جمهوری اسلامی در ادامه سیاست علم ستیزی، علاوه بر کاهش رشتههای علوم انسانی و حذف برخی از دروس این رشته در دانشگاهها ، به اخراج و یا بازنشستگی اجباری و پیش از موعد شماری از استادان دست زده است. امری که به اعتقاد کارشناسان بنا بر دلایل ایدئولوژیک، تبعیض آمیز و گزینشی انجام میگیرد.
به گزارش روزنامه بهار بر اساس تصميم وزارت علوم سالانه 300 استاد دانشگاه خانهنشين میشوند.
روزنامه بهار با اشاره به اينکه بازنشستگی استادان دانشگاهها در سالهای اخير به سريالی در نظام آموزش عالی کشور تبديل شده ، نوشته است: به شماری از استادان دانشگاه گفته شده يا تقاضای بازنشستگی کنيد يا اخراج تان میکنيم.
سرپرست مرکز نظارت و ارزيابی وزارت علوم نيز روز شنبه به طور ضمنی بازنشستگی اجباری استادان دانشگاه را تایيد کرد، اما گفت بجای استادان بازنشسته، استادان دیگری جذب دانشگاهها میشوند.
روزنامه بهار این اظهارات را واکنشی به انتقادات مطرح شده درباره بازنشستگی اجباری تعدادی از استادان از سوی وزارت علوم دولت احمدینژاد توصيف کرده و از برخی استادان شاخص نام برده که شامل بازنشستگی اجباری شده اند.
به گفته سعيد معيدفر، جامعهشناس و يکی از استادان دانشگاه تهران که خود نيز شامل بازنشستگی اجباری شده ، پيشتر استادانی که در دانشگاهها بازنشسته میشدند اغلب افرادی بودهاند که ميزان سنوات بازنشستگی و کاريشان بالا بود، اما در چندسال اخير روند بازنشستگی ديگر صرفا براساس سنوات کاری نيست بلکه به دليل عدم تناسب رويکردها و شايد ديدگاههای اعضای هيات علمی با منويات وزارت علوم است.
به گفته اين جامعه شناس، وزارت علوم در بازنشسته کردن استادان کاملا گزينشی رفتار کرده است و شماری از استادان دانشگاه حتی 30 سال خدمت را هم تکميل نکرده بودند، اما از سوی وزارت علوم تحت فشار قرار گرفتهاند که تقاضای بازنشستگی کنند.
شماری از استادان دانشگاه ،روند بازنشستگی اجباری و اخراج استادان دانشگاه از سوی وزارت علوم را " ايدئولوژيک، تبعيض آميز و گزينشی "، و روش های اين وزارتخانه برای اعمال فشار بر استادان دانشگاه را " تحقيرآميز، غيراخلاقی و غيرانسانی "توصيف کرده اند.
روند اخراج استادان دانشگاهها بویژه در دوران 8 ساله ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد شتاب بسیار بیشتری به خود گرفت، امری که به گفته کارشناسان آموزشی ایران، تأثیر چشمگیری بر کیفیت آموزشی دانشگاهها گذاشته است.