به منظور خاتمه دادن به انزوای تحمیلی بر رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان و پایان نقض فاحش حقق بشر در زندانها، زندانیان سیاسی از ۲۷ نوامبر دست به اعتصاب غذای بدون بازگشت و نامحدود کردهاند. امروز این اعتصابات در دوازدهمین روز خود قرار دارند.
وکلای مدافع حقوق بشر خاطرنشان ساختند که پیش از آنکه این اعتصاب غذا به نتایج ناگواری منجر شود، لازم است که مطالبات زندانیان سیاسی برآورده شود.
افزایش فشارها
أسین چلیک ریاست مشترک انجمن حمایت از خانوادههای زندانیان مرمرهی MATUHAY-DER خاطرنشان ساخت که در جریان اعتصاب غذای زندانیان در ۸ نوامبر سال ۲۰۱۸ با رهبری لیلا گووَن، ۸ نفر از زندانیان جان خود را از دست دادند، و اعتصاباتی که امروز در دوازدهمین روز خود قرار دارند، برای دستیابی به همان خواستهها ادامه دارند. اسین چلیک در این باره افزود که مطالبات زندانیان سیاسی باید پذیرفته شده و به منظور خاتمه این اعتصابات، باید مواردی که به نقض حقوق بشر منتهی میشوند، از میان بروند، اما در عمل مشاهده میشود که با شروع اعتصابات نقض حقوق بشر همچنان در حال افزایش است.
چلیک در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که بعد از آنکه اعتصاب آغاز شد، زندانیان را به سلولها منتقل کردهاند، وسایل آنها را مصادره کردهاند و مجازات تادیبی زندانیان بیشتر شده است. در این رابطه لازم است که همه به طنین صدای زندانیان سیاسی و فریادی برای مطالبات آنان تبدیل شوند. پیش از آنکه رویدادهای ناگواری روی دهند، لازم است در این باره اقدامات لازم صورت گیرد.
مطالبات زندانیان، درخواستهایی حقوقی هستند
دیدار اردم دبیرکل بنیاد پژوهشهای اجتماعی و حقوقی TOHAVنیز در این باره اظهار داشت که اعتصاب غذاها را باید در چارچوب آزادی اندیشه و بیان جا داد وافزود: زندانیان برای مرگ دست به اعتصاب نزدهاند، برای دستیابی به برخی از مطالبات خود این اعتصابات را آغاز کردهاند. زندانیان میهخواهند که حقوق و قوانین مصوب عملی شود. این مطالبات، مطالباتی کاملا حقوقی هستند و باید عملی شوند.
نتایج ناگوار
اردم در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که احتمال دارد به دلیل شیوع کوید-۱۹، احتمال دارد که اعتصاب کنندگان از وضعیت دشواری برخوردار باشند. حتی زمانیکه اعتصاب نیز پایان یابد، تاثیرات منفی خود را بر بدن اعتصاب کنندگان برجا میگذارد. اکنون کوید-۱۹ شایع بوده و باید بدن از مقاومت خوبی برخوردار باشد، اما اکنون به دلیل اعتصاب غذا، بدن در مقابل این بیماری بدون دفاع مانده است. لازم است که درخواستهای زندانیان سیاسی فورا پذیرفته شده و برای حفظ جان زندانیان هر کاری انجام شود.
در نتیجه اتحاد دستیابی به نتیجه امکانپذیر است
محمد تاجالدین سخنگوی کمیسیون زندانها، شعبه انجمن حقوق بشر استانبول نیز در رابطه با اعتصاب غذای زندانیان پرونده پ.ک.ک و پاژک اظهار داشت که از همان روزهای نخست آغاز اعتصاب غذا تا کنون، نقش حقوق در زندانها بسیار افزایش یافته است و به این دلیل افراد زیادی به آنها مراجعه کردهاند. تاجالدین در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که انزوا شدیدتر شده و فشارها نیز افزایش یافتهاند. برای نمونه در زندان کاندیرا و گبزه گاردهای زندان به بندهای زندانیان حمله کرده و در این باره افزود: نیروهای دمکراسی و حافظان حقوق بشر باید در مقابله با این وضعیت دست به اعتراض زده و نتایج آن را به دقت ارزیابی کنند.
در بخش دیگری از سخنان خود نیز اظهار داشت: به سبب اینکه اعتصاب غذاهای قبل به دلیل حصر و انزوای آقای اوجالان آغاز شده بودند، و نتایج خوبی در این باره بدست نیامد، اکنون زندانیان با همان مطالبات مجددا دست به اعتثصاب غذا زدهاند. واکنش دولت نادیده گرفتن و عدم توجه به درخواستهای زندانیان است. مجازات و سرکوبگریهای خود را پشت سیاستهای امنیتی مخفی میکنند. در واقع افراد زیادی از اقتدارگرایی دولت ناراضی هستند. و اکنون مشاهده میشود که زندان با بدن خود در مقابل این سیاستها بپا خاستهاند. برای دستیابی به این مسئله، نه فقط زندانیان سیاسی، بلکه افراد خارج از زندان نیز باید برای دستیابی به راهحل دست به عمل بزنند. اگر نیروهای سیاسی دمکراسیخواه، فعالان حقوق بشر، احزاب سیاسی، جوانان و تمامی افراد واجد وجدان، با هم متحد و متفقا عمل کنند، بدون تردید، این اعتصاب به نتیجه دست مییابد.
منبع: MA