عارفه بکر، عضو شورای زنان سوریه، در مورد اقدامات رژیم بعث علیه زنان، آینده سوریه و اهمیت اتحاد زنان در برابر ذهنیت مردسالار با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کرد.

عارفه بکر به شرایط رژیم بعث اشاره کرد و گفت: «در دوران رژیم بعث وضعیت زندگی زنان بسیار بد بود، در قانون اساسی سوریه حقوق زنان به صورت فرمالیته و شکلی گنجانده شده بود؛ در تئوری حقوق وجود داشت اما در عمل معتبر نبود. عملاً زنان حق تصمیم‌گیری نداشتند و اراده‌شان سلب شده بود. برخی از زنان در نهادهای مهم حضور داشتند، اما این امر در زیر سایه ذهنیت سلطه مردسالار صورت می‌گرفت.

اتحادیه زنان بدلیل اینکه بر پایه ایدئولوژی رژیم بعث کار می‌کرد، نتوانست به سازمانی مؤثر تبدیل شود. ما به عنوان شورای زنان سوریه برای عضویت در این اتحادیه درخواست دادیم اما پذیرفته نشد. همچنین، بسیاری از زنان در زندان‌های سوریه محبوس شدند و زنانی که برای آزادی مبارزه کردند، شکنجه شدند. هنوز از سرنوشت برخی از زنان اطلاعی در دست نیست. در این مدت سعی شد اراده آزاد زنان شکسته شود، زنان از همه حقوق محروم شدند و زندگی محدودی بر آنان تحمیل شد.»

«بسیاری از زنان سوری هستند که سرنوشت آنها نامعلوم است»

عارفه بکر از سختی‌های زنان که در سال ۲۰۱۱ با قیام علیه رژیم سوریه آغاز شد، صحبت کرد. عارفه بکر گفت: «سال ۲۰۱۱ را می‌توان از دو جهت ارزیابی کرد. از یک سو انتشار جرقه انقلاب روژاوا، صدای مقاومت و اراده زنان اتفاق بسیار مهمی بود. در آن زمان با دستاوردهای انقلاب، زنان در همه عرصه‌های زندگی از حق ابراز برخوردار شدند و انقلابی به دست زنان ایجاد شد.

اما از سوی دیگر هزاران زن در جنگ بین گروه‌هایی که خود را مخالف می‌نامیدند و رژیم بعث به قتل رسیدند. بسیاری از زنان سوری هستند که از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست. در این مدت هزاران زن بودند که خانه‌هایشان غارت شد، آواره شدند، قتل‌عام شدند و مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند. سال ۲۰۱۱ و پس از آن دوران بسیار سختی برای زنان بود.

«روزانه حداقل یک زن در مناطق اشغالی به قتل می‌رسد»

زنانی که بین منافع تبهکاران و رژیم بعث گرفتار شده و قربانی جنگ شدند، به شکلی جدی قربانی شدند. گروه‌هایی که ظاهراً در سال ۲۰۱۱ برای انقلاب قیام کردند، امروز مناطقی مانند عفرین، گریسپی، سریکانی، باب و اعزاز را اشغال کردند. نه تنها اشغال، بلکه زنان را نیز به قتل می‌رسانند، به زندان می‌اندازند و در مناطق اشغالی هر روز حداقل یک زن به قتل می‌رسد و یا مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرد. کودکان پسر کوچک را در گروهک‌ها قرار می‌دهند و آنها را مجبور به جنگیدن می‌کنند. به همین ترتیب، دختران در سنین پایین را به ازدواج اجباری وادار می‌کنند و بر آنها تحمیل می‌شود که بارها ازدواج کنند. در روندی که از سال ۲۰۱۱ آغاز شد، آنها گروه‌های خود را به عنوان 'نیروهای اپوزیسیون' معرفی کردند و اقدامات بسیار بدتری نسبت به رژیم بعث در مناطق اشغالی انجام دادند.»

«ما می‌خواهیم یک اتحادیه زنان بسازیم»

عارفه بکر با اشاره به اینکه هدف شورای زنان سوریه که در ۸ سپتامبر ۲۰۱۷ تأسیس شد، دستیابی به وحدت همه زنان در سوریه است، گفت: «شورای زنان سوریه برای گردآوری زنان در سوریه و برقراری گفتگوی زنان ایجاد شد. هدف این شورا ارزیابی مشکلات مشترک زنان و ایجاد وحدت قدرت و حمایت است. زنان از مناطق مختلف سوریه دور هم جمع می‌شوند، تجربیات خود را به اشتراک می‌گذارند و فرصت ایجاد شبکه‌های همبستگی و حمایت از یکدیگر را پیدا می‌کنند. به عنوان زنان سوری، وظیفه اصلی ما تضمین آزادی زنان است. در این زمینه، ما فعالانه برای حفظ حقوق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی زنان مبارزه می‌کنیم. وظیفه اصلی این است که زنان بتوانند به هویت خود برسند و این هویت را بشناسند و از آن دفاع کنند.»

«زنان باید خودشان بتوانند قانون اساسی‌شان را بنویسند»

عارفه بکر با اشاره به اینکه زمان آزادی زنان سوریه فرا رسیده است، گفت: «اکنون در برهه‌ی حساسی هستیم. زمان آزادی و زمان زنان فرا رسیده است، در چنین زمانی زنان باید متحد شوند. زنان باید بدون توجه به تفاوت‌ها متحد شوند. تا زمانی که وحدت زنان حاصل نشود، تا زمانیکه زنان دست به دست هم ندهند نمی‌توانند آزاد باشند.

هدف اصلی شورای زنان سوریه دستیابی به حقوق زنان و رهایی زنان از بردگی است. به همین دلیل است که آینده جدید سوریه برای زنان بسیار مهم است. ما از ایجاد سوریه‌ای جدید که دموکراتیک، برابر، عادلانه، صلح‌آمیز، غیرمتمرکز و تضمین‌کننده حقوق زنان باشد، حمایت می‌کنیم. قانون اساسی جدید سوریه نوشته خواهد شد و دفاع از حقوق زنان در قانون اساسی باید مبنا باشد. حقوق زنان قطعاً در قانون اساسی که با ذهن حاکمیت مردسالار نوشته شده است، قرار نخواهد گرفت. بنابراین زنان باید خودشان بتوانند قانون اساسی‌شان را بنویسند.»