سزگین تانریکولو، نماینده آمد از حزب جمهوری‌خواه خلق (ج‌ه‌پ) گفت: «ج‌ه‌پ مسئله کورد را نه به عنوان ابزار انتخاباتی، بلکه به عنوان یکی از بزرگترین موانع پیش روی ترکیه می‌بیند و اراده خود را برای حل آن، بدون توجه به هزینه‌ها، نشان می‌دهد.»
امواج عملیاتی که در ۱۹ مارس با دستگیری و بازداشت اکرم امام‌اوغلو، شهردار استانبول و مدیران شهرداری استانبول به پایان رسید و واکنش‌ها به این عملیات‌ها همچنان ادامه دارد.
متهم کردن امام‌اوغلو و مدیران شهرداری استانبول، به‌ویژه از طریق «توافق شهری» با حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها (دم پارتی)، و تلاش دولت برای «تروریزه کردن» رای‌دهندگان دم پارتی، باعث واکنش‌هایی در جامعه ترکیه شده است. این وضعیت منجر به آغاز بحث‌هایی در مورد مبارزه مشترک بین ج‌ه‌پ، سوسیالیست‌ها و دم پارتی شده است.
سَزگین تانریکولو، نماینده پارلمانی ج‌ه‌پ در شهر آمد، روند پس از عملیات ۱۹ مارس و دیدگاه ج‌ه‌پ نسبت به کوردها را برای خبرگزاری فرات (ANF) ارزیابی کرد.
ج‌ه‌پ و میلیون‌ها نفر در برابر کودتا علیه امام‌اوغلو متحد شدند
تانریکولو با اشاره به اینکه برخلاف ادعاها مبنی بر اینکه تجمعات مردمی از ج‌ه‌پ فراتر رفته است، اظهار داشت که تجمعات از ج‌ه‌پ فراتر نرفته است، بلکه در برابر کودتا علیه امام‌اوغلو متحد شده‌اند. تانریکولو با بیان اینکه دولت این وضعیت را پیش‌بینی نمی‌کرد، سخنان خود را اینگونه ادامه داد:
«استانبول فقط یک شهر بزرگ نیست، بلکه یک ترکیه کوچک است. در استانبول، افرادی از تقریبا هر شهر ترکیه زندگی می‌کنند. سرنوشت استانبول با ۱۶ میلیون نفر جمعیت، اقتصاد عظیم، بنادر و تنگه‌اش، که دروازه ترکیه به جهان است، سرنوشت ترکیه نیز هست. بنابراین، بازی کردن با سرنوشت استانبول، بازی کردن با اراده استانبول، فلج کردن شهرداری استانبول، به معنای فلج کردن کل کشور است. اما دولت فعلی به این توازن‌ها اهمیت نمی‌دهد. خصومت حزب عدالت و توسعه (آک‌پ) نسبت به شهرداری استانبول ناشی از غارت منابع این شهرداری در گذشته است، که دو دوره است که نتوانسته‌اند این کار را انجام دهند. خصومت نسبت به اکرم امام‌اوغلو نیز ناشی از این است که او در اولین انتخابات پیش رو، اردوغان را با اختلاف فاحش پشت سر خواهد گذاشت و شکست تاریخی به او تحمیل خواهد کرد.
در واقع، تجمعات از ج‌ه‌پ فراتر نرفت. ج‌ه‌پ و میلیون‌ها نفر در برابر کودتا علیه امام‌اوغلو متحد شدند و دیوار ترسی را که دولت با استفاده از تمام ابزارهای خشونت خود سعی در بالا بردن آن داشت، فرو ریختند. آنها اصلا این را پیش‌بینی و محاسبه نکرده بودند. محاسباتشان به هم ریخت. آنها از مردمی که دیوار ترس را فرو ریختند و از موضع عقب‌نشینی‌ناپذیر ج‌ه‌پ ترسیدند. تمام اقدامات غیرقانونی که در حال حاضر انجام می‌دهند ناشی از این ترس بزرگ است.»
حمایت اوزَل از مسئله کورد ادامه خط سیاسی ج‌ه‌پ است که سال‌هاست ادامه دارد
تانریکولو با اشاره به اینکه اراده اوزگور اوزَل، رئیس ج‌ه‌پ، در مورد مسئله کورد، دولت را ترسانده است، اظهار داشت که ج‌ه‌پ مسئله کورد را به عنوان ابزار انتخاباتی در نظر نمی‌گیرد. تانریکولو گفت: «اراده اوزگور بیگ، ج‌ه‌پ برای حل مسئله کورد، اصلا مورد پسند دولت نیست. زیرا آک‌پ می‌خواهد از مسئله کورد فقط به عنوان یک حوزه کاربردی استفاده کند که خودشان در آن مانور می‌دهند و آن را حل نشده باقی بگذارند. حداقل نمی‌خواهند این مسئله را از طریق دموکراتیزه کردن ترکیه حل کنند. ج‌ه‌پ این تغییر را در حال حاضر تجربه نمی‌کند، از سال ۲۰۱۰ اراده خود را برای حل دموکراتیک مسئله کورد نشان داده و پیشنهادات جامعی ارائه می‌دهد. بنابراین، تصمیم اوزگور اوزل برای حمایت از مسئله کورد و نشان دادن عزم برای حل این مسئله تاریخی، فقط یک موضع شخصی نیست، بلکه ادامه خط سیاسی حزب است که سال‌هاست ادامه دارد.»
ج‌ه‌پ اراده خود را برای حل مسئله کورد، بدون توجه به هزینه‌ها، نشان می‌دهد
آک‌پ هرگز به اندازه ج‌ه‌پ در حل مسئله کورد صادق نبوده است، حتی در روند حل مسئله بین سال‌های ۲۰۱۳-۲۰۱۵. وقتی در سال ۲۰۰۲ به قدرت رسید، در ترکیه درگیری، ترور و خشونت وجود نداشت. اما آک‌پ در دو سال اول قدرتش هیچ اقدامی نکرد. در سال ۲۰۰۵، اردوغان به آمد رفت و گفت 'مسئله کورد مسئله من است'، سال بعد، در ماه مارس، در واکنش به رویدادهای آمد، با گفتن 'چه زن باشد، چه کودک'، تمام کوردها را به عنوان هدف نیروهای امنیتی معرفی کرد. روند بعدی برای همه آشکار است.
اگر خودخواهی و حسابگری‌های کوچک آک‌پ نبود، ترکیه می‌توانست در اوایل دهه ۲۰۰۰ به استانداردهای ورود به اتحادیه اروپا دست یابد و مسئله کورد حداقل ۱۵ سال پیش حل شده بود. اما مسئله کورد در هر دوره انتخاباتی به عنوان ابزاری مفید برای آک‌پ تلقی شد. به همین دلیل، این مسئله به تدریج منطقه‌ای و بین‌المللی شد. اگر آک‌پ امروز باور داشت که می‌تواند انتخابات بعدی را در یک فضای درگیری برنده شود، روند فعلی را نیز در یک لحظه به پایان می‌رساند. اما دیگر بندری برای رفتن ندارد. ج‌ه‌پ مسئله کورد را نه به عنوان ابزار انتخاباتی، بلکه به عنوان یکی از بزرگترین موانع پیش روی ترکیه می‌بیند و به همین دلیل، اراده خود را برای حل آن، بدون توجه به هزینه‌ها، نشان می‌دهد.»
مردم آماده همکاری هستند، باید اتحاد مبارزه شکل بگیرد
تانریکولو با بیان اینکه مردم برای مبارزه مشترک آماده هستند، افزود که این همکاری باید به اتحاد مبارزه تبدیل شود و اینگونه ادامه داد:
«سرنوشت کسانی که خواهان دموکراتیزه شدن ترکیه هستند، صرف نظر از خطوط مبارزه، ایدئولوژی‌ها، گفتمان‌ها و روش‌های متفاوتشان، مشترک است. از دولتی که در شهرهای وان، الح و جولمرگ قیم منصوب می‌کند و اراده کوردها را گروگان می‌گیرد، نمی‌توان انتظار مدیریت دموکراتیک در استانبول، آنکارا و ازمیر داشت. به همین ترتیب، از دولتی که شهردار استانبول را به دلیل توافق شهری با کوردها محاکمه می‌کند، امام‌اوغلو و همکارانش را به زندان می‌اندازد، در اسن‌یورت قیم منصوب می‌کند و جوانانی را که اعتراض می‌کنند با شکنجه پراکنده می‌کند، نمی‌توان انتظار مدیریت دموکراتیک در آمد، الح و جولمرگ داشت. این دولت و نخبگان حاکم بر آن، هیچ ارتباطی با ارزش‌های دموکراتیک ندارند. آنها فقط زمانی که به نفعشان باشد کلمه دموکراسی را بر زبان می‌آورند.
این دولت، شرایطی را ایجاد کرده است که از بسیاری جهات حتی از شرایط دهه ۱۹۸۰ بدتر است. بنابراین، مبارزه مشترک کسانی که خواهان دموکراسی در این کشور هستند، بسیار مهم است. اگر این همکاری وجود نداشته باشد، هر کس مجبور خواهد بود این مبارزه را در حوزه خود ادامه دهد. هر چه بر سرمان آمد، از تماشای آنچه بر سر دیگران می‌آمد و تماشای آنچه بر سر ما می‌آمد، ناشی شد. اکنون باید از این گرداب خارج شویم. به نظر من، مردم برای این کار آماده هستند و سیاست نیز آماده است. ترس بزرگ دولت از این ناشی می‌شود. این دولت، افرادی را که هرگز نمی‌توانستند در کنار هم قرار بگیرند، با زور در تجمعات مشترک گرد هم آورد. تبدیل شدن این گردهمایی به اتحاد مبارزه، به ما کمک می‌کند تا در مدت زمان کوتاه‌تری از تاریکی فعلی رهایی یابیم. اما اگر گردهمایی رخ ندهد - حداقل از طرف ج‌ه‌پ می‌توانم بگویم - مبارزه ما تا زمانی که این دولت تغییر نکند، متوقف نخواهد شد.»
