مرکز فرهنگ و هنر کوانا زرین (هلال زَرین) بیان داشت شهید شورش سمسور با رفاقت و مبارزه و انقلابی‌گری، نمونه‌ای از هنرمندی زن میهن‌دوست در سراسر کوردستان است.

مرکز فرهنگ و هنر حزب آزادی زنان کوردستان (پاژک)، کَوانا زِرین بیانیه‌ای مکتوب در مورد گریلای هنرمند شورش سمسور (دَوریم چوبان) ارائه کرد. بیانیه به شرح زیر است:

«دَوریم کوه‌های نمرود را ترک کرد و برای پی بردن به معنای واقعی نامش، به راه افتاد. او با علم بر اینکه تنها با آگاهی و جوهره آزادانه کورد‌بودن می‌تواند به نمرودهای معاصر پاسخ دهد، با دوست‌داشتن بسیار ارزش‌های فرهنگی خود را با طعم حیاتی هنری زیست و زنده نگه داشت. میراث فرهنگی و تاریخی کوماگنه را به تن کرد و زمانی که این تجهیزات را با راهپیمایی گریلایی در کوهستان ترکیب کرد، در خودش یک کوردبودن در سطح ملی و میهن‌دوستی زن انقلابی را ساخت. دَوریم ما شد، دَوریم شد...

او در فعالیت‌های جوانان شرکت کرد

شورش سمسور دانشجوی دبیرستانی بود که ابومسلم دوغان در ۱۵ فوریه ۲۰۱۰ برای آزادی جسمانی رهبر آپو عملیات انجام داد؛ با مشاهده این عملیات عمیقاً متوجه واقعیت شهدا و خط فداکاری کوردستان شد و تحت تأثیر این عملیات قرار گرفت. با شرکت در فعالیت‌های جوانان انقلابی میهن‌دوست کار کرد، مبارزه کرد و مردمی شد. مشارکت و موضع‌گیری او رنگ و ماهیتی بسیار متفاوت داشت. او در طول زندگی خود رویکرد و نگاهی به فرهنگ و هنر داشته است. از زمان آشنایی با پ‌ک‌ک تا مشارکت و معنا بخشیدن به این مشارکت، سعی کرد خود را به عنوان یک فعال فرهنگ-هنر نشان دهد و با این تلاش، کل زندگی انقلابی‌اش را غنی‌تر کرد.

برای اینکه قلم و قلم‌مویش مستقل باشد

او تضادهای زیادی را در بخش نقاشی که در دانشگاه تحصیل کرد تجربه کرد و رویکرد نظام فاشیست دولتی به هنر را زیر سوال برد. جستجوی آزادی که با عملیات ابومسلم، شکلی مستمر به خود گرفت، عمیق‌تر شد و ادامه یافت. او با شکوفا کردن استعداد طبیعی خود در هنر، خشونت علیه زنان، مردم کورد در معرض نسل‌کشی فرهنگی، مبارزه کوردها برای هستی و ارزش‌هایی که آنها خلق کرده‌اند را به تصویر کشید. می‌دانست برای اینکه قلم و قلم‌مویش مستقل باشد باید روح و جسمش هم آزاد باشد. او به عنوان یک گریلای زن در کوهستان تلاش کرد تا مردمی را که بی‌هویت و بی‌زبان مانده‌اند را به شیوه‌ای بسیار رادیکال و زیباشناسانه با زبان فرهنگ و هنر بیان کند.

گریلای صدا مخملی گروه آمارا

از سال ۲۰۱۶ در کارهای گروه موسیقی آواز چیای نهاد فرهنگ و هنر و بعداً مرکز فرهنگ و هنر کوانا زرین شرکت کرد. در بین گریلاها رفیقی بود که به گریلای صدا مخملی گروه آمارا معروف بود، عزیز بود، روحیه و انگیزه بالایی داشت و همیشه در کنار رفقایش حضور داشت. شورش سمسور که در مدت کوتاهی در موسیقی پیشرفت کرد، آهنگ‌های گریلایی جدید نوشت و در مراسم‌های شادی گریلاها که در ده‌ها منطقه برگزار می‌شد، با رفقایش سرود و ترانه خواند، بر هر رفیقی اثری بر جای گذاشت. او یک انقلابی بود که خود را مسئول هر کاری می‌دید و با مواضع متواضعانه و صمیمانه خود رفقایش را دور خود جمع می‌کرد. او بود که بدون گفتن آنچه باید انجام شود آن را عملی کرد و با ابتکار درست و کافی کار را پیش برد. او بود که واقعاً به زندگی جمعی معنا بخشید و زندگی کرد. او ارزش‌ها و لحظات بسیاری را از لبخند یک گریلای زن گرفته تا تولیدات خلاقانه گریلا تا پرتره رفقای شهید را به تصویر کشید. او با صدای مخملی خود و آگاهی از ارزش این زندگی، مدام به رفقایش این احساس را داد و تجربه کرد.

وعده پایبندی به خاطراتشان

او فداکارترین مشارکت را در فعالیت‌های گروه آمارای مرکز فرهنگ و هنر کوانا زیرین به نمایش گذاشت. او سرودهای انقلاب را برای انقلاب خواند. او با مشارکت خلاقانه، مبتکرانه و مستمر خود نمونه شد. ما قول خود را تکرار می‌کنیم که میراث هوزان مزگین‌ها، دلیلا و سرحدها که رویای او بود را دنبال خواهیم کرد و قول می‌دهیم شخصیت و معنایی را که شورش سمسور به آثار فرهنگ و هنر زنان اضافه کرده است، گسترش دهیم. قول پایبندی به خاطراتش را تکرار می‌کنیم و می‌گوییم که پاسخ او به سوالی که در این کوه‌های کوردستان پرسیده شد، جایی که با لبخند بزرگی به آنها نگاه می‌کرد، 'آنچه در زندگی مرا خوشحال می‌کند لبخند یک رفیق است' هدف همه ما در زندگی خواهد بود. رفیق شورش سمسور با رفاقت و مبارزه و انقلابی‌گری خود نمونه‌ای از هنرمندی زن میهن‌دوست در سراسر کوردستان است.»