جامعه زنان آزاد شرق کردستان, کژار, با صدور بیانیه‌ای مکتوب, ضمن محکوم کردن قتل‌عام‌های حلبجه و قامشلو و تأکید بر آزادسازی کوبانی و شنگال, پیشاپیش جشن نوروز را تبریک گفته و فرصت تاریخی کنونی را زمینه‌ای حیاتی برای پیروزی مبارزات دهها ساله کردها عنوان می‌کند.

جامعه زنان آزاد شرق کردستان, کژار, تنها راه رسیدن به پیروزی را پیشبرد مبارزات در چهاربخش کردستان, بویژه سیاست‌های انکارگرایانه و سرکوبگرانه رژیم ایران می‌داند.

در بیانیه کژار آمده:

«وقتی که به تاریخ خلق کورد می‌نگریم به وضوح انکار، قتل‌عام و ظلم و ستمی که توسط استعمارگران در هر چهار بخش کوردستان بر کوردها اعمال گشته نشانی آشکار از ژینوساید کردن کوردها توسط دولتهای ایران، عراق، ترکیه و سوریه دیده می‌شود. سوزاندن و ویران کردن هزاران روستا در شمال و جنوب کوردستان و قتل‌عام و آوارگی هزاران کورد در این مناطق انجام گرفته است. همچنین در شرق کوردستان نیز همزمان با سرکار آمدن رژیم اسلامی ایران دست به بهانه‌ی جهاد با نام پاکسازی کوردستان که گویا  دشمنان خدا هستند دست به قتل‌عام‌های بزرگی در شهرها و روستاهای کوردستان زد. در جنگ میان اقتدارگرایان ایران و عراق باز این خلق کورد بود که در مرزهای دو دولت قربانی بازیهای سیاسی گردید.

قتل‌عام حلبجه

بمباران شیمیایی شهرهای حلبجه و سردشت و بسیاری از روستاهای جنوب کوردستان تنها نمونه‌های بارز آن است. بمب‌ هواپیماهای جنگی از هر دو طرف درگیر بر سر کوردها ریخته ‌شد. ساکنان حلبجه در جریان جنگ ایران و عراق، در تاریخ ۱۶ مارس ۱۹۸۸ توسط رژیم بعث بمباران شیمیایی شدند و بیشتر از پنج هزار غیرنظامی و بی دفاع در یک نیمروز در این شهر جان باختند. این بمباران شیمیایی تقریباً همزمان بود با عملیات انفال که پیرامون آن حدود ۱۸۲ هزار نفر به‌ویژه کودکان و زنان و سالخوردگان مناطق کردنشین توسط ارتش حزب بعث عراق کشته و زنده به گور شدند. هزاران زن جوان نیز به عنوان غنیمت جنگی در بازارهای منطقه و جهان به فروش رسیدند. کوردها نه تنها هیچگاه از حملات و قتل‌عامهای نظام‌های استعمارگر و فاشیست در امان نبودند بلکه با هدف ژینوساید کردن کوردها همیشه در خطر بوده‌اند. با وجود این کوردها هیچگاه از مبارزه دست برنداشته‌اند و در هر چهار سوی کوردستان در برابر سیستم استثمارگر و استعمارگر کورد ایستاده‌اند و هرگز تسلیمیت و بیچارگی را قبول نکرده‌اند به همین دلیل از طرف این دولتها به طور مداوم مورد حمله، غارت، کشتار و اعدام قرار گرفته و می‌گیرند.

قتل‌عام قامشلو

سیاست بزرگ دشمنان در برابر کوردها سیاست امحاء و انکارکردن این خلق بزرگ و تاریخی است. همچنانکه در 12 مارس سال 2004 نیز در جریان یک بازی فوتبال در قامیشلو با حمله‌ عربهای فاشیست به تماشاگران کورد 39 تن را قتل‌عام کردند و این درحالی بود که پلیس خود نیز در این قتل‌عام مشارکت مستقیم داشت. در واقع قتل‌عامی با مدیریت دولت بعث و از پیش تعیین شده بود بر کوردها اعمال گردید. ولی خلق مبارز و قهرمان قامیشلو با تظاهرات پی‌در پی و روزانه حضور در راهپیمایها که به قیام بدل کرده بودند جوابی محکم و نیرومند به رژیم بعث دادند. در واقع خلق کورد هر چند که سالها در زیر ظلم و ستم نظام دولتها بوده ولی هیچگاه به زانو درنیامده است.

کردها نیروی بزرگ منطقه

هر قتل‌عامی انگیزه‌ی رسیدن به آزادی و رهایی را در وجود آنان نیرومندتر ساخته است. در حقیقت علت همه‌ی این قتل عامها فقدان نیروی دفاعی و نظامی منسجم و بزرگی است که از همه ی بخش‌های کوردستان دفاع کرده و در مواقع ضروری که خلق‌مان در هر کجای کوردستان با خطر قتل عام و کشتار دسته جمعی مواجه باشند. ایجاد نظام کانتون‌ها در روژآوا و پیروزی بر داعش و نیروهای منطقه و جهانی که پشت‌پرده با داعش هم‌دست هستند به معنای به نقش بر آب کردن همه‌ی نقشه‌های استعمارگران است و بزرگترین انتقامی که ما می‌توانیم بگیریم برای حلبجه، قامیشلو، سردشت، شنگال و روژآوا اول اینکه کوردها در منطقه به نیرویی بزرگ و فاکتور اساسی برای تغییر و تحولات منطقه بدل شده‌اند و همه‌ی این دستاوردها نیز مدیون نیروهای مدافع زنان ‌YPJو نیروهای مدافع خلق YPG است به طوریکه اکنون کوردها نه تنها توان دفاع از خود را دارند بلکه اثبات کردند که بزرگترین نیروی مدافع از اراده‌ی خلق‌ها در منطقه هستند که آرامش و امنیت را برای خلق‌های خاورمیانه به ارمغان خواهند آورد. خلق کورد دیگر هوشیار و مقاومتگر از هر زمانی است و برای خلقهای منطقه بزرگترین مدافع بوده و پیشاهنگ رهایی از دست استعمارگران منطقه و جهان است. بنابراین قبل از هر چیز آنچه مهم و ضروری‌ است برگزاری کنگره‌‌ی ملی کورد است که به اتحاد کامل کوردها می‌انجامد و از همه‌ی کوردها و خاک کوردستان از لحاظ سیاسی، نظامی، اجتماعی دفاع کرده و کلیه‌ی حقوق ملی کورد را حفظ می‌کند. دوم اینکه ایجاد نیروی هماهنگ نظامی اعم از پیشمرگ و گریلا است که همچنانکه دیدیم در کوبانی و در شنگال و کرکوک با چه روحیه‌ی بزرگ و نیروی مضاعفی در برابر (چه‌ته)های داعش به مبارزه می‌پردازند ولی باز این نمی‌تواند کافی باشد و احتیاج به هم‌پیمانی و اتحاد تاریخی مهمی داریم. تا بار دیگر این فاجعه برای هیچ زن دیگری همانند زنانی که در ژینوسایدی به نام انفال و در جهادی به نام غنیمت جنگی در شنگال در بازارها خرید و فروش شدند، تکرار نشود.

گسترش مبارزات

ما همچون جامعه‌ی زنان شرق کوردستان KJAR با محکوم نمودن قتل‌‌عام و کشتار خلق کورد و با گرامی‌داشت یاد همه‌ی شهدای حلبچه و قامیشلو و شهدای کوردستان و همه‌ی شهدایی که امسال در مقاومت کوبانی و شنگال و کرکوک از همه‌ی بخشهای کوردستان جانشان را فدا کردند و با ادامه‌دادن راه آنان و اهدافشان که همانا آزادی فیزیکی رهبر آپو از امرالی و رهایی خلق کورد و کوردستان از دست استعمارگران بود، اکنون که به نوروز نزدیک می‌شویم، نوروز امسال را با شکوهی بزرگ و عظیم در شرق کوردستان به قیام علیه رژیم اعدام و استثمار تبدیل کنیم تا هیچ فرزند دیگری از این سرزمین به پای چوبه‌ی دار فرستاده نشود و هیچ آزادیخواهی در زندانها حبس نگردد و بدین صورت از همه‌ی ارزشهای انقلاب روژآوا دفاع نموده که البته آن هم با سعی و تلاش بزرگ و مبارزه‌ای تاریخی برای ایجاد کانتون‌ها با پیشاهنگی زنان کورد در شرق کوردستان و برای رهایی همه‌ی خلق‌های ایران میسر خواهد بود و نوروز 2715 جرقه‌ی شروع این قیام‌ها خواهد بود.  »