راز "مردمان گُل" در زاگرس
ریشههایی که در مقبرهای ۷۵ هزار ساله در غار شانهدر در زاگرس پیدا شد، این گونه تفسیر شده است که نئاندرتالها مردگان خود را با گُل دفن میکردند. در برابر این تفسیر، تز متفاوتی ایجاد شد.
ریشههایی که در مقبرهای ۷۵ هزار ساله در غار شانهدر در زاگرس پیدا شد، این گونه تفسیر شده است که نئاندرتالها مردگان خود را با گُل دفن میکردند. در برابر این تفسیر، تز متفاوتی ایجاد شد.
غار شانهدر در رشته کوههای زاگرس در منطقه برادوست در استان هولیر باشور کوردستان، مکانی طبیعی است و تنها ۸۰۰ متر با رودخانه زاپ فاصله دارد. در سال ۱۹۵۱، توسط باستانشناس آمریکایی رالف سولسکی، استخوانهای نئاندرتال در این غار پیدا شد که در آن زمان سر و صدای بسیاری به پا کرد.
اما چیزی که باعث شهرت بینالمللی شانهدر شد، بقایای ریشههایی بود که کنار اسکلتها در بخش شانهدر ۴ پنهان شده بود. این باعث شده است که محققان مسئله را اینگونه تفسیر کنند که نئاندرتالها مردگان خود را با گُل دفن میکردند.
شانهدر به " قبر گُلها" معروف شد
ایده "زندگی پس از مرگ" روشی از تفکر است که انسان را از سایر موجودات زنده متمایز میکند. چنین عقیده یا نگرشی درباره مرده در هیچ موجود زندهای غیر از انسان یافت نشده است. از این رو شانهدر تا مدتها مورد بحث دنیای علم قرار گرفت.
زنبور عسل ممکن است ریشهها را به داخل گورها برده باشند
در مطالعهای که در ۲۸ اوت در مجله علوم باستانشناسی منتشر شد، باستانشناس کریس هانت از دانشگاه جان موریس در لیورپول و تیمش بقایای ریشهها و گیاهان را در شانهدر چهارم بررسی کردند و گفتند که انباشت ریشهها توسط زنبورها بوده نه گُلها .
نمونههای خاکی که در سال ۱۹۷۵ توسط باستانشناسان در بالا و پایین گور اول بررسی شد، ثابت کرد که ریشهها متعلق به پنج گونه گیاهی شناخته شده و دو گونه ناشناخته است.
هانت و تیمش این تفسیر را زیر سوال بردند که "نئاندرتالها گُل جمع میکردند تا به مردگانشان هدیه بدهند".
زنبورهای عسلی که لانههای خود را در زیر زمین میسازند
هانت و تیمش در حفاریهای سال ۲۰۱۶ دو سنگ گلی باستانی را در نزدیکی غار پیدا کردند. به گفته این تیم تحقیقاتی، زنبورهایی که لانههای خود را در زیر زمین ساخته بودند، زمین را حفر کرده و هنگام عبور از کندوهای خود، احتمالاً گلها را جمعآوری کردند.
نئاندرتالها اجساد مردگان خود را با گلهای خاردار پوشاندهاند
آنجی پروتی از آزمایشگاه باستانشناسی محیطی و پالینولوژی (پرال) گفت که کشف هانت و تیمش درباره رهاسازی گل توسط زنبورها "شواهد قانع کنندهای" بوده است.
اگرچه کار این تیم تفسیرهای تجمع گل در شانه در را رد میکند، هانت میگوید شواهدی وجود دارد که نئاندرتالها اجساد مردگان را با پوشش گیاهی پوشانده اند. این تیم نمونههایی با سازههای چوبی را از محل دفن در غار جمع آوری کرده و در حال انجام تحقیقات بر روی آنها هستند.
هانت توضیح داد که نئاندرتال ها گل یا برگ گیاهان خاصی را روی اجساد می گذارند و اجساد خود را با برگ های سنتاوریا سولستیشلز که یک گونه گیاهی خاردار است می پوشانند تا از بدنشان در برابر حیوانات محافظت کنند.
منبع : ینی ازگور پلیتیکا