مراد کاراییلان، فرمانده قرارگاه مرکزی نیروهای مدافع خلق کوردستان پیامی را برای نوزدهمین نشست کنگره ملی کوردستان ارسال کرد.
متن این پیام کاراییلان بدین شرح است:
"در مقطعی که در هر چهار بخش کوردستان و خاورمیانه رویدادهای اضطراری و فوقالعادهای در جریان هستند، ما نوزدهمین کنگره ملی را برگزار میکنیم. به دلیل وضعیت و شرایط موجود به صورت شخصی قادر به مشارکت در کنگره نشدم. به تمامی مشارکت کنندگان درود میفرستم. براین باورم که در نوزدهمین نشست عمومی کنگره ملی کوردستان شما این مرحله حساس را بر مبنای حساسیتهای خود ارزبابی خواهید نمود، مورد بحث و بررسی قرار خواهید داد و تصمیمات مهمی را در مبارزه دمکراسیخواهی و آزادی خلقمان و دمکراتیزاسیون خاورمیانه اتخاذ خواهید نمود.
انقلاب روژاوا دستاورد ملی است، حراست و دفاع ازآن وظیفه ملی تمامی کوردهاست
در این برهه که نشست عمومی کنگره ملی کوردستان برگزار میشود، دشمنان کوردها و دولت فاشیست ترک به منظور نابودی دستاوردهای خودمدیریتی شمال-شرق سوریه به حمله همه جانبهای دست زده است. با حمله به روژآوا، دولت فاشیست ترک به تمامی دستاوردهای خلق کورد در خاورمیانه حمله کرده است. آنها تلاش میکنند تا کوردها را قربانی منافع بینالمللی خود نمایند. اما این بار موفق نخواهند شد. تمامی آحاد خلق کوردستان، دوستان ما و افکار عمومی جهانیان حول نبرد روژآوا متحد شده و بدین شیوه ما اجازه نمیدهیم که فاشیسم ترک به پیروزی دست یابد. ما آماده هستیم که برای آزادی خلقمان به هر نحو ممکن هزینه بدهیم. با پیشاهنگی خلقهای قهرمان شمال-شرق سوریه، خلقمان در کوردستان و خارج از میهن با این مبارزه خود تاریخ جدیدی را خواهد نوشت. امیدوارم که نشست عمومی کنگره ملی کوردستان به وسیلهای برای ممانعت از حملات اشغالگرانه فاشیسم دولت ترکیه و مبارزه حول انقلاب روژآوا قلمداد شود. تحت نام کنگره ملی کوردستان علیه اشغالگری باید افکار عمومی جهانیان را برانگیخته و در این رابطه بسیج نمایند. انقلاب روژآوا دستاورد ملی است، عزت و شکوه ملی و معیار آزادی جهانی است، به همین دلیل حراست و حفاظت از ان وظیفهای ملی هر کوردی قلمداد میشود.
تنها استراتژی دولت ترک، قتلعام کوردهاست
جنبش آزادیخواهی کوردستان در خاورمیانهای که جنگ جهانی سوم در آن جریان دارد، اتحاد کوردها را همانند استراتژیکترین مسئله خود قلمداد میکند. زیرا با میان رفتن موازنه قدیم در خاورمیانه و به منظور ایجاد موازنه جدید قوا جنگ همه جانبهای را به پیش میبرد. مشخص نیست که در ترکیه، سوریه، عراق و ایران آینده چگونه رقم خواهد خورد. هم اختلافات ادامه خواهند یافت و هم نشانهای برای توقف جنگ در میان مدت موجود نیست. این وضعیت هم فرصت و هم تهدید را در اختیار کوردها قرار میدهد. خصوصا که دولت ترک پیشاهنگ دشمنی با کوردهاست، در میان شرایط جنگ جهانی سوم به منظور محدود کردن دستاوردهای کوردها، هر راهکاری را در پیش میگیرد. ما به خوبی میدانیم که تنها استراتژی دولت ترک قتلعام کوردها و تبدیل کوردستان به جولانگاهی برای ترویج ملیت ترکی بوده است.
به همین دلیل کوردها باید بدانند که در میان چنین وضعیتی در یک بخش از کوردستان نمیتوانند دستاوردی داشته باشند. لازم است که اتحاد کوردها را به عنوان تامین کننده دستاوردهای کوردها در هر چهار بخش کوردستان ارزیابی کرده و به شیوهای قدرتمند از مبارزه آزادیخواهی در هر بخشی از کوردستان حمایت نمایند. از همین رو است که ما در این شرایط سیاسی در خاورمیانه واجد مسئولیتی تاریخی بوده و صرفا برای حکومت جنوب کوردستان پیام شرکت در اتحاد ملی را ارسال نکردهایم، بلکه این پیام را برای تمامی احزاب سیاسی کورد ارسال مینماییم. با چنین هدفی ما این فراخوان را منتشر میکنیم. کنگره ملی کوردستان باید در این رابطه بتواند نقش بسیار مهم و مثبتی را ایفا نماید.
ما یک ملت هستیم و تقدیر و آینده ما به هم گره خورده است
برخی از طرفین اعلام مینمایند که پ.ک.ک جنگ را به جنوب کوردستان میکشاند. اما ما دستاوردهای جنوب کوردستان را همانند دستاوردهای خود میبینیم. ما اکنون از منطقه شمزینان تا درسیم، از زاگرس گرفته تا سرحد، در هر منطقهای علیه اشغالگری دولت ترک در نبرد هستیم. ما نبردهای بسیار سنگینی را به پیش میبریم. دولت ترک میگوید که منبع این نبردهای سنگین در شمال عراق است و به همین دلیل به جنوب حمله مینماید. نه ما جنگ را به جنوب کوردستان کشاندهایم، نه جنگ را به جنوب ترکیه کشاندهایم.
از سوی دیگر کاملا اشتباه است که بخشهای مختلف کوردستان را از یکدیگر جدا نمود، همچنین اشتباه است که تمامی بخشهای کوردستان را نیز همانند یکدیگر دید، گویا که این بخشها هیچ تمایزی با یکدیگر ندارند. ما به عنوان پ.ک.ک امکان شروع جنگ داخلی بین کوردها را از میان بردهایم. اکنون نیز ما همین مسئله را تکرار میکنیم. چرا؟ زیرا ما یک ملت را تشکیل میدهیم. تقدیر ما مشترک است. ما میگوییم که برای حکومت جنوب کوردستان و تمامی احزاب در این رابطه باید دیدگاههای مشترکی را اتخاذ کنند. خصوصا که باید رسانههای کوردی، روشنفکران، هنرمندان و سازمانهای اجتماعی-مدنی متوجه بوده و نقش خوبی را ایفا نمایند. در عراق، خلقمان همچنان دچار مشکلات و مصایبی است. در جنوب کوردستان خصوصا در کرکوک تا شنگال، طرحهای مخفیانهای در جریان هستند. دولت ترکیه طرحهایی دارد تا در کرکوک و دیگر حوزه های کوردستان به حاکمیت دست یابد. دولت ترک از میثاق ملی سخن میگوید. چیزی که از ان تحت عنوان میثاق ملی نام برده میشود، در جنوب کوردستان و شمال سوریه متحقق میشود.
ایران با بحران بسیار بزرگ بینالمللی و داخلی روبروست. ایران در حال تجربه بحران بسیار شدید بینالمللی و داخلی است. در سوریه اهداف پلید دولت ترک همچنان وجود دارند تا تمامی روژآوا به تمامی اشغال شده و با تمامی نیروی خود به حمله دست میزند. در شمال و شرق سوریه هستههای مخفی داعش وجود دارند و مبارزه علیه آنها نیز ادامه دارد.
با پیشاهنگی ترکیه، همکاری تمامی دولتهای اشغالگر علیه کوردها در سطوح مختلف، خود تهدیدی بزرگ به شمار میرود. اگر در این رابطه با دقت نگریسته شود، میبینیم که همزمان با سازماندهی گروههای تبهکار از سوی ترکیه در سوریه و تبدیل این کشور به یک ویرانه، در رابطه با اشغال عفرین رژیم بعث سوریه و جمهوری ترکیه با یکدیگر همکاری نمودند.
کوردها دارای دو پاشنه آشیل هستند
در این مرحله دو تهدید اصلی روبروی کوردها قرار دارد. نخستین آن، کوردها در بخشهای مختلف کوردستان اتحادی ندارند. در سطح ملی نیز باید مسئله اتحاد ملی احزاب سیاسی را از میان برداریم. زیرا ملت فقط برمبنای احزاب سیاسی تشکیل نشده است. تمامی احزاب و گروههای سیاسی، اجتماعی، قومی، دینی و مذهبی و شخصیتهایی که جامعه را تشکیل میدهند، موسس ملت نیز به شمار میروند. به همین دلیل مبارزه و تلاش برای اتحاد ملی علیه تمامی این مشکلات را در برگفته و باید تمامی گروهها بر مبنای اتحاد ملی حول یکدیگر جمع شوند. برخوردی با چنین ذهنیتی هم این اتحاد ملی واقعی را ایجاد کرده و هم انها را به نیرویی سیاسی با یکدیگر متحد خواهد نمود.
دومین تهدید، اینست که کوردها مسئله و مشکل خود را به اندازه کافی به عرصه بینالمللی نبردهاند، در عرصه بینالمللی با نیروهای سیاسی دمکراتیک خلقهای دیگر پیوندهای کافی برقرار نکردهاند. در واقع، مسئله کورد از زمان پیدایش آن، مسئلهای بینالمللی بوده است. ابعاد این مسئله نه فقط دولتهای استعمارگر هستند. نیروهای جهانی نیز بخشی و طرفی درگیر در این مسئله به شمار میروند. مسائل و مشکلات موجود نیز این مسئله را اثبات میکنند. نیروهای جهانی تا کنون بر دولت ملتهای استعمارگر توجه نمودهاند. زیرا منافع چنین برخوردی را ایجاد میکند. اما اکنون مبارزه کوردها دگرگون شده است. سیستم استعماری با برخورد و تحمیل موضوعات سیاسی این مسائل و مشکلات را ایجاد میکند. باید این وضعیت به خوبی مورد ارزیابی واقع شده و بر مبنایی مهم که بتوان با نیروهای بینالمللی تعامل نمود، پیوندها را گسترش داد. کنگره ملی کوردستان هم تهدیدهای استعمارگری برای سیستم جهانی، هم نقش مثبت کوردها را در ایجاد ثبات و آرامی و دمکراسی در خاورمیانه باید به خوبی بازگو نماید. البته این امر به تنهایی نباید به الیتهای دولتی محدود باشند. آنگونه که در کوردستان انجام میشود، در خارج از میهن نیز میتوان با جوامع مختلف ارتباط و پیوندها را گسترش داده و بر دیپلماسی جمعی تاکید نمود.
نوع برخورد و نزدیکی با اندیشههای رهبر آپو، با حل مسئله کورد در ارتباط است
یکی از موضوعات جاری اصلی و سیاسی که باید بر آن تاکید داشت، وضعیت اسارت و زندانی رهبر آپو و انزوای تحمیلی بر وی است. رهبر آپو هم بازیگر اصلی مسئله کورد و هم نیز ارزش ملی کوردهاست. لازم است احزاب سیاسی کورد و میهندوست درباره سیاستهای تحمیلی بر رهبر کوردها سکوت اختیار نکنند. تعامل و نزدیکی با اندیشههای رهبر آپو، مسئلهای شخصی نیست. هر نوع تعاملی با وی به منظور دستیابی به هدفی سیاسی صورت میگیرد و ان نیز به نوبه خود با مسئله کورد ارتباط دارد. نه فقط برای حل مسئله کورد در شمال کورستان، باید تمامی آحاد خلق کورد در این رابطه مشارکت نمایند. به همین دلیل، در رابطه با این موضوع همه وظیفه و مسئولیت دارند.
بر مبنای این موارد، ارزیابی و پیشنهادات، بار دیگر به هیات عمومی نوزدهمین نشست عمومی کنگره ملی کوردستان درود فرستاده و براین باور هستیم که آنها به موفقیت و پیروزی دست خواهند یافت. من به عنوان یکی از اعضای کنگره ملی کوردستان سوگند یاد میکنم که با برخورداری از حس مسئولیتپذیری که بر دوش من است، وظایف خود را انجام دهم.
با احترام."