شورای هماهنگی جامعه زنان کوردستان (کژک) در خصوص حکم اعدام صادره برای وریشه مرادی بیانیهای کتبی صادر کرد.
در این بیانیه آمده است: «ما اطلاعاتی دریافت کردیم که دو روز پیش برای وریشه مرادی که توسط نیروهای وابسته به وزارت اطلاعات ایران ربوده شد و تحت شکنجه شدید قرار گرفت، حکم اعدام صادر شده است. ما این تصمیم غیرقانونی را به شدت رد میکنیم.»
در این بیانیه آمده است:
«وریشه مرادی در اعتراض به احکام اعدام حکومت ایران در روز ۱۰ اکتبر دست به اعتصاب غذا زد. سپس دولت ایران به طور غیرقانونی تصمیم به اعدام او گرفت. با این تصمیم دولت ایران بار دیگر ترس خود از مبارزه زنان را آشکار کرد. رژیم ایران که با زنان دشمنی میکند، با سیاستهای اعدام خود قصد دارد مقاومت زنان را خنثی کند. ما این سیاستهای ممنوعیت، اعدام و زنستیز را که فرصت زندگی مشترک مردم بر پایه دموکراسی و صلح را از بین میبرد، محکوم میکنیم.
«اگر ایران میخواهد پابرجا بماند، باید دموکراسی و حقوق بشر را رعایت کند»
در روندی که جهان و منطقه ما به ویژه خاورمیانه به گوی آتشی تبدیل شده است، به نظر میرسد اصرار بر واقعیت جنگ و درگیری هیچ سودی برای مردم ندارد. در حالی که آشکار است که جنگهای قدرت، زندگی در منطقه ما را وارونه کرده است، اصرار دولتها بر رویههای ضد دموکراتیک معنایی جز تجربه کسوف ذهنی ندارد. واقعیت کور، بسته و جزمی ذهن دولت-ملت مسئول تمام ظلمی است که مردم و زنان در معرض آن قرار میگیرند. پافشاری بر واقعیت دولت-ملت، اصرار بر تداوم تمامی بحرانهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، نظامی، دیپلماتیک و حقوقی است.
میبینیم که اصرار بر سیاستهای شکنجه و اعدام در دورهای که شهرها با خاک یکسان میشوند، کشورها تجزیه میشوند و مردم در هر سنی به شدت تحت تأثیر این قتلعام قرار میگیرند، هیچ نفعی برای هیچ قدرتی ندارد. دولت ایران با اصرار بر زنستیزی و دشمنی با حقوق و دموکراسی به جایی نمیرسد. حتی اگر بخواهد با این اعمال غیرانسانی زنان و مردم را بترساند، باید بداند که این کار نتیجهای نخواهد داشت. زنان امروز نیز مانند دیروز، علیرغم همه سیاستهای زنستیزانه دولت، به مقاومت خود ادامه خواهند داد. در این مرحله، زنان چیزی برای از دست دادن ندارند. برعکس، آنها آگاهند که دنیای آزاد وجود دارد که با افزایش مقاومت به دست خواهند آورد. اما آنها با این سیاستهای ظالمانه و اعدامی که توسط دولتهای زنستیز حاکم اجرا میشود، چیزهای زیادی برای از دست دادن دارند. بنابراین، اگر دولت ایران میخواهد در این لحظات تاریخی که طبل جنگ به شدت برای ایران میکوبد، پابرجا بماند، باید اجرای دموکراسی و حقوق بشر را که سالهاست اجرا نکرده و فرصتی برای ادامه حیات به آن نداده است، در اولویت قرار دهد. باید دید که ظلم، اعدام، شکنجه، غصب حقوق و آزادیها ایران را تقویت نمیکند، بلکه علت و نتیجه همه مشکلات اجتماعی است.
«این حکم باید فوراً لغو شود، زندانیان باید آزاد شوند»
ما به عنوان کژک از دولت ایران میخواهیم که بیدرنگ از این تصمیم خود منصرف کند، زندانیان مقاومتگر در زندانها را آزاد کند و به خواستههای تمامی نیروهای اجتماعی و اتنیکی که خواستار حقوق خود هستند گوش فرا دهد، در غیر این صورت در مواجهه با این مبارزه غیرقابل توقف زنان، خسارات بزرگی متحمل خواهد شد.
«بیایید موضع بگیریم، مبارزه مشترک را گسترش دهیم»
به همین مناسبت، ما بار دیگر در شخص پخشان عزیزی، فعال حقوق بشر و وریشه مرادی، به تمامی زنان مقاومتگر آزادیخواه که حکم اعدام برای آنها صادر شده است، درود میفرستیم. ما از مردم، محافل دموکراتیک، نیروهای زنان و همه شخصیتهایی که حقوق بشر را در اولویت قرار میدهند دعوت میکنیم که در برابر این سیاستهای جلادانه و شکنجهگر دولت ایران که علیه زنان ایجاد شده است، موضع بگیرند و مبارزه مشترک را گسترش دهند. ما اعلام میکنیم که همه ساختارهای زنان بهویژه زنان کوردستان باید با کنشها و فعالیتهای مؤثر و مستمر، صدای خود را به گوش زنانی برسانند که در زندانها مورد شکنجههای شدید قرار میگیرند و سعی میشود تا با مجازات اعدام آنها را سرکوب کنند و تسلیم کنند.»