مصطفی کاراسو، عضو شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک‌ج‌ک) گفت که دلیل اصلی ضد اسرائیلی بودن دولت ترکیه این است که می‌خواهد اسرائیل و آمریکا آنها را در منطقه در نظر بگیرند. کاراسو خاطرنشان کرد که ترکیه با این رویکرد عمل کرده است که اگر جنگ گسترده شود، به آنها نیاز است و توافق ابراهیمی فرو می‌پاشد و فضایی ایجاد می‌شود که بخش قابل توجهی از انرژی از جغرافیای ترکیه عبور کند. اگر اسرائیل و ایران وارد جنگ کامل شوند، ایران، رقیب مهم ترکیه در منطقه، تضعیف شده و اسرائیل به آنها نیاز خواهد داشت. مصطفی کاراسو با تاکید بر اینکه امکان ندارد ترکیه‌ای که فقط بر نسل‌کشی کوردها متمرکز باشد در سیاست خاورمیانه موثر باشد، گفت: «ترکیه نه تنها از فرصت‌های اقتصادی، بلکه از فرصت‌های سیاسی و دیپلماتیک خود در جنگ علیه کوردها استفاده می‌کند و تلاش می‌کند آنها را به پایان برساند. اما تلاش برای حفظ موقعیت ژئوپلیتیکی خود بر اساس ارتکاب نسل‌کشی کوردها، ترکیه را بیشتر به بن‌بست خواهد کشید.»

بخش سوم مصاحبه ما با مصطفی کاراسو عضو شورای اجرایی ک‌ج‌ک به شرح زیر است:

*یک سال از حملات حماس در ۷ اکتبر گذشته است. گسترش جنگ اسرائیل به لبنان خطرات در منطقه را به شدت افزایش داده است. جنگ یک ساله چه چیزی را نشان داد و تحولات آینده در چه جهتی ممکن است رخ دهد؟

مشخص بود که اهداف فوری اسرائیل درهم شکستن حماس و نابودی حزب‌الله است. اسرائیل برای این کار آماده می‌شد. زمانی که حماس به اسرائیل حمله کرد و بیش از هزار غیرنظامی را کشت و صدها غیرنظامی را اسیر کرد، اسرائیل این را فرصتی تاریخی برای دستیابی به اهداف خود دید. تیم اردوغان حماس را وادار به انجام این اقدامات کرد. بنابراین، او قصد داشت هم مسیر انرژی را که از اسرائیل می‌گذرد و هم توافق ابراهیمی بین اسرائیل و اعراب را خراب کند. اردوغان با انجام این حمله نقش یک عامل تحریک‌کننده را در اجرای نقشه‌های اسرائیل و آمریکا برای منطقه ایفا کرد. از آنجایی که شخصیت اردوغان شناخته شده است، بسیاری از نیروها با انجام برخی تحریکات از اردوغان به عنوان یک عامل تحریک‌کننده استفاده می‌کنند. با وجود اینکه اردوغان لفاظی‌های ضد اسرائیلی می‌کند و ایالات متحده آمریکا را شریک اسرائیل معرفی می‌کند، اما او یک عامل تحریک‌آمیز است که توسط ایالات متحده آمریکا با اقدامات خود مورد استفاده قرار می‌گیرد. اردوغان سیاستمداری است که با سیاست‌های خود ترکیه را در معرض بیشترین خطرات قرار می‌دهد.

ترس از دست دادن موقعیت جغرافیایی سیاسی

اردوغان به زعم خود، حماس را مجبور به حمله به اسرائیل کرد تا از موقعیت ژئوپلیتیک ترکیه محافظت کند. اما با سیاست‌ها و باج‌خواهی‌هایش علیه متحدانش، خودش در از بین بردن وضعیت ژئوپلیتیک ترکیه نقش داشت. بنابراین ترس از دست دادن موقعیت ژئوپلیتیکی خود که اساسی‌ترین منبع قدرت سیاسی ترکیه است، ترکیه را نگران کرده است. سیاست ناسازگار آن برای حفظ موقعیت خود تنها از طریق تهدید و باج‌خواهی، وضعیت مخمصه دولت ترکیه را بیشتر کرده است. سیاست‌هایی که زمانی از آن منافع کوتاه‌مدت می‌گرفت، اکنون ترکیه را بی‌سیاست کرده است.

از معادلات در خاورمیانه خارج شده است

عامل اصلی دولت آک‌پ-م‌ه‌پ که ترکیه را با چنین سیاست‌هایی در بن‌بست قرار می‌دهد، سیاست نسل‌کشی کوردها است. به حدی که می‌خواهد همه با کوردها همان گونه برخورد کنند که او با آنها برخورد می‌کند و در نتیجه حتی با متحدانش نیز دچار مشکل می‌شود. از سوی دیگر، چنین تمرکز شدیدی بر نسل‌کشی کوردها باعث می‌شود که بسیاری از قدرت‌ها از این ضعف جمهوری ترکیه سوء استفاده کنند. در ازای حمایتی که از جمهوری ترکیه علیه جنبش آزادی کوردها کردند، ترکیه را در بسیاری از مناطق گروگان گرفتند. امکان ندارد ترکیه‌ای که صرفا بر نسل‌کشی کوردها متمرکز باشد در سیاست خاورمیانه موثر باشد. او نه تنها از فرصت‌های اقتصادی، بلکه سیاسی و دیپلماتیک ترکیه در جنگ علیه کوردها استفاده می‌کند و آنها را به پایان می‌رساند. تلاش برای حفظ موقعیت ژئوپلیتیکی خود بر اساس نسل‌کشی کوردها، ترکیه را در بن‌بست بیشتری قرار داد. نه تنها فرصت‌های ژئوپلیتیکی خود را از دست داده است، بلکه مشکلاتی که با متحدان خود تجربه کرده است، ترکیه را از تمامی معادلات سیاسی در خاورمیانه خارج ساخته است.

سیاست منطقه‌ای ایران محدود خواهد بود

ایالات متحده آمریکا به طور کامل از حملات اسرائیل حمایت می‌کند. این بدان معناست که اسرائیل با خنثی کردن حماس و حزب‌الله، نفوذ سیاسی و نظامی خود را در منطقه افزایش خواهد داد. از سوی دیگر، ایران قدرت اتحاد خود را در منطقه از دست داده و به سمت داخل خواهد رفت. این امر سیاست‌های منطقه‌ای ایران را تغییر خواهد داد. در خارج از عراق، نفوذ سیاسی آن یا از بین خواهد رفت یا محدود خواهد شد. حوثی‌ها برای مدتی تحت نفوذ ایران به سیاست‌های خود ادامه می‌دهند، اما نه مثل امروز حملاتی را در دریای سرخ انجام می‌دهند و نه در موقعیتی خواهند بود که سعودی‌ها را تحت فشار قرار دهند. به طور خلاصه، تغییرات قابل توجهی در وضعیت سیاسی قبل از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ رخ خواهد داد. حتی با وجود حملات متقابل بین اسرائیل و ایران، در نهایت سیاست منطقه‌ای ایران مبتنی بر قدرت‌های خارجی محدود خواهد شد. این امر در میان مدت تأثیراتی بر سیاست داخلی ایران نیز خواهد داشت. بدون شک نفوذ اسرائیل و محدود کردن ایران مشکلات خاورمیانه را حل نخواهد کرد. برای سیاست‌های اسرائیل، آمریکا و کشورهای منطقه نمی‌توان مشکلات را حل کرد. بنابراین در خاورمیانه که دولت‌ها مشکلات را حل نمی‌کنند، بلکه آنها را بدتر می‌کنند، وارد دوره‌ای خواهیم شد که مردم فعال‌تر خواهند شد.

هیچ راه‌حلی جز کنفدرالیسم دموکراتیک وجود ندارد

واضح است که؛ اسرائیل نمی‌تواند یک سیاست منطقه‌ای مبتنی بر حمایت مداوم خارجی و قدرت نظامی انجام دهد. در این رابطه، واضح است که اسرائیل نیز باید سیاست خود را تغییر دهد. گامی در این راستا با توافق ابراهیمی برداشته شده بود. اسرائیل تنها در چارچوب توافق منطقه‌ای و روابط دموکراتیک با مردم منطقه می‌تواند موجودیت خود را تضمین کند. در این راستا، اجازه دهید یک بار دیگر بیان کنیم که راه‌حل مشکل اسرائیل و فلسطین از طریق یک ملت دموکراتیک و کنفدرالیسم دموکراتیک که در آن هر جامعه اراده خاص خود را برای مدیریت دارد، توسعه یافته و دائمی خواهد شد. چاره‌ای جز این نیست. در غیر این صورت خصومت، تنش و درگیری ادامه خواهد داشت. با این حال، همچنین روشن است که راه‌حل ناگزیر خود را تحمیل می‌کند.

ترکیه نمی‌تواند مسیر انرژی را مسدود کند

ترکیه نمی‌تواند مسیر انرژی را که توسط گروه ۲۰ تعیین شده است، با نشان دادن اسرائیل به عنوان عاملی ناپایدار و ناامن مسدود کند. قدرت مقابله با چنین قدرت‌های سلطه‌گر را ندارد. دیگر باج‌خواهی‌هایش نیز جوابگو نخواهد بود. تنها راه ترکیه برای احساس امنیت، حل مسئله کورد و دموکراتیک شدن است. وقتی ترکیه دموکراتیک شود، تأثیر سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بر مردم خاورمیانه خواهد داشت.

*اردوغان که همه را به گسترش جنگ تشویق می‌کرد، حالا شروع کرد به گفتن «چشم اسرائیل دنبال وطن ماست». واقعاً اردوغان از این بیانیه چه هدفی دارد؟

ترکیه با این رویکرد عمل کرده است که اگر جنگ گسترده شود، به آن نیاز است و توافق ابراهیمی فرو می‌پاشد و فضایی ایجاد می‌شود که بخش قابل توجهی از انرژی از جغرافیای آن عبور کند. اگر اسرائیل و ایران وارد جنگ کامل شوند، ایران، رقیب مهم آن در منطقه، تضعیف شده و اسرائیل به آن نیاز خواهد داشت. دلیل اصلی ضد اسرائیلی بودن او دوستی با فلسطین و دشمنی او با اسرائیل نیست. او از اسرائیل و آمریکا می‌خواهد که او را در منطقه مورد توجه قرار دهند. او هم متحد آمریکا خواهد بود و هم ضد اسرائیل! چنین معادله‌ای وجود ندارد. او احساس می‌کند که بسیار طرد شده است و می‌خواهد مورد توجه قرار گیرد. اینگونه است که ما باید سیاست پشت احساسات ضد اسرائیلی ترکیه را درک کنیم.

می‌خواهد در نظر گرفته شود

آنها می‌دانند که اسرائیل به ترکیه حمله نخواهد کرد. او با چنین برنامه‌ای می‌خواهد به دو هدف دست یابد.

*با در دستور کار قرار دادن کشوری مانند اسرائیل به این ترتیب، هم آمریکا و هم اروپا را که اسرائیل در ‌آنها نفوذ دارد، مجبور می‌کند که آن را در منطقه مورد توجه قرار دهند. در حال حاضر از دست دادن موقعیت ژئوپلیتیک خود را به عنوان موضوع بقا می‌بیند. زیرا می‌ترسد اگر موقعیت ژئوپلیتیکی خود را از دست بدهد، آمریکا و اسرائیل با ترکیه برخورد منفی کنند. به همین دلیل می‌خواهد با ضد اسرائیلی بودن و بیان مطالبی مدام به آمریکا، این قدرت‌ها را از برخوردهای منفی با خود منصرف کند و حتی مورد توجه سیاسی قرار گیرد. او همیشه این سیاست را تا کنون دنبال کرده است. می‌گوید اگر الان این کار را بکنم نتیجه می‌گیرم. البته شرایط بسیار تغییر کرده است، اینکه چقدر این سیاست موثر خواهد بود جای بحث دارد.

*در حالی که جنگ در منطقه ادامه دارد، تلاش می‌کند تا دشمن خارجی ایجاد کند و تمام مخالفان و جامعه را پشت سر آن همسو کند. شاید اپوزیسیون این را فهمیده باشد اما به نظر می‌رسد در جامعه تاثیرگذار باشد. همه سیاستمداران و نهادهای دولتی می‌دانند که اسرائیل حمله نخواهد کرد. وزرای خارجه و دفاع که در جلسه غیرعلنی اطلاعاتی دادند هم می‌دانند. آنها احتمالاً از جمله‌ای در تورات به عنوان توجیه ادعای سرزمین موعود در جلسه غیرعلنی استفاده کردند. از سوی دیگر با بیان اینکه اگر اسرائیل جنگ را گسترش دهد، ما پناهندگان زیادی خواهیم پذیرفت، سعی دارند جامعه و نیروهای سیاسی را بترسانند. این تورات هم ۵۰ سال پیش و هم ۷۵ سال پیش وجود داشت. تا پیش از این، بهترین دوست اسرائیل در خاورمیانه، ترکیه بود. بسیاری از قدرت‌ها ترکیه را دومین اسرائیل می‌دانستند. الآن آنها سخنان در تورات را تعبیر می‌کنند که ترکیه هدف اسرائیل است. بنابراین سعی می‌کنند از احساسات مذهبی جامعه استفاده کنند. هیچ تهدیدی از سوی اسرائیل وجود ندارد، اما واضح است که سیاست‌های آک‌پ-م‌ه‌پ تهدید و خطر بزرگی برای ترکیه است. در نتیجه این سیاست‌های اتحاد، ترکیه به یک کشور مشکل‌ساز داخلی و خارجی تبدیل شده است و با خصومت خود با کوردها، ترکیه را هم در داخل و هم از نظر خارجی در موقعیت ضعیفی قرار داده است.

آنها با گفتن «چشم اسرائیل دنبال وطن ماست»، کوردها را هدف قرار می‌دهند

در پشت جمله «چشم اسرائیل دنبال وطن ماست»، گفته می‌شود که روژاوا و شمال شرق سوریه در کنترل اسرائیل است و از همین جا علیه ترکیه برنامه‌ریزی می‌شود. همه سیاست‌ها، روابط و گفتمان‌های آنها بر اساس دشمنی با کوردها است. آنها هرکسی را که از دشمنی کوردها در سطحی که می‌خواهند حمایت نمی‌کند، متهم به تجزیه ترکیه می‌کنند. حتی وقتی می‌گویند اسرائیل چشم به سرزمین ما دارد، کوردها هدف قرار می‌گیرند. اینگونه است که او تلاش می‌کند حمایت اجتماعی از حمله خود به روژاوا را افزایش دهد. بنابراین، اگر روژاوا را در هم بکوبد، اسرائیل هیچ منفعتی در سرزمین ما نخواهد داشت! در نتیجه آنها می‌گویند چشم اسرائیل به دنبال وطن ما است، برای جلوگیری از این امر باید به روژاوا و شمال شرق سوریه حمله کنیم و نسل‌کشی کوردها را انجام دهیم. به نظر می‌رسد این موضوع عمدتاً به همین دلیل در دستور کار قرار گرفته است.

*اردوغان در سخنرانی خود در سازمان ملل تقریباً درسی به انسانیت داد. چگونه باید با این وضعیت برخورد کرد؟

اردوغان یک عوام فریب تمام عیار است. او این ویژگی را دارد که خصلت‌های خوبی را که ندارد بیان می‌کند و گویی که آنها را دارد و مخالفان خود را با بدترین چیزها توصیف می‌کند. سیاستمداری که اینقدر حقایق را تحریف کند، هرگز در تاریخ دیده نشده است. می‌توان گفت در این زمینه استاد است. در این مورد از مهارت ویژه‌ای برخوردار است. او استاد عوام‌فریبی است.

بی‌عدالتی به اوج خود رسیده است

او حدود یک ماه پیش در افتتاحیه سال جدید قضایی از عدالت صحبت کرد. او در مورد اهمیت عدالت صحبت کرد. او تمام حرف‌ها و ارزیابی‌های قشنگی که در تاریخ درباره این موضوع گفته شده را یکی پس از دیگری فهرست کرد. او چیزهایی می‌گفت که هر کسی که طرفدار عدالت باشد، آن را تایید می‌کند. با این حال در تمام مدت حکومتش، به خصوص در ۱۰ سال گذشته، برعکس آنچه می‌گفت عمل کرد. او فقط یک چیز را درست گفت. ساخت و ساز دادگاه. در واقع، دولت‌ها دادگاه‌های خود را چنان بزرگ می‌سازند که جامعه بترسد. از سوی دیگر، سیاست‌های انجام شده آنقدر مجرم ایجاد می‌کند یا افراد به راحتی متهم می‌شوند که دادگاه‌های بزرگ می‌سازند. در واقع، بیشتر زندان‌ها در زمان حکومت آک‌پ ساخته شده‌اند. در ۱۰ سال گذشته بی‌عدالتی در جامعه به حدی افزایش یافته است که در تاریخ ترکیه بیش از هر زمان دیگری به سیستم قضایی بی‌اعتمادی وجود دارد. دادستان‌ها و قضات تحت کنترل مستقیم دولت هستند. بی‌عدالتی به ویژه در عرصه سیاسی به اوج خود رسیده است. اردوغان پیش از این بارها به دادستان‌ها و قضات دستور داده است. از طریق وزارت دادگستری دستورالعمل‌هایی در مورد اینکه به کدام جرایم و نحوه برخورد با آن‌ها، داده می‌شود. پیش از این، فتح‌اللهی‌ها بر این حوزه تسلط داشتند، سپس یک سیستم قضایی مستقیماً تحت فرماندهی آک‌پ تشکیل شد. هنگامی که م‌ه‌پ به ائتلاف پیوست، اعضای م‌ه پ نیز در میان دادستان‌ها و قضات تأثیرگذار شدند. مداخله مستقیم در پرونده‌های سیاسی وجود دارد. به خصوص کوردها و هزاران نفر از حوزه سیاست دموکراتیک به دلایل ساختگی در زندان‌ها هستند. آنها در واقع چنان قانون ضد تروریسم تصویب کرده‌اند که همه را با تروریسم مرتبط می‌کنند و به زندان می‌اندازند. پرونده‌های صلاح‌الدین دمیرتاش و عثمان کاوالا گواه این است که چگونه عدالت در خدمت قدرت سیاسی قرار می‌گیرد. دادگاه حقوق بشر اروپا تصمیم می‌گیرد. پس از آن، طیب اردوغان مداخله می‌کند، پرونده جدیدی باز می‌کند و اطمینان می‌دهد که او در زندان نگه داشته می‌شود. این فقط یک مثال شناخته شده است. این همان چیزی است که در مورد همه مخالفان به ویژه کوردها اجرا می‌شود. برخی از سازمان‌ها، کشورها را در برخی موضوعات رتبه‌بندی می‌کنند. دولت ترکیه در عدالت در رتبه آخر و در فساد رتبه اول را دارد. وقتی به دردشان نمی‌خورد، آن را به عنوان یک رویکرد سیاسی نمی‌پذیرند. زمانی که این سازمان‌ها در ۵ سال اول حکومت آک‌پ ارزیابی‌های مثبتی انجام دادند، از آنها به عنوان ابزار تبلیغاتی استفاده کردند.

او بدون اینکه خجالت بکشد می‌گوید «عدالت»

به ویژه در ۱۰ سال گذشته، بی‌عدالتی به اوج خود رسیده است. ترکیه به کشوری ناعادلانه تبدیل شده است. با این حال، طیب اردوغان پشت تریبون می‌رود و بدون اینکه خجالت بکشد، توضیح می‌دهد که چقدر به عدالت اهمیت می‌دهند. واقعا بی‌شرمی است! یکی از زیباترین ویژگی‌های انسان بودن، خجالت کشیدن و سرخ شدن صورتش است. اردوغان هیچ اثری از این خصوصیات زیبای انسانی ندارد. برای اردوغان عدالت برای خودش و حامیانش است. این حق برای دیگران به ویژه مخالفان سیاسی وجود ندارد. به گفته اردوغان، عدالت در مورد آنها اجرا نمی‌شود. آنها مستحق رفتار ناعادلانه هستند! در نهادهای قضایی، (مجسمه نمادین) یک زن با چشم بند و ترازو در دست برای نمایندگی عدالت وجود دارد. به عبارت دیگر، وقتی عدالت برقرار می‌شود، فرقی نمی‌کند که شخص کیست. از سوی دیگر دادگاه‌های اردوغان در درجه اول به این موضوع نگاه می‌کنند که با چه کسانی مخالف هستند. شعاری که در حال حاضر بیشتر در ترکیه طنین‌انداز شده است «حقوق، قانون، عدالت» است. این به اولویت اول مردم ترکیه تبدیل شده است. این حالت عدالت را به بو کردن نمک تشبیه می‌کنند. می‌گویند «عدالت مبنای مالکیت است». از آنجایی که عدالت از بین رفته است، اموال (یعنی دولت) نیز از بین رفته و سقوط کرده است.

حتی نتانیاهو هم مثل اردوغان نگفت

اردوغان در عین حال مردی بی‌وجدان است. به هر حال کسی که ظالم است نمی‌تواند وجدان داشته باشد. او درباره حقوق بشر و وجدان در سازمان ملل صحبت کرد. ترکیه در رتبه‌بندی حقوق بشر نیز در انتهای جدول قرار دارد. اردوغان ۲۲ سال است که در راس این کشور بوده است. آیا کس دیگری در دنیا هست که بگوید آنچه را که لازم است انجام می‌دهم حتی اگر زن یا کودک در برابر قدرت یا جامعه‌ای باشد که با آن مبارزه می‌کنند؟ حتی نتانیاهو صراحتاً نگفته که هر کاری لازم باشد انجام می‌دهیم، چه زن باشد و چه کودک! او از ضربه زدن نتانیاهو به مساجد می‌گوید. اما دولت فاشیست اردوغان نیز بیش از ۱۰ مسجد را بمباران و ویران کرد و مدعی شد که اعضای پ‌ک‌ک در آنها حضور دارند. اردوغان در روبوسکی دستور قتل‌عام گروهی از مردم که اکثراً کودکان بودند را به این دلیل که یکی از اعضای پ‌ک‌ک در میان آنها وجود دارد، صادر کرد. با این حال، حتی یک مبارز پ‌ک‌ک در این گروه وجود نداشت. اینکه یک فرمانده پ‌ک‌ک در میان آنها است، ۳۴ نفر که اکثراً کودک بودند به قتل رسیدند. قاتلان هیچ یک از کودکان، زنان یا غیرنظامیان که توسط سربازان و پلیس در ترکیه به قتل رسیده‌اند تحت پیگرد قانونی قرار نگرفته‌اند. برای سربازان و پلیس معافیت وجود دارد. این افراد مجازات نمی‌شوند زیرا مبارزه با تروریسم را تضعیف می‌کند. هزاران مورد از این قبیل در دوران حکومت آک‌پ رخ داد. طیب اردوغان در جریان مقاومت خودمدیریتی، شخصاً دستور قتل‌عام را به سربازان و افسران پلیس داد و گفت: «درگیر قانون نشوید»، یعنی خود را طبق قانون محدود نکنید. دستور داد آنها را زنده زنده بسوزانند.

او بیشتر از اسرائیل بمباران کرد

دولت ترکیه هزاران غیرنظامی، زن و کودک را در جریان اشغال عفرین، سرکانی و گرِسپی به قتل رساند. اردوغان این دستور را صادر کرد. درست یک روز قبل، دو کودک که خواهر و برادر بودند در منبج به قتل رسیدند و تعدادی از اعضای خانواده از جمله چند کودک مجروح شدند. صدها مورد از این قبیل در روژاوا و شمال شرق سوریه وجود دارد. باز هم صدها غیرنظامی از جمله ده‌ها کودک در بمباران مناطق حفاظتی مدیا به قتل رسیدند. همه اینها در زمان دولت اردوغان اتفاق می‌افتد. بیشتر از بمب‌هایی که اسرائیل روی غزه می‌باراند، بر سر گریلاها می‌باراند. پهپادهای مسلح دولت ترکیه در جستجوی قتل انسان‌ها در همه جا هستند. آنها مردم را بدون تمایز بین گریلاها و غیرنظامیان قتل‌عام می‌کنند. تبهکارانی که او سازماندهی می‌کند مردم را در عفرین می‌ربایند. پس از اشغالگری‌های دولت ترکیه، صدها هزار نفر مجبور به ترک سرزمین‌های خود در عفرین، سرکانی و گرسپی شدند. این افراد در شرایط سخت در شهرهای چادری برای زنده ماندن تلاش می‌کنند.

این دولتی است که با زنان دشمن است

دولت اردوغان همزمان یک دولت زن‌ستیز است. با این حال، او خود را به عنوان مدافع زنان نشان می‌دهد. او بر اساس ممنوعیت حجاب گذشته سعی دارد خود را چنین جلوه دهد. با این حال، زن‌ستیزی و زن‌کشی در ترکیه در دوران حکومت آک‌پ به اوج خود رسید. همه جنبش‌های زنان در حال مبارزه با سیاست‌های زن‌ستیزانه دولت آک‌پ هستند. از آنجا که آنها یک سیاست خانواده را اجرا می‌کنند که در آن مرد به عنوان رئیس پذیرفته می‌شود و زن هیچ اراده‌ای ندارد، دولت آک‌پ را دارای ذهنیتی می‌دانند که زنان را تحت سلطه مردان قرار می‌دهد. در حالی که زنان طیب اردوغان را نماینده مردسالاری می‌دانند، او تقریباً سعی می‌کند خود را یک فمینیست نشان دهد. سطح عوام‌فریبی او نیز در این رویکرد قابل مشاهده است.

هیچ حد و حسابی برای جنایاتی که او مرتکب شده وجود ندارد

دولت آک‌پ نه تنها در کوردستان و ترکیه، بلکه در خاورمیانه نیز پیشگام ارتجاع، ضد دموکراسی و زن‌ستیزی است. هیچ حد و حسابی برای جنایات ارتکابی در دوران حکومت آک‌پ وجود ندارد. اما باز هم از عدالت و حقوق بشر می‌گوید! ۲۵ میلیون کورد در ترکیه زندگی می‌کنند، اما نه هویت، نه فرهنگ و نه زبان آنها به رسمیت شناخته نمی‌شود. می‌خواهند کوردها مورد نسل‌کشی فرهنگی قرار گیرند و از طریق زور، ظلم و قتل‌عام دولتی، تُرک شوند. این مرد ظالم، بی‌وجدان و بداخلاقی که سیاست نسل‌کشی علیه کوردها را دنبال می‌کند، از مردم فلسطین دفاع می‌کند! او می‌خواهد به روژاوا و شمال شرق سوریه به طور کامل حمله کند و کوردها را از سرزمین‌هایشان بیرون کند و از طریق تغییرات جمعیتی دست به نسل‌کشی بزند، اما سعی دارد در سازمان ملل به بشریت درس بدهد! اردوغان مردی بی‌شرم، بی‌وجدان و بی‌اخلاق است. او واقعاً در نفاق و بی‌شرمی سرآمد است. اگر چنین جایزه‌ای داده شود، این اردوغان است که شایسته آن است.

پایان