بعد از ظهر روز گذشته, کنفرانس ملی زنان کرد با مدراتوری «نجیبه عمر» از روسای حزب حل دموکراتیک (پ. چ.د.ک) ادامه یافت. در نشست بعد از ظهر دیروز, شرکتکنندگانی از هر چهار بخش کردستان به ایراد سخنرانی پرداختند و نسبت به انزوای تحمیل شده بر رهبر خلقکرد,عبدالله اوجالان نارضایتی نشان دادند.
زنانی از هر چهار بخش کردستان به ایراد سخنرانی پرداختند ؛ نخست «چیمن محمد رشید» از جنوب کردستان سخنانی ایراد کرد.
رشید گفت که باید زنان کرد در عرصههای سیاسی و اجتماعی در ارگانهای تصمیمگیرنده, جای گیرند. رشید اذعان داشت که مسئله اتحاد ملی هم از جمله این موضوعات است و در ادامه گفت:«باید در زمینه استقلال و آزادی ملی نقشی بیشتر به زنان ارایه شود. » رشید همچنین یاد آورشد که باید قبل از منافع احزاب و سازمانها , منافع ملی در اولویت قرار گیرند.
در بخش از کنفرانس با موضوع «مسایل زنان کرد» , هردم اکینجی, نماینده حزب «هاکـ پار» از شمال کردستان به سخنرانی پرداخت. هردم به مسایل و مشکلات زنان پرداخت و خاطرنشان ساخت که زنان کرد برای اینکه بتوانند مسایل خود را چارهیابی نمایند, باید آزادیشان را حصول نمایند. او گفت که آزادی هم با اتحاد زنان ممکن میگردد. هردم یاد آور شد که رفتاری که در حق زنان صورت میگیرد از جمله «زن به زن» , «کشتن زنان تحت عنوان ناموس» , «خشونت علیه آنان» بزرگترین خطری است که زنان را تهدید میکند. هردم گفت:«برای اینکه این مسایل و مشکلات چارهیابی شوند, باید قبل از هر چیز زنان آزادیشان را حصول نمایند».
«پیش از آزادی, علم و آگاهی»
دکتر کردستان موکریانی هم در کنفرانس زنان گفت که در مجمعی حضور یافته که طی آن مسایل و مشکلات زنان چارهیابی میگردد, برای همین هم بسیار خوشحال است. موکریانی ضمن اشاره به زبان مادری و نقش زنان کرد در محافظت از زبان کردی گفت که باید زنان کرد قبل از هر چیز به مسئله آموزش و آگاهیبخشی به کودکان و نوجوانان اهمیت دهند.
دکتر کژال رحمانی از شرکتکنندگان اهل شرق کردستان هم با طرح پرسش «آیا ما میدانیم چه میخواهیم؟» سخنان خود را آغاز نمود. رحمانی یادآور شد که باید ما زنان قبل از مسئله «استقلال, فدرالیسم و خودمدیریتی» مسئله «هویت ملی » را تعریف نماییم.
مهاباد محمد هم در سخنان خود به مسئله تأثیرات دولتها بر تجزیه جوامع کردی پرداخت. مهاباد گفت:«عقلیتی جنسیتپرست وجود دارد. باید نقشی عملی به زنان در زمینه مکانیسمهای تصمیمگیری داده شود. باید زنان در زمینه تصمیمگیریهای سیاسی وظایفی را برعهده بگیرند. » مهاباد پیشنهاد کردکه :«دستورالعملی برای زنان تدوین شود» . او خواست که زنان در زمینه تدارکات کنفرانس ملی کردها از نقشی فعالانه برخوردار شوند.
«نباید کردها از استاتوی سیاسی محروم شوند»
شهناز شیخی, عضو حزب اتحاد دموکراتیک در غرب کردستان هم سخنانی ایراد کرد و ضمن اشاره به دینامیکهای داخلی کردها در زمینه اتحاد ملی گفت:«از اینکه در چنین روزهایی تاریخی کنار هم گردآمدهایم, بسیار خوشحالم. ما همچو زنان کرد این مرحله را بسیار مهم میدانیم. خاورمیانه مجددا نظم داده میشود. به همین خاطر هم مبارزات ما بر روند تحولات تأثیرگذار خواهد شد».
شهناز شیخی خاطرنشان ساخت که کردها در زمینه نظمدهی نوین خاورمیانه از نقش حایز اهمیتی برخوردارند. شیخی گفت که در هر چهار بخش کردستان سیاستهایی تجزیهطلبانه و تفرقهانداز از جانب دشمنان پیروی میشود و بر اتحاد کردها در این مرحله تأکید کرد.
شیخی همچنین ضمن اشاره به انزوای تحمیل شده بر رهبر خلقکرد, عبدالله اوجالان گفت:« قریب 300 روز است که وکلا با رهبر آپو دیدار نمیکنند. رهبر ما 13 سال است که از جانب قدرتطلبان در انزوا بسر میبرد. رهبر ما پیشاهنگ ایجاد خاورمیانهای دموکراتیک است. هرگونه ارتباط او با جهان بیرون را منع ساختهاند. برای اینکه خلقمان در غرب کردستان از استاتوی سیاسی و خودمدیریت برخوردار نشود, ارتباط رهبرمان با جهان خارج را قطع کردهاند».
خوزات: باید برای آزادی اوجالان مبارزهای مشترک پیشبرد داده شود
بسه خوزات , عضو جمعیت زنان کرد KJB به مسئله اهمیت پیشرفت دموکراتیک در سازماندهی زنان پرداخت و گفت که عامل اصلی بردگی زنان, سیستم اقتدارطلب است. خوزات گفت برای اینکه زنان مسئله ملی را چارهیابی نمایند, باید نخست از عقلیت مردسالاری رهایی یابند.
خوزات در ادامه گفت:«داشتن هر گونه عملی بر بنیان عقلیت مردسالار, بینتیجه خواهد ماند. ما باید سیستم اتحاد ملی را پیشبرد دهیم . باید سیستم سازماندهی دموکراتیک زنان را ترویج دهیم. رهبر آپو برای آزادی زنان و ارادهمندی آنها زحمات زیادی کشید. به اسارت درآوردن رهبر آپو در امرالی هم به این دلیل بود که رهبر آپو آزادی را برای زنان خواستار بود, برای آزادی زنان مبارزه کرد. دشمنان میخواهند رهبری را به سکوت وادارند. برای اینکه رهبر آپو آزاد شود و در مرحله سیاسی کنونی سهیم شود, باید مبارزهای مشترک, گسترده و نیرومند پیشبرد داده شود. شمار زیادی از زنان مبارز در زندانهای ترکیه, ایران و سوریه بسر میبرند. برای آزادی این زنان باید مبارزاتی مشترک داشته باشیم. برای آزادی رهبر آپو و آزادی زنان باید چنین مبارزاتی را ترویج بخشیم. این مسئله باید در این کنفرانس در قالب یک قرار اخذ شود.»