شاواتا: وظیفه صلح اکنون بر دوش همه ماست!

کارگردان و بازیگر گانی روزگار شاواتا، که فعال صلح سِری ثریا اوندر را به عنوان «مشعل نوروز بود، شجاعت کاوه آهنگر بود» توصیف کرد، اظهار داشت که وظیفه تحقق صلح اکنون بر دوش همه آنهاست.

سِری ثریا اوندر، عضو هیئت امرالی و نائب رئیس مجلس از دم پارتی، که پس از ۱۸ روز درمان در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان فلورانس نایتینگل به دلیل بیماری قلبی در ۳ می درگذشت، کشور را اندوهگین کرد. اوندر که با عبارت «کارگر صلح» شناخته می‌شد، با شخصیت، هنر و توانایی‌اش در ایجاد اتحاد بین مردم، مورد علاقه اقشار مختلف قرار گرفت. با وجود وضعیت وخیم سلامتی‌اش، هیچکس انتظار این مرگ زودهنگام را نداشت. همه امیدوار بودند که اوندر بهبود یابد و به زندگی خود ادامه دهد.

یکی از کسانی که هرگز ناامید نشد، دوست سری ثریا اوندر، کارگردان و بازیگر گانی روزگار شاواتا بود. شاواتا که ۱۸ روز به بیمارستان رفت و ساعت‌ها در آنجا کشیک داد، این وداع زودهنگام برایش بسیار سنگین بود. شاواتا گفت: «قرار بود فیلم من را بسازد» و با خبرگزاری فرات (ANF) در این رابطه مصاحبه کرد. شاواتا اظهار داشت که ۳۵ سال است سری ثریا اوندر را می‌شناسد و گفت: «من اهل مَلَتی هستم و او اهل سمسور. ما سینما را به او آموختیم و او سیاست را به ما آموخت. اما مغز، فکر و قلم او از همه ما جلوتر بود. او پیشرو، صلح‌طلب و عادل بود.»

شاواتا، اوندر را به کاوه آهنگر تشبیه کرد و اظهار داشت که مشعل صلح با او روشن شد. شاواتا اعلام کرد که خواسته اوندر همیشه صلحی شرافتمندانه بود و در این راه مردم را متحد کرد و گفت: «ما به او غبطه می‌خوردیم، او را تحسین می‌کردیم. دخترش، جِرِن، سعی کرد با تمام کلمات از او بگوید. اکنون وظیفه ماست که جای او را پر کنیم. او مشعل آتش نوروز بود. شجاعت کاوه آهنگر بود. به اندازه یک سامورایی جنگجو بود. اما جنگجوی صلح بود. می‌گفت: ما از مرگ خسته شدیم، اما برخی از کشتن خسته نمی‌شوند.»

«تنها خواسته سری ثریا اوندر دیدن صلح بود»

شاواتا اظهار داشت که با اوندر ۳۵ سال خاطرات مشترک داشتند و گفت: «همیشه شوخی می‌کرد. من دو سال از او بزرگتر هستم. مثلاً همیشه به من می‌گفت: شاواتا، من روزی فیلم تو را می‌سازم. به شرطی که حداقل ۱۰۰ سال عمر کنی. من هم به او می‌گفتم، پس تو هم ۱۲۰ سال عمر می‌کنی. او هم می‌گفت، حتماً، این کشور به صلح نیاز دارد، همه ما به آن نیاز داریم.»

شاواتا عبارت «این کشور بیشتر از من به تو نیاز دارد. بلند شو تا من بیایم» را در دفتر یادبودی که در بیمارستان برای اوندر گذاشته شده بود، نوشت و گفت: «وداعی بسیار زودهنگام بود. نمی‌توانم قبول کنم. او وظایف بسیار بزرگی را بر عهده گرفت، برای صلح تلاش کرد. وظیفه آوردن صلح اکنون بر دوش همه ماست. این وظیفه به ویژه بر دوش مردم و جوانان است.»

شاواتا اظهار داشت که صلح و امید با جوانان خواهد آمد و گفت: «تنها خواسته اوندر دیدن صلح بود و ما این خواسته او را با هم محقق خواهیم کرد.»

شاواتا اعلام کرد که سری ثریا اوندر می‌خواست فیلمی درباره مجلس بسازد، و او این خواسته او را محقق خواهد کرد و گفت: «هیچ رویا و آرزوی او نیمه‌تمام نخواهد ماند. من برای یادبود او فیلمی درباره سری ثریا اوندر می‌سازم. زیرا مبارزه او متفاوت بود. ما یاد او را گرامی خواهیم داشت، بدون توقف به راه خود ادامه خواهیم داد. ما امید او به صلح را به همه جا خواهیم رساند.»