بیانیه پایانی کنفرانس زنان در قالب 8 ماده جهت چاره‌یابی مسایل زنان کرد

بیانیه پایانی کنفرانس زنان در قالب 8 ماده جهت چاره‌یابی مسایل زنان کرد

از روز 22 الی 24 می 2012 دومین کنفرانس ملی زنان کرد در شهر هولیر, پایتخت اقلیم کردستان با شعار «همه‌رنگی و همصدایی برای همبستگی ملی» برگزار شد. در این کنفرانس 210 عضو زن از هر چهار بخش کردستان با دیدگاه‌های متفاوت, از نمایندگان مجلس گرفته تا وزرا, اعضای احزاب مختلف, شخصیت‌های دانشگاهی , روشنفکران و سازمان‌های مدنی , شرکت کردند. همچنین 25 مقاله با موضوعات مختلف در خصوص چگونگی چاره‌یابی مسئله کرد از دیدگاه زنان, قرائت و مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت. پیشنهادات و راهکارهای حل به لحاظ «سیاسی, اجتماعی, اقتصادی و روشنفکری» مورد بحث قرار گرفت. این کنفرانس بنیانی موفقیت‌آمیز بود برای پیشبرد دیالوگ , ایجاد روابط بیشتر, درک زنان کرد از وضعیت یکدیگر که خود زمینه‌ای است برای ایجاد جنبشی فراگیرتر زنان کردستانی که با توسل به آن با اراده و توان خود به خلق‌کرد خدمت کنند و مسایل زنان را به چاره‌یابی برسانند.

بیانیه کنفرانس در قالب 8 ماده اعلام شد:

1ـ ملت کرد همانند دیگر ملت‌های جهات حق تعیین سرنوشت خود را دارد.

2ـ زنان کرد فعالیت‌هایشان را در راستای حل مسئله کرد در تمامی بخش‌های کردستان گسترش می‌دهند و هر بخش هم با توجه به شرایط و اوضاع خاص سیاسی , اجتماعی و فرهنگی خود در این زمینه‌های مبارزه کرده و به چاره‌یابی می‌رسد.

3ـ جهت آفریدن جامعه‌ای دموکراتیک, آزاد و برابر بایستی تمامی جنبش‌ها و سازمان‌های زنان کردستانی مبارزاتشان را تداوم بخشند.

4 ـ به فعالیت‌هایمان در زمینه تدوین برنامه و اساس‌نامه‌ای مناسب جهت ایجاد مکانیسمی مشترک برای حل مسایل زنان کرد در هر چهار بخش کردستان , گسترش می‌دهیم.

5 ـ بایستی سهم شرکت زنان در کنفرانس سراسری ملت کرد از 40 درصد کمتر نباشد.

6ـ اعضای کنفرانس خواستار تلاش همه‌جانبه تمامی نیروهای و جناح‌های سیاسی هستند جهت آزاد کردن زندانیان سیاسی کرد که این امر رسالتی خطیر است در راستای برقراری صلح و آرامش در کردستان و خاورمیانه.

7 ـ کنفرانس زنان برای تمامی مبارزان راه آزادی خلق‌کرد بدون هرگونه تبعیضی , احترام قایل می‌شود.

8 ـ هرگونه نسل‌کشی و قتل‌ شهروندان کرد را در هر جا و به هر بهانه‌ای که باشد محکوم می‌نماییم و بیانیه پایانی کنفرانس زنان هم به تمامی جناح‌های سیاسی و نهادهای اجتماعی برای حمایت از پیشنهادات آن و تحقق امنیت اجتماعی و برابری جنسیتی, ارایه می‌گردد.

اظهارات کمیته آمادگی کنفرانس در خصوص بیانیه پایانی کنفرانس ملی زنان کرد:

نرمین عثمان: «نامه‌ای ویژه را از طرف کنفرانس در خصوص «وضعیت اوجالان» به سازمان‌ها و جناح‌های سیاسی مربوطه ارایه می‌دهیم.»

نرمین عثمان در پاسخ به پرسش روزنامه نگاران در خصوص اختلافات کنفرانس در «بیانیه پایانی» گفت:«نهایتا تصمیم گرفتیم که نامه‌ای از طرف کنفرانس و به نام زنان کرد جهت «آزادی آقای اوجالان» نگاشته شود. برای این امر هم کمیسیونی تشکیل می‌شود و نامه هم به نام زنان کرد برای «رئیس اقلیم کردستان, رئیس حکومت اقلیم کردستان و رئیس‌جمهور عراق , جناح‌های سیاسی, سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا » فرستاده می شود و از آنها خواسته می‌شود که در زمینه آزاد ساختن آقای اوجالان و زندانیان سیاسی تلاش‌ کنند. این نامه توسط چند از از زنان کرد از هر چهار بخش کردستان نوشته می‌شود.»

نرمین عثمان همچنین گفت که شمار زیادی از اعضای کنفرانس عضو «پژاک, حزب کارگران کردستان(پ.ک.ک) و جنبش زنان والا(KJB) بودند که مطالباتشان را ارایه دادند که حق مسلم و مشروع آنها بود که همانند یک شهروند کرد چنین مطالباتی داشته باشند. باید برای تمامی اعضای کنفرانس و مطالباتشان احترام گذاشت.