زندانیان عضو پ.ک.ک و پاژک به منظور محکوم ساختن انزوای تحمیل شده بر اوجالان که بیش از یک سال است ادامه دارد, و همچنین آزادی وی در شش زندان ترکیه و کردستان دست به اعتصاب غذای نامحدود زدند.

این اعتصاب غذا از 12 سپتامبر آغاز شده است.

حوا اوزجان, نماینده تشکیلات سازمان توهاد‌ـ فد در آنکارا در مصاحبه با خبرگزاری فرات گفت که از ژولای 2011 تا کنون با خانواده و وکلای خود نمی‌تواند دیدار انجام دهد. وی گفت که به بهانه‌هایی از قبیل «خراب‌بودن کشتی» اجازه نمی‌دهند که این دیدارها انجام بگیرد. این اعمال دولت ناشی از در تنگنا قرار گرفتنش است.

اوزجان خاطرنشان ساخت که بیش از یک سال است که از سرنوشت اوجالان خبری در دست نیست و گفت که نگرانی‌ها در این مورد افزایش یافته. وی افزود:«زندانیان عضو پ.ک.ک و پاژک به منظور محکوم ساختن این انزوا و ایزولاسیون(جداسازی از خلق) از پای نمی‌نشینند و سکوت اختیار نخواهند کرد. آنها هم‌اکنون در 6 زندان ترکیه دست به اعتصاب غذای نامحدود زده‌اند و بر شمارشان افزوده می‌شود».

اوزجان طی فراخوانی گفت که جوانان در سیستمی میلیتاریستی دچار خفقان شده‌اند. وی خطاب به ماردان سربازان گفت:«شما فرزندانتان را برای اینکه بمیرند, بزرگ نکرده اید. فرزندان دولتمردان در کاخ‌ها حیات بسر می‌برند, اما فرزندان شما با نان خشک بزرگ شده‌اند. تو یک خلق فقیر و ستمدیده هستی, اما پسرت را به «خدمت مقدس سربازی » می‌فرستی اما می‌رود و دیگر برنمی‌گردد. باید به دولت بگویید دیگر بس است. بیایید برای برقراری صلح و آشتی فریاد برآوریم.».

اوزجان همچنین گفت که زندانیان عضو پ.ک.ک در زندان سینجان تصمیم گرفته‌اند که هرگونه ملاقاتی را رد کنند.

روان‌پزشک زندان‌ هم به فشار متوسل می‌شود

اوزجان ضمن اشاره به موارد نقض حقوق بشر در زندان‌ها گفت:«در زندان زنان در سینجان زندانیان زن با فشارهای روانی روبرو گردانده می‌شوند. همچنین نمی‌گذارند که روزنامه «آزادیا ولات» وارد زندان شود. به زندانیان بیمار هم اجازه معالجه نمی‌دهند».