شورای زنان د‌ب‌پ: کنش‌های ما تا آزادی عبدالله اوجالان ادامه خواهد داشت

بریوان باغچه‌جی سخنگوی شورای زنان د‌ب‌پ گفت: «کنش‌های ما تا آزادی جسمانی آقای عبدالله اوجالان ادامه خواهد داشت» و همچنین به مقاومت زندانیان درود فرستاد.»

شورای زنان د‌ب‌پ

بریوان باغچه‌جی سخنگوی شورای زنان حزب مناطق دموکراتیک (د‌ب‌پ) در دفتر مشاوره ستاد کل حزب خود در آمد، مهمترین تحولات روز را بررسی کرد.

باغچه‌جی اظهار داشت خشونت و نظامی‌گری در قرن بیست و یکم در حال افزایش و ادامه است و این باید جدی گرفته شود؛ این معضل فرقی با تقسیم‌بندی زن و مرد ندارد و گفت: «مدرنیته و مردانگی سرمایه‌داری که نیروی پیشرو آن است، در عین حال متکی بر نژادپرستی، تبعیض جنسی، مذهب و سیاست‌های جنگ ویژه و خشونت است. تلاش می‌کند جامعه و به ویژه زنان را به سوی یک نظام جدید مردسالاری هدایت کند و به حیات خود بر اساس حملات سیستماتیک ادامه دهد. این حملات سیستماتیک در اِلح شامل حمله افراد دارای یونیفورم است که به ایپک اَر تجاوز کرد و در درسیم به ناپدید شدن گلستان دوکو توسط همان نیروهای یونیفورم‌پوش شد. همزمان در شرنخ و وان، آزار و اذیت، تجاوز جنسی و حمله از سوی افراد یونیفورم‌پوش وجود دارد. علیرغم اینکه چهارمین جلسه رسیدگی به پرونده کودک ۹ ساله ایزدی که توسط داعش ربوده شده بود در آنکارا برگزار شد، در این پرونده هیچ دستگیری صورت نگرفت و این به معنای ادامه حملات علیه هویت و بدن زنان است.»

باغچه‌جی با بیان اینکه کاملا مشخص است که سیاست‌های جنگ ویژه‌ای که در کوردستان در حال انجام است، در درجه اول مبارزه سازمان یافته‌ای است که زنان و جوانان را هدف قرار می‌دهد، ادامه داد: «حتی در انتخابات محلی نیز نیروهایی که تلاش می‌کنند سیستم ریاست مشترک و نمایندگی برابر را بی‌معنا و بی‌ارزش جلوه دهد، در برخی جاها خود را نشان داد و در برخی جاها استتار می‌شود. فرقی نمی‌کند که حملات علیه زنان از کجا و چه کسی باشد، ما با فلسفه «ژن، ژیان، آزادی» با این حملات مقابله خواهیم کرد و این رویکرد اصلی ماست. هنگامی که جنایات تجاوز جنسی علیه زنان کورد در کوردستان و ترکیه انجام می‌شود، برخی از احزاب مخالف و رسانه‌های طرفدار دولت سکوت می‌کنند. این نیز نشان می‌دهد که سیاست‌های جنگ ویژه در کوردستان عمدی و سیستماتیک است.»

باغچه‌جی با بیان اینکه در دوره‌ای هستیم که هجمه‌ها و خشونت علیه زنان در کوردستان افزایش یافته است، می‌گوید که انتخابات محلی ۳۱ مارس اهمیت مضاعف داشت و سخنان خود را اینگونه ادامه داد: «زنان کورد و خلق کورد برای اولین بار در جهان ابتکار جدیدی انجام دادند و در انتخابات محلی در ۳۱ مارس ۲۰۲۴ یک فرآیند انتخاباتی را بر اساس «ریاست مشترک خط و اثر ماست» به پایان رساندند. این همان چیزی است که ما به کسانی می‌گوییم که نظام ریاستی مشترک را به صورت رسمی نادیده می‌گیرند؛ به ائتلاف‌های عقب مانده مانند حزب عدالت و توسعه، م‌ه‌پ و حزب کنترا که نظام ریاست مشترکی را هدف قرار می‌دهند نگاه کنید، هیچ تحملی برای دستاوردهای زنان ندارند و فقط سعی می‌کنند رنگ حجاب زنان را مشخص کنند. نظام ریاست مشترکی، مخالف سیاست‌های مردانه شماست که می‌خواهد زنان را به بردگی بکشاند. ما بار دیگر اعلام می‌کنیم که از هیچ یک از دستاوردهای خود که نشات گرفته از فلسفه «ژن، ژیان، آزادی» است، دست نخواهیم کشید.

در انتخابات محلی ۳۱ مارس، ریاست مشترکی را اجرا کردیم. الان هم هر جا که باشیم شهرهایی را می‌سازیم که خلق بتوانند در آن زندگی کنند، شهرهایی برای زنان، کودکان و جوانان. البته دستاوردهای ما فقط این چیزها نیست. در چهار بخش کوردستان انقلاب‌های جداگانه به رهبری زنان در حال انجام است. زنان روژاوا که به امید ساخت مدرنیته دموکراتیک و علیه نظام دولت-ملت، پایه‌های جامعه اخلاقی و سیاسی را می‌گذارند و نظام حقوقی خود را می‌سازند. در روژاوا بر خلاف مدل «قانون اساسی» با «قرارداد اجتماعی»، آنها در حال ایجاد قانونی بر اساس آزادی زنان، حقوق کودکان، زندگی اکولوژیکی و حقوق برابر و حمایت از حقوق زنان با اجرای قوانین زنان هستند. در واکنش به این تحولات، مقامات سیاسی ترکیه کار بر روی قانون اساسی جدید را آغاز کرده‌اند و می‌خواهند هر طور است عمر آن را افزایش دهند. قانون اساسی کودتای ۱۹۸۲ تاکنون ۱۹ بار اصلاح و بازنگری شده است، اما تبدیل به یک قرارداد اجتماعی نشده است. زیرا در این کشور وقتی مسئولان دچار بحران مدیریتی می‌شوند، اصلاح قانون اساسی را ابزاری برای تغییرات مد نظرشان در دستور کار قرار داده‌اند. برای اینکه بفهمیم حاکمیت قانون در چه سطحی است، کافی است نگاهی به آزادی مردانی بیندازیم که مرتکب خشونت و آزار و اذیت مخالفان هستند. یکی از این پرونده‌ها، پرونده کوبانی است.

از اینجا یک بار دیگر اعلام می‌کنیم که در ۱۶ مه در جلسه تصمیم‌گیری پرونده‌ای که بسیاری از رفقای زن ما محاکمه می‌شوند شرکت خواهیم کرد و در برابر تاریکی داعش، اراده زنانی را خواهیم داشت که به امید تبدیل شده است.»

باغچه‌جی به انزوای رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان اشاره کرد و ادامه داد: «معلوم است که مقامات آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ می‌خواهند به انزوای مطلق در امرالی به عنوان یک سیستم در همه جا ادامه دهند و بر همین اساس در تلاش هستند تا برای کل جامعه زندان بسازند. در مقابل این، در چارچوب کمپین « آزادی برای عبدالله اوجالان، راه حل دموکراتیک برای مسئله کورد»، راهپیمایی آزادی آغاز شد و با قدرت هم افزایی اجتماعی که در ۸ مارس، نوروز و انتخابات ۳۱ مارس ایجاد شده بود، ادامه یافت. در وان، خلق برای صیانت از اراده خود به پا خاستند و در اول ماه مه این اراده مجددا ظهور کرد. تاکید می‌کنیم تا آزادی جسمانی جناب عبدالله اوجالان به تمام کنش‌های خود با قاطعیت ادامه خواهیم داد. همانطور که می‌دانیم، زندانیان سیاسی در زندان‌های کوردستان و ترکیه از ۴ آوریل کنش خود را وارد مرحله جدیدی کرده‌اند. زندانیان سیاسی با شعار «زندگی در شرایطی همانند زندگی جناب عبدالله اوجالان» برای ملاقات با خانواده‌های خود بیرون نمی‌روند، دادگاه‌ها را تحریم می‌کنند و از حق صحبت تلفنی خود استفاده نمی‌کنند.

همزمان مادران و بستگان زندانیان در تحصن عدالت، ماه‌هاست که با مطالبه «آزادی آقای عبدالله اوجالان» و در بسیاری از شهرها با شعارهای «رای به آزادی» و «به آزادی رای دهید» تحصن عدالت را برگزار می‌کنند. آنها با شعار «به انزوا پایان دهید» و برگزاری کنش‌های مختلف به فعالیت خود ادامه می‌دهند. ما به عنوان شورای زنان د‌ب‌پ می‌گوییم که خواسته‌های زندانیان و خانواده‌ها، خواسته ماست و در تمامی کنش‌ها در کنار خانواده‌ها خواهیم بود.

در عین حال مطالبه عدالت مادر امینه شنیاشار، که بیش از صد روز است در مقابل وزارت دادگستری در تحصن عدالت حضور دارد نیز خواسته ماست.»

باغچه‌جی سخنان خود را اینگونه به پایان رساند: «به عنوان شورای زنان د‌ب‌پ، مهم می‌دانیم که در مقاطع زمانی مشخص، نتایج کارها و فعالیت خود را با شما به اشتراک بگذاریم. بر همین اساس، ما زنان در روز ۸ مارس در بسیاری از شهرها، به ویژه در رحا، آمد و سِرت به خیابان‌ها آمدیم. زنانی که در ۸ مارس با شور و شوق و عصیان به میدان آمدند، بار دیگر با همان شور و اراده پیام‌های خود را در نوروز، ۳۱ مارس و سرانجام در ۱ مه در میدان بیان کردند.

در کوردستان با توجه به نسل کشی سیاسی علیه زنان کورد، حملاتی وجود دارد که هر روز صدها زن را در جامعه به قتل می‌رساند، آنها را به تن فروشی می‌کشاند، مورد آزار و اذیت و تجاوز جنسی قرار می‌دهد. گذشته از خشونت فیزیکی، خشونت‌هایی علیه دنیای معنوی، فکری و عاطفی ما انجام می‌شود. در برابر این حملات خشونت آمیز، داشتن شجاعت، دانش دفاع از خود و خودسازماندهی تنها راه رستگاری است. از این منظر، آنها ضروری‌ترین ابزار جامعه برای رسیدن به تفاهم و نظام دموکراتیک هستند. دفاع از خود، تبدیل به دانش، سازمان و عمل می‌شود. بر این اساس، ما شورای زنان د‌ب‌پ در فرآیندهای آینده خود، در هر خیابان، محله و شهری که زندگی می‌کنیم، هدف اصلیمان سازماندهی کمیسیون‌ها و شوراهای زنان خواهد بود. در عین حال، در برابر حملات جنگ ویژه‌ای که بر زنان و جوانان تحمیل می‌شود و علیه سیاست‌های مجازات و خشونت علیه زنان، ما مبارزات خود را در چارچوب پارادایم دموکراتیک و اکولوژیکی افزایش خواهیم داد و از آزادی زنان، فعالیت‌های سازماندهی خود و دفاع از خود که در مقاومت وان و شرنخ به ظهور رسید، صیانت خواهیم کرد. ژن، ژیان، آزادی!»