جشن گرفتند. این نیز با مراسم و پیام تبریک نبود، بلکه از طریق عملیات اتفاق افتاد. همراه با بیشترین عملیات تاریخی. از ۲۰ نوامبر در زاپ و متینا عملیات انقلابی در حال انجام است. می‌توان گفت که ارتش ترکیه یکی از سنگین‌ترین ضربات و آسیب‌ها را در طول تاریخ متحمل شد. آن‌چنان واضح است که آن‌ها حتی نمی‌توانند آن را انکار کنند. فرماندهی قرارگاه مرکزی ما و مرکز اطلاع‌رسانی و مطبوعاتی نیروهای مدافع خلق (ه‌پ‌گ) تمامی نتایج را نشان می‌دهند. عملیات انقلابی و فعالیت‌های انقلابی در تمام مناطق به پیروزی رسیدند، از تپه‌ی جودی تا تپه‌ی آمدیه در تمام مناطق متینا انجام شد. ضربات سنگینی وارد شد. در این عملیات ۱۰، ۲۰، ۴۰ سرباز دشمن مجازات شدند، فعالیت‌ها با این اهداف انجام شد. این تمامی حقایقی هستند که وجود دارند. بنابراین عملیات‌های گریلا در ۴۶مین سال قدرت خود را از این طریق نشان داد. همچنین فعالیت‌های خلق نیز برگزار می‌شوند. گریلا نیز به این فعالیت‌ها ادامه خواهد داد.
این فعالیت به مناسبت سالگرد تاسیس برگزار شد و از این طریق به استقبال از چهل و ششمین سال مبارزه رفتە و به سال چهل و ششم درود فرستادند. اما فقط این کار را انجام ندادند. به عنوان شروعی برای ۴۶مین سال این فعالیت را انجام دادند. می‌توان گفت که عملیاتی که در اول اکتبر در آنکارا صورت گرفت، روند نظامی جدیدی را آغاز کرد. بسیاری از منابع گریلا این وضعیت را اینگونه ارزیابی کردند. این عملیات‌ها باعث شد اکنون این موارد را واضح‌تر نشان دهند. بر این اساس، قبل از هر چیز به گریلاهای ه‌پ‌گ و یژا استار، قرارگاه مرکزی و تمامی قرارگاه‌ها و نیروهای فرماندهی به سبب عملیات و مبارزات پیروزمندانه درود می‌فرستم. این عملیاتهایی که در ۲۰ نوامبر در زاپ و متینا صورت گرفت و سخت‌ترین ضربه‌ی تاریخی که دشمن متحمل شده است، بە این مناسبت تبریک می‌گوییم. به نمایندگی از رهبری حزب، به کسانی که در این عملیات حضور داشته‌اند تبریک و شادباش عرض می‌کنم. با احترام و قدردانی یاد و خاطر تمامی شهدا را گرامی می‌دارم. اعلام شد که رفیق آندوک، رفیق جوان، رفیق بوتان و رفیق عگید به شهادت رسیده‌اند. قطعا هیچ جنگی بدون بها نخواهد بود. کار آسانی نیست. آمارها طی چند شماره اعلام خواهند شد، اما تدارکات برای جنگ و انجام دادن جنگ کار آسانی نیست. باید سختی و موانع رفع گردند. لازمه‌ی جنگ شجاعت و فداکاری است. عملیات بدون بها نخواهد بود و این بها را گریلاهای فدایی آپویی می‌پردازند. ۴۰مین سالگرد کارزار تاریخی ۱۵ اوت بود. امسال نیز با امید، اراده و عزم بزرگ ادامه دارد. این یک واقعیت ملموس است. کسی نگوید همه چیز بسیار آسان است. باید به خوبی حقیقت گریلا را درک کرد. به همین سبب باید تأثیر مبارزه‌ی گریلا را به خوبی دید. قبلا نیز گفتم، با وجود این‌که ارتش در ۴۵مین سال تمامی نیروی خود را به کار گرفت باز نتوانست هیچ موفقیتی به دست آورد. این سال به یکی از سال‌هایی تبدیل شد که بیشترین حمایت را از ناتو دریافت کرد. سال قبل سعی کرد از طریق شانتاژ آن را به دست آورد. وقایع سوئد و فنلاند را به موضوع مذاکره تبدیل کرد، سعی کردند با مذاکرات مختلف از هر نظر حمایت کسب نمایند، اما نتیجه مشخص است. علیرغم حمایت و خیانت حزب دمکرات کوردستان (پدک) از هر جهت، نتیجه آن مشهود است. آنچه که اتفاق افتاد چی بود؟ سرکوب ارتش ترکیه با عملیات انقلابی به چه معناست؟ مشاهده می‌شود که گریلا آنان را شوک می‌کند و دروغ‌هایشان را افشا می‌نماید. زمستان گذشته بسیاری از مناطق را خالی کردند. اکنون برخی ارزیابی می‌کنند که این اتفاق نیفتد و مناطق را ترک نکنند. تغیر ایجاد کرده‌اند. برخی از به اصطلاح ژنرال‌ها چنین اظهاراتی انجام می‌دهند. رفقا در این‌باره اطلاعات می‌دهند و قرارگاه مرکزی نیز در این رابطه اطلاعاتی ارائه خواهد داد. چه اتفاقی افتاد؟ اگر عقب نشینی نکنند نتایج آن اینگونه خواهد بود. برخی می‌آیند و از آنجا بیرونتان خواهند کرد. قدرت ضربه و اراده‌ی گریلاست موضوع را به‌طور واضح روشن می‌کند.
اگر عاقل باشد ارتش ترکیه را از مناطقی که در آن مستقر شده‌اند را دور خواهند کرد
آن‌هایی که فریب دولت طیب اردوغان را خورده‌اند، آن‌هایی که برای پول این کار را می‌کنند، کسانی که برای ریختن خون کوردها به این میادین آمده‌اند، باید بدانند که چقدر کارشان بد است، با چه روند خطرناکی روبرو شده‌اند. اگر عاقل هستند، دست از این کار بردارند و عقب نشینی نمایند. همچنین کسانی که با موضع بردگی، خائنانه و منفعت‌طلبانه‌ی پدک خود را فریب داده‌اند، باید به خود بیایند. کسانی که می‌خواهند از خود محافظت کنند، از این کارها اجتناب کنند. اگر از آن اجتناب نکنند، از طریق عملیاتهایی که صورت می‌گیرند، خواهند دید که چه اتفاقی خواهد افتاد.
می‌شنویم که از باکور مزدور می‌آورند. هر از گاهی عوض می‌شوند، در زمان‌های مشخصی این کار را انجام می‌دهند. از هر منطقه‌ی باکور آن‌ها را می‌آورند. از بوتان تا سرحد و از دیگر مناطق، اگر پدک و مزدوران با ارتش ترکیه نباشد، نمی‌توانند یک جا بیاستند، نمی‌توانند یک جا بمانند. اکنون هرگز مشخص نمی‌شود که چه تعداد از آن‌هایی که آنجا حضور دارند، سرباز هستند. برای مثال، سربازهایی در آن مناطق کشته می‌شوند می گویند یک گروهبان، یک سروان یا یک سرهنگ کشته شده‌اند، اما هیچ وقت در مورد مزدوران صحبت نمی‌کنند. قطعا آن مناطق پر از مزدور است. نیازی به افشای آن‌ها ندارند. این ارزشی است که دولت آکپ که به آن خدمت می‌کنند برای آنان قائل است. اما این نیروها از این کارها دست نکشیدند. مزدوران حقیقت را به خوبی ببینند. این پایان کار نیست. از ریختن خون کورد دست بردارند، از مبارزه علیه آزادی کورد دست بردارند. ابزاری برای حملات دشمن نباشید. وارد این بازی‌ها نشوند. با گریلاها نجنگند و حمله نکنند. یعنی این به صلاح آن‌هاست. اگر قرار است جزئی از جامعه باشند، در این جامعه زندگی کنند، باید این‌طور باشند. این نیز می‌توانند این را به عنوان یک درخواست در نظر بگیرند. اگر این‌طور نباشد هیچ کس واقعاً به آن‌ها اهمیت نخواهد داد. آن‌ها را کشته شده خطاب خواهند کرد. آن‌ها کشته خواهند شد، برای هیچ کس اهمیت نخواهند داشت. این نیز چیزی واضح و آشکار است. ما از آن‌ها می‌خواهیم خود را از این وضعیت نجات دهند. درخواست ما بر این اساس است.
در نهایت می‌توانیم این را بگوییم. ۴۶مین سال مبارزه را خیلی خوب شروع کردیم. گریلاهای ما در زاپ و متینا به مناسبت تأسیس پکک جشن گرفتند. به نمایندگی از تمامی گریلاها و حزب این روز را با جوش و خروش گرامی داشتند. گریلاها جوش و خروش و قدرت و انرژی زیادی به خلق، انسانیت و دوستان ما بخشیدند. بار دیگر به تمامی آن‌ها از صمیم قلب درود می‌فرستیم، پیروزی آن‌ها را تبریک می‌گوییم و برایشان در جنگ انقلابی ۴۶مین سال آرزوی موفقیت می‌کنیم.
لازم نیست درمورد فشارهای ترکیه و باکور کوردستان صحبت کرد. وقتی انسان به روزنامه یا تلویزیون نگاه می‌کند، ناراحت می‌شود. مثل یک کابوس است. کارهای عجیبی در حال انجام است. افرادی که تلویزیون را تماشا می‌کنند چه احساسی دارند؟ چون همیشه اخبار را اینگونه پخش می‌کنند و این موارد اتفاق می‌افتد. این نیز دلیل اتفاق افتادن این چیزهایی است که اتفاق می‌افتد و این بسیار واضح و آشکار است. اگرچه مبارزه‌ی گریلا و خلق کورد در حال رشد است، دولت طیب اردوغان و فاشیسم آکپ-مهپ در حال شکست، فروپاشی و ممکن است برای همیشه سقوط کند. یعنی در چنین شرایطی قرار دارد که هیچ چیز نمی‌تواند آن را نجات دهد. شرارت را بیشتر انجام می‌دهد، خود و فرصت‌های ترکیه را بیشتر می‌فروشد. بیشتر در توطئه و تحرکات درگیر می‌شود. در برابر انسان‌ها مانند خون‌آشام هستند. مانند یک جلاد در برابر خلق غزه برخورد کرد. هنوز هم در ناتو در حال بازرگانی است. امروز نیز با سوئد در حال مذاکره است و خون‌خواری‌هایش ادامه دارد، برای این‌که بیشتر نیرو و حمایت جذب نمایند و برای این‌که همه را دشمن کورد و پکک نمایند و آن‌ها را در نسل‌کشی سهیم نمایید تمام تلاش خود را به کار گرفته است. مردم را دستگیر می‌کنند، به قتل می‌رسانند و هر نوع فشاری را بر آنان ایجاد می‌نمایند. طوری رفتار می‌کنند که انگار کسی نمی‌داند چه چیزی انجام می‌دهند و چه اتفاقی خواهد افتاد. هیچ چیزی به نام قانون و عدالت باقی نمانده است. هیچ چیزی به نام دولت باقی نمانده است. دیدیم که چگونه نهادها و سازماندهی دولت و دولت همگی بر روی هم افتاده‌اند. ما شاهد نبرد بین دادگاه قانون اساسی و دیوان عالی هستیم. ستم دادگاه عالی مشخص است. چنین حقیقتی وجود دارد. رهبر آپو اعلام نمود که در ترکیه سیاست وجود ندارد. در روند دیکتاتوری فاشیستی، وضعیت فعلی مکانیسم کودتا حاکم است. هیچ موقعیت سیاسی وجود ندارد. سیاست با کودتا و تحریکات انجام می‌شود، فشار فاشیست‌ها، ترور و وحشی‌گری آن‌ها ادامه دارد. مردم را دستگیر می‌کنند و زندان‌ها را پر می‌کنند. در زندان‌ها فشار و شکنجه بسیار زیاد است. بدون دلیل مردم را مجازات می‌کنند. باوجود پایان محکومیت زندانیان اما آنان را آزاد نمی‌کنند. یک اداره‌ی کاملاً خودسرانه و دیکتاتوری وجود دارد. هرکاری انجام می‌دهند تا طیب اردوغان بر تاج و تخت بماند. اکنون در این شرایط، با وجود رشد و گسترش مبارزه، امکان فروپاشی و سقوط قدرت آن‌ها بیشتر می‌شود. فشار و خشونت نیز در حال افزایش است. بی‌قانونی هر روز در حال افزایش است. دستگیری‌های غیرقانونی بیشتر می‌شود. به نظر می‌رسد این وضعیت هر روز بیشتر خواهد شد. زیرا انتخابات دیگری در پیش است. برای به دست آوردن بعضی چیزها، همه نوع فشار، ترور و ظلمی انجام می‌دهند. این حکومت فاشیستی با این اقدامات به حیات خود ادامه می‌دهد، در انتخابات پیروز می‌شود و قدرت به دست می‌آورد، این انتخابات چهره‌ی سیاه دولت را پنهان می‌کند. با وحشی‌گری در انتخابات پیروز می‌شود. انسان باید حقیقت این موضوع را ببینند و درک نمایند.
من این را می‌توانم به خلقمان، میهن‌دوستان، زنان، جوانان، کارگران سیاسی، خلق ترکیه، نیروهای دمکراتیک انقلابی، دوستانمان در ترکیه و متحدانمان، زنان، جوانان، بازنشستگان، زحمتکش‌ها و کارگران میهن‌دوست دمکراتیک بگویم: تمامی این مبارزه است. انسان باید این را به خوبی ببیند. بله، فشار و ظلم زیادی وجود دارد، اما چرا این اتفاق می‌افتد؟ این را خوب ببینیم که یک تبهکار منفعت‌طلب وجود دارد که همه چیز را استثمار و نابود می‌کند و با کورد دشمنی می‌کند. برای این کار نیز ترکیه را به جهنم تبدیل کرده است. از طرفی حکومت آن‌ها از بین می‌رود. می‌خواهد حکومت خود را از طریق جنگ حفظ کند. علیه کرد می‌جنگد. از جنگ در اوکراین حمایت می‌کند، خود وی باعث آغاز جنگ در غزه است. از هر طرف، به لطف جنگ، روی پای خود باقی می‌ماند. به روژآوا، شمال سوریه و باشور کوردستان حمله می‌کند. از سوی دیگر او انواع خشونت و ترور فاشیستی را انجام می‌دهد و به برکت این اقدامات سرپا می‌ماند.
اگر مبارزه‌ای بزرگتر انجام شود، اگر سازماندهی قوی‌تر صورت گیرد، اگر مبارزه‌ای کمونال صورت گیرد، فاشیسم از بین خواهد رفت. باید این را ببینیم. به این باید باور داشته باشیم. باید ما خود را به چنین نیرویی از مبارزه تبدیل کنیم. از طرفی دیگر باید ما بیشتر متحد شویم، یکدیگر را بیشتر درک کنیم، مبارز باشیم، از هم حمایت کنیم. مثلاً در این مدت افراد زیادی دستگیر شدند. باید از دستگیرشدگان حمایت صورت بگیرد. باید به خانواده‌های زندانیان کمک کرد. در کوردستان خلق کورد، زنان، جوانان، میهن‌دوستان می‌توانند از این طریق از جامعه حمایت کنند. نباید هیچکس خود را تنها ببیند و خود را ضعف بداند. باید دربرابر فاشیسم متحد باشیم. حمایت اجتماعی باید به این حد برسد. در تمام ترکیه باید اینگونه باشد. ستمدیدگان جامعه‌ی ترکیه باید از این نوع اتحاد حمایت کنند و مبارزەی مشترکی را بر اساس نابودی فاشیسم انجام دهند. به این ترتیب می‌توانند در مقابل انواع حملات بایستد، می‌تواند به یک نیروی مبارز تبدیل شوند. اگر در مبارزه با هم همکاری نمایند، اگر مبارزه با روش‌های جدید انجام شود، قطعاً فاشیسم نابود می‌شود، ترکیه به کشوری دمکراتیک تبدیل می‌شود و کوردستان نیز آزاد می‌شود. با از بین بردن سیستم نسل‌کشی، انزوا و شکنجه‌ی امرالی، می‌توانیم آزادی جسمانی رهبر آپو را تضمین کنیم. این هدف، هدفی نیست که نتوان به آن دست یافت. ما بیش از پیش به این هدف نزدیک‌تر شده‌ایم. فاشیسم می‌لرزد، در شرف فروپاشی است. ما باید مقاومتی را انجام دهیم که آن را به قوی‌ترین شکل ممکن نابود کند. خواسته‌ی ما بر این اساس است. بر این اساس صمیمانه به تمامی کسانی که مبارزه می‌کنند درود می‌فرستم و برایشان آرزوی موفقیت دارم».
