در این شماره سرخوبون در مقاله‌ای با عنوان «تاریخ جهانی و خاورمیانه» که به نقل از دفاعیات رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان آمده است، این تشخیص که بدون رهایی از خاک مرده ایجاد شده توسط اجتماعیتی منفی، دستیابی به جامعه آزاد (جامعه مثبت) امکان‌پذیر نیست، با نمونه‌های قابل توجهی ارائه شده است. در این مقاله تأکید شده است که فرهنگ توسعه‌یافته در سواحل دریای اژه و فرهنگ‌هایی که متعاقباً در سراسر جهان توسعه یافته‌اند، منشأ خاورمیانه‌ای دارند و ترکیبی بسیار مهم حاصل از انتقال صدها یا حتی هزاران ساله آن هستند. نقش جهانی و ویژگی‌های فرهنگ خاورمیانه توضیح داده می‌شود. به عنوان مثال، پانتئون خدایان سمسور در کوه نمرود برای توسعه به روش‌های مشابه در فرهنگ‌های مختلف ارائه شده است.

مقاله ع. حیدر کایتان با عنوان «واقعیت رهبری قوی‌ترین و شدیدترین جنبش اجتماعی‌شدن است» با بخش دوم و آخر خود در این شماره ادامه می‌یابد. حیدر کایتان در قسمت دوم مقاله خود بیان می‌کند که «جستجوی حقیقت نیز جستجوی اجتماعی‌شدن است» و جستجوی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان برای اجتماعی‌شدن را با تقسیم آن به دوره‌ها بررسی می‌کند. او با مثال‌هایی نشان می‌دهد که این شکل از اجتماعی‌شدن الگویی از اجتماعی‌شدن سراسر کوردستان است.

دوران کالکان در مقاله خود با عنوان «مقاومت ۱۴ جولای تاریخ هستی آزاد کوردها را آغاز کرد» تأکید می‌کند که بنیادی‌ترین سنگ‌بنای دستاوردهای امروز مبارزات آزادی کورد و کوردستان، مقاومت ۱۴ جولای است.

دلزار دیلوک در مقاله‌اش با عنوان «بدون خوددفاعی زنان، انقلاب اجتماعی امکان‌پذیر نیست» به تحلیل و ارائه دیدگاه خود در مورد خوددفاعی زنان می‌پردازد که باید در برابر حملات سازماندهی‌شده و سیستماتیک حکومت‌های طبقاتی-دولتی نظام مردانه علیه زنان توسعه یابد.

دوران کالکان در مقاله خود با عنوان «ستاره درخشان مدرنیته دموکراتیک» انقلاب روژاوا را که با پارادایم‌های رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان توسعه یافته و اولین انقلاب قرن بیست و یکم است، ارزیابی می کند. از ۱۹ جولای که تاریخ نمادین آن است، اما به تمام جنبه‌های انقلاب می‌پردازد که از ژوئیه ۱۹۷۹ تا ژوئیه ۲۰۱۲ شکل گرفته است.

جمال آمد با مقاله خود با عنوان «بیایید کارزار آزادی برای رهبر آپو را به پیروزی برسانیم»، مرحله فعلی کارزار «آزادی رهبر آپو، راه‌حل مسئله کورد» را که در ۱۰ اکتبر در سراسر جهان راه‌اندازی شد، ارزیابی می‌کند. جمال آمد در مقاله خود ارزیابی می‌کند که گرفتن انتقام بزرگ از سیاست تخریب و نابودی تنها در صورت موفقیت‌آمیز بودن کارزار جهانی محقق می‌شود.

بوزان تکین در بخش دوم مقاله خود با عنوان «تکرار دولت استعمارگر-نسل کش ترک در قرن دوم» به تفسیر رمزهای تأسیس دولت ترکیه و به اصرار بر این کدها که با چه اشکالی ادامه دارد می‌پردازد.

پلنگ زردشت در مقاله خود با عنوان «بزرگترین واقعیتی که زنده و زندگی‌بخش است: ۱۴ ژوئیه» در شماره ۵۱۱ مجله، مقاومت ۱۴ جولای را که توسط «آن‌هایی که زندگی را آنقدر دوست دارند که حاضرند برای آن بمیرند» به عنوان یکی از اصول اساسی زندگی جدید ایجاد شده ارزیابی می‌کند.