سازمان غیردولتی مرکز نظارت بر جابجایی داخلی (IDMC) در گزارش سالانه خود که روز سهشنبه در ژنو منتشر شد، اعلام کرد که تعداد آوارگان داخلی در پنج سال گذشته ۵۰ درصد افزایش یافته است.
این در مقایسه با ۷۱/۱ میلیون آواره داخلی در سراسر جهان تا پایان سال ۲۰۲۲ است.
برخلاف پناهندگانی که از یک کشور فرار میکنند تا در جای دیگر مستقر شوند، مهاجرت داخلی به کسانی اطلاق میشود که در کشور خود باقی میمانند اما مجبور به نقل مکان میشوند. بر اساس این گزارش، تعداد آوارگان داخلی در این کشور تا پایان سال ۲۰۲۳ رکوردشکنی کرد و به ۷۵/۹ میلیون نفر رسید.
در حالی که بلایای طبیعی ۷/۷ میلیون نفر را مجبور به فرار و اسکان مجدد در جاهای دیگر کرد، ولی خشونت و درگیری علت اصلی آوارگی اجباری (۶۸/۳ میلیون) بود.
در پنج سال گذشته، تعداد افرادی که به دلیل خشونت و درگیری آواره شده اند، ۲۲/۶ میلیون نفر افزایش یافته است. دو تا از بزرگترین افزایشها نیز در سالهای ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ رخ داده است.
این سازمان غیردولتی خاطرنشان کرد که سودان با ۹/۱ میلیون آواره، بیشترین تعداد آوارگان ثبت شده در یک کشور را از سال ۲۰۰۸ دارد.
مرکز نظارت بر جابجایی داخلی گفت که تقریبا نیمی از آوارگان در جنوب صحرای آفریقا زندگی میکنند.
الکساندرا بیلاک، مدیر مرکز نظارت بر جابجایی داخلی، گفت: «در دو سال گذشته، ما شاهد تعداد نگرانکنندهای از مردم بودهایم که به دلیل درگیری و خشونت مجبور به ترک خانههای خود شدهاند، حتی در مناطقی که روند رو به بهبود است.»
بیلاک افزود: «درگیری و ویرانی که در پی خود به جا میگذارد، میلیونها نفر را از بازسازی زندگی خود، اغلب برای سالها، باز میدارد.»
درگیریها در سودان، جمهوری دموکراتیک کنگو و سرزمینهای فلسطین تقریباً دو سوم از جابجاییهای جدید مردم ناشی از درگیری در سال ۲۰۲۳ را تشکیل میدهند.
در نوار غزه، تا پایان سال ۲۰۲۳، ۱/۷ میلیون فلسطینی آواره داخلی و ۳/۴ میلیون جابجایی جدید رخ داده است.
شش میلیون نفر در سودان به دلیل خشونت در سال ۲۰۲۳ به اجبار آواره شدند. این رقم از مجموع ۱۴ سال گذشته بیشتر است. این وضعیت در سودان همچنین دومین جابجایی اجباری در یک سال بعد از ۱۶/۹ میلیون ثبت شده در اوکراین در سال ۲۰۲۲ بود.
یک سوم از ۲۶/۴ میلیون نفری که در اثر بلایای طبیعی آواره شدهاند در چین و ترکیه به دلیل شرایط جوی شدید و زمین لرزههای بزرگ رخ داده است.
یان اگلند، رئیس شورای پناهندگان نروژی، گفت: «تا به حال این همه نفر را ثبت نکرده بودیم که مجبور به ترک خانهها و جوامع خود شوند. این یک تصمیم ویرانگر در مورد شکست در جلوگیری از درگیری و تضمین صلح است.»
اگلاند گفت: «رنج و آوارگی فراتر از چرخه اخبار ادامه دارد. اغلب اوقات، وضعیت اسفبار آنها با سکوت و غفلت مواجه میشود. دیگر نمیتوان به ادامه فقدان حمایت و کمکی که میلیونها نفر از آن رنج میبرند اجازه داد.»