جَودَت کوناک شهردار مشترک درسیم که مسئولیت وی غصب شده است، گفت: «ما اراده خود را به نیروهای اشغالگری که فکر می‌کنند اراده‌ای برای خلق کورد وجود ندارد، تسلیم نخواهیم کرد.»
شهرداری درسیم تحت مدیریت حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی) و شهرداری پلور تحت مدیریت حزب جمهوری خلق (ج‌ه‌پ) در شب ۲۲ نوامبر غصب شد. در مقابل این اقدام ظالمانه، مردم درسیم به خیابان‌ها آمدند. نارضایتی‌ها همچنان ادامه دارد و بسیاری از سیاستمداران، احزاب و فعالان خواستار مقاومت در برابر کودتا شده‌اند.
جودت کوناک شهردار مشترک درسیم، در این رابطه با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد و گفت: «در ۲۰ نوامبر یک تصمیم سیاسی گرفته شد. اراده درسیم و پلور را نادیده گرفتند. من به جرم «عضویت در سازمان» به ۶ سال و ۳ ماه زندان محکوم شدم. درسیم این تهاجمات را می‌شناسد، درسیم و کوردستان در تاریخ صد ساله جمهوری از این قبیل اشغالگری‌ها را زیاد دیده‌اند و نتیجه آن را می‌دانند. سنت مقاومت و مبارزه با این حملات به خوبی شناخته شده است. در شهرداری، ما ۷ ماه است که در ماموریت خود و در کنار مردم خود هستیم. ما در کوچه و خیابان و محله برای انجام مسئولیت‌ها و وظایف خود تلاش می‌کنیم. شب ۲۲ نوامبر مانند ظلم‌های دهه ۹۰ و ۱۲ سپتامبر تمام واحدهای شهرداری درسیم را غصب کردند.»
«ما اراده خود را تسلیم قدرت‌های اشغالگر نخواهیم کرد»
کوناک با بیان اینکه مردم درسیم در مقابل غصب اراده، مقاومت بزرگی از خود نشان می‌دهند، گفت: «بدانند که ما در درسیم هرگز اراده خود را تسلیم نیروهای اشغالگر نمی‌کنیم. مردم درسیم به خوبی می‌دانند که نیروهای اشغالگر چقدر به آنها آسیب رسانده‌اند. ما با شعارها و سرودها و مقاومت خود علیه استبداد و فاشیسم آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ تا پایان، مبارزه را ادامه خواهیم داد.»
«اگر جرم است، فردا به این جرم ادامه می‌دهم»
کوناک مردم کوردستان و ترکیه را به میدان‌های مبارزه دعوت کرد و گفت: «ما همه خلق درسیم را صدا می‌کنیم. این سرزمینی است که دنیزها، ماهیرها، ابراهیم‌ها، مظلوم دوغان‌ها، سکینه جانسزها، آیسل دوغان‌ها و رفقایشان در آن بدون کفن به خاک سپرده شدند. پس همه باید از این جغرافیا و سرزمین و شهرداری و اراده صیانت کنند. وظیفه شهردار فقط نظافت خیابان‌ها نیست. شهردار با مردم است. در شادی و غم با آنهاست. ما در مراسم تدفین که ارزش مردم ماست شرکت کردیم، به سدسازی و تخریب محیط زیست اعتراض کردیم. آنها آن را جرم می‌دانستند. اگر این جرم است، امروز و فردا به این جرم ادامه خواهم داد. از همه رفقای خود می‌خواهیم از درسیم صیانت کنند.»
