ما را در وضعیت محکومان خطرناک قرار داده و حقوق ما را پایمال می‌کنند

زندانی شیمال دنیز که در زندان تیپ S ماناوگات زندانی است، اعلام کرد که حقوق آنها را پایمال می‌کنند و گفت: "ما زندانیان سیاسی هستیم و وضعیت محکومان خطرناک را نمی‌پذیریم، چون این حمله به شخصیت ماست".

پس از زندان‌های تیپ F در دولت ترکیه، زندان‌های سیاسی در تیپ S و Y نیز منزوی گردیده و شکنجه می‌شوند و حقوق آنان پایمال می‌شود. زندان‌های تیپ S که مدل بالاتری از زندان‌های تیپ F هستند، به محل شکنجه و پایمال‌نمودن حقوق زندانیان سیاسی تبدیل شده‌اند.

در حال حاضر ۶ زندان تیپ S در ترکیه وجود دارد که یکی از آنها زندان تیپ S ماناوگات است. زندانی سیاسی  شیمال دنیز که در زندان تيپ S ماناوگات زندانی می‌باشد، در نامه‌ای به وکلای خود، به تشریح فشارها بر زندانیان پرداخت.

دوربین روی توالت و حمام

شیمال دنیز به وکلای دفتر حقوقی سده نامه‌ای نوشته و اعلام کرد، در زندان تیپ S، در اتاق‌های سه نفره دوربین‌های طبقه پایین روی حمام و توالت قرار دارد. زمانی که در مقدار کمی باز می‌شود، فضای داخل آن به‌طور کامل دیده می‌شود.

دنیز در نامه خود گفت: "روی دوربین به طرف پایین است. زمانی که در توالت مقدار کمی باز می‌شود، داخل آن کاملاً دیده می‌شود. یعنی دوربین به‌طور کامل رو به توالت و حمام است.  این مسئله به وزارت دادگستری و دادگاه قانون اساسی ارجاع داده شده است. وزارت دادگستری پاسخ منفی داد. دادگاه قانون اساسی نیز هنوز پاسخ نداده است. اکنون ما به TÎHEK مراجعه خواهیم کرد.

کوچکترین درخواست ما به فروشگاه مرتبط می‌شود

دنیز اعلام کرد که به بسیاری از درخواست‌های آنها پاسخی داده نمی‌شود. زمانی که حتی قلمی می‌خواهیم آن را به فروشگاه ربط می‌دهند. وی در رابطه با برخورد مسئولین گفت: "به نظر ما این مکان برای کار مردم درست شده است. بر اساس آنچه از وکیل خود آموخته‌ایم، این مکان‌ها و تیپ Y برای استفاده انسان در نظر گرفته شده است. برای ابتدایی‌ترین درخواست ما آنها می‌گویند، وقتی فروشگاه باز شد ما در آنجا هزینه‌اش را پرداخت می‌کنیم. مثلاً خودکار سیاه (چون فقط خودکار آبی می‌فروشند)، نوار، کاغذ رنگی، مداد رنگی.

دنیز در ادامه اعلام کرد، با آنها مانند محکومان خطرناک برخورد می‌کنند. حتی به آنها مواد نظافتی و شست‌وشو داده نمی‌شود. غیر از زمان‌های مشخص، مواد نظافتی، خارج از در قرار داده می‌شود.

دنیز گفت، در جلسات ملاقات حق ندارند کنار خانواده خود بنشینند. نمی‌توانند کتاب‌های مورد نظرشان را دریافت کنند. سهمیه کتاب بر آنها تحمیل شده است و اعتراضات آنها به این موضوع تاکنون بی پاسخ مانده است.

دنیز در پایان گفت: "به طور خلاصه ما را در وضعیت محکومان خطرناک قرار داده و حقوق ما را پایمال می‌کنند. ما محکومان سیاسی هستیم و جایگاه محکومان خطرناک که توهین به شخصیت ماست را نمی‌پذیریم".