عضو شورای رهبری ک.ج.ک؛ مصطفی قره‌سو اعلام کرد که منزوی‌سازی و اعمال غیرقانونی که در امرالی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان انجام می‌شود؛ تنها علیه کوردها نیست بلکه علیه همه نیروهای دموکراتیک ترکیه است.
مصطفی قره‌سو در ویژه‌برنامه مدیا خبر شرکت کرد و به سیاست‌های انزوای سنگین علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان پرداخت.
قره‌سو اظهار داشت که سیستم امرالی منبع نقض قانون و ناعدالتی در ترکیه است و گفت: چه‌کسی در ترکیه از قانون و عدالت حرف می‌زند؛ باید منبعش را درک کرده و دنبال آن را بگیرد. منشاء همه اعمال غیرقانونی و ناروا در ترکیه سیستم امرالی است.
قره‌سو اشاره کرد که در ترکیه قانون اساسی و پیمان‌نامه‌های بین‌المللی نقض می‌شوند و افزود: بدون مبارزه علیه انزوای امرالی و حل و فصل این مسئله؛ انسان نمی‌تواند در ترکیه علیه اعمال غیرقانونی و ناعدالتی مبارزه‌ای درست و کارساز انجام دهد.
قره‌سو گفت: اگر ما میگوییم که نقض قانون هست، ناعدالتی هست، ما باید عمیقا علیه انزوا در امرالی نیز موضع بگیریم و این کار درست است.
جمع ارزیابی‌های مصطفی قره‌سو عضو شورای رهبری ک.ج.ک به‌شرح زیر است:
انزوای تحمیلی بر رهبر آپو در امرالی ۲۵ سال است ادامه دارد و مستقیما به سیاست‌ها و رویکرد دشمنی با خلق کورد مرتبط است. نمی‌شود اینها را ازهم جدا کرد. چونکه سیاست نسل‌کشی علیه خلق کورد دنبال می‌شود؛ انزوا هم بر رهبر آپو تحمیل می‌شود و این نیز سیاست نابودگری علیه رهبر آپو است. اردوغان یکبار گفته است: "تا من در قدرت باشم؛ نمی‌گذارم او از امرالی آزاد شود". از این منظر وقتی انزوای رهبر آپو تحلیل می‌شود؛ بدون درک عمیق از نسل‌کشی کوردها نمی‌توان به‌درستی موضوع انزوا را فهمید.
رهبر آپو رهبر خلق کورد است؛ رهبر یک مبارزه ۵۰ ساله است. پیشاهنگ مبارزه عظیم کوردهاست. دولت ترکیه سیاست نسل‌کشی را با او پیش می‌برد. انزوا را باید اینگونه ارزیابی نمود. هر فرد کورد تا نداند که انزوای رهبر آپو به‌معنی نسل‌کشی خلق کورد است؛ نمی‌تواند علیه انزوا مبارزه‌ی مؤثری را انجام دهد.
منشاء خروج از قانون و ناعدالتی‌ها سیستم امرالی است
همه می‌گویند که در ترکیه ناعدالتی بزرگ و نقض قوانین هست و از نبود قانون و مساوات می‌گویند. می‌گویند که قانون توسط حاکمیت نقض می‌شود؛ یعنی حکومت به موسساتی دولتی و دادگاهها فشار می‌آورد و آنها را مطابق خواست خود به‌کار می‌گیرد.
این درست است! چونکه در ترکیه دولت جنایتکار و نسل‌کش در قدرت است. لذا هرکسی که در ترکیه بحث از قانون و برابری می‌کند؛ باید ریشه‌اش را بداند و دنبال عوامل زیربنایی آن باشد. منشاء همه نقض قوانین و ناعدالتی‌ها در ترکیه سیستم امرالی است. در امرالی قانون اساسی و همه قراردادهای بین‌المللی نقض می‌شوند. همه ناعدالتی‌ها از همین‌جا سرچشمه می‌گیرند. لذا بدون ایستادگی در برابر انزوای امرالی و نشان‌دادن این حقیقت و محکومیت آن؛ نمی‌توان علیه نقض قانون و ناعدالتی در ترکیه مبارزه‌ای مؤثر انجام داد. چرا این همه قوانین نقض می‌شوند؟ این همه ناعدالتی وجود دارد؟ دلیل آن نسل‌کشی کوردهاست. پیش از هرچیز باید این را دانست. اگر از نقض قانون و ناعدالتی حرف می‌زنیم و در این زمینه واقعا راستگو هستیم؛ باید علیه انزوای امرالی موضع بگیریم. بدون این کسی نمی‌تواند بگوید که برای عدالت مبارزه می‌کند.
سیستم امرالی نه‌تنها کورد؛ بلکه همه جریانات دموکراتیک را هدف قرار داده است
منشاء اینها مسئله کورد و حل نکردن مسئله کورد است. به‌طور مشخص و واضح سیاست‌های دولت ترکیه علیه رهبر آپوست. سیاستی که درمقابل رهبر آپو دنبال می‌شود؛ علیه همه کوردها، مبارزه آزادی خلق کورد، جریانات دموکراتیک و همه است. نه تنها ضد خلق کورد؛ بلکه ضد همه نیروهای دموکراتیک ترکیه است. آنها نیز تحت فشارند و مورد ستم قرار گرفته‌اند. باید این حقیقت را ببینیم که عامل اصلی این همه اعمال غیرقانونی و ناعادلانه از سیستم امرالی سرچشمه می‌گیرد.
در سطح بین‌المللی نیز که از عدالت و قانون صحبت می‌شود؛ باید علیه سیستم امرالی بایستند. غیر از این کسی به آنها باور نمی‌کند. مبارزه با انزوا باید به‌درستی انجام شود؛ این وضعیت علنی گردد و همه در برابرش قرار بگیرند.
در جهان این را فهمیدند و از آن حمایت کردند، این درست است. همه جریانات دموکراتیک و حقوقدانان از این موضوع دفاع کردند. اما در ترکیه یک واقعیت دیگر در جریان است. تحت تاثیر دولت ترکیه، تحت فشارها و یورش‌هایشان و تحت حملات ایدئولوژیک این واقعیت سیستم امرالی دیده نمی‌شود. این نیز به‌معنای این است که چقدر فشارها بر خلق کورد ادامه یابد، به‌همان مقدار فشار و ناعدالتی در ترکیه ادامه خواهد یافت. لذا فکر می‌کنم آنهایی که از ناعدالتی سخن می‌گویند؛ این واقعیت را باید دیده و ارزیابی نموده و مطابق آن موضع‌گیری کنند.
رفیق زیلان سمبل شهدای ما در ماه ژوئن است
به مناسبت سال‌گرد اقدامش، از رفیق زیلان با احترام و تقدیر از وی یاد می‌کنم. همچنین از رفقای با ارزشمان که در ماه ژوئن به شهادت رسیده‌اند، یاد می‌کنم. رفیق هلمت، سما یوجا، ییلا وان، رفقای زنی که در مدت اخیر در روژآوا به شهادت رسیده‌اند، رفیق آزاد، رفیق آسیا که یک رفیق ترک اهل اردو بود، رفیق دیاکو که در خوارک به شهادت رسید و شهدای متینا را با احترام یاد می‌کنم.
در ماه ژوئن شهدای با مهمی را پیشکش کرده‌ایم. زیلان سمبل شهدای ماه ژوئن است، با یاد او از تمامی شهدا یاد می‌کنم. اقدام رفیق زیلان اقدامی تاریخی بود، حمله‌ی بمب گذاری که در ۶ اردیبهشت که علیه رهبر آپو انجام شده بود این اقدام پاسخی برای آن بود. احساس والایی را از خود نشان داد، می‌دانست رهبر آپو برای این خلق، برای این سرزمینش برای زنان به چه مفهومی است. برای این‌که می‌دانست چه ارزشی دارد با عصبانیت بزرگی اقدامش را انجام داد، با ارداده و مصممانه آن را به انجام رساند. فاصله‌ی زیادی بین زمانی که این تصمیم را اتخاذ می‌کند تا زمانی که آن را به انجام می‌رساند وجود دارد ، اما پافشاری وی افزایش می‌یابد. اساس خود را بر پیروزی قرار می‌دهد و اقدامش را انجام می‌دهد. این خط از فعالیت برای زنان نیز مرحله‌ی مهمی است. همچنین معیارهای مبارزات آزادی زنان و جنگاوران زن را مشخص می‌کند. رهبری ما رفیق زیلان را به عنوان مانیفست آزادی زن انتخاب کرده بود. آن معیارهایی که رفیق زیلان مبنای خود قرار داده بود آن را در اختیار تمامی رفقای زن و تمامی رفقای مبارزات آزادی زن قرار داد. در این زمینه که مبارزات آزادی زن که امروزه توسعه می‌یابد، به این سطح رسیده است، وی نقش برجسته‌ای در آن دارد.
اقدام زیلان از خیلی از جهات به معنای مرحله‌ی تازه‌ای است. در موضع علیه دشمن، در اراده و تصمیم و به ویژه به عنوان یک رفیق زن این را به میان آورد، همان‌گونه که بر آزادی زن تاثیر می‌گذارد، از نظر جنگاوری و سطح نوین جنگاوری نیز بسیار حائز اهمیت است. بنابراین همیشه باید از آن یاد کنیم و من به توبه‌ی خود با احترام و تقدیر از آن یاد می‌کنم.
شجاعت و چنین مبارزه‌ای فداکاری بزرگی است
رفقا زانا روژدا و خبات کوپ که در مدت اخیر به شهادت رسیده‌اند و در چند روز قبل صدای ضبط شده‌ی آنان منتشر شد با احترام و تقدیر از آنان یاد می‌کنم. واقعا سخنانشان بر همه‌ی ما تاثیر گذاشت. به پیامی تبدیل شد که ما از ابتدا همه چیز را مورد ارزیابی قرار دهیم و آن را مرور کنیم. موضع این دو رفیق اوج مبارزه‌ی این ۵۰ سال است. فداکاریست که در مدت این ۵۰ سال به دست آمده است.
همان‌گونه‌که همیشه گفته‌ام این موضع رهبر آپوست. شهامت رهبر آپوست که دست به چنین مبارزه‌ای زده است، چنین مبارزه‌ای شجاعت بود، بزرگ‌ترین فداکاری بود. رهبر آپو زمانی که چنین مبارزه‌ای را آغاز کرد، مانند مبارزه‌ای معمولی و رفرمیستی نبود، در واقع هوشمندانه بود که بتوانی کلونیالیزم نسل‌کش کننده را شکست دهد و علیه آن ایستادگی کند، شروع به مبارزه کرد. این نیز خط پ.ک.ک است. پ.ک.ک با چنین هوشمندی پا به عرصه گذاشت، چنین جنگاورانی سربرآوردند. این موضع رهبر آپو و خط پ.ک.ک مهم‌ترین قسمت و برجسته‌ترین آن مقاومت ۱۴ جولای بود. موضع مقاومت ۱۴ جولای بسیار مهم بود. این رفقا زمانی که به سوی شهادت گام برمی‌داشتند از روحیه‌ی والایی برخوردار بودند. پ.ک.ک این جنگاوران را به میان آورده بود. در این‌جا آن را با عنوان روحیه‌ی مقاومت ۱۴ جولای خطاب می‌کنند. خیری (محمد خیری دورموش) گرفته‌ای دارد که می‌گوید ‘بر روی صبرم بنویسید بد‌هکار است’. کمال پیر نیز می‌گفت ‘اندازه‌ای که در راهش جان دهم، زندگی را دوست دارم’. برای خلق زندگی که برای آن کشته شود، مبارزه می‌کرد. برای خلق زندگی وی زندگی خود را فدا نمود. البته وی به جان و روحیه‌ی جنگاوران پ.ک.ک تبدیل شد، خط و معیار مبارز گشت.
زیلان مرحله‌ی نوینی را به معیارهای مبارزه اضافه کرد
در این‌جا مرحله‌ی زیلان به آن اضافه شد. روحیه‌ی تازه‌ای به آن اضافه شد، عمیق‌تر شد، توسعه یافت. اینگونه روح ۱۴ جولای از طریق زیلان
وارد مرحله‌ی نوینی شد. موضع فداکارانه‌ی تازه‌ای را وارد عرصه کرد. هنگام توطئه علیه رهبر آپو، با مقاومت ‘کسی قادر نیست خورشید ما را تاریک کند’ سطح فداکاری را در پ.ک.ک گسترش دادند. این نیز بسیار مهم بود.
رهبر آپو برای این‌که شایسته‌ی فداکاری باشد بزرگ‌ترین موضع خود را اتخاذ نمود
رهبر آپو این مبارزه‌ی در زندان را، این موضع بزرگ را از این رو اتخاذ کرد تا شایسته‌ی این فداکاران باشد و به آرزوهایشان جامه‌ی عمل بپوشاند. به دلیل مسئولیت در برابر این فداکاری‌ها و این شهادت‌ها وی این همه تفاسیر و تحقیقات را انجام تا پارادایم تازه‌ای را مطرح کرد. از این رو موضع رهبر آپو به بخش عظیمی از فداکاری و جانبازی است. سال گذشته اقدام رفقا سارا و روکن صورت گرفت. آنها فداکارانه و بدون این‌که بترسند، زندگی خود را بر کف دست گذاشتند و مانند کمال پیر برای خلق زندگی نوینی که انسان در راه آن بمیرد، زندگی خود را تقدیم کردند. این نیز تاثیر بزرگی بر مبارزاتمان گذاشت.
فداکاری به حقیقت خلق تبدیل شده است
موضع خبات کوپ و زانا روژدا که در این اواخر در مردین به شهادت رسیدند، اوج این‌هاست. در مخفی‌گاهشان که هر چهار دور آنها محاصره شده است اما میدان داری می‌کنند، در بالاترین سطح اعتقاد خود را به پیروزی مبارزه در خط رهبر آپو نشان می‌دهند. امید بزرگ خود را نشان می‌دهند. مبارزه‌ی پ.ک.ک به معنای واقعی این گونه است. اگر خلق کورد در برابر هر فشار و حمله‌ای مقاومت می‌کند، نتیجه‌ی فداکاری رفقای ماست، روح ۱۴ جولای است، روح زیلان، روکن، سارا و رفقای شهید و آن رفقایی است که صدای ضبط شده‌ی آنان منتشر شده است. فداکاری به حقیقت خلق و جامعه تبدیل شده است. به فرهنگی کوردی تبدیل شده است.
این به این معناست که مبارزه‌ی این خلق شکست نمی‌خورد و از بین می‌رود، بله ممکن است قربانی داده شود و فداکاری دشوار باشد. به خاطر این‌که دشمن ما نسل‌کشی نیز انجام می‌دهد و با تمام توانایی‌هایش حمله‌ی نسل‌کشی انجام می‌دهد، اما خلق نیز زیر سایه مبارزه‌ی ۵۰ ساله مانند پولاد قوی شده است و به خلقی تبدیل شده است که در هر شرایطی مبارزه می‌کند، ما اکنون در میان چنین حقیقت مبارزه‌ی خلق و پ.ک.ک قرار داریم.
باید لایق زانا روژدا و خبات کوپ باشیم
در این مدت به صدای ضبط شده‌ی زانا روژدا و خبات کوپ گوش دادیم. ما را تحت تاثیر قرار دادند. چگونه باید انسان شایسته‌ی این افراد باشد؟ تا زمانی انسان شایسته‌ی آنها نباشد، نه زندگی ممکن خواهد بود، نه بشریت، انقلابی‌گری ممکن نخواهد بود. آنها به میزانی که به آزادی خلق کورد باورمند بودند و برای آن نیز کار لازم را صورت دادند. باید تمامی خلق، زنان، جوانان نیز از این روحیه‌ی فداکارانه‌ی این ۵۰ سال درس بگیرند و بدانند به چه معناست و وارد مبارزه شوند. چنین حقیقت در خلق ایجاد شده است، بنابراین فداکاری‌ها نیز به هدر نرفته‌اند. این تنها به عنوان فداکاری جنبش آزادی، پ.ک.ک و گریلاهایش نبود، به عنوان فداکاری تمام جامعه صورت گرفتند.
با احترام و قدردانی یاد رفیق ما خمگین سرحد را گرامی می‌‌داریم که اخیرا به شهادت رسید. عضو نیروهای ویژه بود، در آمد فرمانده بود، رفیقی بود که مبارزه‌ی عظیمی را رهبری کرده بود، قبلا در چولیگ و ارزروم نیز حضور داشت، پس از آن به مناطق حفاظتی میدیا بازگشته بود. مدت زیادی نزد ما بود. واقعا ریزبین و دقیق بود، با احترام و قدردانی یاد وی را گرامی می‌دارم.
مقاومت گریلا ادامه خواهد داشت
در خوارک و متینا فعالیت مهمی صورت گرفتند. با احترام و قدردانی یاد شهدا را گرامی می‌‌داریم. این اقدامات مهم بودند، ما در مرحله‌ای قرار داریم که دشمن به ویژه پس از حمله به گاره هر روز حملات سنگین و شدیدی را انجام می‌دهد چه در زمستان و چه تابستان به حملاتش ادامه می‌دهد. واقعا نیز مبارزه‌ی تاریخی انجام می‌شود، اگر ارتش دولت ترکیه در مدت این سه سال با دولتی دیگر با تمامی قوای می‌جنگید، می‌توانند نتیجه‌ی متفاوتی به دست آورد، اما اکنون در برابر گریلا گیر کرده و به بن بست رسیده است. بدون شک دارای تکنولوژیاست، وارد برخی مکان‌ها می‌شوند و برخی جاها را نیز اشغال می‌کنند، اما گریلا در برابر آن مبارزه‌ی تاریخی انجام می‌دهد و ادامه خواهد داد. با احترام به این گریلاها درود می‌فرستم. باید تمامی خلق این واقعیت را بدانند. جنگ بزرگی انجام می‌دهند. این جنگی میان فداکاران و ارتشی که دارای فن‌آوی بزرگی است. مصرانه در این این تاریخ دیده نشده مبارزه می‌کنند. اجازه نمی‌دهند دشمن به نتیجه برسد.
اشتباه است اگر تمامی زحمت مبارزه بر دوش گریلا قرار بگیرد
قطعا ادامە خواهند داد. گریلا تا آخر بە موضع و فعالیت و مبارزەی خود ادامە خواهند داد. باید همگان این را بدانند، زمانی کە میگوییم نباید تمامی جنگ بردوش گریلا گذاشتە شود. اگر جنگ بر دوش گریلا قرار بگیرد این اشتباه بزرگی خواهد بود. به بزرگ‌ترین اشتباه کوردها تبدیل خواهد شد. باید در میدان اجتماعی، فرهنگی، فکری و تمامی عرصه‌ها جنگ ادامه پیدا کند. برای این‌که لایق گریلا باشیم باید در هر چهار بخش کوردستان ادامه یابد. از این رو قطعا ما معنا و ارزش مبارزه‌ی تاریخی گریلا را در این شرایط درک خواهیم کرد. ما و خلق ما فراموش نخواهیم کرد، در واقع نه تنها برای خلق کورد برای بشریت نیز باارزش‌ترین فرزندان تاریخ هستند. این فرزندان گرامی و باارزش در حال نگاشتن تاریخ هستند. خلق ما آنان را فراموش نخواهد کرد. به این مناسبت با کمال عشق و احترام احساس خود را در برابر این رفقایمان ابراز می‌کنیم که در شرایط سخت مقاومت می‌کنند. احساس، مغز و قلب ما دائما با آن‌هاست. ما لایق آنها خواهیم بود. برای این‌که لایق آنها باشیم هرچه در توان داشته باشیم انجام می‌دهیم.
همگان لازم است به خوبی نسل‌کشی را درک کنند
می‌گویند در هرجایی که تروریست وجود داشته باشد می‌روند و آنها را از بین می‌برند، منظورشان این است که در هرجایی که کورد وجود داشته باشد، افراد و سازمانی که برای کوردها وجود داشته باشد، این سیاست دولت ترکیه است. هدفشان شکستن اراده‌ی کورد است تا از مبارزه‌ی آزادی آن را دور گردانند و آنان را مطیع کنند. در هرجایی چه روژآوا باشد چه باشور، حمله می‌کنند. سه نفر در جایی تجمع کنند فوری به آنان حمله می‌کنند. میهن دوست و کورد آزاد اندیش را مورد هدف قرار می‌دهند. چنین دشمنی داریم، این واقعیت دولت ترکیه فاشیست علیه ماست.
ما با آگاهی از کلمه‌ی نسل‌کشی استفاده می‌کنیم، می‌دانیم نسل‌کشی چیست و دولت چگونه آن را پیش می‌برد. دولت ترکیه بقای خود را به نسل‌کشی کورد گره زده است، برای ادامه دادن حکومت خود می‌گوید: “کوردها را نسل‌کش می‌کنم”. همان‌گونه که وامپایرها (خون‌آشام‌ها) به خون زنده هستند، بدون خون می‌میرند، دولت ترکیه نیز بدون ویران کردن و شکستن اراده‌ی کورد زنده نمی‌ماند، آخرین قطرهای خون کورد را می‌مکند.
چنین درکی وجود دارد، آنانی که دولت ترکیه را طبیعی می‌بینند و آن را به باقی قسمت‌های جهان تشبیه می‌کنند، در اشتباه هستند، نسل‌کشی چیز دیگری است. می‌خواهند کوردستان را به مکانی پراکنده برای کوردها تبدیل کنند. اگر پایان کوردها را به عنوان بقای خود ببیند، باید بداند که این دشمن چه چیزهایی می‌تواند انجام دهد.
خیانت کورد به حملات مشروعیت می‌بخشد
دلیل اصلی این حملات استفاده از همکاری و خیانت کورد است. چرا حملات تا زیاد هستند؟ با هر سفر نچیروان و مسعود و مسرور به ترکیه، حملات افزایش می‌یابد. ترکیه از طریق آنها خلق کورد و مبارزه‌ی آزادی‌خواهانه‌ی وی را متهم می‌کند. می‌گوید من ضد کورد نیستم و با آنان هستم. ما با تروریست‌ها می‌جنگیم. خیانت کورد هموار کننده و توجیه کننده برای این حملات است، دلیلی برای افزایش حملات است. دولت ترکیه مشروعیت و قدرت خود را از آنها می‌گیرد. هنگامی که مسرور در ترکیه بود، حملات گسترده‌ای وجود داشتند. این حملات چرا رخ می‌دهند و چگونه و براساس چه چیزی اتفاق می‌افتند؟ باید آن را درک کنیم.
باید برای توقف حملات مقاومت را گسترش دهیم
حملات افزایش بافته‌اند و مقاومت خلق ادامه دارد. خلق دارای موضع مقاومتی است و مطیع نخواهد شد و در هرجایی علیه حملات مقاومت خواهد کرد. به همین سبب دولت ترکیه هیچ نتیجه‌ای کسب نمی‌کند. با این موضع خلق، مبارزه و موجودیت گریلا قوی‌تر می‌شود. اما هموز کافی نیست. برای شکست دادن حملات باید سطح مقاومت را افزایش داد. ممکن نیست انسان بگوید مقاومت نمی‌کنم، هرکس به توبه‌ی خود می‌تواند کاری انجام دهد، این خلقی میهن دوست است. ۵۰ سال مقاومت برای تغییر این خلق به فداکار کافی است. کورد آزاد در هرجایی وجود دارد، سه نفر باشند یا یک نفر، می‌توانند اقدام بزرگی انجام دهند. می‌توانند در محله و میدان‌ها قیام کنند. این حقیقت کورد است و قابل انکار نیست، مهم این است برای توقف حملات با این مسئولیت کار کرد. خودمراقبتی افزایش یابد. خودمراقبتی تنها برای گریلا صحت ندارد، بلکه برای تمام محله و خیابان و میهن دوستی است. باید هر میهن دوستی دارای آگاهی خودمراقبتی باشد تا بتوانند همراه هم مبارزه کنند.
باید برای زندگی خلق کورد قربانی بدهیم
فرض کنیم دنیز پویراز در ازمیر کشته شد، سه یا چهار میهن دوست نداریم که خود را سازمان دهند و به دشمن ضربه وارد کنند؟ برای زندگی خلق کورد، باید قربانی بدهیم. ۵۰ سال است قربانی می‌دهیم، رفقای ما در زندان مورد شکنجه قرار داده می‌شوند، پیرهای ۸۰ ساله‌ی ما مورد شکنجه قرار می‌گیرند، نزدیک مرگ قرار دارند و آزاد نمی‌شوند. باید موضع داشته باشیم و مبارزه کنیم و به دوشمن حمله کنیم. این برای هر چهار بخش کوردستان صدق می‌کند. وگرنه کولونیالیزم پیاده خواهد شد و ازبین خواهیم رفت. زمانی که می‌گویند: “تا زمانی که یک تروریست باقی مانده باشد” یعنی، تا زمانی که کورد از مبارزه و حقوق خود دست بردارد.
حمله به مناطق حفاظتی میدیا و باکور و روژآوا و باشور کوردستان وجود دارد، در باشور میهن دوستان هدف قرار داده می‌شوند، باید خلق قیام کند. این تنها مورد هدف قرار دادن یک میهن دوست و یک شهروند باکور کوردستان نیست، بلکه حمله به باشور کوردستان و هر کورد و میهن دوستی است. نباید بگوییم، دولت ترکیه یک میهن دوست را کشت و تمام، این اشتباه است.
روژآوا عرصه‌ی آزادی است
باید همگان علیه حملات موضع اتخاذ نمایند. وضعیت روژآوا وضعیتی ویژه است. اشغال‌گر آن‌جا حضور دارد. عفرین و سریکانی و گری‌سپی اشغال شده‌اند. روزانه حمله وجود دارد. انقلاب زن آغاز شده است، آن‌جا عرصه‌ی آزادی کورد و عرصه‌ی آزادی و دمکراسی خاورمیانه است. به همین سبب می‌خواهند آن‌جا را از بین ببرند، دولت ترکیه‌ی عقب افتاده از آن می‌ترسد. وجودشان دلیلی برای ازبین بردن عقب افتادگی از این رو برای بقای عقب افتادگی می‌خواهد ویرانش کند. روژآوا باید برای پایان دادن به اشغال‌گری مبارزه و مقاومت کند. دولت اشغال‌گر ترکیه از چندین مرز روژآوا عبور کرده است، همراه با تبهکاران به ۲۰ یا ۳۰ کیلومتری رسیده‌اند. باید از آن‌جا بیرون رانده شوند، آخر زمانی که اشغال‌گر می‌خواهد از نابودتان کند آیا انسان می‌تواند در برابر اشغال‌گر سکوت کند؟ اشغال‌گر حرکت دیگری انجام می‌دهد، حملات دیگری را به مقرهای تازه انجام می‌دهد، این در جنگ وجود دارد، بمباران انجام می‌دهد تا مکان ویران گردد و اشغال‌گران وارد آن شوند.
باید خود را علیه حملات سازمان دهید
حملات بر روژآوا اینگونه هستند. بار دیگر با احترام یاد روسای مشترک کانتون جزیره و شهدای این اواخر را گرامی می‌دارن. دولت ترکیه به همگان چه کودک و چه زن، حمله می‌کند. این به این معنا نیست که حمله کردن به شروان و سرباز مشروع باشد، این گونه نیست، آن‌جا عرصه‌ی آزادی خلق کورد است. حملات وحشیانه‌اند. صدها و هزاران نفر را به خاطر یک نفر به قتل می‌رساند. به همین سبب باید خود را علیه حملات سازمان دهیم.
لازم است خلق مشارکت کند، جنگ آزادی تنها با نیروی مسلح قابل انجام نیست. نباید تنها به نیروهای مسلح روژآوا متکی بود. از ۷ ساله تا ۷۰ ساله باید در کنار ی.پ.گ و ی.پ.ژ باشند. رها کردن جنگ برای ق.س.د و ی.پ.گ و ی.پ.ژ اشتباه است. این میهن دوستی نیست. برای آزاد شدن و حفاظت از کورد بودن، باید همگی قربانی دهند. گریلا چگونه قربانی می‌دهد؟ آنها نیز زندگی و روح دارند. همگان باید قربانی دهند. هرکسی که خود را کورد می‌داند و خواهان آزادی‌ست، قربانی بدهد. افرادی که از سرزمینشان صیانت به عمل می‌آورند و خواهان آزادی خلق کورد هستند، مبارزاتشان را افزایش دهند.
در راستای انجام گفتگوهایی برای حل مسئله، جنگ ویژه وجود دارد
حکومت قادر به حل مسئله‌ی کورد نیست، نباید کسی باور کند که این توانایی را دارد. برخی از کوردهایی که به وزیر منصوب شده‌اند را می‌شناسم، اردوغان عمل گراست. خود و خلق کورد را فریب می‌دهند. جنگ ویژه این کار را انجام می‌دهد، آ.ک.پ این کار را انجام می‌دهد. هدف‌دار آن را انجام می‌دهند. میت و جنگ ویژه را به موضوع روز تبدیل می‌کنند. برخی از کوردهای خائن با آ.ک.پ و م.ه.پ همکار هستند پ این را به بحث روز تبدیل می‌کنند، به دام اینها گرفتار شده‌اند. کار جنگ ویژه این است که مغز کوردها را تخریب کرده و نیروی کوردها را تقسیم کند تا “امید را نزد برخی زنده می‌کنم، با این نیز مبارزه علیه نسل‌کشی را متوقف می‌کنم”.
حکومت آ.ک.پ و م.ه.پ نسل‌کشی را اولویت خود قرار داده است
حقیقت دولت ترکیه، کشتن و نسل‌کش کردن خلق کورد است و این را ادامه می‌دهد. مسئله‌ی کورد با مبارزه‌ی دیگر بخش‌های جهان قابل قیاس نیست. دشمن و تجربه‌ی کورد به صورت مجزا قابل برآورد کردن نیست. نباید کسی خود را فریب دهد. آ.ک.پ و م.ه.پ نسل‌کشی را اولویت خود قرار داده‌اند. باید همگی این را بدانند. از محمد شیشمکی پرسیدند، وی گفت: “من کورد ترک‌ها هستم”. برخی دیگر می‌گویند آ.ک.پ و م.ه.پ می‌توانند این را انجام دهند. یکی دیگر می‌گوید، سه دولت یک ملت.
بدون شک دولت باوری به حل مسئله‌ی کورد ندارد. گروه جنگ ویژه برای فریب مردم می‌گویند، هودا-پار و پ.د.ک و همکارانشان آن را حل می‌کنند. نباید با عنوان کوردگرایی به این فکر کرد. این فریب دادن کورد است. هیچ کوردی نمی‌تواند مسئله را حل کند، نمی‌تواند با مسلمانان یا این‌که با مسیحیان آن را حل کرد. با هیچ کورد و خیانتکاری آن را حل نخواهد کرد. آن خیانتکاران و‌همکاران برای از بین بردن کورد از مورد استفاده قرار می‌دهد. اگر لازم باشد، دولت ترکیه دینش را به مسیحیت و یهودیت تغییر می‌دهد تا این‌که مسئله‌ی کورد را حل نکند.
نباید کسی با اسم سیاست جامعه را فریب دهد
نمی‌دانم، اسلام را راه حل قرار می‌دهد، این فریب خلق است و چنین چیزی نیست، بله از آن سواستفاده می‌کند. بخشی از اعضای ه.د.پ نیز اینگونه می‌گویند. شاید این اتفاق بیفتد. اردوغان باید عمل گرا باشد، ممکن است آن را حل کند اما به دلیل شرایط سخت است، این فریب است. نباید کسی به اسم سیاست کوردی افکار عمومی را فریب دهد، چنین چیزی وجود ندارد. حل مسئله تنها از طریق مبارزه همراه با دمکراتیزه کردن ترکیه میسر است. مبارزه‌ی قوی انجام می‌دهیم، آن‌گاه مسئله حل خواهد شد. از رویکرد “از حکومت می‌خواهیم تا مسئله‌ی کورد را حل کند”، دور شوید. برخی از کسانی که این را می‌گویند، همزمان نیز می‌گویند “مگر ه.د.پ از حقوق‌کورد محافظت می‌کند؟”، آنها را به حال خود رها کنید، ه.د.پ قربانی می‌دهد. حقیقت دولت و قاتل را می‌دانم. منتظر دشمن باقی می‌مانی و ه.د.پ را رد می‌کنی. باید حقیقت کورد و حقیقت دشمن را بشناسی.
حکومت آ.ک.پ تازه بود و هنوز به دولت تبدیل نشده بود. رهبری به دمکراتیزه شدن ترکیه تشویقشان کرد، بیش از آ.ک.پ این رهبری بود که ترکیه را به دمکراتیزه شدن ترغیب کرد، آن موقع جستجوی راه حل وجود داشت، این حقیقت دولت است. رهبر در سال ۲۰۱۲، ۱۰ مورد را تعیین کرد، منطقی بود، آیا توافق دولما باغچه خیلی منطقی نبود؟ از این منطقی‌تر خواهد بود؟ اما مورد قبول واقع نشد. نباید کسی فریب بخورد. نمی‌دونم کدام کورد وزیر خواهد شد و چه اتفاقی خواهد افتاد. این یعنی گردن خود را زیر چاقوی ذبح قرار داده‌اند. از کوردگرایی کنده شده‌اند و اراده‌ی آنها خرد شده است. قادر به مبارزه نیست و فکر می‌کند اینگونه حل خواهد شد. اراده‌ی اینها خرد شده است. از این طریق خلق را فریب می‌دهند. نباید کسی فریب بخورد.
نباید کسی بگوید ه.د.پ از فلسفه‌ی تاسیس دور گشته است
ه.د.پ فلسفه‌ی تاسیس دارد. برای مبارزه‌ی خلق کورد و دمکراسی ایجاد شده است. این نیرو محصول جنبش دمکراتیک خلق کورد است. دارای استراتژی و سیاست نوینی است. این گام در راستای حل مسئله‌ی کورد برداشته شد. آیا می‌توانیم از ه.د.پ دست برداریم؟ یا ه.د.پ از فلسفه‌ی تاسیس خود دست برداشته است؟ این عوام فریبانه است. محصول جنگ ویژه است. ه.د.پ را متهم کرده و بر وی فشار وارد می‌کنند. می‌خواهند ه.د.پ را به عنوان یک حزب کوردی در کورد خلاصه کنند.
کورد علیه نسل‌کشی مبارزه می‌کند. ما آن را دولت ترکیه‌ی فاشیست و قاتل خطاب می‌کنیم، به حکومت نسل‌کش آ.ک.پ و م.ه.پ خطابش می‌کنیم. هیچ سازمان چپ و نیروی دمکراتیکی نمی‌تواند به تنهایی با آن مقابله کند. فقط با مبارزه‌ی طبقاتی این امر میسر نیست. باید تمامی نیروهای دمکراتیک با فاشیزم مقابله کنند. این فاشیزم به صورت کلی ضد کورد است. سیاست نسل‌کشی وی بیشتر برای کوردهاست. به همین دلیل کورد نیروی اصلی علیه این حکومت است. چگونه این را انجام می‌دهند؟ تنها نیستند. باید برای آزادی خودشان با تمامی نیروهای دمکراتیک ترکیه متحد شوند.
گفتگوها در رابطه با ه.د.پ عوام فریبانه هستند
ه.د.پ بزرگ‌ترین مبارزه‌ی کورد است و فداکاری بزرگی انجام داده است. بر آن فشار وارد می‌شود تا از کوردگرایی خود دست بردارند. زندانی می‌شوند و روبروی شکنجه و کشتن قرار می‌گیرند. اینها گفتگوهای عوام فریبانه و محصول جنگ ویژه است، به مرکز نژادپرستی متعلق است.
مبارزه‌ی ۵۰ ساله‌ی خلق کورد با نزدیکی نژادپرستی محدود به هیچ نتیجه‌ای نرسیده است. هیچ سازمان نژادپراستانه‌ای هیچ گامی پیش نگذاشته است، توانایی جنگیدن و ماندن نداشته‌اند. فقط پ.ک.ک با هدف ملت دمکراتیک و برادری و خواهری ملت‌ها تا کنون به مبارزه ادامه داده‌اند. تاثیرش تنها به باکور کوردستان خلاصه نشده است، بلکه روژآوا و روژهلات و باشور کوردستان را نیز دربر گرفته است. بر تمامی کوردها تاثیر گذاشته و شکوهمندی را برای کورد و جهان بازگردانده است. اگر اکنون کورد داری شکوه است این محصول مبارزه‌ی کورد و خارج شدن از ملی‌گرایی محدود بوده است. برخی می‌گویند کوردگرایی هواداران پ.ک.ک کدام است؟ کوردگرایی آنها چگونه است؟ تمامی کورد را می‌فروشند تا چند شهر را اول باشند. چنین کوردگرایی وجود دارد؟ بنابراین هیچ سودی ندارد که باکور کوردستان را به سوی سیاست نژادپراستانه سوق داده شود. این سیاست یعنی این‌که خودشان را منزوی خواهند کرد.
ادامه دارد...
