جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان (کژار) با صدور بیانیه‌ای توطئه‌ی بین‌المللی علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان را در بیست‌وچهارمین سالگردش محکوم کرد و گفت: کژار نیز با تکیه بر پارادیم و فلسفه‌ی رهبر آپو که آزادی زنان را شرط بنیادین آزادی جامعه می‌داند، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره‌ی شهدای اسفند 1999 و انقلاب «ژن ژیان ئازادی»، با آموزش، سازماندهی و گسترش فعالیت های خویش جهت آزادی فیزیکی رهبر آپو جهت صیانت از دستاوردهای انقلاب ژن،ژیان، ئازادی و شهدای این انقلاب، گام برمی دارد.

متن کامل بیانیه‌ی کژار:

 24 سال از توطئه ی بین المللی 15  فوریه 1999 علیه رهبر آپو می گذرد و علی رغم تمام تهاجماتی که از سوی نظام جهانی صورت گرفت، اما رهبر آپو باشکوه‌ترین مقاومت و مبارزه را در زندان جزیره‌ی امرالی از خویش به نمایش گذاشته است. رهبر آپو با مبارزه‌ای که در راستای ایجاد یک انقلاب ذهنیتی به انجام رساند، توانست شیوه ی حیات آزاد و دمکراتیک را به جهانیان نشان دهد. در طول 24 سال گذشته، نظام جهانی و به نمایندگی دولت-ملت‌های منطقه بویژه دولت فاشیست ترکیه، همچنان بر موضع‌ توطئه‌گری و تشدید فشارها اصرار می‌کنند، افزایش جنگ در کوردستان و انزوای مطلق، عدم ملاقات با وکلا و استفاده از«حق قانون امید» رهبر آپو دال بر این قضیه است. اما در مقابل، رهبر آپو در تلاش برای برساخت حیاتی آزاد و همزیستی مسالمت آمیز خلق ها، یک دم از پای ننشست. نظام جهانی از همان آغاز اسارت رهبریت در سال 1999 مداخله در خاورمیانه را مبنا قرار داد و بدین گونه خواست در برابر ارتقا و توسعه‌ی جنبشی سوسیالیزم، چپ‌گرا و دمکراتیک مانع ایجاد نمایند. در همین راستا خط آپویی و مبارزه در راه ملت دموکراتیک که اولین نیروی موثر در منطقه که بتواند در برابر سیستم حاکم بر جهان و دولت – ملت‌های منطقه مبارزه نماید، را مورد هدف قرار دادند. این شیوه‌ی نوین مبارزاتی براساس سیستم کنفدرالیسم دمکراتیک برای آن‌ها تهدید بزرگی بود، از همینرو در برابر پروژه‌های مداخلاتی آن‌ها برای منطقه می‌بایست رهبریت را بی‌تاثیر کرده و از میان بردارند. اما حال پس از سال ها مشاهده نمودیم که نه تنها نیروهای اقتدارگر به نتیجه نرسیدند، بلکه فکر و فلسفه‌ی رهبر آپو بیش از هر دوران دیگری به تمام نقاط جهان رسیده است.

در شرق کوردستان نیز خلق کورد به پیشاهنگی زنان در سال 1999 یک بار دیگر، صفحه‌ی تازه‌ای از تاریخ را نگاشت. زنان بسیاری در آن دوران، پیشاهنگ قیام بودند و از کوردستان تا تهران را به صحنه‌ی قیام مبدل ساختند. آنان در 26 بهمن 1377 و 3 اسفند با ایستار خود نشان دادند که دستگیری رهبر آپو، به معنای حمله و غصب ارزش های حیات آزاد است و برای صیانت و دفاع از ارزش های پرمعنای حیات، فریاد آزادیخواهانه شان را به گوش جهانیان رساندند، اکنون پس از 24 سال و برای صیانت از همان فکر و فلسفه، به پیشاهنگی زنان از کوردستان تا تهران، از بلوچستان تا آذربایجان، شعار آزادیخواهانه‌ی «ژن ژیان ئازادی» سر داده می شود. شعاری که حیات را معنامند ساخته و نظام پیرسالار و مردمحور را مشوش و مغشوش نموده است. مبارزات آزادیخواهانه‌ی زنان کورد نشان داد، پاردایمی که بر آزادی زنان تکیه نموده است، به پیشاهنگی زنان و توان آنان برای تغییر وضعیت موجود و برساخت حیاتی آزاد، باورمند است، می تواند به نمونه و الگویی برای جهانیان مبدل شود. در واقع پیشاهنگی زنان در هر خیزش، بیانگر عمق مطالبه‌ی آنان و تعریف فکر و پارادیم آپویی از نیرو، اراده و هویت زنان می‌باشد.

در طول این سال‌ها، فعالین و سازمان‌های بسیاری در کوردستان، خاورمیانه و جهان خواهان آزادی فیزیکی رهبر آپو گشته‌اند. مقاومت و فدایی بودن خلق و موضع رادیکال آن‌ها در برابر توطئه‌ی بین‌المللی نیز، سیاست و پروژه‌های دولت‌های مشارکت کننده در این توطئه‌ها را درهم شکست. کژار نیز با تکیه بر پارادیم و فلسفه‌ی رهبر آپو که آزادی زنان را شرط بنیادین آزادی جامعه می‌داند، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره‌ی شهدای اسفند 1999 و انقلاب «ژن ژیان ئازادی»، با آموزش، سازماندهی و گسترش فعالیت های خویش جهت آزادی فیزیکی رهبر آپو جهت صیانت از دستاوردهای انقلاب ژن،ژیان، ئازادی و شهدای این انقلاب، گام برمی دارد.