حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) با انتشار بیانیه‌ای، یاد و خاطره شهید نوزاد کومار را زنده نگه داشت و او را نماد راه آزادی نامید. این حزب ضمن تاکید بر دفاع مشروع و مبارزات دمکراتیک، ادامه راه شهیدان را وظیفه‌ای تاریخی توصیف کرد.
در تاریخ ۶ جولای ۲۰۲۵، حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) طی بیانیه‌ای به مناسبت بیست‌ویکمین سالگرد شهادت شهید نوزاد کومار، نخستین شهید این حزب، یاد و خاطره وی و سایر شهدای راه آزادیخواهی را گرامی داشت. شهید کومار در ۷ جولای ۲۰۰۴ در منطقه پنجوین اقلیم کوردستان و در جریان حمله برنامه‌ریزی‌شده نیروهای سپاه جمهوری اسلامی ایران به شهادت رسید. پژاک وی را به عنوان سمبل مبارزات خود معرفی کرده است.
در این بیانیه آمده است که از آغاز تأسیس پژاک، حل دمکراتیک مسئله کورد در اولویت فعالیت‌های این حزب بوده، اما جمهوری اسلامی با توسل به خشونت دولتی، تلاش کرده است مبارزات را در چارچوب امنیتی محدود سازد. با گذشت ۲۱ سال از شهادت شهید کومار، پژاک اعلام کرد که علی‌رغم سرکوب‌های شدید، مبارزات خلق کورد ادامه داشته و اثبات شده که سیاست‌های سرکوبگرانه جمهوری اسلامی نه تنها موفق نبوده بلکه به تحلیل رفتن توان آن انجامیده است.
بیانیه همچنین به شهادت سه عضو دیگر پژاک در ۳ جولای ۲۰۲۴، آرارات باور، استِرا سیسَر و تارا هورام اشاره کرده و تأکید می‌کند که راه آزادی از طریق مبارزات دمکراتیک ادامه خواهد یافت. پژاک با تأکید بر راه شهدا، اعلام کرد که خون آنان مانفیست مبارزات این حزب را نوشته و مسیر حرکت آینده را روشن کرده است.
این بیانیه در پایان، بر پایمردی در راه دفاع مشروع و ادامه مبارزات خلق کورد تا تحقق آزادی کامل تأکید می‌ورزد و شهیدان را چراغ راه این مسیر دشوار معرفی می‌کند.
متن کامل بیانیه به شرح زیر می‌باشد:
«شهید نوزاد کومار، شهید راه حیات آزاد و سمبل مبارزات حزبمان پژاک است
شهیدان حزبمان پژاک روشنگر راهمان شده‌اند و یادشان را با تحقق آزادی، گرامی می‌داریم. در بیست‌ویکمین سالگرد شهادت شهید نوزاد کومار، نخستن شهید حزبمان، حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) یاد و خاطره وی و تمامی شهدای راه آزادیخواهی را گرامی می‌داریم.
شهید نوزاد کومار، اهل روژاوای کردستان در ۷ ژوئیه ۲۰۰۴ در منطقه پنجوین اقلیم کردستان در جریان حمله دشمن به شهادت رسید و بعنوان سمبل مبارزات پژاک و نخستین شهید حزبمان نامگذاری شد. حمله‌ای که در جریان آن شهید نوزاد بدست پاسداران جمهوری اسلامی به شهادت رسید، یک حمله برنامه‌ریزی‌شده از سوی دولت سرکوبگر وقت رژیم بود زیرا در خط مرزی و در عمق خاک اقلیم جنوب کردستان انجام گرفت.
بی‌شک با تأسیس حزبمان پژاک، همیشه حل دمکراتیک مسئله کُرد در اولویت مبارزاتمان بوده و هست، اما نظام ایران با بکارگیری خشونت دولتی همیشه خواسته مبارزاتمان را در چارچوب امنیتی قراردهد. امروز ۲۱ سال از شهادت شهید کومار می‌گذرد. در این مدت، خلقمان و جنبش آزادیخواهی آن با شدیدترین سرکوب‌ها روبرو شد ولی اثبات گردید که سیاست نسل‌کشی فرهنگی و جنگ‌افروزی و سرکوب، راهکاری نیست که نظام جمهوری ولایی ایران بتواند با توسل به آن خلق‌کُرد و جنبش آن را به زانو درآورد. برعکس، این نظام امروز به مرحله‌ای از عمر خود رسیده که در سراشیبی زوال قرارگرفته و حقانیت مبارزات ملیت‌های ایران بیش از پیش اثبات گردیده است. فلذا خون شهدای ما و شهید کومار به هدر نرفته و آزادی کامل نزدیک است. بی‌شک خط‌مشی دفاع مشروع پژاک امروز حقانیت خود علیه نظام ستمگری را بخوبی نشان می‌دهد. از این پس که رژیم ایران از مرحله بحران مداوم به دوره جنگ و تضعیف پا نهاده، راه آزادی که توسط شهیدان با فدای جان‌شان هموار گشته، پاینده‌تر از همیشه است.
حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره شهید نوزاد کومار بعنوان اولین شهید حزبمان و با یادی از تمامی شهدای راه آزادیخواهی، خصوصا رفقای‌مان «آرارات باور(نَهار آوجی)، استِرا سیسَر(سَودا کوسَن) و تارا هورام (کیژان مؤزی) که در تاریخ ۳ جولای ۲۰۲۴ به شهادت رسیدند، مصرانه به راه شهدا تا تحقق آزادی کامل خلق کُرد، ادامه می‌دهد. حزبمان، پژاک با شهدایی که تقدیم نموده، بر خط‌مشی مبارزات دمکراتیک خود اصرار می‌ورزد و مصر است که مبارزات را از طرق دمکراتیک به نتیجه برساند. مانیفست مبارزاتمان را شهدا با خون خود نوشته‌اند و روشنگر راهمان هستند.
حزب حیات آزاد کردستان(پژاک)
۶ ژوئیه ۲۰۲۵ برابر با ۱۵ تیر ۱۴۰۴»
