بە افکار عمومی

در حالی به استقبال 8 مارس امسال می‌رویم که مبارزات آزادیخواهانه‌ی زنان، جهانی گشته است. روزهایی که در آن بسر می‌بریم نیز به مقاومت، همبستگی، مبارزه و اصرار بر وصل آزادی، مزین شده است. شهدا و پیشگامان انقلاب «ژن ژیان ئازادی » فرهنگ قیام و مقاومت 8 مارس را به معنای واقعی درک نموده بودند، به‌همین دلیل پرچم پیروزی را برافراشته و آزادی و دموکراسی را به بشریت تقدیم نمودند. 8 مارس روز مبارزه و پیروزی زنان در برابر ظلم و ستم مدرنیته‌ی سرمایه‌داری و ذهنیت مردسالار است. این مبارزه و مقاومت تا به امروز ادامه داشته و حال نیز با انقلاب باشکوه « ژن ژیان ئازادی »، از ذهنیت مردسالار دولت و مدرنیته‌ی سرمایه‌داری، انتقام می‌گیرد. خلق‌ها نیز با تکیه بر این فلسفه که موجب اتحاد و مبارزه‌ی روز افزون گشته است، به استقبال 8 مارس می‌روند.

حاکمیت مردمحور ایران، به طور مستمر سیاست‌های تخریب و انکار فرهنگ، هویت و موجودیت جوامع را اجرا نموده است. 45 سال پیش حاکمیت تئوکراتیک و فاشیست ولایت مطلقه‌ی فقیه، جای دیکتاتوری شاه را گرفت و  بار دیگر زنان را  مورد هدف دادند. 45 سال است که رژیم سرکوبگر و هژمونیک تلاش کرده تا نیروی مقاومت جامعه را سرکوب کند. بهمین دلیل روز 8 مارس برای زنان در ایران اهمیت ویژه‌ای دارد. در هشت مارس 1979 زمانی که زنان می‌خواستند برای مطالبه حقوق خود به میدان بروند، رژیم دیکتاتوری خروج از خانه را برای آنان ممنوع اعلام کرد. از آن روز تا کنون حاکمیت ایران با اعمال شکنجه و اعدام سعی در ایجاد ترس و وحشت در میان خلق‌های ایران و تسخیر اراده‌ی آنان دارد. از همینرو دین را به مثابه ابزار اصلی سرکوب زنان و ملت ها به کار بردند. تحت نام حجاب و  پوشش، حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی از زنان سلب شد. انقلابی که تحت رهبری زنان شکل گرفت به یک ضد انقلاب تبدیل شد، نه تنها حجاب موی سر، بلکه غصب فکر و اندیشه‌ی زنان در برنامه‌ی حاکمیت قرار گرفت، تا از طریق آن، جامعه‌ای خلق کنند که نه می‌اندیشد و نه نقد می‌کند و نه مورد مواخذه قرار می‌دهد. نظام ولایت فقیه خود را خدای روی زمین نامید، زنان، ملل و مذاهب دیگر را کافر خواند و قتلشان را روا دانست، اما در مقابل، فرهنگ زن-مادر، هیچگاه تسلیم ذهنیت جنستگرای مردسالار نگشت. زنان هم اکنون با علم و آگاهی از تاریخ و جامعه، در تمامی عرصه ها، اقتدارگرایان را مورد بازخواست و مواخذه قرار می‌دهند.

میراث و مبارزه صد ساله زنان و بویژه مبارزه‌ی زنان کورد، با تکیه بر فلسفه «ژن ژیان ئازادی» به نیروی رهایی بخش همه بشریت مبدل شده است. این تحولات الهام بخش است و امید می سازد. زیرا که روزانه بر مطالبات جامعه، مبنی بر برساخت حیاتی آزاد افزوده می‌شود، به ویژه مقاومت و مبارزه‌ای که در شرق کوردستان و ایران در حال توسعه است، نماد حیات و هویتی آزاد است.

مقاومت زنان و جامعه، نماد و نشان هویت و زندگی آزاد است. «ژن ژیان ئازادی» ثابت کرد که این دوران، دوران مدرنیته زنان است و در قرن بیست و یکم، زنان، تاریخ آزادی خود را به نگارش در می‌آورند. انقلاب و آزادی زنان در قرن بیست و یکم اتفاق می‌افتد. به پیشاهنگی زنان، این دوران به دوران رنسانس و ایجاد انقلاب اجتماعی در خاورمیانه و جهان تبدیل شد. هم اکنون این انقلاب، تمام دیوارهای نژادپرستی، مذهب گرایی و ملی گرایی را فروپاشاند و زنان و  جامعه را که تشنه آزادی و دموکراسی بودند گردهم آورد. این انقلاب وجدان بشریت را بیدار و فرهنگ مقاومت را زنده نمود. تقدیر از پیش تعیین شده برای فرودستان، را  بی معنا ساخت و ارتباط تنگاتنگ زن و زندگی را به جهانیان نشان داد. زنان، ملت ها، باورداشت های گوناگون در قرن بیست و یکم با تکیه بر فرهنگ مقاومت زاگرس نشینان، تمدن مردسالار فرادست را مورد بازخواست قرار دادند. فرمول جادویی “ژن ژیان ئازادی” ذهنیت ملت دموکراتیک را بخوبی انعکاس داد. ما این انقلاب را «انقلاب ذهنی» می‌نامیم. ملت دموکراتیک از طریق فرد آزاد، اراده‌ی آزاد و مستقل و آگاهی و دانشی عمیق عملی میگردد. مبارزات زنان در شرق کوردستان و ایران که بر اساس فلسفه آزادی خواهی در حال توسعه است، به فاکتور بنیادینی برای برساخت «ملت دموکراتیک» تبدیل شده است. از همینرو بر کنفدرالیسم جهانی زنان اصرار می ورزیم. ایجاد نظام کنفدرالیسم دموکراتیک زنان به معنای نابودی ذهنیت ناسیونالیستی و مذهبگرای رژیم دیکتاتوری ایران است.

در ایران، فرهنگ مقاومت توسط انقلاب «ژن ژیان ئازادی» احیا شد و به اصل خود بازگشت. این بزرگترین انفجار در ذهنیت رژیم حاکم بود. دولت در مقابل مقاومت و مبارزه‌ی زنان، ناتوان و درمانده است، هرچند که با تهاجمات خویش، سعی بر حفظ ظاهر و شکل نظام دارد، اما با همین روح مبارزه رادیکال زنان و کل آحاد جامعه، حتی این اسکلت برای مدت طولانی برجای نمی‌ماند.

 جامعه در راه رسیدن به آزادی، بسیار بدیل داده است و بر آن اصرار می‌ورزد. او تعریف خاصی از زندگی دارد و از سیستمی آلترناتیو برای ایجاد حیاتی کمونال، دموکراتیک و آزاد سخن می‌گوید. در قرن بیست و یکم، زنان دیگر خود را قربانی نمی‌دانند، بلکه خود را نیروی پیشرو تغییر و دگرگونی می‌دانند. آنها با تکیه بر علم و آگاهی خویش، ایدئولوژی و نظام زنگ زده‌ی ولایت فقیه را رد می‌کنند. ایران آزاد و دموکراتیک تنها با آزادی زنان امکان پذیر است. رژیم میخواست که احساس، فکر و جسم زن را در چهاردیواری خانه حبس و آنان را از اجتماع دور گرداند، اما مشاهده شده که زنان چگونه خیابان، را به سنگر مبارزه و آزادی مبدل نمودند. در حال حاضر «ژن ژیان ئازادی» به بزرگترین چتر تبدیل شده است که همه زنان، ملت‌ها، باورها می‌توانند گرد آن، به سازماندهی خویش بپردازند و به حقوق سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی خود دست یابند.

زنان با چنین روحیه،عشق، امید، شجاعت و احساسی به استقبال بهار می روند و در 8 مارس 2023 مشعل های آزادی را در شرق و ایران دست گرفته و تاریکی ذهنیت سلطه جویانه مردان بر زنان و زندگی را پایان می بخشند. چنان روند حساس و تاریخی را پشت سر می گذاریم که تنها با سازماندهی، اتحاد و صیانت می‌توان انقلاب «ژن ژیان ئازادی» را به نتیجه رساند. در این راه شهدایی که «ژن ژیان ئازادی» به آن باورداشتند، زنجیره‌ی اتحاد خلق ها را محکم تر ساختند.  از همینرو خیابان ها، محلات، مدارس، دانشگاه ها، روستاها و شهرها را با یک مبارزه بسیار قوی، سازماندهی خواهیم کرد و انقلاب را گسترده تر و بزرگتر خواهیم کرد. هیچ قدرتی نمی‌تواند این انقلاب بزرگ را از جوهره‌ی خود دور کند، پیشگامان و مدافعان این انقلاب، شهدای بزرگ و نمایندگان راستینی هستند که در زندان ها و  خیابان ها جان خود را فدا کرده‌اند. این انقلاب، با خیزش های دیگر متفاوت است، زیرا پیشگامان واقعی زنان و جوانان هستند. آنها به هیچ نیروی جنسیت گرا و ملی گرایی اجازه نمی‌دهند که این انقلاب را غصب و غارت کنند و در راستای منافع خود بکارگیرند. زنان و مردم ایران اکنون به نیروی ذاتی خود ایمان دارند، آگاهی از این نیرو موجب میشود که هیچ اقتداری نتواند در برابر آنان دوام بیاورد.

جامعه ی زنان آزاد شرق کوردستان -کژار، کارزار ک.ژک تحت عنوان « با فریاد زن زندگی آزادی پیش بسوی انقلاب زنان» را می‌پذیرد.

بر این باوریم  که این کارزار و این گام مهم با تکیه بر سال ها تجربه‌ی زنان کورد، رنگ انقلاب زنان را به اقصی نقاط جهان می‌برد. زنان و کل آحاد جامعه لازم است که مبارزه و زندگی خود را با فلسفه «ژن ژیان ئازادی» مزین کنند و متعلق به خویش خویشتن باشد. ما میراث بزرگی از مبارزه را دارا هستیم و با تکیه بر نیروی سیاسی، اجتماعی و دفاعی خویش، مبارزات مان را گسترده تر می نماییم. در همین راستا با اصرار بر آزادی زن مقاومت گر و پیشاهنگ کورد، زینب جلالیان و دیگر زنان پیشاهنگ، برای آزادی زندانیان سیاسی، مبارزه خواهیم نمود.

از سوی دیگر مبارزه مشترک زنان بصورت پلاتفرم و کمیته های سازماندهی و دفاع ذاتی زنان از اهمیت خاصی برخوردار خواهد بود. رژیم حاکم از شهدا و مراسم یادبود و  شعارهای سرداده شده در طول این مدت، در هراس بود و می باشد. از همین رو لازم است فریاد آزادیخواهانه ی زنان، جوانان و همه آحاد جامعه رساتر از همیشه، روستاها و شهرهای ایران را فرا بگیرد و  هر آنجا که به خون شهدای مان سرخ است، آوا و نوای «ژن ژیان ئازادی» بپیچد.

در پایان ضمن ادای احترام به تمام شهدای راه آزادی و دموکراسی، تجدید پیمان نموده و بیان می داریم که ارتقا مبارزه و فعالیت هایمان، آزادی را حتمی خواهد ساخت.

شورای هماهنگی جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان-کژار

03.02.2023