‘انقلاب ژن، ژیان، آزادی، حاصل مبارزات رفیق سارا و رفقایش بود’

زنان شرکت کرده در مراسم یادبود شهدای قتل‌عام پاریس در سلیمانیه در مورد اهمیت مبارزه‌ی شهدا گفتند: «انقلاب ژن، ژیان، آزادی انقلابی ناگهانی نبود، بلکه حاصل مبارزات رفیق سارا و رفقایش بود.»

مراسم یادبود شهدای قتل‌عام پاریس در شهر سلیمانیه در ۹ ژانویه‌ی ۲۰۲۳ طی مراسمی شایسته در سالن خاک یاد شهدای قتل‌عام پاریس (سکینه جانسز، لیلا شایلمز و فیدان دوغان) که در سال ۲۰۱۳ ترور شدند توسط سازمان زنان آزاد کوردستان (رژاک) گرامی داشته شدند، در این مراسم جایزه‌ی سکینه جانسز به دو همسر شهید اهدا شد.

خیلان صادق به نمایندگی از دایه اَسته خواهر شهید کمال در پنجوین، جایزه‌ی سکینه جانسز را دریافت کرد و با خبرگزاری فرات (ANF) گفت‌و‌گویی انجام داد و گفت: «با وجود این‌که دشمن در حال دست و پا زدن است و افراد وفادار به خاک و خلق خود را مورد هدف قرار می‌دهند و ترورشان می‌کند و اجازه نمی‌دهند به مبارزاتشان ادامه دهند، این در حالی است که ما خواستار حقوق خود هستیم و چیزی بیشتر از این نمی‌خواهیم، ما خواستار آزادی زندگی و رهبرمان (رهبر آپو) و رفقایمان هستیم، این نیز به نوعی به دشمن فشار وارد کرده است که به همه جا حمله می‌کند و رفقای ما را ترور می‌نماید، اما ما با این ترور و حملات سر خم نخواهیم کرد و همیشه به سوی پیروزی گام برمی‌داریم و مبارزات خود را ادامه می‌دهیم.»

روزنامه‌نگار بریوان شاهو، یکی دیگر از شرکت کنندگان در مراسم در مورد اهمیت و تداوم مراسم که سال‌هاست در شهرهای جهان با انجام فعالیت‌های مختلف برای گرامی داشت یاد شهید سکینه جانسز و رفقایش برگزار می‌شود، اشاره کرد و اعلام نمود که انقلاب ژن، ژیان، آزادی در روژهلات کوردستان نتیجه‌ی مبارزات این زنان انقلابی بود که ده‌ها سال در این راه به مبارزه پرداختند و در ادامه گفت: «می‌تواند این نوع فعالیت‌ها بخشی باشد از ادامه‌ی مبارزات زنانی که ده‌ها سال از زندگی خود را وقف مبارزه برای خلق خود به ویژه زنان و رهروان آزادی کردند، به ویژه رفیق سکینه که شعار ژن، ژیان، آزادی را با پیکر خود نشان داده است.»

همچنین به گستردگی مبارزات رفیق سکینه جانسز اشاره کرد که فقط برای خلق یا ملت خاصی نبوده است، بلکه به خاطر تمامی خلق‌های فرودست و زنان تحت ستم بوده است و گفت: «در مراسم تشییع پیکر شهید سارا شاهد بودیم که زنان سراسر دنیا چگونه برای از دست دادن این انقلابی غمگین و ناراحت بودند، این نیز نتیجه‌ی مقاومت و مبارزات او و رفقایش بود که توانست به یک مبارزه‌ی جهانی زنان تبدیل شود و خود را تنها در زنان کورد خلاصه نکرد.»