"تاکنون ۶ عموزاده‌ام در بمباران‌های جنگنده‌های ترکیه شهید شده‌اند"

هموطنان دامنه‌ی قندیل با افشای پنهان‌کاری‌های پزشکی قانونی حکومت اقلیم کوردستان در تحریف حقایق چگونی شهادت عزیزانشان در حملات هوایی ارتش ترکیه، نقاب‌ بارزانی‌ها و وابستگان این گروه مافیایی را پایین کشیده و ماهیت این جریان مزدور و خودفروش را آشكار نمودند.

امروز ما در روستای زارگلی هستیم که در دامنه‌ی قندیل واقع شده است، در سال ۲۰۱۵ جنگنده‌های ترک در این منطقه دست به قتل‌عام زدند. در آن قتل‌عام ٨ غیرنظامی شهید شدند و ۱۷ غیرنظامی دیگر نیز مجروح شدند که همگی ساکن دامنه‌ی قندیل بودند. تا به امروز این روستا هنوز هم توسط جنگنده‌های ترک تهدید می‌شود در حالی که هنوز هم آن زخم کهنه التیام نیافته است.

محمد صالح رسول اهل روستای بوکریسکان و از خانواده‌ی شهدا است. او در مورد حملات اشغالگران می‌گوید:"در مجموع ما در اینجا ٨ شهید و ۱۷ مجروح دادیم. از خانواده‌ی ما ۵ تن شهید و ۱۲ تن مجروح شدند. وحشیگری دولت ترکیه در آن بود که پس از آنکه مردم برای کمک به مجروحان به محل بمباران رفتند، دوباره آنجا را بمباران کرد. در حال حاضر هم زندگی در این منطقه بسیار دشوار است چون هر روز جنگنده‌ها منطقه را بمباران می‌کنند."

محمد رسول در مورد گزارش شهدا در پزشکی قانونی سوران گفت، "در گزارش پزشکی قانونی شهدا به هیچ شیوه‌ای به آن اشاره نشده است که توسط جنگنده‌های ترکیه شهید شده‌اند، بلکه برای هر کسی سناریویی درست کرده‌اند، برای یکی علت مرگ را تصادف با اتومبیل، برای دیگری علت مرگ انفجار و برای هر کس علت مرگ را به گونه‌ای کذب اعلام کرده‌اند."

وی همچنین گفت:"ما انتقادات بسیاری به حکومت اقلیم کوردستان داریم، چون نباید اینگونه علت شهادت این شهدا را دستکاری می‌کردند. این اولین فاجعه‌ی ما نیست، بلکه ۵ نفر دیگرمان در کورتک در داخل یک خودرو به دلیل بمباران جنگنده های ترکیه شهید شدند. متاسفانه نه کسی در این زمینه تحقیق می‌کند و نه هیچ مرزی برای بمبارانهای ترکیه قائل می‌شوند. ما همیشه با وحشت زندگی می‌کنیم، نمی‌توانیم کشاورزی کنیم و باغ و زمینهایمان را آباد کنیم. از ترس بمباران‌های ترکیه جرات دامداری نداریم."

در ادامه‌ی جستجوهایمان به دنبال قربانیان بمبارانهای دولت ترکیه، شهروندی با نام محمد امین خدر را ملاقات کردیم. وی به دلیل بمباران‌های ترکیه مجروح شده است و همچنین یک پسر و دو عموزاده و و مادرش به دلیل بمبارانهای ترکیه شهید شده‌اند.

محمد امین در این رابطه گفت:"اینجا خانه‌ی پدریم بود، در ٨ ژانویه ٢٠١۵ دولت ترکیه بی‌رحمانه آنرا بمباران کرد. دولت اشغالگر ترکیه نه تنها روستای زارگلی را بمباران نمود بلکه همه‌ی روستاهای دامنه‌ی قندیل مانند بالیان، کورتک، سوره دی، بره دی، آشبولکه و بولی را بمباران کرده است و دهها غیرنظامی را هدف قرار داده است. هدف دولت ترکیه در دامنه‌ی قندیل فقط پ.ک.ک نیست بلکه غیرنظامیان را نیز هدف قرار می‌دهد."

محمد امین در مورد موضع‌گیری اقلیم کوردستان گفت، ده‌ها بار با مسئولین و ادارات زیربط دیدار کرده‌اند و به آنها اعلام کرده‌اند که دولت ترکیه در این منطقه غیرنظامیان را هدف قرار می‌دهد، اما حکومت اقلیم در مقابل جنایات ترکیه واکنشی نشان نداده است.

وی همچنین گفت:"وضع ما بسیار بد است، ما نمی‌توانیم به کشاورزی و باغداری بپردازیم چون رژیم ترکیه همه چیز را بمباران می‌کند و می‌سوزاند و زندگی در اینجا بسیار دشوار شده است. ما از حکومت اقلیم کوردستان گلایه و شکایت داریم که هر روزه با مسئولین ترک دیدار می‌کنند اما به فرزند من که پیشمرگه‌ی آنها بود و شهید شد، احترام نمی‌گذارند و به ما هیچ اهمیتی به ما ندادند. یک ترک در هولیر کشته شد، همه مسئولین حکومت اقلیم دست به اعتراض زدند، اما برای دهها شهید دامنه‌ی قندیل هیچ کس اعتراضی نکرد. آیا ما حقی نداریم؟ آیا خون ما ارزشی ندارد؟"

    | بیشتر بخوانید ...
    ♦ 
ساکنان دامنه قندیل: حملات هوایی رژیم غاصب تُرک خانه و مزارعمان را ویران کرده است
    ♦ تراژدی مردم جنوب کردستان؛ کشتار از ارتش ترکیه، لاپوشانی از پ.د.ک

عایشه نبی خدر ساکن روستای بوکریسکان است و خانواده‌اش دارای چند شهید هستند که توسط جنگنده‌های ترک شهید شده‌اند. وی در این رابطه گفت، آنها شب و روز به دلیل بمباران جنگنده‌های ترکیه آرامش ندارند. چوپانانمان، کشاورزانمان زمانی که برای انجام کارهایشان به کوهستان و بیرون روستا می‌روند، هیچ ضمانتی وجود ندارد که به سلامت بازگردند.

وی همچنین گفت:"ما در اینجا امنیت و آرامش نداریم، شب‌ها وقت خواب کودکانمان با صدای جنگنده‌ها وحشت زده از خواب می‌پرند. جنگنده‌های ترکیه از سال ۲۰۰۷ تاکنون همه‌ی مناطق دامنه‌ی قندیل را بمباران می‌کنند. به دلیل بمبارانهای ترکیه ۶ عموزاده‌ام شهید شده‌اند. ۳ عموزاده‌ی همسرم و یک دختر دایه آمنه هم شهید شده‌اند، خانه‌های آنها را ویران کردند به طوری که پس از یک ماه دست یکی از شهدا در میان آوارها پیدا شد. تاکنون نیز هیچ حکومت و گروهی به خاطر ما اعتراض نکرده است."